Morgunblaðið - 24.04.1988, Blaðsíða 43

43>
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. APRÍL 1988
hennar, er stundum kölluð „Blóð-
uga Mingo" af héraðsbúum. Hat-
field-pettin átti þama í illdeilum við
McCoy-ættina á árunum eftir 1880
(margir afkomendur þeirra búa
þama enn) og einni kynslóð síðar
stóðu verkalýðsforingjar fyrir blóð-
ugum átökum gegn kolaframleið-
endum.
Jafnvel nú á dögum er því enn
svo farið, að íbúamir em tilbúnir í
allt til þess að veija fjölskyldu sína
og atvinnu. Ættir sumra ^ölskyldna
hafa búið þama kynslóðum saman
og margir bæjarbúar eru tengdir,
sem skýrir það, hvers vegna fréttir
berast svo hratt út um dalinn rétt
eins og þær hefðu verið sendar út
á örbylgju. Saga sögð í búðinni hjá
Strosnider kl. 10 fyrir hádegi er á
alira vörum í bænum í hádeginu
og um kvöldmatarleytið verður hún
komin út í útkjálka héraðsins.
Því var það ekki nema eðlilegt
þegar orðrómurinn komst á kreik
um Steve Forrest, að hann færi
ekki fram hjá neinum.
Fórnarlambið
„Góði Guð, breyttu mér," var
Steve vanur að biðja á hveiju kvöldi
sem unglingur eftir að hann var
kominn í rúmið. Það var skoðun
hans, að biðja ætti til Guðs ef mað-
ur bjó við vandamál. En sú grein
babtistakirkjunnar, sem fjölskylda
hans tilheyrði, kenndi, að „vanda-
málið", sem hélt honum andvaka,
væri synd, sem drottinn liti á með
mikilli vanþóknun. Þar sem margt
fólk í þessu bæjarfélagi í „biblíu-
beltinu" svonefiida voru einnig
þessar skoðunar, þá þagði þessi
greindi, ljóshærði piltur yfir vanda-
máli sínu og lagði þess í stað stund
á dæmigerð áhugamál táninga:
Stefnumót við stúlkur, framhalds-
skólann, aukavinnu á kvöldin og
síðar, eftir að móðir hans var dáin
ur krabbameini, bættist við sú kvöð
að hjálpa til við að annast fjórar
systur, sem allar voru }mgri en
hann. Það var fyrst eftir að Steve
hafði lokið framhaldsskólanámi, að
hann skýrði fjölskyldu sinni frá
leyndarmáli sínu: Hann var kyn-
villtur.
Faðir hans mæltist til þess, að
hann ieitaði til sálfræðings. „Ef til
vill getur hann breytt þér og gert
þig eðlilegan." Ein af frænkum
Steves gaf fé til Roberts, þekkts
sjónvarpsprests og hét á hann að
biðja fyrir Steve. Jafnframt fullyrti
hún, að Steve gæti hjálpað til með
_því að fara snemma a fætur á
sunnudögum, fara í sérstakan kyrt-
il og leggja hendumar á sjónvarps-
tækið, á meðan Roberts predikaði.
En það voru ekki allir reiðubúnir
til hjálpar. Strákamir í nágrenninu
köstuðu í hann gijóti og kölluðu
hann „homma" og það viðumefni
barst síðan fljótt út um byggðarlag-
ið. Einhveijir skemmdu síðan bflinn
hans, brutu framrúðuna og
sprengdu dekkin. Jafnvel lögreglan
í Williamson, sem hafði stöðvað
hann einu sinni vegna gmns um
ölvunarakastur, virtist nú fylgjast
gaumgæfilega með ferðum hans.
Honum leið eins og hann væri orð-
inn fangi.
Þá gerðist það eitt sinn er Steve
fór á bfl til Dallas, að honum opnað-
ist nýr heimur. Þar höfðu kynvilltir
menn sína eigin skemmtistaði og
gátu sleppt fram af sér beizlinu.
