Morgunblaðið - 24.11.1988, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1988
Bubbatónleikar
íTunglinu
Bubbi Morthens heldur
trúbadúrtónleika í Tunglinu í
kvöld, en hann hefur að undan-
förnu verið á ferð um skóla í
Reykjavík og nágrenni.
Þetta verða síðustu sólótón-
leikar Bubba um skeið, því á
næstu vikum mun hann leika
með Megasi til að kynna plötu
þeirra Bláir draumar sem vænt-
anleg er á næstu dögum. Eftir
áramót er Bubbi síðan á förum
til Svíþjóðar til tónleikahalds
með hljómsveit sem hann hefur
stofnað þar, til að fyfgja á eftir
plötunni Serbian Flower, sem
kom út í Svíþjóð í síðasta mán-
uði.
Sungið um mat
og stráka
Risaeðlan vakti mikið umtal vegna þrennra tónleika sem sveitin
hefur komið fram á, eitt sinn sem aðalhljómsveit og tvívegis sem
upphitunarhljómsveit, nú fyrir skemmstu. Nú berast þær fréttir að
Risaeðlan sé á útleið og muni leika með Sykurmolunum á fernum
tónleikum, i Belgíu, Hollandi og tvívegis í Bretlandi.
Rokksíðan fann Risaeðluna við jð skemmtileg.
æfingar í kjallara í Þingholtunum pað er eitt sem maður hefur
og tók eftir því að á dyrunum stóð tekið eftir; mönnum hættir til að
Ungt fólk með hlutverk, þó ekki
eigi það víst við Eðlurnar.
í umfjöllun dagsins finnst
manni oft eins og Risaeðian sé
u.þ.b. mánaðargömul.
Kjarninn hefur verið að starfa
saman í um fjögur og hálft ár,
Siggi, ívar og Dóra í allan þann
tíma, Magga Örnólfs hætti fyrir
ári, en hún hafði verið með frá
upphafi, en Magga Stína kom inn
fyrir hálfu ári og varð þá strax
hluti af kjarnanum en Tóti er búinn
að vera með í ár.
Hefur tónlistin mikið breyst
frá því hljómsveitin varð til? Byrj-
aði Risaeðlan kannski sem
froðupoppsveit?
Nei, hún er að verða froðu-
poppsveit núna.
Er enginn metnaður, engin
alvara?
Ekki til í dæminu, nema hjá
Sigga og Tóta, því þeir ætla að
verða frægir. Þeir eru að notfæra
sér okkur hin til að komast áfram,
á meðan þeir eru „strákarnir á
bak við okkur“, eins og sumir
segja. Alvara getur síðan líka ver-
líta á ykkur sem kvennahljóm-
sveit, vegna þess að Dóra og
Magga Stína eru fremstar á svið-
inu.
Strákarnir svara: Jú og það
sést á þeim myndum sem koma
í blöðunum; stelpurnar sjást bara,
en það tekur enginn myndir af
okkur.
Er þá ekki ráð að breyta upp-
stillingu á sviðinu?
Við höfum ekki spilað á nógu
stóru sviði til að geta haft Tóta
fremst, en það stendur til.
Hljóðfæraskipan hljómsveit-
arinnar er óvenjuleg, burtséð frá
trommum, bassa og gítar, og
ekki oft sem saxófónn, fiðla og
víbrafónn sjást á sviði hjá rokk-
sveit.
Dóra: Við notum þessi hljóð-
færi vegna þess að við kunnum
ekki á önnur. Ef ég kynni á gítar
myndir ég leika á gítar og Magga
Stína liklega líka. Þá væri Risaeðl-
an mikil gítarrokksveit og léki
þungarokk.
Hvernig verða lögin til?
Yfirleitt verða lögin til þannig
að strákarnir spila saman beina-
grind sem við fyllum síðan öll út
í og hvert hljóðfæri finnur sér sinn
stað. Lögin verða yfirleitt til sem
heilsteypt leikin lög og síðan
bætum við textanum við og
sníðum sönginn inní. Stelpurnar
semja textana og það má segja
að þeir verði til eiginlega um leið
og þeir eru sungnir. Strákarnir
virðast aftur á móti ekkert hafa
að segja.
Lögin verða til sem heilsteypt
lög án texta og textarnir eru
síðan sniðnir inn í lagið. Leggið
þið þá mikið í textana og skipta
þeir einhverju máli?
Dóra: Textarnir skipta máli, því
annars gæti maður ekki sungið
þá, maður gæti þá eins sungið
úga búga eða eitthvaö álíka. Mað-
ur verður að hafa eitthvað til að
syngja og þá skiptir líka megin-
máli að innihaldið sé eitthvað.
Um hvað eru textarnir?
Dóra: Þeir eru um stráka og
mat, eiginlega meira um mat en
stráka, því maður borðar alltaf svo
mikiö ef það er enginn strákur og
þá fitnar maður. Magga Stína
hugsar mikið um mat og ég hugsa
mikið um stráka. Ég borða reynd-
ar mikið líka.
Er einhver einn leiðtogi og
fjórir sem fylgja?
Það eru fimm leiðtogar og fimm
sem fylgja.
Það er að verða
meira sumar
mjög áhrifaríkt, en ég vil þó ekki
gera hljómplötum hærra undir
höfði en Ijóðabókum.
Hvað gerist ef platan kemst
iila af f jólasamkeppninni, leggur
þú þá upp laupana sem tónlistar-
maður?
