Morgunblaðið - 09.10.1988, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER 1988
39
Enn segir í afmælisgreininni:
„Svo hefur Guðmundur ísaksson
hagað verkum sínum, að hann verð-
ur að teljast hinn ókrýndi verk-
fræðingur. Verkhyggni hans, verk-
lagni og útsjón er á svo háu stigi,
að fágætt mun vera. Trúmennska
hans og orðheldni er víðar kennd.
Hjálpsemi hans er þekkt. Fleiri en
ég og mínir eiga honum þökk að
gjalda."
Guðmundur kvæntist ekki og
átti ekki böm. Hann var hjarta-
hreinn og hjartahlýr og annarra
manna böm nutu gæsku hans.
Fyrst böm óskyldra en síðar systk-
inaböm hans og þeirra böm. Ég
man það, eftir að Guðmundur flutt-
ist í Smárahvamm, til Kristjáns,
bróður síns, og Guðrúnar, konu
hans, hve sérstaka væntumþykju
hann bar til bama þeirra og ekki
síst til Sigurðar, sonar þeirra, sem
svo dmkknaði þrítugur að aldri.
Þó að grein þessi sé skrifuð til
minningar um Guðmund, þá tel ég
mér skylt að geta einnig Kristjáns,
bróður hans og bónda í Smára-
hvammi, sem lést síðsumars 1974
og er sárt til þess að vita að enginn
skyldi þá skrifa minningargrein um
þann mæta mann.
Kristján og Dúna, eins og Guðrún
er jafnan kölluð, hófu búskap í
Smárahvammi árið 1942. Var það
nýbýli á hluta Fífuhvammslands.
Ég gat þess fyrr í þessari grein
að við bömin úr nærliggjandi sum-
arbústöðum fengum að hjálpa til
við heyskapinn á „Jaðrinum" og að
launum (óverðugum að mínu mati)
tók Kristján okkur með í útreiðatúr
einn dag á sumri í nokkur sumur.
Var það ógleymanlegt ævintýri. Er
Kristján mér afar minnisstæður
sakir höfðingsskapar og þeirrar
góðmennsku, sem honum pg þessu
fólki öllu var í blóð borið. Ég er svo
lánsöm að hafa eignast Guðrúnu,
ekkju hans að vinkonu og enn man
ég hvemig glampaði á álhrífuna,
sem Kristján gaf henni í trúlofunar-
standinu og sem hún rakaði með
af miklum dugnaði á „Jaðrinum".
Þær em ófáar kartöflumar, sem
hún hefur gefíð mér með heim í
áranna rás. Blessuð sé minning
þeirra feðga, Kristjáns og Sigurðar
heitins og megi blessun Guðs hvfla
yfir fjölskyldunni allri.
Svo hugumstór var Guðmundur
að á sjötugsaldri festi hann kaup á
tveimur höfuðbólum í Skagafjarð-
arsýslu, kirkjustaðnum Felli í Fells-
hreppi (1967) og Vatni I og II í
Hofshreppi (1968). Hafði hann
ráðsmenn á jörðum sínum en dvald-
ist löngum fyrir norðan.
Vorið 1979 fór hann á Hrafnistu
í Hafnarfirði og dvaldi þar upp frá
því. Hafði hann oft orð á því við
skyldmenni sín hve starfsfólkið
væri sér gott.
Blessuð sé minning Guðmundar
Isakssonar.
Rannveig Tryggvadóttir
best. Hann hafði séð hinn stóra
heim í áratugi en vissi að hvergi
var betra en heima.
Oft hefur verið margt um mann-
inn á Háteigsveginum og veislumar
stórar. Alltaf var tími til að sinna
gestum, hvort sem um fjölmenni
var að ræða eða litlar manneskjur
á leið úr dansskóla. Afi naut sín
vel sem gestgjafi. Hann var virðu-
legur heimsmaður en jafnframt
sannur húmoristi. Hann var bjart-
sýnn og kjarkaður. Slíkir menn era
fæddir leiðtogar. Þrátt fyrír háan
aldur var afi heilsugóður allt þar til
í sumar. Teinréttur gekk hann um
götur með hatt og í frakka eða fór
ferða sinna á bfl. Reisn sinni hélt
hann þar til yfir lauk.
