Morgunblaðið - 05.11.1988, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 1988
41
Minning:
StefánJ. Guðmunds-
son byggingameistari
í dag er jarðsunginn frá Hvera-
gerðiskirkju Stefán Jóhann Guð-
mundsson byggingameistari og
fyrrv. hreppstjóri í Hveragerði.
Stefán var fæddur 26. október
1899 og hafði þijá daga á nítug-
asta ár þegar hann lést. Stefán var
sonur hjónanna Valgerðar Áma-
dóttur frá Grænanesi í Norðfírði
og Guðmundar Stefánssonar frá
Hólum í sömu sveit. Var hann elst-
ur níu systkina, átta komust til
fullorðinsára, af þeim eru fímm á
lífí. Stefán nam trésmiði hjá Ste-
fáni Runólfssyni á Seyðisfírði. Að
námi loknu kemur Stefán aftur
heim á Norðfjörð, þar sem hann er
kosinn í fyrstu bæjarstjómina, þeg-
ar Neskaupstaður fær kaupstaðar-
réttindi 1929, síðan endurkosinn
1930 og 1934. Á þessum ámm
stjómaði Stefán m.a. verklegum
framkvæmdum bæjarins og hafði
auk þess mikil afskipti af félagsmál-
um.
Þann 1. desember 1931 kvæntist
Stefán eftirlifandi konu sinni, Eiínu
Guðjónsdóttur frá Eyrarbakka, og
hófu þau búskap á Norðfirði. Elín
er gáfuð og mikilhæf kona, þetta
var þeim báðum gæfuspor. Vorið
1935 flytja Elín og Stefán frá Norð-
firði, Stefán fer að vinna að Reykj-
um í Ölfusi, þar sem síðar varð
Garðyrkjuskólinn, þau fá leigt hús-
næði í Gljúfurholti, og eru þar
fyrsta veturinn, flytja síðan í Hvera-
gerði, em þar í leiguhúsnæði, þar
til eigið hús er tilbúið haustið 1937.
Þau byggðu á gróðurlausum mel
við hverasvæðið, húsið nefndu þau
Laufás, eftir húsi foreldra Stefáns
í Norðfirði.
Á þessum ámm var byggðin í
Hveragerði ekki mikil, að austan-
verðu við hús þeirra Elínar og Stef-
áns var Fagrihvammur, Lækjar-
bakki, Varmilækur og Gmnd, að
vestan- og norðanverðu Melur,
Símstöðin, Helgafell, Hverabakkar,
Önnuberg Laugaland, Sólbakki,
Ásar, Brekka, Varmahlíð, þing-
húsið og bamaskólinn. Nokkrir
sumarbústaðir vom vestan og norð-
an við hverasvæðið.
Húsið sem Elín og Stefán byggðu
varð síðan heimili þeirra í fímmtíu
ár, það stendur við aðalgötu bæjar-
ins og þar í kring hefur um árabil,
verið fagur gróðurreitur.
Þau Elín og Stefán eignuðust sex
böm, fímm syni og dóttur sem þau
misstu unga.
Synimir era: Ámi Geir, kvæntur
Aðalbjörgu Ámadóttur, Unnar,
kvæntur Maríu Ólafsdóttur, Guð-
mundur, kvæntur Erlu Valdimars-
dóttur, Guðjón, kvæntur Guðrúnu
Broddadóttur og Atli, ókvæntur.
Bamabömin em tólf og 1 bama-
bamabam.
í vaxandi þéttbýliskjama, var að
sjálfsögðu mikill fengur að fá til
starfa húsasmið með færni og
kunnáttu, sem menn hugðu gott
til, og Stefán stóð að teiknun og
byggingu fjölmargra íbúðar- og
gróðurhúsa sem þá vom óðast að
rísa. Fyrsta húsið sem hann byggði
var gripahús að Reykjum í Ölfusi,
þar sem síðar reis Garðyrkjuskóli
ríkisins og við lok langs og farsæls
starfsferils var nýtt skólahús við
Garðyrkjuskólann síðasta bygging-
in sem hann sá um.
Stefán var einn af stofnendum
og fyrsti formaður Verkalýðsfélags
Hveragerðis sem nú er Verkalýðs-
félagið Boðinn. Hann var lengi
form. Iðnaðarmannafél. Hveragerð-
is, sem fulltrúi þessara félaga sat
hann bæði Iðnþing og þing Al-
þýðusambandsins.
Þá var Stefán einn af stofnfélög-
um Alþýðuflokksfélagsins í Hvera-
gerði og lengi formaður þess, hann
fylgdi Alþýðuflokknum að málum
alla tíð og var einn af virtustu
málsvömm hans í Ámessýslu.
