Morgunblaðið - 02.11.1988, Qupperneq 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 1988
/, ÉQ þar-f ab nota báÉia-rhenciur við
ab he-^gja.."
'XJ»
)
- - í
Búið að stela fínasta hand-
ldæðinu mínu. Það stóð þó
á því Hilton hótel.
Því horfír þú svona á mig.
Ég er að ná í hnapp til að
festa á jakkann_
Furðulegar framkvæmdir
Kæri Velvakandi.
Gata nokkur í Reykjavík ber
nafnið „Álfheimar" og við þessa
götu hef ég undirritaður unað hag
mínum allvel um nokkra ára skeið.
En eins og kerlingin sagði var Adam
ekki lengi í Paradís og svo var um
mig.
Dag einn þegar síðastliðnu sumri
var næstum lokið vildi ég aka til
vinnu minnar árla morguns, en það
háttalag er komið í nokkurskonar
hefð hjá mér eftir margra ára iðk-
an. Ekki hafði ég lengi ekið þegar
allrahanda uppákomur tóku _ að
hefta ferðafrelsi mitt. Þama, í Álf-
heimunum voru menn að störfum
með handverkfærum og risastórum
maskínum sem ég kann ekki að
nefna.
Nú er ekkert nýtt að mæta fólki
við vinnu á götum borgarinnar og
vakti það enga furðu hjá mér en
það sem þessir menn höfðust að
vakti hjá mér slíka forundran að
ég hef vart mátt mæla síðan og er
þá mikið sagt.
Þessir mætu menn voru að
byggja eyjar og annes vítt og breitt
um götuna, þannig að loknum
skemmdarverkum virðist hún verða
lítt ökufær fyrir þá umferð sem
sífellt streymir eftir henni. Eins og
elstu menn muna voru Álfheimarn-
ir ein af breiðustu og greiðfærustu
götum borgarinnar og þess vegna
skilur fólk ekki hví verið er að hefta
för þess með slíkum fíflalátum.
Menn spytja hveijir aðra hvort
höfundar áðumefndra óhappaverka
muni vera böm í leikskólum, at-
vinnulausir uppfinningamenn eða
skrúðgarðaarkitektar, að æfa sig,
en gatan mun einna helst líkjast
skrúðgarði eftir athæfi þeitta. Fólk
veltir mjög vöngum yfir fyrmefndri
aðför að götu þessari ágætri og
ætla sumir að hönnuðir verksins
hyggist setja verslanir Glæsibæjar
á hausinn með því að þindra við-
skiptavini þeirra í að mæta til jóla-
innkaupa.
Aðrir álíta að fyrmefndir andans
menn eigi óvini búsetta við Álf-
heima og séu að sýna þeim í tvo
heimana. Enn aðrir fullyrða, að
hveijir svo sem beri ábyrgð á þess-
um breytingum á götunni væru
þannig innrættir að þeir geti ekki
unnt íbúum þessarar borgar að
hafa það notalegt og una glaðir við
sitt. Ýmsar framkvæmdir, sem
mæta augum við akstur um götur
Reykjavíkur, styðja síðustu tilgát-
una.
Undirritaður horfir með nokkmm
ótta til þess tíma þegar hann kemst
hvorki heim né að heiman án þess
að verða fyrir ómældu angri og
erfíðleikum.
Bergþór Sigurðsson
SPJALLAÐ Á FERÐALAGI
Til Velvakanda.
Kunningi minn, stýrimaður, vatt
sér að mér og spurði: Geturðu keyrt
mig til Reykjavíkur?
Stoppaðu héma á tuttugu og
þijú, ég þarf að taka með mér
nokkrar bjórdósir, sagði hann um
leið og hann vippaði sér inn í bílinn
aftur. Sagði að frumumar í
skrokknum sínum vera orðnar
snarruglaðar af langvarandi djöfla-
gangi sjávar og sném flestar þvers-
um.
Þetta gengur svo langt að ég er
hættur að skilja íslensku, sagði
hann. Til dæmis þegar kornabörn
komast upp á lagið með að segja
pabbi þá segja þau næst hæ og bæ
og svo einhverntíma seina hæ
mamma. Skilurðu þennan, sem er
að tala í útvarpið núna? Ohérna,
myndi ég nú segja, ef mér kæmi
eitthvað í hug á annað borð, héma,
að segja myndi ég segja „itsokey"
ef hann snjóar ekki meir. Við vær-
um ekki o’hérna vel í stakk búnir
að komast lengra ef hann hættir
ekki að snjóa. Hvemig líst þér á
ósköpin, spurði stýrimaður.
Nú er þetta ekki allt í áttina,
svaraði ég.
Hvaða andsk. átt, svaraði stýri-
maður. Við nálguðumst nú óðfluga
höfuðborgina.