I afmælisdagbók er rithönd Jón-
asar afa við hlið þessara fallegu
orða nafna hans Hallgrímssonar:
„Dýrlegt er að sjá
eftir dag liðinn,
haustsól brosandi,
í hafið renna.
Hnígur hún hóglega
og hauður kveður
friðarkossi
og á fjöllin sezt.“
Blessuð sé minning Jónasar afa.
Óli, Jónas, Hulda,
Oddný og Hari.
GístíKr. Skúlason
húsgagnasmíða-
meistari - Minning
Fæddur 4. janúar 1906
Dáinn 2. október 1988
Mig langar að minnast tengda-
föður míns með örfáum orðum.
Hann lést í Borgarspítalanum í
Reykjavík 2. október eftir að hafa
átt við vanheilsu að stríða um skeið
og verður jarðsunginn á morgun,
mánudag. Gísli fæddist í Skáleyjum
á Breiðafirði 4. janúar 1906, sonur
hjónanna Kristínar Einarsdóttur og
Skúla Bergsveinssonar bónda þar.
Gísli kvæntist Guðrúnu Helgu
Rögnvaldsdóttur frá Stykkishólmi
8. október 1932 og bjuggu þau
lengst af í Reykjavík, en hún lést
árið 1984. Sonur þeirra er Skúli
Kristinn, vélfræðingur. Á heimili
þeirra hjóna ríkti alla tíð fegurð og
trúfesta og var fjölskyldan þeim
allt.
Ég man alltaf þá stund er ég
fyrst hitti Gísla í garðinum hans á
Þóroddsstöðum fyrir einum 27
áram. Þegar hann heilsaði mér
geislaði af honum góðvildin og
handtak hans var kærleikshlýtt. Ég
sé hann líka fyrir mér við hefilbekk-
inn svo iðinn við störf sín og minn-
ist með þakklæti stundanna er við
röbbuðum saman um' heima og
geima. Margar vora þá sögumar
sagðar frá lífinu í eyjunum þegar
hann var að alast upp og alltaf
vora þær jafn lifandi í frásögn hans.
Gísli gaf sér líka alltaf tíma fyrir
okkur og bamabörnin þijú og svo
marga aðra sem leituðu til hans og
ekki var í kot vísað þegar heimili
þeirra hjóna var annars vegar. Ég
og bamabömin þökkum honum fyr-
ir alla umhyggjuna og allan kær-
leikann sem hann sýndi okkur
ávallt.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Kristín Gunnarsdóttir
Landsbankinn býr vel um hnútara
í verðbréfeviðskiptum
í Verðbréfaviðskiptum á Laugavegi 7 og á 43 afgreiðslustöðum um land allt býður Lands-
bankinn örugg verðbréf í mörgum verðflokkum og með mismunandi gildistíma. Spari-
skírteini ríkissjóðs eru þar á meðal, að ógleymdum bankabréfum Landsbankans. Banka-
bréf Landsbankans eru ein traustasta fjárfesting sem nú er völ á. Ástæðan er einföld:
Bankabréf eru útgefin og innleyst af bankanum sjálfum. Þau eru verðtryggð miðað við
lánskjaravísitölu, gefa háa ávöxtun og eru auk þess með endursölutryggingu, sem tryggir
skjóta innlausn þegar þörf krefur.
í Verðbréfaviðskiptum, Laugavegi 7, býðst viðskipta-
mönnum fjárvarsla, sem felur í sér ráðgjöf og umsjón
með fjármunum, s.s. verðbréfum og innláns-
reikningum. Þér er óhætt að treysta
verðbréfaþjónustu og ráðgjöf Landsbankans.
Landsbanki
íslands
Bankj allra landsmanna