Morgunblaðið - 11.11.1989, Blaðsíða 32

32
MORGUiNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. NÓVEMBER 1989
OlaAir Lárusson frá
Skarði - Minning
Pæddur 15. júní 1899
Dáinn 1. nóvember 1989
Tengdafaðir minn, Ólafur Lárus-
son bóndi og fyrrverandi hrepp-
stjóri í Skarði við Sauðárkrók, er
látinn.
Andlátsfregnin kom mér ekki á
óvart, hann hafði átt við erfið veik-
indi að stríða síðustu vikur og mán-
uði. Nú þegar hann hefur fengið
hvíldina leitar hugurinn ósjálfrátt
til baka, og minningarnar um þenn-
an heiðursmann verða lifandi í huga
mér.
Mér er minnisstætt þegar ég kom
í fyrsta skipti í Skarð með Torfa
syni hans, kvíðin, tilvonandi tengda-
dóttir að hitta hann í fyrsta sinn.
Á móti mér tók á hlaðinu rúmlega
áttræður höfðingi hljóp við fót,
faðmaði mig og kyssti og bauð mig
velkomna. Ég vissi þá að þarna
hafði ég eignast góðan vin. Upp frá
því áttum við margar ánægjustund-
ir. Óli í Skarði, eins og hann var
ávallt kallaður, var þeirrar kynslóð-
ar sem að mestu fór ferða sinna á
hestum og var honum ætíð ánægja
að vera á hestbaki og þarna í minni
fyrstu heimsókn gaf hann mér
bæði hest og hnakk, því hann var
ákveðinn í að tengdadóttirin skyldi
læra að sitja hest. Það tókst, og
upp frá því áttum við marga
ánægjustundina í útreiðartúrum.
Seinna sagði hann mér að hnakkinn
hefði hann keypt fyrir löngu og
alltaf ætlað hann tengdadótturinni.
Þetta lýsir Óla vel því hann var
bæði ákveðinn og útsjónarsamur.
En hann var svo margt, margt
fleira og bjó að svo miklu. Fyrir
mig, borgarbarnið, að kynnast
slíkum manni hlaut að hafa áhrif á
mig. Hann var fæddur á öldinni sem
leið og hafði lifað tímana tvenna.
Og að spjalla við hann um alla
mögulega hluti hlaut að kenna
manni að meta lífið á annan hátt.
Og við hann stend ég í eilífri þakk-
arskuld.
Fyrir Óla og Helga, litlu sonar-
syni hans, er erfítt að skilja, að
ekki heimsækjum við afa oftar í
Skarð. Þeir voru augasteinarnir
hans og alltaf var tilhlökkun hjá
þeim þegar við vorum á leið norður.
Óli í Skarði hélt upp á níræðisaf-
mæli sitt í sumar. Þá var hann hress
og ern og voru margir sem glödd-
ust með honum þennan dag. En
níutíu ár eru langur tími í marms-
ævi. Óli í Skarði hefur lokið sínu
dagsverki og kvatt. Og við sem
vorum svo lánsöm að kynnast hon-
um og njóta samvista hans þökkum
honum samfylgdina því, „deyr fé,
deyja frændur, deyr sjálfur ið sama;
en orðstír deyr aldregi, hveim er
sér góðan getur.“ Mig langar að
nota tækifærið og þakka hjúkrunar-
fólki á deild 5 á sjúkrahúsi Skag-
firðinga fyrir umönnun þeirra og
hlýju í garð Óla, en þar dvaldi hann
síðustu vikurnar, og einnig núver-
andi ábúendum í Skarði, Kristjáni
Óla og Ninnu, fyrir hugulsemi
þeirra og greiðvikni.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk íyrir allt og allt.
Gulla
í dag er til moldar borinn Ólafur
Lárusson, Skarði, Skarðshreppi,
Skagafirði, fæddur 15. júní 1899 í
Skarði og dáinn 1. nóvember 1989.
Mig langar til, með nokkrum
orðum, að minnast Ólafs, sem hafði
verið granni minn um áratuga skeið
og samkvæmt því, eins og vera ber
margháttuð kynni. Ólafur hafði
sinnt mörgum störfum fyrir sína
sveit, enda alltaf átt heima í Skarði
og unað glaður við sitt. Sveitungar
hans höfðu og sýnt honum mikinn
trúnað og var hann um skeið hrepp-
stjóri, oddviti og sýslunefndarmað-
ur sinnar sveitar og sinnti að auki
ýmsum fleiri trúnaðarstörfum.