Nei, ég mundi ekki láta það
stjórna mér. Ég hef ætlað mér að
taka frí fljótlega eftir áramót, enda
liggur geysileg vinna á bak við
gullfiskana mína, og fríið yrði þá
kannski bara eitthvað aðeins
lengra. Ég hefði getað látið undan
óskum útgefenda og gert plötu
sem væri meira léttmeti, en þá
hefði ég líka þurft að fórna tveimur
þriðju af því sem ég hafði í huga
og ég var ekki reiðubúin til þess.
Ég keypti mér því þetta frelsi og
það kostaði sitt, en ég neita mér
bara um einhvern annan lúxus í
staðinn, ef platan ber sig ekki því
frelsi er lykilorð í allri sköpun. En
málið er nú samt það að ég hef
trú á þessari plötu.
Þú ert að spila með fullskip-
aðri hljómsveit núna.
Já, það er ofsalega gaman að
spila með hljómsveit sem í er
trommuleikari og okkur gengið
ótrúlega vel. Við erum að ná vel
saman núna og verðum betri með
hverjum tónleikum, þannig að
þetta lítur mjög vel út. Við ætlum
að spila fram að jólum og kannski
eitthvað eftir jól, en ekki lengi.
Þetta verða nokkrir mánuðir og
svo búið.
Við ætlum að halda okkur að
mestu við minni staði og erum
reyndar búin að ráða okkur í spil-
verk á Gauk á Stöng næstu viku.
Samt munum við tylla niður tánum
í stærri húsum, á Hótel íslandi 4.
desember og í Háskólabíói þann
10. Eftir áramót höldum við svo
nokkra skólatónleika.
Að lokum: Hugsar þú mikið um
haustið?
Ég held að það megi frekar
segja að ég eigi að baki langan
vetur. Ég átti mjög erfitt tímabil
fyrir nokkrum árum og þá urðu
mörg af þessum lögum til og vissu-
lega hugsa ég um haustið og dauð-
ann og lífið, en smátt og smátt
er að koma meiri gleði inn í líf
mitt. Það er að verða meira sumar.
Herdís Hallvarðsdóttir hefur lengi fengist við tónlist og enn er hún
að. Um tíma var hún í rokkhljómsveit, en lagði sfðan fyrir sig þjóðlagatón-
list. Nú hefur hún sett saman hljómsveit, Gullfiskana, og gefið út plötu
sem ber einnig heitið Gullfiskar.
Á plötunni þræðir Herdís ein-
stigið á milli rokk og trúbadúrtón-
listar með dyggri aðstoð Gísla
Helgasonar og Sigurðar Rúnars
Jónssonar og fleiri og flytur eigin
lög við texta eftir sig og aðra.
Rokksíðan hitti Herdísi á Gaukn-
um, en Gullfiskarnir eru orðnir
einskonar húshljómsveit þar, í bili,
a.m.k.
Herdís, segðu mér frá aðdrag-
anda þess að þú gerðir þessa
plötu.
Hún er nú þannig til komin að
þegar starfað er við tónlist er líka
mjög gaman að sitja og semja. Þá
verða til lög sem aðeins er hægt
að fullvinna í hljóðveri. í vor hafði
ég tækifæri og tíma og gott fólk
með mér, þannig að ég ákvað að
slá til.
Þú átt öll lög á plötunni og
flesta texta. Eru útsetningar líka
þínar?
Við Gísli og Diddi fiðla útsett-
um. Þeir gerðu góða hluti strák-
arnir, en sum lögin hafði ég nær
fullbúin áður en ég fór f hijóðver.
Hvaða vonir bindur þú við
þessa plötu?
Ég er sjálf að flestu leyti ánægð
með plötuna og þá held ég að tak-
markinu sé náð. Ég vona bara að
hún falli ekki í gleymsku strax eftir
tvo til þrjá mánuði. í textum mínum
og lögum er ég að segja ákveðna
hluti sem mér finnst eiga erindi
við okkur, þetta nútímafólk, sem
erum yfir okkur stressuð og hé-
rumbil búin að týna sjálfum okkur.
Ef ég með þessum lögum mínum
næ að nálgast þá sem hlusta á
þau verð ég afskaplega ánægð.
Er þetta þá ekki sókn eftir vin-
sældum?
Ég er að koma á framfæri hugs-
unum og vangaveltum — að
ógleymdri tónlistinni sjálfri. Vitan-
lega yrði ég himinlifandi ef platan
næði vinsældum.
Einhver sagði við mig að sér
þættu textarnir vera laufblaða-
textar, eða hausttextar.
Já, það er nokkur undiralda í
sumum lögunum, en önnur eru
eins og vorið, gfull af bjartsýni.
Haustið er þó líka fallegt. Annars
finnst mér gott að hlustað er á
textana líka.
Heldur þú að fólk hlusti al-
mennt á texta?
Já, ef eitthvað er í þá lagt held
ég að fólk leggi við hlustir. Sem
betur fer.
Finnst þér þá að það sé betra
að gefa út plötu með aðgengi-
legri tóniist en Ijóðabók?
Ekki betra, nei. Næsta markmið
hjá mér er einmitt Ijóðabók, en þar
sem ég er tónlistarmaður líka þá
skarast þetta. Það er mjög
skemmtileg að setja orð og tóna
saman í eitt og það getur verið