Morgunblaðið - 23.03.1989, Blaðsíða 38

38 C
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. MARZ 1989
félk í
fréttum
Flosi Eiríksson, sonur Eiríks J.
Gíslasonar brúarsmiðs og Þor-
gerðar Þorleifsdóttur, sem búsett
eru í Kópavogi, vakti einna mesta
athygli í spumingakeppni fram-
haldsskólanna, en eins og kunnugt
er lyktaði keppninni með sigri liðs-
ins sem Flosi skipaði ásamt þeim
Gunnari Freysteinssjmi og Ólafí
Ólafssyni, liðs Menntaskólans í
Kópavogi, MK-liðsins. Er Flosi mik-
ill grúskari?
SPURNINGAKEPPNI FRAMHALDSSKOLANNA
„Mesta furða hvað maður vissi“
„Nei, ég get ekki sagt það. En
ég las mjög mikið sem krakki. Okk-
ar sérsvið var landafræðin og það
hjálpaði eflaust að ég hef þvælst
víða,“ segir Flosi sem hefur starfað
sex undanfarin sumur við brú-
arsmíði hér og þar um landið. „Það
er svolítil heppni hvort manni tekst
að svara á svo skömmum tíma,
þetta er mjög stressandi. Annars
er nú mikið af þessu gagnslaus vitn-
eskja___svoleiðis."
En hvemig var undirbúningurinn
fyrir keppnina?
„Við skiptum okkur niður eftir
efnisflokkum. Ég var til dæmis með
innlenda landafræði, Gunnar var
með erlenda og Ólafur var með
íþróttir. Við vomm búnir að æfa
okkur saman og kannski má segja
eftir það að við séum svolitlir grúsk-
arar hver á sínu sviði, þó að við
höfum ekki legið í skruddum. Jú,
maður kom sjálfum sér á óvart, það
Ljósmynd/Daníel Guðjónsson
Sigfurlið MK i spumingakeppni framhaldsskólanna. Frá vinstri á
myndinni Gunnar Freysteinsson, Flosi Eiríksson og Ólafur Ólafsson.
var mesta furða hvað maður vissi.
En það er líka taktík að vera frek-
astur.“
Fiosi lýkur stúdentsprófi í vor
af félagsfræðibraut og hefur hann
mestan áhuga á „kjaftafögum“,
öðm nafni hinum húmanísku fræð-
um. Hann hefur ekki ákveðið hvað
tekur við á námsbrautinni en þó
getur hann einna helst hugsað sér
að fara í háskólann, í sögu, hag-
fræði eða félagsfræði.
— Halló mamma, pabbi er að kenna Önnu „Hott, hott
á hesti“.
PASKAR
Páskægg fyrst þekkt
hérlendis um 1920
Páskaegg vom óþekkt hér þar
til um 1920 og eldra fólk hér-
lendis sá ekki páskaegg fyrr en á
fullorðinsárum. Nú á dögum fá öll
böm sælgætisegg og sum hver
fleiri en eitt.
„Það vom engin páskaegg í
minni bemsku, þau sá ég ekki
fyrr en á fullorðinsárum. Það var
veislumatur á borðum, steikur og
kannski hangikjöt og það var far-
ið í kirkju," segir Laufey Blöndal,
82ja ára að aldri. Hún bætir við
að sér fínnist óþarflega mikið af
páskaeggjum núna og að þau séu
of dýr.
Sumir foreldrar hafa haft það
fyrir sið að fela eggin fyrir bömun-
um á góðum stað og hefur oft
skapast af því spenna þegar fleiri
en eitt og fleiri en tvö böm em í
eggjaleit, rekast á egg merkt öðm
systkini og mega vitaskuld ekkert
láta uppi. Þessi siður gerist þó
fátíðari nú, er sum böm fá jafnvel
fimm súkkulaðiegg, frá pabba,
mömmu, stjúppabba, afa, ömmu
og jafnvel stjúpömmu.
Sá siður að mála og mynd-
skreyta egg hefur haldist hjá
yngstu kynslóðinni. Á dagheimil-
um og í skólum hafa þau gert
ýmislegt skraut, pappírsegg og
unga sem farið er með heim
skömmu fyrir páska. Ekki er hægt
að segja annað en að þau beri sig
vel að við fondrið bömin litlu sem
hér sjást á meðfylgjandi myndum.
Litlar kúlur límdar á súkkulaðilitan pappír.
COSPER
Nokkrir gerðu grimur úr eggjunum sínum.