Morgunblaðið - 18.05.1989, Qupperneq 46

46
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. MAÍ 1989
WMhm
„HvojcJ d'eg abgerzx,
við þ\g /Gármundjuir ?"
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
• 1989 Los Angeles Times Syndicate
*
Ast er...
... a<5 fá símsenda
mynd af henni.
Er það ekki öruggt að
skápurinn er 191?
Húsbréfakerfið:
Lottó-
vél ríkis-
valdsins
Til Velvakanda.
í fyrstu Ieist mér ágætlega á
hugmyndina um húsbréfakerfið,
sem allt er að gera vitlaust í fjöl-
miðlum og á þingi. Hugmyndin er
borin á borð á mjög fegruðu silfur-
fati af hálfu Alþýðuflokksins, en
það er alltaf að koma befur og bet-
ur í ljós að ekki er alveg lóst hvaða
aukaefni er að finna í þessum heill-
andi rétti. Þar á ég ekki við hvaða
áhrif þetta hefur á peningamarkað-
inn, fasteignaverð og þess háttar.
Eg hef fyrst og fremst áhyggjur
af því unga fólki, sem nú á dögum
ætlar að koma sér þaki yfir höfuð-
ið, nú þegar öll lán eru verðtryggð
og verða að greiðast að fullu og
gott betur.
Hvað þýðir þetta kerfí fyrir lán-
Tapað
Kæri Velvakandi.
Þú hefur margan vanda leyst,
þess vegna geri ég tilraun með að
fá úrlausn mála. Þessar línur eiga
að höfða til þeirra sem hafa týnt,
fundið eða tekið hluti í misgripum.
Maður heldur oft í vonina að hlut-
irnir skili sér eða finnist og því vill
dragast að gera eitthvað afgerandi
í málunum, s.s. að skrifa í blöðin.
Það sem knúði mig til að skrifa
þetta var að nágrannar mínir eru
með drengjahjól í óskilum. Hjólið
var skilið eftir í garðinum hjá þeim
og er búið að'vera þar í meira en
hálfan mánuð. Þau vildu gjarnan
koma því til rétts eiganda.
Núna þegar snjórinn hverfur er
margt sem kemur í leitimar s.s.
húslyklar. Við á þessu heimili höf-
um fundið þijá húslykla að undanf-
ömu. Þeir sem hafa týnt lyklum á
Laugalæk eða þar um kring ættu
að koma við í Kjötmiðstöðinni,
þangað hef ég farið með þá.
Svo em það gleraugu sem mér
finnst mjög leiðinlegt að hafa ekki
getað komið til rétts eiganda. Þau
takendur? Því miður er það ekki
Ijóst þegar fram í sækir þó taka,
megi dæmi í dag og reikna út frá
því. Nú eiga lántakendur að greiða
þá bijálæðislegu markaðsvexti, sem
tíðkast og allir em sammála um
að séu allt of háir. Svo verða þeir
að treysta á skattaafslátt til að
lækka greiðslubyrðina. Þessar svo-
fundust fyrir tæpu ári. Ég auglýsti
þau strax í Velvakanda, en enginn
gaf sig fram. Það var meiningin
að auglýsa fljótt aftur, en það fórst
einhvern veginn fyrir. Nú rakst ég
aftur á gleraugun. Ef einhver kann-
ast við að hafa týnt gleraugum á
gönguferð á auða svæðinu milli
Umferðarmiðstöðvarinnar og Loft-
leiðahótelsins sl. vor, hafðu sam-
band í síma 33113.
Ef þetta ber ekki árangur fer ég
með óskilamuni til lögreglunnar.
Nú er komið að handklæðunum,
sem hafa verið tekin í misgripum í
sundlauginni í Laugardal. Sl. haust
hvarf nýtt blátt baðhandklæði, það
var merkt með tússi. Annað bað-
handklæði hefur líka horfið, það er
komið til ára sinna og varla margir
sem eiga svona handklæði. Það er
gult með spilamunstri og hand-
saumuðum stöfum A.G. Þeir sem
hafa tekið þessi handklæði í mis-
gripum eru vinsamlegast beðnir um
að koma þeim til baðvarða sund-
laugarinnar í Laugadal.
Með þökk G.S.
kölluðu vaxtabætur eiga að miðast
við tekjur og eignir. En hvað þessar
vaxtabætur verða háar og við hve
háar tekjur og eignir skal miða á
hveijum tíma er á huldu. í þeim
sjó verða lántakendur að treysta á
réttsýni ríkisstjóma hveiju sinni.
Allir geta verið sammála að illt er
að eiga allt sitt undir réttsýni þeirr-
ar stofnunar. Ætli þessar vaxta-
bætur verði ekki ofarlega á blaði
þegar ríkisstjóm dettur í hug að
spara.
Lántakendur em auðveld bráð
fyrir niðurskurðarhnífinn og
lymskulega má beita honum í þessu
tilefni.
