Morgunblaðið - 10.02.1988, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. FEBRÚAR 1988
31
Blönduós:
Félagsmiðstöð fyr-
ir unglinga opnuð
Blönduósi.
FÉLAGSAÐSTAÐA fyrir ungl-
inga á Blönduósi var formlega
opnuð sl. föstudag og var fjöldi
gesta viðstaddur opnunina. Fé-
lagsmiðstöðin sem er til húsa á
efri hæð félagsheimilisins hlaut
nafnið Skjól að undangenginni
hugmyndasamkeppni.
Með tilkomu þessarar aðstöðu
fyrir unglingana á Blönduósi opnast
miklir möguleikar fyrir skipulagt
félagsstarf í samvinnu við nýráðinn
æskulýðsfulltrúa. í þessari félags-
miðstöð verður aðstaða fyrir ung-
mennafélagið, skátana og alla þá
sem ungir geta talist og vilja taka
þátt í heilbrigðri æskulýðsstarf-
semi.
Að sögn Sverris Þórissonar
æskulýðsfulltrúa á Blönduósi er
hugmyndin að starfið í félagsmið-
stöðinni verði ekki of fastbundið
þannig að unglingamir geti komið
þegar þeir fínna sig knúna og fund-
ið sér eitthvað að gera við sitt
hæfi eða bara til að spjalla saman.
Sverrir sagði þó að ákveðið skipulag
þurfi að ríkja til að hlutimir gangi
upp.
— Jón Sig.
Morgunblaðið/Jón Sigurðsson
Félagsmiðstöðin Skjól var formlega opnuð sl. föstudag og var fjöldi gesta vidstaddur.
Rafmagnseftirlit ríkisins:
Straum ber að rjúfa af tækj-
um sem ekki eru í notkun
Morgunblaðinu hefur borizt
eftirfarandi frá Rafmagnseftir-
liti ríkisins:
Nýlega var skýrt frá því í frétt-
um, að kviknað hefði í sjónvarps-
tæki í húsi einu-og það brunnið til
ösku með óhjákvæmilegum
skemmdum á íbúðinni af eldi og
reyk.
Brunum út frá rafeindatækjum,
einkum sjónvarpstækjum, fer ört
ijölgandi. Fræðilegur möguleiki er
á að slíkt geti gerst, jafnvel þótt
slökkt sé á þeim.
Skal ástæða þessa nú skýrð að-
eins nánar.
Ef straumur er út í veggtengil
þann sem tækið er tengt við kemst
þessi rafstraumur að minnsta kosti
inn að rofanum á tækinu þótt slökkt
sé á hónum. En ef aðeins er slökkt
á myndlampa sjónvarpstækis með
fjarstýringu leikur straumur um
verulega stærri hluta af búnaði
tækisins.
íkviknum í raftæki verður vegna
þess að neisti hleypur milli leiðandi
hluta tækisins. Með tímanum mynd-
ast þykkt ryklag, sem verður eins
og fitublandað, seigt og þykkt. Þessi
rykblanda getur brúað bil milli leið-
ara í tækinu og valdið bruna.
Auk þessa er það alkunna, að
bilun orðið fýrirvaralaust í taugum
og innri búnaði allra raftækja með
þeim afleiðingum, að neisti hleypur
milli leiðandi hluta og getur hæg-
lega valdið íkveikju.
Af framansögðu má ljóst vera,
að fullkomið öryggi fæst ekki nema
straumur sé algerlega rofínn af raf-
magnstækjum þegar þau eru ekki
í notkun. En hér er sitthvað að at-
huga.
I fyrsta lagi eru öll raftæki með
rofa, sem ætla má að sé það vandað-
ur, að hann ætti að duga við alla
venjulega notkun. Þegar slökkt er
á sjónvarpstæki með fjarstýringu
er þessi rofí ekki einu sinni notað-
ur, eins og að framan var lýst. I
þessu samhengi sakar ekki að minna
á, að tæki sem samþykkt hefur ver-
ið af viðurkenndum prófunarstofn-
unum, þar á meðal RER, ætti að
öðru jöfnu að vera með betri búnaði
en þau, sem enga viðurkenningu
hafa.
í öðru lagi eru nokkur tæki á
hveiju heimili, sem aldrei eru tekin
úr sambandi, svo sem ísskápur,
frystikista og rafmagnsklukkur,
hvort sem þær nú standa einar sér
eða eru innbyggðar í útvarpsklukku,
myndband eða þessháttar.