Fyrir tveimur ánjm andaðist hús-
freyja hans, Jórunn Sigurðardóttir,
og við það breyttist margt. Jórunn
var mikill persónuleiki, enda dáð
og virt af ölium sem hana' þekktu.
Áður en Ólafur Lárusson giftist
Jórunni, eignaðist hún dótturina
Hallveigu Njarðvík, sem nú býr í
Bandaríkjunum, ásamt manhi
sínum og dætrum, en hún er gift
Páli Péturssyni, sem er starfsmaður
hjá Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna
þar vestra.
Jórunn og Ólafur eignuðust son-
inn Torfa sem nú býr í Reykjavík
og vinnur þar við verslunarstörf
sem framkvæmdastjóri. Hans kona
er Guðbjörg Helgadóttir og eiga þau
tvo drengi.
Foreldrar Ólafs fluttust í Skarð
fyrir rúmum 100 og í tilefni af því
var þess minnst á myndarlegan
hátt með miklu hófi í Skarði þann
5. ágúst 1988. Var þar mikið tjöl-
menni saman komið, sveitungar og
skylduliðið langt að og skemmtu
menn sér hið besta. Skarðsættin
er orðin all fjölmenn og dreifð um
landið og fyrirfinnast þar margir
efniviðir, stjórnsýslumenn, búhöld-
ar góðir, hjúkrunarfólk og læknar
og hefur dulgáfan verið ríkjandi
t
Útför eiginkonu minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
ÁGÚSTU JÓNSDÓTTUR,
Suðurgötu 83,
Hafnarfirði,
fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn 14. nóvember kl.
14.00.
Skarphéðinn Helgason,
Árni Rosenkjær, Guðriður Karlsdóttir,
Karl Rosenkjær, Selma Guðnadóttir,
Guðrún Hildur Rosenkjær,
Ágústa Ýr Rosenkjær, Jóhann Viðarsson,
Guðný Birna Rosenkjær, Sigurjón Einarsson
og barnabörn.
t
Útför
SIGRÍÐAR JÓNSDÓTTUR
frá ísafirði,
Hrauntungu 43,
Kópavogi,
verður gerð frá Kópavogskirkju mánudaginn 13. nóvember kl.
15.00.
Sigríður Pétursdóttir
og fjölskylda.
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
ÓSK SVEINBJARNARDÓTTIR,
Ljósheimum 4,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju mánudaginn 13. nóvember
kl. 13.30.
Bjarni Bjarnason,
Selma Bjarnadóttir, Guðmundur Magnússon,
Birnir Bjarnason, Edda Flygenring,
Sveinbjörn Bjarnason, Cathrine MacDonald Bjarnason
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för móður minnar og ömmu okkar,
SIGRÍÐAR A. NJÁLSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til lækna og alls starfsfólks á sjúkrahúsinu
Hvammstanga fyrir hlýju henni sýnda og góða umönnun.
Rósa Petra Jensdóttir,
Ingibjörg S. Karlsdóttir,
Sigurbjörg K. Karlsdóttir,
Svanhildur Karlsdóttir
og fjölskyldur.
Minning:
Ingibjörg Sveins-
dóttirfrá Flóðatanga
Fædd 8. september 1895
Dáin 3. nóvember 1989
Gömul kona er dáin. Og eitthvað
mjúkt og hlýtt kemur í huga minn
og þó að hún sé mér fyrir nokkru
horfín inn í eigin heim, þá sakna
ég mjúks vanga og friðsælla, sljórra
augnanna sem horfðu óræðu,
blíðlegu augnaráði á mann þegar
maður birtist í „sunnudagsheim-
sóknum".