Steve ákvað því að flytjast til Dall-
as, þar sem hann fékk vinnu í
prentsmiðju. Hann tók á leigu íbúð
í hverfi, þar sem margir kynvilltir
þjuggu og standsetti hana eftir eig-
in höfði. Hann hætti þeirri matseld,
sem hann hafði alizt upp við, lærði
að búa til kínverskan mat og hélt
„parakvöld" heima hjá sér á föstu-
dagskvöldum fyrir hina nýju,
kynvilltu vini sína. Þar bauð hann
þeim upp á glas og framreiddi fyrir
þá ýmsa framandi rétti.
í fyrsta sinn á æfinni fannst
honum sem hann væri ekki lengur
utangarðs. Hann fór í sundlauga-
partí, sótti tónleika og hvaðeina.
„Mér leið eins og ég væri umvafinn
fólki, ég átti þúsundir vina.“ En
jafnframt átti Steve sér elskhuga,
skrifstofumann í verzlun, sem deildi
með honum íbúðinni og Steve leit-
aði athvarfs hjá á kvöldin, eftir að
hann var búinn í vinnu.
„Farðu aldrei
framar í burtu“
Þegar Steve Forrest kom aftur
heim til Williamson þremur árum
síðar og þá aðeins í stutta heimsókn
var hann orðinn annar maður. Hann
hafði haldið fast utan um launin
sín, sem voru um 17.000 dollarar
á ári, látið klippa hár sitt stutt og
fengið lýtalækni til að laga á sér
nefíð, en hann hafði nefbrotnað í
slysi í æsku. Hann klæddist polo-
skyrtu og sýndi myndir, sem hann
hafði sjálfur tekið, af miðborg Dall-
as. Allt yfírbragð hans bar nú með
sér sjálfsöryggi borgarbúans, sem
telur sig hafa náð tökum á heimin-
um. Systur hans og frænkur létu
óspart í ljós aðdáun sína og faðir
hans sagði: „Okkur þykir vænt um
þig. Við erum stolt af þér. Láttu
ekki eins langan tíma líða þar til
þú heimsækir okkur næst."
En þessi góði tími í lífi Steves
átti ekki eftir að standa lengi. Þeg-
ar hann var kominn aftur til Dallas
reyndist honum erfitt að losna við
lungnakvef. Það slitnaði upp úr hjá
honum og elskhuga hans, hann létt-
ist og eftir því, sem mánuðimir liðu,
fylgdu veikindi á veikindi ofan.
Læknir ráðlagði Steve að gangast
undir alnæmispróf, en hann neitaði
því. Hann hafði þegar á botninn
var hvolft aldrei verið flöllyndur.
„Ég var á móti börunum," rifjaði
hann upp síðar. „Að mínu mati
voru þeir staðir fyrir skyndikynni
og það var einmitt þar, sem alnæm-
ið breiddist út.“
Snemma á þessu ári og það
mörgum mánuðum áður en unnt
hefði verið að staðfesta illan grun
Steves með prófi, vissi hann að
sífelldur niðurgangur, munnangur
og lungnakvef gátu aðeins þýtt eitt.
Þó gat, hann ekki horftzt í augu
við það. í staðinn hélt hann kyrru
fyrir í rúminu heilu dagana og
stundum vissi hann jafnvel ekki
hvaða dagur var. Þegar hann var
ekki sofandi, þá var hann drukkin*'
jafnvel dauðadrukkinn.
Á daginn íhugaði hann sjálfs-
morð og á nóttunni sótti að honum
martröð, þar sem verið var að grafa
hann lifandi. Hann baðst varla fyr-
OVENJUUSO UTSALA
FYRIK VANDLÁIA
Eggert feldskeri rýmir til fyrir nýjum vörum
Útsalan hjá okkur stendur til 30. apríl.
Eggert býðnr loðfeldi og leðnrvörur
á lækkuðu verði, til þess að liægt sé
að rýma til fyrir nýjum vörum.
Þetta er einstakt tækifæri. Eggert feldskeri
efnir ekki til útsölu á liverju ári,
svo að nú getur þú vafalaust fondið
eittlivað við þitt liæfi.
EGGERT
feldsbri
CC
(X
Efst á Skólavörðustígnum,
sími 11121.
SEM SAGT: ÓVENJULEG ÚTSALA FYRIR VANDLÁTA
Sending frá ESCADA * TÍZKAN Laugavegi 71 II haeó Simi 10770
ÍFRAM ÍSLANDí r Sjé bls. 29