Það er helst þegar fólk fer úr
íbúðum sínum um lengri tíma, að
sjálfsagt ætti að vera að 'taka
straum af Öllum þeim tækjum, sem
mögulegt er. Vissulega veitir það
aukið öryggi. Þetta má gera með
ýmsu móti.
Tækjum sem stungið er í sam-
band við veggtengla er auðvelt að
kippa úr sambandi. Sjálfvirkum vör-
um í töflu er hægt að slá út fyrir
hverja grein í húsnæðinu, og að lok-
um eru víða rofar fyrir öllum tengl-
um og hægt að taka straum af
tækjum á þann hátt. En rofar hafa
einnig sín takmörk. Það skiptir
máli að þeir séu örugglega rétt
tengdir og af réttri gerð.
Um slíkt verða fagmenn að fjalla.
Ur umferðinni á laugardag og
sunnudag 6. og 7. febrúar 1988
Árekstrar 23.
Radarmælingar: 24 ökumenn kærðir fyrir of hraðan akstur.
Ártúnsbrekka: 90—97 km/klst.
Elliðavogur: 97 km klst.
Gullinbrú: 97 km/klst.
Hringbraut: 85—87 km/klst.
Kleþpsvegur: 93—96 km/klst.
Kringlumýrarbraut: 87—105 km/klst.
Vesturlandsvegur: 92 km/klst.
Klippt voru númer af 7 ökutækjum fyrir vanrækslu á að fara til skoð-
unar.
Kranabifreið fjarlægði 11 ökutæki vegna slæmrar stöðu.
Ekið mót rauðu ljósi á götuvita: 6 ökumenn kærðir.
í helgarumferðinni féllu 9 ökumenn undir grun um ölvun við akstur.
Úr umferðinni mánudaginn 8. febrúar
Árekstrar 16.
Radarmælingar: 8 ökumenn kærðir fyrir of hraðan.akstur.
Elliðavogur: 87 km/klst.
Kleppsvegur: 95 km/klst.
Kringlumýrarbraut: 90—94 km/klst.
Ekið mót rauðu ljósi á götuvita: 3 ökumenn kærðir.
Klippt voru númer af 12 ökutækjum fyrir vanrækslu á að fara til
skoðunar og tilkynna eigendaskipti.
Kranabifreið íjarlægði 7 ökutæki fyrir slæma stöðu.
Frétt frá lögreglunni í Reykjavík.
Umdeildar breytingar á
ritnefnd Hestsins okkar
Hestar
Valdimar Kristinsson
STJÓRN Landssambands
hestamannafélaga ákvað á
fundi í siðustu viku að end-
urnýja ritnefnd HestSins okkar.
Fyrrverandi ritnefndarmenn
segjast ekki geta skilið þessa
ráðstöfun stjórnarinnar á ann-
an veg en verið sé að reka þá,
en Leifur Jóhannesson formað-
ur L.H. sagði í samtali við
Morgunblaðið að ekki mætti
skiija þetta sem eitthvert van-
traust á þetta fólk sem nú hætti
í ritnefnd heldur væri hér um
að ræða eðlilegar mannabreyt-
ingar.
Benti Leifur á að á vegum L.H.
störfuðu margar nefndir sem skip-
að væri í til eins árs í senn og
væri algengt að stjómin gerði
breytingar á hinum ýmsu nefnd-
um. Sagði hann það til lftils að
skipa árlega í nefndir ef menn
gætu litið á það sem æviráðningu
og setið eins lengi og þeim sýnd-
ist. Hann gat þess einnig að þrír
ritnefndarmanna hefðu verið
ákveðnir í að hætta, þeir Kristján
Guðmundsson, Gunnar Steinn
Pálsson og Albert Jóhannsson.
Fyrrverandi ritnefndarmenn
álíta að ástæðuna fyrir þessum
breytingum megi rekja til leiðara
sem formaður ritnefndarinnar
Kristján Guðmundsson skrifaði í
5. tölublað Hestsins okkar og kom
þar inn á deilur vegna vals á
landsmótsstað. Gagnrýnir Kristj-
án þar stjóm L.H. fyrir að hafa
ekki náð að leiða þessi deilumál
í höfn en þess má geta að Hestur-
inn okkar er málgagn L.H. Var
Leifur spurður hvort þessi leiðara-
skrif væm ástæða mannabreyt-
inganna og sagði Leifur það af
og frá. Sagðist hann vera búinn
að ræða þau mál við Kristján sjálf-
an og lýsa yfír óánægju stjómar-
innar með þessi skrif. Taldi Leifur
það leiðinlega framkomu hjá fyrr-
verandi ritnefndarmönnum ef þeir
ætluðu að halda því fram að
ástæðan fyrir þessum breytingum
væm leiðaraskrifín. Sagði hann
að nóg væri búið að ganga á út
af vali á landsmótsstað svo ekki
sé verið að gera fjaðrafok út af
þessu máli þegar öldumar væm
rétt teknar að lægja.
