Morgunblaðið - 24.12.1987, Blaðsíða 51

Morgunblaðið - 24.12.1987, Blaðsíða 51
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. DESEMBER 1987 51 Jón Páll i kunnuglegri stellingu á kraftlyftingamóti i Skotlandi. af mér þegar stropuð egg voru annars vegar. En Guðmundur Guð- mundsson fósturafi sagði einatt um stropuð egg, að betra væri að fá kjúkling en egg og bruddi gogga og drakk stropuna með bestu lyst, enda var hann hraustur kallinn. — Svenni lagðist stundum í skarfafar til að drýgja aðföng heim- ilisins. Þegar hann kom heim saltaði hann svo skarfinn ofan í tunnur og þá tók við ægilegt tímabil. Mér fannst vera skarfur í matinn dag eftir dag. Skarfurinn var hamflett- ur, en það vildi sitja eftir í honum fínn dúnn sem erfitt var að ná úr kjötinu, og þegar maður fékk dún- inn upp í sig var eins og að borða mat fullan af hárum, þetta fór óskaplega í okkur systkinin. Samt var þetta borðað. Sveinki bróðir minn hafði lítið dálæti á þessum mat og vildi helst ekki borða og fékk hann fljótlega viðumefnið skarfur. Að auki var hann stundum kallaður „tertusvangur“, en hann gat borðað ógrynnin öll af súkkul- aðitertum. Sjálfur var ég mjög sólginn í tjómatertur. — í sveitinni var ég alltaf að æfa eitthvað, gerði armbeygjur og hoppaði upp á olíutunnur jafnfætis. Við bjuggum í tveggja hæði húsi og í stigaopið á efri hæðinni setti ég járnkall og hífði mig upp. Þessar æfíngar gerði ég á hveijum degi og stundum oft á dag ef ég var ekki upptekinn við vinnu. Við bæinn voru gamlir kvamarsteinar og eitt sinn háði ég keppni við annan strák um hvort gæti jafnhattað steinun- um. Hann var nokkuð eldri en ég, en eitthvað hafði ég nú betur. Þeg- ar við emm að rembast þetta kemur Svenni aðvífandi og stingur þremur fingrum í gatið á steininum og lyft- ir með annarri hendi. Þetta þótti hrikalegt enda vom steinarnir þungir, liðlega fimmtíu kíló. — Eitt sumarið var ég sendur út í eyjar á undan fjölskyldunni. Afi var að fara þangað, þá orðinn sjúkl- ingur svo að ég var honum til trausts og halds og vomm við tveir einir saman á eynni. Einhveiju sinni þurfti afi að bregða sér til Flateyjar og var ég þá orðinn einn eftir. Ég notaði tækifærið og fór beint í byssuskápinn og tók byssuna hans pabba og nokkuð mörg skot. Ég gerði nú ekkert illt af mér því að ég vissi hvemig átti að meðhöndla þessi verkfæri, en gerði mikið af því að skjóta í mark. Svartbakinn lét ég þó ekki í friði, en mér tókst heldur illa upp í skotfiminni og kannski var hólkurinn ekki nein galdrasmíð. Ég labbaði víða um eyna og fjömmar með byssuna í algerri einsemd. Einn daginn var ég á hringferð og er ég kominn fram á bjargsyllu er mér bregður illilega því ég hafði gengið fram á öm sem er að rífa í sig lunda. Hann vissi ekkert af mér og þegar ég var kominn fast að honum í svona fimm metra fjarlægð, þá hefur hann sig til flugs og það er einhver sú tignarlegasta sjón sem ég hef séð. Þetta fiðraða flykki breiddi út vængina og sveif upp fyrir framan mig. Auðvitað kom mér ekki til hugar að skjóta á öm- inn, en ég varð alveg agndofa að sjá þetta ferlíki heíja sig til flugs. Ominn hafði gert mikinn usla í eyjunum þetta sumarið, en þegar hann flýgjur lágt yfir verða æðar- kollurnar svo skelkaðar að þær fljúga upp af hreiðrunum og á eftir kemur svartbakurinn og étur úr eggjunum. En þarna á klettasyll- unni lágu lundahræin um allt. — Þó að alltaf hafi verið gaman úti í eyjunum var mjög skemmtilegt að koma í bæinn aftur eftir sumar- dvöl, þá var eins og maður hefði verið í einangrun, því það var svo mikil kyrrð í eyjunum. Þar var bara gamall traktor sem lítið var notað- ur, en engin farartæki önnur nema báturinn. Og þegar maður kom í bæinn var maður að ærast úr hávaða, vegna umferðar og skark- ala. — Ég steig fyrstu íþróttasporin í Hólminum í Glímuskóla Sveins fósturpabba, þá fimm ára gamall. Öðrum íþróttum kynntist ég nokkr- um árum síðar í Hafnarfirði, því að þar bjuggu amma og afi sem ég dvaldist hjá á hvetju hausti rétt áður en skólar byijuðu. Þar byijaði ég að taka þátt í leikjanámskeiðum hjá Geir Hallsteinssyni. Ekki var ég mikill boltamaður um þetta leyti, en fylgdist alltaf með útimótunum í handknattleik í Firðinum. Þar fékk maður vænan skammt af FH og Haukum og ég man eftir strákunum sem núna eru meðal þeirra bestu, til dæmis Kristján Arason, sem á þessum tíma var að hefja feril sinn. Meira að segja sá ég strax að þama var efni á ferð. Gömlu FH-ingarnir eru mér einnig minnisstæðir: Geir, Biggi B., Hjalti og aðrar boltakemp- ur. En ég varð semsagt mikill aðdáandi handknattleiks upp úr þessu. — Alveg frá þeim tíma er ég fyrst man eftir mér langaði mig til að hafa eigin fjárráð. Og fljótlega skildi maður að leiðin til að eignast seðla er að vinna fyrir þeim. Frændi minn var múrari í Hafnarfirði. Eitt haustið er ég dvaldi hjá ömmu og afa réð ég mig í vinnu hjá honum. Ég var átta ára gamall en gat raun- verulega hjálpað honum, svo ég fékk að sjálfsögðu kaup. Jafnsterk- ur og stálpaður og ég var eftir aldri gat ég borið fyrir hann vatnsfötur og eitthvað var maður að msla til sementspokum! Ég vann ekki fullan vinnudag heldur frá 10 til 3. Mok- aði ég upp peningum í þessu, gat keypt mér reiðhjól og hvaðeina. En peningamir vom ekki einir vinnu- hvetjandi: Fengi ég hrós frá ein- hveijum fyrir dugnað keppist ég ólmur við af enn meiri móði. Alltaf var maður að setja sér takmörk til að fá útrás fyrir kappið og keppnis- skapið og eitt var það að hlaupa heim úr vinnunni. Skipti þá ekki máli hvar í bænum við vomm að vinna, alltaf skyldi ég hlaupa heim og það í einum spreng! Ég mátti alls ekki stoppa, hvergi! Stundum var komið blóðbragð í munninn síðasta sprettinn upp tröppumar og inn í hús. Það var sem sagt þó nokkur langhlaupari í mér fyrir svo sem 100 kílóum síðan! AS-TENGI Allar gerðir Tengið aldrei stál-í-stál Sö&artaffijgMir <J)fe(raæ®®ini & <B® VESTURGOTU 16 SIMAR 14680 21480
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.