Morgunblaðið - 24.12.1987, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. DESEMBER 1987
15
Á endaspretdnum
Miðborgin, ljós og líf. Ails stað-
ar er fólk á þönum. Menn
koma í bæinn, fara í búð,
skoða, kaupa. Ut og inn í þá
næstu. Þar er skoðað, kannski
keypt og þannig koll af kolli. Við stöndum
á Lækjartorgi miðju, litumst um og ber-
umst með straumnum.
Snemma í desember var elfan ekki
straumþung, einn og einn kúnni á stangli,
helst að skoða. Um miðjan desember var
þunginn orðinn meiri. Fleiri og fleiri komu,
fleiri og fleiri keyptu en samt var elfan í
vexti.
Síðustu helgi fyrir jól byrjaði leysingin
fyrir alvöru. Sífellt fleira fólk drífur að,
myndar hnúta við umferðarljósin og flæðir
um bæinn með boðaföllum, skellur á versl-
unum og sópar vamingnum úr hillunum.
A Þorláksmessu flæðir elfan yfír bakka
sína og rétt fyrir lokun nær straumhraðinn
hámarki. Menn æða verslun úr verslun í
örvæntingarfullri leit að siðustu gjöfunum.
Þetta er bara svo tafsamt því alls staðar
er fólk sem eins er ástatt fyrir.
— Hvar fær maður almennilegan hár-
blásara? spyr einn ráðvilltur.
— Hvað er hægt að gefa þeim sem á
allt? spyr annar örvæntingafullur.
Það er alltaf jafn erfítt að velja. Alveg
sama þó kaupmenn reyni allan mánuðinn
að koma fólki í skilning um hver sé jólagjöf-
in í ár. Svo eru þeir heldur ekki sammála.
Hveijum fínnst fíigl sinn flottastur. Og án
efa er það rétt hjá þeim. Úr hljómplötuversl-
unum dynja jólalögin í ár, milli þess sem
leikin eru jólalögin frá í fyrra og þar áður.
Á Lækjartorgi verður vart þverfótað fyrir
skátum og jólasveinum. Happdrættin sem
draga á aðfangadag reyna að selja síðustu
miðana.
í bókaverslunum sitja höfundar og árita
bækur sínar. Þeir sem ekki hafa nógu fal-
lega rithönd nota aðrar aðferðir til að vekja
athygli á sér. Lesa úr verkum sínum úti í
rigningunni eða standa fyrir einhverri uppá-
komu á torgum úti. Ofarlega í Austurstræti
tekst Messías eftir Hándel á við Ég sá
mömmu kyssa jólasvein.
Kadett frá Hjálpræðishemum með Messí-
as í hægra eyra en ástarævintýri mömmu
og jólasveinsins í því vinstra selur Herópið
í rólegheitum eins og ösin og lætin komi
honum ekki við.
Litlu bömin gráta og ríghalda sér í
mömmu, drauðhrædd við jólasveininn sem
hefur hátt og syngur „Krakkar mínir kom-
iði sæl“.
— Krakkar, langar ykkur ekki að vita
hvað þessi jólasveinn heitir? gellur rödd í
hátalara.
En litlu skinnin em svo yfir sig hrædd
að þau orga enn hærra og kæra sig ekkert
um að vita hvaða jólasveinn þetta sé. Þau
vilja bara komast heim í hlýjuna.
Eldri bömin horfa á vídeó í búðarglugga.
Þar syngur poppsöngvari jólasmellinn í ár.
Og þó að Bubbi Morthens sé búinn að upp-
lýsa það í Alþýðublaðinu að Jesús hefði
örugglega varað við vídeóí, þá rynnu án efa
tvær grímur á þennan besta vin bamanna
ef hann sæi hrifninguna og gleðina í augum
blessaðra litlu sakleysingjanna.
— Vá maður, étla sko að segja pabba
og mömmu að gefa mér þetta í jólagjöf.
— Ég ætla að fá leyserbyssu. Þá er
hægt að vita hvenær maður hittir. Það
kviknar svona ljós.
— Eins og Nonni, hann vill aldrei viður-
kenna að hann sé dauður, hann segir bara:
Þú feilaðir.
— Ég ætla að skjóta Nonna!
Niðri í miðbæ hefur skammdegið beðið
ósigur. Þar er búið að lýsa upp jólin. Jólaljós
í öllum regnbogans litum slá bjarma yfir
þvöguna.
— Pabbi, sjáðu. Rosalega er þetta flott.
