Morgunblaðið - 29.11.1987, Síða 9

HUGVEKJA
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. NÓVEMBER 1987
9
AÐ VÆNTA
eftir sr. HALLDÓR GUNNARSSON
Þessi orð höfða til tilhlökkunar
og vonar í íslensku máli. Þau eiga
sér sérkennilegan samhljóm við
það tímabil kirkjunnar sem nú fer
í hönd; aðventu. Orðið er komið
úr latínu; adventus Domini, koma
Krists, og felur í sér tilhlökkun
og von.
Hver er hann sem kemur til
okkar í liðinni minningu og höfðar
ætíð svo sterkt til þess tíma sem
framundan er? Hver er hann sem
kemur nú inn í hvert heimili í
sveit og borg með einum eða öðr-
um hætti? Hver er hann sem
kemur öllum í þetta uppnám, sem
höfðar til tilhlökkunar og vonar?
Ég bið þig sem þessar línur
lest og myndina sérð að svara
þessum spumingum. Þú átt áreið-
anlega þína minningu og vonandi
áttu enn hæfileika bamsins að
hlakka til og vonin hlýtur að vera
þér alltaf jafn mikils virði. Getur
ekki verið að vonin sé það dýr-
mætasta sem þú átt? Hún er
oftast meira virði en uppfyllingin
sjálf. Hún á sér svo margar mynd-
ir í hugum okkar og býr þar með
engum takmörkunum. En þegar
við' lifum þá fagnaðarstund að
vonin rætist þá takmarkast hún
við okkur, ófullkomleika okkar og
breiskleika. Þá getur vonin breyst
í andhverfu og kallað á kvíða,
óttann að missa eða óttann að
geta ekki tekið á móti því sem
fengið er, geta ekki höndlað ham-
ingjuna sem vonin gaf fyrirheit
um.
Kirkjan okkar, þetta kristna
samfélag sem við lifum í og viljum
standa vörð um, heldur upp á
þijár hátíðir. Nú búum við okkur
undir eina þeirra með þessu tíma-
bili sem heitir aðventa og er fjóra
sunnudaga fyrir jól. Frá þvi fyrsta
hefur hverri hátíð fylgt undirbún-
ingstími, sem kirkjan okkar hefur
ætlað til íhugunar og ögunar. Það
er ekki hægt að taka á móti nema
að hafa vænt, hafa undirbúið og
hafa vonað. Þess vegna er þessi
tími kenndur við föstu og aðvent-
an því einnig nefnd jólafasta.
Þekkjum við ekki þennan undir-
búningstíma í þjóðfélagi okkar í
dag og hvemig eins og allt virðist
hafa farið úr böndum? Þetta er
ekki lengur sá tími íhugunar og
ögunar sem kirkjan okkar ætlað-
ist til að við gæfum okkur sjálf.
Þeirrar íhugunar að við litum til
hins liðna, lifðum góðar minning-
ar, leyfðum voninni að kvikna og
vakna, skynjuðum gjafir Drottins
Guðs og fyndum hvemig allt —
það góða og erfiða líka — væri
til þakkar. Og þegar sú hugsun
næði til okkar kæmi fram löngun
til að gefa og fóma — gefa þurf-
andi þannig að við fyndum fyrir
því og það væri okkur með þeim
eina hætti fóm. Nú er þetta orð-
inn allt annar undirbúningstími
sem í hönd fer, sem vekur ekki
nærri alltaf eftirvæntingu heldur
oftar kvíða. Þessi tími er orðinn
kapphlaup við að uppfylla kröfur.
Svara kalli nútímans sem þrengir
sér inn í vitund okkar í gegnum
alla fjölmiðla og nefnist auglýs-
ingar.
Við emm látin vita um óupp-
fylltar vonir og það er alið á þeirri
kröfu að gjöf sé til gjalda. Hringj-
andinn er svo harður, að áður en
við vitum af sk'ortir okkur tíma
til alls þess sem okkur fínnst að
við ættum að gera og ættum að
kaupa. En fleira kemur til. Það
kostar ómælda þreytu að gera það
sem við höfum ekki tíma til og
gjafímar allar kosta peninga, sem
svo oft eru fengnir að láni með
þessari nýju verzlun kreditkorta.
Lánin kalla á uppgjör þótt síðar
verði og þannig er þessi undirbún-
ingstími sem átti að höfða til
vonar og tilhlökkunar orðinn hjá
alltof mörgum tfmabil kvíða og
áhyggna.
Gættu nú vel að. Það ert þú
einn sem ræður yfír stundinni
þinni, hvað þú hlustar á og hvað
þú gerir, hvernig þú eyðir dýr-
mætum tíma þínum og jafnvel
einnig hvað þú hugsar, hvaða von
þú kallar fram og þannig hvers
þú væntir.
Kirkjan þín býður þér að taka
á móti honum í því einfalda og
hógværa, gefa þurfandi með því
að taka þátt í söfnun Hjálpar-
stofnunar kirkjunnar, minnast
með því að kveikja ljós á kerti,
senda kveðju og hlýja hugsun til
vina þinna og ættingja og sækja
kirkjuna heim hvem sunnudag og
fínna þar þetta hlýja samfélag um
vonina og kærleikann, þörfína að
hjálpa og að geta látið gott af sér
leiða.
I kirkjunni okkar í dag á fyrsta
sunnudegi aðventunnar hljóma
þessi orð: „Já, konungur þinn
kemur til þín hógvær og ríðandi
á asna ... En mannfjöldinn sem
fór á undan honum og fylgdi á
eftir hrópaði og sagði: Hósíanna,
Davíðs syni. Blessaður sé sá er
kemur í nafni Drottins. Hósíanna
í hæstum hæðum. Og er hann kom
inn í Jerúsalem komst öll borgin
í uppnám og sagði: Hver er þessi?
En mannfjöldinn sagði: Það er
spámaðurinn Jesús frá Nazaret í
Galfleu."
Hver er hann og hvaða erindi
á hann við þig á þessari aðventu
sem hófst í dag? Ég bið þig að
þú gefír þér tíma til að hugleiða
það.
LIFANDIPENINGAMARKADUR
í KRINGLUNNI
SKULDABR

Sigrún Ólafsdóttir
Margrét Hinriksdóttir
Lína G. Atladóttir
Hjá Fjárfestingarfélaginu í Kringlunni
er lifandi peningamarkaður
og persónuleg þjónusta.
FjÁRFESTINGARFÉlAGIÐ
Kringlunni 123 Reykjavík Sími 689700
Stefán Jóhannsson
Opið mánudaga til föstudaga kl. 10-18
og laugardaga kl. 10 — 14
Símsvari ALLAN SÓLARHRINGINN í síma 28506. Upplýsingar um daglegt gengi Kjarabréfa, Markbréfa, Fjölþjóðabréfa og Tekjubréfa
Gengi: 27. nóv. 1987: Kjarabréf 2,459 -Tekjubréf 1,288 - Markbréf 1,259 - Fjölþjóðabréf 1,060
Með einu símtali er hægt að breyta inn-
heimtuaðferðinni. Eftir það verða áskriftar-
gjöldin skuldfærð á viðkomandi greiðslu-
kortareikning mánaðarlega.

SÍMINN ER
691140
691141