Morgunblaðið - 06.03.1988, Blaðsíða 64

vispnso
64
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. MARZ 1988
Útvegsbanki íslands hf
Minning:
Kristín Valgerður
Einarsdóttir
Að lokinni þessari löngu útivist
kom Valgerður heim, giftist Stefáni
Ólafssyni í Kalmanstungu og var
húsfreyja þar til 1959, að Kalman
sonur hennar og Stefáns tók við
búi. Börn þeirra Valgerðar og Stef-
áns eru Ólafur lögfræðingur, fyrrver-
andi fulltrúi í fjármálaráðuneytinu,
ókvæntur og bamlaus; Jóhanna Lind,
búsett á Flórída, vinnur við hjúkrun
og á þtjú uppkomin böm; Gunnlaug-
ur Kalman bóndi í Kalmanstungu,
kvæntur Bryndísi Jónsdóttur. Eiga
þau þijú uppkomin böm.
Eftir að Stefán og Valgerður
brugðu búi sáu þau um drengjaheim-
ilið í Breiðuvík 1959 til 1960 en flutt-
ust þá til Reykjavíkur. Tók Valgerð-
ur þá upþ þráðinn á ný og gerðist
hjúkrunarkona á Hrafnistu. Þar
starfaði hún í 21 ár, lengst af sem
yfirhjúkrunarkona. Hún hætti störf-
um áttræð og hafði þá lengstan
starfsaldur þeirra, er þar höfðu starf-
að.
Valgerður var mikil húsmóðir og
góð heim að sækja. Það reyndum
við, ungir frændur hennar, þegar við
komum í heimsókn að Kalmansungu.
Alltaf var okkur tekið með kostum
°g kynjum. Um það voru þau hjón
samhent mjög. Stefán fór með okkur
í veiðiferð en Valgerður útbjó-forláta
nesti.
Þó að húsmóðurstörfin létu henni
vel var dugnaður hennar enn augljós-
ari við heyvinnu og önnur útiverk.
Það sópaði að henni, enda þurfti oft
Minning:
Fædd 30. nóvember 1901
Dáin 27. febrúar 1988
Látin er mæt kona eftir langa og
starfsama ævi. Valgerður var dóttir
sr. Einars Pálssonar prests í Reyk-
holti og konu hans, Jóhönnu K.K.
Eggertsdóttur Briem. Hún var hin
fimmta í röð sjö systkina. Eftir lifír
Vilhjálmur, fyrrum bóndi á Laugar-
bökkum í Ölfusi, nú búsettur á Sel-
fossi. Ævi Valgerðar var viðburð-
arík. Hún fæddist á Hálsi í Fnjóska-
dal, þar sem faðir hennar var þá
prestur, en fluttist með foreldrum
sínum að Gaulveijabæ 1903 og ól
þar bemsku sína til sjö ára aldurs.
Þá fluttist sr. Einar með fólk sitt að
Reykholti og þjónaði þar til 1930.
1 Valgerður var atorkusöm þegar á
unga aldri og entist henni þrek fram
yfir áttræðisaldur og reyndar allt
fram undir andlátið. Hún lét aldrei
bilbug á sér fínna.
Þegar Valgerður var 23 ára fór
hún ríðandi austur á land ásamt vin-
konu sinni, Ástríði Jósepsdóttur frá
Signýjarstöðum í Hálsasveit. Voru í
þeirri ferð heimsóttir frændur og
ættingjar allt austur í Mjóafjörð.
Valgerður og Ástríður fóru nítján
ára gamlar til Skotlands og lærðu
þar hjúkrun. Þar unnu þær við hjúkr-
unarstörf til 1924. Komu þá heim
og fóru áðumefnda ferð til Austur-
lands. Þær fóra síðan til Ameríku
og störfuðu bæði í Kanada og Banda-
ríkjunum frá 1925 til 1930.
Tékkareikningur.