— Sérðu bláu stjömuna þama, pabbi?
Þetta er jólastjaman. Pabbi er eitthvað utan-
gátta. — Ha, jólastjama yfír Laugaveginum.
Var hún ekki uppi í Kringlu?
Þeir sitja tveir á bekk á Lækjartorgi,
hvor með sinn plastpokann, en em að öðm
leyti ósnortnir af jólaófriðnum.
— Það var þegar ég sat inni fyrir sauða-
þjófnaðinn, segir annar. Og hann heldur
áfram með söguna sem okkur fínnst tölu-
vert spennandi, sérstaklega af því að við
höfum aldrei áður séð sauðaþjóf. En félagi
hans er ekki að hlusta. Hann horfír döpmm
augum á skiptimiða sem hann heldur á. Það
er eins og hann sé með einhvem óþverra í
höndunum og skyndilega fleygir hann skip-
timiðanum frá sér.
— Ég henti skiptimiðanum, segir hann
við sauðaþjófínn.
— Af hveiju varstu að því? spyr sauða-
þjófurinn og fatast aðeins flugið í frásagnar-
listinni.
— Hann var ónýtur, svarar hinn.
Sauðaþjófurinn teygir sig í skiptimiðann
og skoðar hann.
— Klukkan sextán. Hvað er klukkan
núna?
Við lítum öll á klukkuna á torginu miðju.
Hún er hálf fjögur. Sauðaþjófurinn verður
hugsi á svip. — Sextán, ætli hann sé
ekki bara I gildi, segir hann hugsandi.
Svo hefst löng og erfíð talning. En þeir
hjálpast að og bróðemið léttir róðurinn.
— Bíddu nú við. Klukkan eitt er hún
þrettán ... og klukkan tvö er hún fjórtán,
segir sauðaþjófurinn.
— Þá er hún fimmtán klukkan þijú? seg-
ir hinn og lítur spyijandi á vin sinn.
— Og klukkan Qögur er hún sextán.
Miðinn er í gildi.
— Ég held hann sé ónýtur.
— Bíddu, bíddu. Stendur kannski fímmt-
án á honum? Ég er farinn að sjá svo illa,
segir sauðaþjófurinn.
— Hann er ónýtur, segir hinn.
Sauðaþjófurinn dregur upp gleraugu.
— Ég ætla að gá. Hann rýnir á miðann.
— Það er sextán. Hann er í gildi, segir
hann sigri hrósandi og réttir hinum miðann.
Hinn horfír á miðann andartak en fleygir
honum síðan frá sér.
— Ég fleygi honum samt. Ég nenni ekki
að eiga hann, segir hann og er á svipinn
eins og fargi hafi verið af honum létt.
Við yfirgefum vinina á bekknum því við
eigum enn eftir að fínna nokkrar jólagjafír
handa þeim sem eiga alla skapaða hluti.
í huga okkar er ofurlítil spum um það
hvemig maðurinn muni komast heim fyrst
hann er búinn að henda skiptimiðanum
sínum. En það er hlutur sem við getum
ekki hent reiður á. Við verðum bara að
vona að hann og við sjálf og allir hinir eign-
umst skiptimiða og náum heim í tíma til
að halda heilög jól, hvemig í ósköpunum
sem við fömm að því.
Iðunn Steinsdóttir
KYNNIR JOLA OG
NÝÁRSSÝNINGAR
unthinkaWe has/ust faeflon-
ÍHÆLCNNETlERCEBROSNm
W FREDERICK FORSYTKS
PROTOCOl
IDJORFUM
DANSI
DANSMYNDIN VINSÆLA.
s*Sir
A NIM BY
BERNARDO BERTOLUCCf
”33?
2
lL
SIRKUS
enginíólánhjns
MIKLASNILUNGS...
MYND SEM ÞU GLEYMIR ALDREI. - MYND UM
MIKIL ÖRLÖG. - FURÐULEG LÍFSSAGA.
EIGINKONAN GÓÐHJARTAÐA
RacheiWard Bryan Brown Sam Neiu
FRÁBÆRÁSTRÖLSKMYND,
11 'Jwr-r VELGERÐOG
Goodwi/c LEIKIN.
iieiwiiMSWHiBn
HINIR VAMMLAUSU
FRÁBÆR SPENNUMYND MEÐ KEVIN COSTNER
OG ROBERTDENIRO.
- ÚRVALSMYNDIR í ÖLLUM SÖLUM - GLEÐILEG JÓL! $