Hreppstjóri Hveragerðishrepps
varð Stefán 1948 og gegndi því
starfí í tæp 32 ár, sem hreppstjóri
var hann jafnframt umboðsmaður
jarðeigna ríkisins meðan það land
sem Hveragerði stendur á var í
ríkiseign, þá var hann formaður
kjörstjómar við alþingiskosningar
og sat margsinnis í kjörstjóm við
sveitastjómarkosningar og í fram-
talsnefnd fyrir Hveragerðishrepp.
Þá var hann formaður stjómar
Sparisjóðs Hveragerðis meðan hann
starfaði og_ umboðsmaður Bmna-
bótafélags íslands í Hveragerði á
annan áratug.
Heimili þeirra Elínar og Stefáns
stóð við aðalgötuna í Hveragerði,
það var ætíð rekið með miklum
myndarbrag og virt af öllum sem
til þekktu. Um árabil áttu flestir
Hvergerðingar þangað erindi, þegar
Stefán gegndi störfum hreppstjóra
og umboðsmanns Bmnabótafélags-
ins og Elín var með umboð fyrir
öll happdrættin.
Á öllum tímum var tekið á móti
þeim sem þangað komu. Þau héldu
heimili í sínu gamla húsi þar til þau
fóm á Hrafnistu í Reykjavík fyrir
rúmlega einu ári. Atvikin höguðu
því þannig til að síðustu mánuðina
sem þau bjuggu í Hveragerði var
ég nær daglegur gestur á heimili
þeirra, þá var heilsu Stefáns farið
að hnigna og hann átti orðið erfíð-
ara með að tjá sig. Þá talaði Stefán
oft um það að hann væri sáttur við
það að fara að kveðja þetta líf, sitt
hlutverk væri á enda. Hann hefði
átt góða konu og gott heimili, þau
hefðu haft bamalán, og notið hér
í Hveragerði virðingar og trausts,
fyrir það var hann íbúum Hvera-
gerðis þakklátur.
Ég flyt kveðjur og þakkir frá
mér og fjölskyldu minni fyrir ára-
tuga kynni, þær kveðjur em einnig
frá stómm hópi Hvergerðinga sem
hafa haft kynni og átt samskipti
við Stefán Guðmundsson á liðnum
áratugum.
Eftirlifandi eiginkonu, sonum og
fjölskyldum þeirra em færðar sam-
úðarkveðjur. Þeim fækkar óðum
fmmbyggjum Hveragerðis, einn af
þeim mætustu er kvaddur í dag.
Blessuð sé minning Stefáns Guð-
mundssonar.
Guðmundur V. Ingvarsson
í dag er til moldar borinn heiðurs-
maðurinn Stefán J. Guðmundsson.
Mig langar til að minnast hans í
nokkrum orðum.
Ég kynntist Stefáni og eftirlif-
andi eiginkonu hans, Elínu Guðjóns-
dóttur, fyrir aðeins 4 ámm er ég
kom inn í fjölskylduna sem unnusta
og síðar eiginkona elsta bamabams
þeirra. Vom þau fyrsta tengdafólk-
ið sem ég var kynnt fyrir.
Þau hjón héldu yndislegt heimili
í Breiðumörk 17, Hveragerði, svo
lengi sem þeim entist heilsa eða þar
til fyrir rúmu ári er þau fluttust
að Hrafnistu í Reykjavík.
Á því leikur enginn vafi að heim-
ili þeirra var ávallt mjög kært öllum
bamabömunum sem mörg hver
dvöldu þar heilu og hálfu sumrin í
æsku sinni.
Leiðsögn Stefáns um garðinn,
flölskrúðugan og gróskumikinn rifj-
ast upp. Stoltur rakti hann tegunda-
heiti tijánna og hvemig þau höfðu
dafnað en mörg em nú vaxin upp
fyrir reisulegt húsið. Má segja að
garðurinn beri vitni um þá ræktar-
semi og alúð sem þau hjón lögðu í
allt sitt ævistarf.
Þegar hugsað er til garðsins virð-
ist það ótrúlegt að þegar þau hjón-
in, í kreppunni fyrir stríð, fluttu frá
Norðfirði og byggðu sér hús í jaðri
hverasvæðis í norðanverðu Ölfusi
var þama aðeins ber kísilklöppin.
Þama var að byija að myndast
þorp og þau vom í hópi fyrstu íbú-
anna.
En frumheijamir vom komnir til
að hagnýta sér sérkenni staðarins.
Leiðsla var lögð úr húsinu og henni
var stungið niður í næsta hver. Þar
með var heita vatnið komið. Og
þegar sjóða átti kartöflur var ein-
hver sonanna einfaldlega sendur
með poka upp á hverasvæði. Slík
var sjálfsbjargarviðleitnin.