Þegar rætt var við Kristján
Guðmundsson tók hann fram að
hann vildi ekki vera hvatamaður
þess að blásið yrði í herlúðra út
af þessu máli en gat þess hinsveg-
ar að ekki væri hægt að horfa
framhjá því að hér væm viðhöfð
einkennileg vinnubrögð svo ekki
sé meira sagt. „Venjan hefur ver-
ið sú að þegar menn hafa ákveðið
að hætta í ritnefnd hefur nefndin
sjálf komið með tillögur um nýja
menn til samstarfs sem síðan hef-
ur verið borið undir stjóm L.H.,“
sagði Kristján „en nú hefði stjórn-
in hinsvegar tekið af skarið og
valið nýtt fólk til starfa án þess
að nokkuð samráð væri haft við
fráfarandi ritnefndarmenn.“
Varðandi leiðarann gat Kristján
þess að -aldrei þessu vant hafí
hann verið lesinn upp á ritnefnd-
arfundi fyrir birtingu og hefðu
menn verið algerlega einhuga um
efni hans.
Einn af fráfarandi ritnefndar-
mönnum er séra Sigurður Haukur
Guðjónsson og sagðist hann hafa
orðið mjög undrandi yfír þessum
vinnubrögðum og ekki væri hægt
að skilja þetta á annan veg en
þann að L.H. ætti við einhver al-
varleg vandamál að stríða þegar
svona væri tekið á málum. Sagði
hann að leiðari Kristjáns hefði
túlkað það sem í bijóstum rit-
nefndarmanna bjó. „Það er illa
fyrir stjóm samtakanna komið ef
hún hlustar á aðra rödd en sína
eigin. Ég lít svo á að Hesturinn
okkar sé ekki bara málgagn
stjómar L.H. heldur allra hesta-
manna í landinu. En auðvitað
hefur stjómin rétt á að skipta um
fólk í ritnefnd. Ég lít svo á að ég
hafi verið rekinn úr ritnefndinni
vegna þess að fram komu sjónar-
mið í blaðinu sem ekki samræmd-
ust skoðunum stjórnarinnar og er
þetta í fyrsta skipti á ævinni sem
ég er látinn taka pokann minn,“
sagði Sigurður Haukur að end-
ingu.
Albert Jóhannsson var sá eini
af fyrrverandi ritnefndarmönnum
sem beðinn var um að sitja áfram
í ritnefnd en hann baðst undan
því. Sagðist hann telja sig sömu
sökum seldur og aðrir ritnefndar-
menn ef um einhveijar sakir væri
að ræða. „Þeir í stjórninni geta
að sjálfsögðu ráðskast með þetta
að vild en þess má geta að þetta
mun í fyrsta skipti í 28 ára sögu
blaðsins sem fólki er sagt upp
störfum. Menn verða að gera sér
grein fyrir því að hér er um áhuga-
starf að ræða og það hefur ekki
verið venjan að hrófla við fólki
ef það er tilbúið að starfa áfram,“
sagði Albert og gat þess að upp-
sagnimar mætti vafalaust rekja
til leiðaraskrifanna.
Að síðustu var leitað til Guð-
rúnar Gunnarsdóttur en hún situr
í stjórn samtakanna og hún innt
álits á þessum vinnubrögðum. Tók
hún það fram að hún hefði ekki
verið á þeim stjómarfundi, þar
sem þetta var ákveðið en gat þess
jafnframt að ekki hafi komið til
tals á fyrri stjómarfundum neinar
mannabreytingar á ritnefnd sér
vitandi. Sagðist Guðrún ekki sátt
við svona vinnubrögð og væri
þetta fyrst og fremst ógæfa þeirra
manna sem að þeim standa. „Það
er særandi fyrir þetta fólk sem
þama á hlut að máli að verða
fyrir svona framkomu. Þetta em
menn, sem hafa unnið sjálfboða-
starf og sumir í áraraðir og ekki
til fyrirmyndar að þakka þeim á
þennan hátt," sagði Guðrún.