Ég var farinn að þakka fýrir að
vera kominn með lán í gamla kerf-
inu, þar sem ég veit að þeir vextir
sem ég greiði af milljónum em
3,5%. En nú heyri ég að það á líka
að fara að fíkta við þessa vexti og
setja mig og aðra þá er fengið hafa
húsnæðisstjómarlán í jiessa nýju
lottóvél ríkisvaldsins. Ég segi nei
takk. Það er óréttlátt að annar aðil-
inn breyti forsendum lánsins ein-
hliða sér í hag. Ég treysti ríkisvald-
inu og trúði á komandi festu í þess-
um málum. En einmitt það að fé-
lagsmálaráðherra vill nú umtuma
gerðum samningum, sýnir kannski
best hvað • það er varasamt að
treysta nokkm, sem frá ríkinu kem-
ur og gott má heita. Nú er það
helst Kvennalistinn, sem krefst þess
að ekki verði fíktað við þessi áður
umsömdu lán. Sjá ekki aðrir flokkar
óréttlætið og óöryggið, sem felst í
breytingum á vaxtabyrði þessara
lántakenda, sem héldu sig vera með
sitt á þurm?
Reynir Harðarson
HÖGNI HREKKVlSI
,, Fyæsr i+amm le&suc d^nuna sIma undu^
hefur hamm reNGlp UPPLÝSIHGAie."
Víkverji skrifar
Ung stúlka, sem tók þátt í feg-
urðarsamkeppninni um
síðustu helgi og varð númer 2 í
keppninni var að því spurð, hvað
hún vildi gera, ef hún fengi alræðis-
vald í einn dag. Hún kvaðst myndu
gefa út tilskipun um að banna fólki
að sletta erlendum orðum, ekkert
væri brýnna en vemda íslenzkt
tungutak. Víkveiji er svo hjartan-
lega sammála stúlkunni, en honum
fannst það tímanna tákn, þegar
viðmælandi hennar, annar kynn-
anna í fegurðarsamkeppninni, svar-
aði með einu orði: „akkúrat".
xxx
Athygli vekur sá lýðræðisáhugi,
sem nú virðist blása í Kína.
Breytingarnar í Sovétríkjunum og
fréttir þar af auknu lýðræði virðast
ætla að smita út frá sér í hinni
kommúnísku veröld. Spurningin er
hvort aftur verður snúið í þeim efn-
um, a.m.k. virðast kínversk stjórn-
vðld ekki ráða við mótmælin, sem
sífellt breiðast út, og hófust meðal
námsmanna, en æ fleiri bætast í
hópinn. Á sama tíma er gerð valda-
ránstilraun í marxistaríkinu
Eþíópíu, þar sem reynt var að
steypa alræðisstjórn Mengistus,
sem drottnað hefur yfir sveltandi
Eþíópíubúum undanfarna áratugi.
Vonandi fær lýðræðishugsjónin sem
víðast byr undir báða vængi.
XXX
Nú nálgast sá tími að laxveiðar
hefjist, en hinn 1. apríl síðast-
Iiðinn hófst silungsveiðitíminn. Fátt
hefur heyrzt af því hvemig veiðst
hefur, en vorið hefur verið býsna
kalt eins og allir vita. Vonandi verð-
ur sumarið gjöfult og laxveiðin í
hámarki.
Eitt af elstu stangaveiðifélögum
landsins, Stangaveiðifélag
Reykjavíkur, er 50 ára um þessar
mundir. Það var stofnað 1939 af
nokkrum áhugamönnum um stang-
veiði, einkum þeim er veitt höfðu
um árabil í Elliðaánum. Aðeins tveir
stofnfélaganna eru enn á lífí, Valur
Gíslason leikari og Gísli Friðrik
Pedersen læknir. Þessir stofnfélag-
ar höfðu áhyggjur af framtíð Elliða-
ánna, sem er einstök perla innan
borgarlandsins. Sambýli ánna við
borgina hefur oft valdið því að
hætt hefur verið við að þær biðu
skaða af og nú segja stangveiði-
menn að enn ein atlagan sé gerð
að ánum, stórfellt fískeldi á Sund-
unum við Reykjavík, skammt undan
ósum ánna. Telja þeir að lax, sem
sleppi úr eldiskvíum, geti stórskað-
að eða útrýmt náttúrulegum laxa-
stofni Elliðaánna.
Yfirmenn Rafmagnsveitu
Reykjavíkur og SFVR hafa alltaf
haft mikinn skilning á varðveizlu
ánna. Það er því von allra laxveiði-
manna og raunar allra umhverfís-
verndarsinna, að afstýrt verði nátt-
úruslysi í Elliðaánum. Hingað til
hefur tekizt að varðveita þessa
perlu borgarlandsins, en áfram
þurfa menn að vera á verði.