Stefán var smiður í þess orðs
fyllstu merkingu. En hann var líka
bóndi. Hann átti sitt fjárbú, til
ómældrar gleði fyrir bamabömin.
Fyrir kindumar sínar heyjaði hann
fram á gamalsaldur.
Þrátt fyrir háan aldur og þverr-
andi kraft hélt Stefán sinni ským
hugsun til hins síðasta. Hann var
prúðmenni mikið og bjó yfír ríkri
kímnigáfu, einnig var minni hans
einstakt. Seint mun ég gleyma því
þegar við ógift komum með fyrsta
langafabamið hans í heimsókn. Með
glettni í svip laumaði hann þessum
orðum að mén „Þið gerið þetta allt
í vitlausri röð.“
Þakka ég góðum Guði fyrir að
veita mér þau forréttindi að fá að
verða honum samferða hluta
lífsleiðarinnar. Með honum er geng-
inn yndislegur maður sem hafði góð
áhrif á allt og alla í kringum sig.
Elsku Elín, Guð styrki þig í sorg
þinni og söknuði.
Þorgerður
1 t
Móðir okkar, tenödamóðir og amma,
JENNÝ JÓNSDÓTTIR,
Smáratúni 3,
| Selfossi,
andaðist á Ljósheimum 3. nóvember. ^
Sigríður Jónsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir, Baldur Karlsson,
og barnabörn.
- t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÓLAFUR NORÐFJÖRÐ KÁRDAL,
Rauðagerði 12,
Reykjavfk,
varð bráðakvaddur fimmtudaginn 3. nóvember.
Helga Stefándóttir,
Jónfna Ó. Kárdal,
Anna Marfa Kárdal,
Sylvia May Peiluck.
Jólagjafír og ýmsir jólamunir verða tíl sölu á basar Húsmæðrafélags-
ins.
BASAR HJÁ HÚS-
MÆÐRAFÉLAGINU
Húsmæðrafélag Reykjavíkur
heldur sinn árlega basar á morg-
un, sunnudaginn 6. nóvember
klukkan 14 að Hallveigarstöðum
við Túngötu. Allur ágóði af bas-
arnum rennur til líknarmála.
Á basamum er mikið af allskon-
ar handavinnu, svo sem sokkum,
vettlingum, peysum, húfum, prjón-
uðum dýrum og ísaumuðum og
pijónuðum dúkum. Þá verður hægt
að kaupa þar ýmislegt sem tengist
jólunum, svo sem jóladúka, jóla-
svuntur fyrir böm og fullorðna,
jólapóstpokar og jólatrésdúkar.
Einnig verða til sölu lukkupokar
með ýmsu smálegu í til að gleðja
bömin.
“s
t
Útför móður minnar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR BJARNADÓTTUR
saumakonu
Langholtsvegi 202,
fer fram frá Langholtskirkju mánudaginn 7. nóv. kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afbeðjn.
Bjarni Ólafsson,
Guðmundur Hólm Bjarnason,
Þórir Bjarnason,
Guðmann Bjarnason,
Sigurður Magnús Bjarnason,
Ragnar Svanur Bjarnason,
Sigrfður Rósa Bjarnadóttir,
Sjöfn Ingólfsdóttir,
Guðfinna Pótursdóttir,
Jónfna Sóley Snorradóttir,
Lára Júlfusdóttir,
(
og barnabamabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaðir, tengdason-
ur, afi og langafi,
HARALDUR ÁGÚSTSSON
smiður,
Framnesvegi 16,
Keflavík,
verður jarösunginn frá Keflavíkurkirkju í dag kl. 14.00. Blóm vin-
samlegast afþökkuö en þeim sem vildu minnast hans er bent á
Krabbameinsfélag l'slands eða Sjúkrahús Keflavíkurlæknishéraðs.
Fjóla Eirfksdóttir,
Eiríka Haraldsdóttir,
Aldís Haraldsdóttir,
Sólveig Haraldsdóttir,
Haraldur L. Haraldsson,
Ágúst Lfndal Haraldsson,
Hreinn Lfndal Haraldsson,
Sveinbjörg Haraldsdóttir,
Antonfa Antonsdóttlr,
Sveinbjörg Ormsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn
Steinþór Eyþórsson,
Sigurður GuAnason,
Arnbjörn Óskarsson,
Ólöf Thorlacius,
Edda Olgeirsdóttir,
t
Þakka innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
móður minnar,
ÁSTU VIGFÚSSON.
Fyrir hönd annarra ættingja,
Einar H. Bachmann.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför,
ÁRNA TÓMASSONAR,
Barkarstöðum,
FljótshlíA.
Fýrir hönd aðstandenda,
Daði Sigurðsson.