Morgunblaðið - 25.03.1988, Blaðsíða 16
"16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. MARZ 1988
Kaupmannahöfn:
Málverkasýning Guðrun-
ar Sigurðardóttur Urup
Kaupmannahöfn.
MÁLVERKASÝNING Guðrúnar Sigurðardóttur Urup stendur
nú yfir i norska Veritas-húsinu við Nýhöfn 16. Er þetta fyrsta
einkasýning listakonunnar hér í Danmörku, en hún hefur búið
í Kaupmannahöfn í áratugi. Guðrún sýnir 11 klippimyndir, 7
silkiþrykk og 2 qvass-myndir, myndir sem sóma sér vel við hina
sérstæðu umgjörð, þykku bitana og burðarsúlurnar í sýningar-
salnum. Hann er móttökusalur norska Veritas-fyrirtækisins í
fornu pakkhúsi frá 1770, sem gert var svo frábærlega vel upp
fyrir rúmum áratug og er salurinn vinsæll mjög til sýningar-
halds.
Morgunblaðið/Guðrún L. Ásgeirsdðttir
Guðrún Sigurðardóttir er fædd
á Sauðárkróki, dóttir Sigurðar
sýslumanns Sigurðssonar og
konu hans, Stefaníu Amórsdótt-
ur. Listhneigð er mikil í þeirri
flölskyldu, þar sem bræður henn-
ar tveir, Sigurður og Hrólfur, eru
þekktir listmálarar, en móður-
amma hennar, Stefanía Stefáns-
dóttir, mjög listræn kona og
frændur hennar ýmsir, eru og
listamenn. Guðrún hélt ung til
Reykjavíkur og stundaði nám við
Myndlista- og handíðaskóla ís-
lands undir handleiðslu Kurt Zier
og Þorvaldar Skúlasonar og lauk
þaðan ágætu prófi. Þá var hún
teiknikennari í öllum bekkjum
Austurbæjar- og Miðbæjarskóla
sinn hvom veturinn og kenndi þá
miklum íjölda nemenda sem að
líkum lætur.
Strax er siglingar opnuðust
eftir stríð 1945, sigldi Guðrún til
Kaupmannahafnar og hóf nám
við Kunstakademíuna við Kóngs-
ins Nýjatorg. Þaðan lauk hún
prófí 5 árum síðar, en aðalkenn-
ari hennar var prófessor Kræsten
Iversen. Á námsámnum kynntist
hún manni sínum, Jens Ump list-
málara, sem var skólabróðir
hennar á akademíunni, en próf-
essorinn hafði beðið Jens að passa
„litlu stúlkuna frá íslandi", er hún
kom þar fyrst!
Námsdvalir hefur listakonan
Eitt verka Guðrúnar á sýningunni.
kirkjuskreytingar, en Guðrún
gætt bús og fjögurra bama þeirra
og aðstoðað mann sinn, enda
hafa þau unnið vel saman, þótt
ólík séu í listsköpun sinni. En þar
kom að hún hikaði ekki lengur
við að fara aftur út á listabraut-
ina, ekki sízt fyrir hvatningu
manns síns og góðra vina. Guðrún
hóf að mála aftur fyrir áratug
og helgar sig nú listinni í æ ríkara
mæli. Nú er annir vegna fjöl-
skyldúnnar hafa minnkað, getur
hún haft algjört næði við vinnu
sína, sem henni er nauðsynlegt.
Vinnustofur Ump-hjónanna „ . ,
em í fallegu húsi þeirra við Vej- Guðrun Sigurðardottir Urup
lesö í Holte. Þar er oft gest-
átt í Frakklandi og Ítalíu í lengri
tíma í senn, en farið í ferðalög
til að kynna sér listir m.a. til
Rússlands og Mexíkó. Jens Ump
er mjög þekktur listamaður hér
í landi og hefur jafnan haft næg
og stór verkefni, m.a. ijölmargar
kvæmt, ekki sízt er góðir vinir
og gamlir grannar frá Islandi em
á ferðinni, en Guðrún ætíð mikill
íslendingur eins og títt er um
landa á erlendri gmnd. Jens, sem
talar lýtalausa íslenzku, er sam-
hentur konu sinni um gestrisnina,
og má þá í því sambandi nefna
22 skagfirzkar húsmæður í or-
lofsferð á vori, sem áttu hjá þeim
indælan dag.