Á ég að segja þér nokkuð, lagsi?
spurði stýrimaður. Eitthvert hið
hjartanlegasta orðasamband sem
ég hef heyrt er þegar maður þakk-
ar fyrir afgreiðslu í verslun og við-
komandi afgreiðslustúlka eða af-
greiðslumaður svarar með orðun-
um: Gjörðu svo vel. Þetta skollans
kjaftæði er mun algengara hjá kon-
um en körlum. Keyrðu niður Lauga-
veginn, lagsi. Ég þarf að skreppa
í nokkrar búðir.
Um sexleytið brá hann sér inn í
síðustu búðina og biðin varð löng.
Klukkan rúmlega sjö birtist hann
aftur.
Ja, mikill andsk., sagði hann.
Þetta var í fyrsta skipti sem þetta
„Gerðu svo vel“ kjaftæði virkar vel
á mig. Heyrðu lagsi, sérðu þennan
þama. Þetta er sá sem situr á einni
af götóttu gullkistum íslands og
miðar tvíhleypu á alla landsstjórn-
ina. Nú höfum við loksins eignast
alvömlandstjóra! En ég þarf að
heimsækja nokkra næturklúbba og
gleðihús í nótt, og svo náttúrulega
að bjarga bankabókinni á morgun.
Þú skilar kveðju í sveitina, lagsi.
Jón Gunnarsson
Grábrönd-
óttur köttur
Til Velvakanda.
Grábröndóttur köttur með hvíta
bringu, kallaður Snotra, fór að
heiman frá sér að Lágabergi 9 fyr-
ir um það bil hálfum mánuði. Þeir
sem hafa orðið varir við hann em
vinsamlegast beðnir að hringja í
síma 71034.
'T
HÖGNI HREKKVISI
„ \>ú /eTTlR AÐ FARA MB.D HANN TIL AUGM-
J lækwis."
Víkverji skrifar
Sagt var frá því í frétt hér í blað-
inu á laugardag, að Heims-
þjónusta breska ríkisútvarpsins
BBC World Service myndi þann
sama dag, 29. október, breyta dálít-
ið um yfírbragð. Víkveiji er einn
þeirra sem nýtir sér þessa frábæm
þjónustu og hlustar á stuttbylgju-
sendingar hennar kvölds og morgna
og um miðjan dag, þegar honum
gefst tími til þess.
Af því sem talsmenn Heims-
þjónustunnar sjálfir segja má ráða,
að þeir telja þá ákvörðun að taka
upp klukkustundar fréttaþátt
klukkan 10 á kvöldin (2200), News-
hour, mikilvægustu breytinguna.
Fyrir íslendinga er meðal annars
þægilegt að hlusta á þessa útvarps-
stöð, sem margir telja hina bestu í
heimi, vegna þess að dagskrá henn-
ar er miðuð við meðaltíma Green-
wich, en sá tími er einmitt í gildi
hér hjá okkur.
Iþessum nýja þætti á að flytja
heimsfréttir, fréttir frá Bret-
iandi, íþróttafréttir, fjármálafréttir,
þar eiga fréttaskýrendur að láta
ljós sitt skína og einnig þeir sem
em fréttaefni á hveijum degi.
Forráðamenn BBC segja, að það
hafí verið vandasamt að ákveða,
hvenær sólarhrings þessi þáttur
skyldi vera á dagskránni. Var
starfsmönnum þeirrar deildar út-
varpsstöðvarinnar, sem annast
rannsóknir á hlustun, falið að
kanna, hvenær sólarhrings þess
væri að vænta, að flestir á allri
jarðarkringlunni væm að hlusta á
heimsstöðina eða gætu gert það. í
blaði Heimsþjónustunnar London
Calling segir um þetta:
„Að sjálfsögðu er tími sem er
góður til hlustunar fyrir íbúa ein-
hvers heimshluta slæmur fyrir þá
sem búa annars staðar. Þetta er
einn helsti vandinn við að setja sam-
an dagskrá í útvarpi sem nær til
manna um heim allan. En 2200
hefur orðið fyrir valinu sem sá tími,
þegar unnt er að ná til margra
mikilvægra hlustendahópa: hann
hentar vel til kvöldhlustunar í Vest-
ur-Evrópu og Afriku, þá sitja menn
við morgunverðarborðið í fjarlæg-
um Austurlöndum og það er síðdegi
hjá þeim hlustendum sem fylgjast
með sendingum okkar á austur-
strönd Bandaríkjanna og við
Karabíahaf."
XXX
Víkveiji á cft leið um Eskitorg,
eftir að skyggja tekur eða áður
en birtir á morgnana. Finnst honum
undarlegt, hve götulýsingu er áfátt
við torgið. Mörg böm í Hlíðaskóla
þurfa að fara um torgið á leið í og
úr skólanum. Þykir mörgum nóg
um bílaumferðina við skólann og
hafa varað við hættunni frá henni.
Góð götulýsing er liður í sjálfsögð-
um ráðstöfunum til að tryggja ör-
yggi vegfarenda. Ættu rétt yfirvöld
að líta á lýsinguna við Eskitorg og
sjá til þess að kveikt sé á þeim ljósa-
staurum, sem þar hafa verið reistir.