BETRI TÉKKAREIKNINGUR
, í NÝJUM BÚNINGI!
Tékkareikningur Útvegsbankans hefur tekið
stakkaskiptum. Tékkheftin eru komin í nýjan
búning og settar hafa verið nýjar reglur er
varða yfirdráttarheimild, tekjulán og
sparnaðarsamkomulag. Þetta eru breytingar
til batnaðar sem gera verslun þína og
viðskipti þægilegri og ánægjulegri. Kynntu
þér þessar breytingar á næsta
afgreiðslustað bankans.
TÉKKAREIKNINGUR
*Eigir þú bankakort - átt þú kost á yfirdráttarheimild
á tékkareikningi þínum, allt að kr. 30.000 þú greiðir
ekkert aukagjald fyrir heimildina einungis vexti af
upphæðinni sem þú færð að láni.
*Tekjulán færðu eftir samfelld viðskipti við bankann
í 3 mánuði allt að kr. 150.000,- Lánshlutfallið eykst
að sjálfsögðu í hlutfaJli við viðskipti þín við bankann
og meðalveltu hvcrju sinni.
*Sparna'ðarsamkomuIagið er ekki bindandi. Þú getur
byrjað og hætt hvenær sem þú óskar.
Kynntu þér þessar breytingar, sem gera verslun þína
og viðskipti þægilegri og ánægjulegii.
FÁÐU ÞÉR BÆKLING Á NÆSTA
AFGREIÐSLUSTAÐ ÚTVEGSBANKANS.
Þórhildur Frímanns
dóttir - Árgerði
Fædd 1. nóvember 1912
Dáin 24. desember 1987
Mér er það bæði Ijúft og skylt
að minnast Þórhildar Frímanns-
dóttur sem lést 24. desember 1987,
hún hafði átt við langvarandi veik-
indi að stríða.
Hún var gift Guðmundi Bene-
diktssyni og áttu þau þijá syni,
Hermann, Svavar og Ingvar. Svav-
ar son sinn misstu þau í sorglegu
slysi á síðasta ári.
Eg var lengi hjá þessari fjöl-
skyldu til sjós og var ég þá mikið
hjá þeim hjónum í Árgerði. Vegna
fjarlægða nú á seinni áram hefur
sambandið ekki verið eins mikið og
ég hefði viljað, en ég vil þakka fyr-
ir þær stundir sem við áttum saman.
Það var alltaf gaman og gott að
koma til Þórhildar og út í garðinn
hennar sem hún hafði svo mikið
yndi af, og stóra fallegu rósimar
hennar koma alltaf upp í huga minn
þegar ég minnist hennar. Eg þakka
kærri vinkonu góða kynningu og
góð ráð á lífsleiðinni.
Með þessum fátæklegu orðum
bið ég góðan guð að styrkja fjöl-
skylduna á sorgarstund, söknuður-
inn er sár en minningin bjarta lifir.
á því að halda því að Stefán var
stundum ekki heill heilsu á seinni
búskaparáranum þeirra.
Valgerður þótti stundum nokkuð
skapmikil en hún var hörðust við
sjálfa sig og hlífði sér aldrei. Hún
var jafnframt blíð og nærgætin við
þá sem minna máttu sín og áttu
bágt. Hún var ættrækin með af-
brigðum og þoldi engum að hall-
mæla ættingjum sínum, en hún hafði
mjög gott skopskyn og gat græsku-
laust sætt sig við spaugilegar hliðar
fólks, jafnvel náinna ættingja.
Valgerður var hreinskiptin og fals-
laus. Það var gott að eiga hana fyr-
ir frænku. Böm hennar bera foreld-
ram sínum fagurt vitni og bamaböm
hennar era öll mannvænlegt fólk.
Votta ég þeim öllum dýpstu samúð.
Haraldur Árnason
Hvíli hún í friði.
Guðmundur Njálsson
og fjölskylda.