íslenzk áhrif em sterk í mynd-
um Guðrúnar Sigurðardóttir á
sýningunni í Nýhöfn, ekki hvað
sízt skagfírzkur innblástur, er
áhorfandinn skynjar Drangey og
Kerlingu í klippimyndunum og
Mælifellshnjúk í pýramídunum af
qvass-gerð. Sumir myndu þó sjá
Keili þar. Abstraktdrættir mynd-
anna minna jafnan á náttúmna
og það geta verið, auk íslenzkrar
náttúm, minningar frá mörgum
og eftirminnilegum ferðum, enda
heita nokkrar silkiþrykkmynd-
anna: Undir suðrænni sól. En
smekkvísi og einlægni listakon-
unnar ræður jafnframt för. Guð-
rún litar sjálf pappírinn, sem hún
málar á, og hún segir hugmyndir
að viðfangsefnunum koma
ósjálfrátt; þannig hefur hún þróað
sinn eigin stíl.
Fyrstu sýningu sína heima hélt
Guðrún í maí sl. í Galleríi Gang-
skör í Reykjavík, en hér hefur
hún áður tekið þátt í samsýning-
um. Sýningin í Gangskör vakti
athygli á íslandi og fékk lofsam-
leg ummæli í blöðum. Þá mátu
Sauðárkróksbúar mikils heim-
sókn Guðrúnar og Jens norður
þangað en þau hafa skreytt alla
glugga Sauðárkrókskirkju.
Gluggana í kómum teiknaði Guð-
rún fyrir um 10 ámm, Jens teikn-
aði og vann gluggana í sjálfu
kirkjuskipinu, en Guðrún sá ein
um gerð þeirra síðustu í forkirkj-
unni, sem hún færði Sauðkræk-
ingum eftir sýninguna í
Reykjavík. Var auðvitað mjög
ánægjulegt fyrir listakonuna að
fá að vinna að fegrun gömlu sókn-
arkirkjunnar sinnar, sem er hið
virðulegasta guðshús. Hver veit
nema fleiri verkefni bíði hennar
heima á ókomnum ámm og væri
það vel.
— G.L. Ásg.
Grindavík.
„HRAFN Sveinbjarnarson III
GK 11. Velkominn í heima-
höfn. Megi gæfa, gengi og
góður afli fylgja skipi, áhöfn
og útgerð þess um alla
framtíð." Þannig hljóðaði
kveðjan á stórri ijómatertu
sem Elías Jónsson bakara-
meistari í Grindavík færði
áhöfninni á nýja Hrafni Svein-
bjamarsyni III þegar hann
kom í fyrsta skipti til
Grindavíkur á föstudags-
morgun.
Nýi Hrafn Sveinbjamarson III
hét áður Magnús NK, en Þorbjöm
hf. í Grindavík festi nýlega kaup
á skipinu og kemur það í stað
þess sem strandaði í síðasta mán-
uði. Að sögn Eiríks Tómassonar
framkvæmdastjóra er nýja skipið
263 brúttólestir með 1.000 hest-
afla Bergen díselvél.
„Skipið er í mjög góðu ástandi
og fyrri eigendum til sóma hvem-
ig þeir skila skipinu af sér. Það
kemur nú frá Njarðvíkum þar sem
það hefur verið í slipp. Undanfama
daga hefur það verið málað og
sett á það netalúga en það fer á
net um helgina,“ sagði Eiríkur.
Skipstjóri verður Pétur Guð-
brú hins nýja skips. Frá vinstri: Skúli Óskarsson 1. vélstjóri,
ar Tómasson, einn af eigendum Þorbjamarins hf. og Pétur Guðjóns-
son skipstjóri.
Hin veglega terta sem Elías Jónsson bakarameistari í Grindavík
færði áhöfn Hrafns Sveinbjarnarsonar III í tilefni af komu skipsins
til Grindavíkur.
jónsson, 1. vélstjóri Skúli Óskars-
son og 1. stýrimaður Pétur Vil-
bergsson.
Kr. Ben.
Hrafn Sveinbjamarson III kem-
ur til heimahafnar í Grindavík.
Morgunblaðið/Kristinn Benediktsson
Nýr Hrafn Svein-
bjarnarson III
til Grindavíkur