Einu sinni var hún ung, eins og
ég og átti eflaust sínar vonir og
þrár. Ég vildi svo innilega að ég
hefði þekkt hana þá. Ég veit aðeins
ævisögu hennar í hnotskurn. Hún
ólst upp í stórum systkinahópi á
Kolstöðum í Dalasýslu. Giftist
frænda sínum og sveitunga, Jó-
hannesi Jónssyni frá Hundadal,
fluttist suður í Borgarfjörð á af-
skekkt smábýli, Stapasel, lifði þar
hversdagslegu, fábreyttu lífi í nokk-
ur ár og eignaðist sjö börn. Síðan
fluttist hún búferlum að Flóðatanga
í sömu sveit og átti þar heima
meðan starfsorkan leyfði. En hvert
var hennar líf? Konan sem sat og
horfði á álftimar á vatninu sem hún
gekk svo iðulega til og skírði álfta-
vatnið sitt. Konan sem hafði yndi
af gönguferðum, fuglum og blóm-
um ot tók litla stúlku oft með sér.
Konan sem svindlaði ofurlítið í
spilaköplum, las endinn fyrst í ást-
arsögum og hafði yndi af því að
horfa á sjónvarpið á efri árum.
Hver var hún? Hver var fyrir innan
skurnina af þreyttu, hlutlausu kon-
unni sem var kannski ekki á réttri
hillu í lífínu, eða hvað? Er hún núna,
þar sem hún er, svo undarlega skýr
í hugsun og horfír á barnabarn sitt
vorkunnaraugum lífsreyndrar
konu. Lífsreynslu sem hún náði
aldrei að miðla til mín vegna þess
mikla aldursmunar sem var á milli
okkar. Hafði hún yfirleitt nokkurn
tíma til að velta því fyrir sér hvort
hún væri hamingjusöm, lifði hún
bara lífinu vegna þess að það gafst
enginn annar kostur, raunsæ og
skynsöm? Hvað veit ég ... ég sem
grilli rétt svo í hana í bernskuminn-
ingum mínum og þekkti hana eins
og lítið barn þekkir gamla
konu .. .ég sem sagði „sæl amma“
og svo lítið meira einu sinni í viku,
t
Maðurinn minn,
HERMANN GUÐMUNDSSON,
lést í Borgarspítalanum 10. nóvember.
Clara Lúthersdóttir.
t
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför föður míns og stjúpföður okkar,
GUÐMUNDAR PÉTURSSONAR,
Laufási,
Stokkseyri.
Pétur Guðmundsson
Ingibjörg Helgadóttir, , Jóhann Sæmundsson.
Vilbogi Magnússon, Rósa Viggósdóttir.
með ættinni. Það var ánægjulegt
og gott veður í Skarði 5. ágúst
1988 og varla hægt að hugsa sér
það betra, enda sólin „sælu' og frið-
ar“ að keppast við að fóðra Tinda-
stólinn gulli sínu. Já, Skarðsættin
er orðin stór, en sá ættmeiðurinn
sem lengst hefur dvalið i Skarði er
Olafur Lárusson. Ég læt það koma
hér fram að þegar Ólafur var 60
ára, var hann heimsóttur af fjölda
manns og meðaj annarra var skáld-
ið frá Eiríksstöðum sem flutti eftir-
farandi ljóð:
Gott er að taka gleðilag
í garði vina sinna.
Margir hingað halda í dag
hreppstjórann að finna.
Þar sem fyrst er sástu sól
sæl var jafnan lundin.
Tryggðin þín við Tindastól
tállaus öll var bundin.
Sit þú heill við sólarbál
sextugur að lögum.
Nú skal taka skenkta skál
skál fyrir nýjum döpm.
(Gísli Ólafsson, Eiriksstöðum.)
Margra annarra gleðistunda má
minnast, meðal þeirra er 90 ára
afmæli Ölafs sl. vor með stórveislu
og mannfagnaði. Vildu menn hylla
afmælisbarnið sem þá hafði tekið
þá ákvörðun að eyða ævikvöldinu á
Dyalarheimili aldraðra á Sauðár-
króki í friðsælum faðmi Skagafjarð-
ar og njóta útsýnis um hið fagra
hérað.
Blessuð sé minningin um Ólaf í
Skarði.
Kærar kveðjur frá mínu heimili.
Sigurður B. Magnússon
því hún var alltaf frekar fámál þar
sem hún sat róleg og yfirveguð með
ptjónana sína. Hún gaf mér stund-
um volgt kók og spurði með kímnis-
glampa í augum hvort ég væri allt-
af að stækka. En samt, hvað veit
ég um hana, ég veit svo lítið . . .
ég bara vildi að ég vissi eitthvað
meira en það að mér þótti vænt um
hana. Vonandi líður ömmu vel þar
sem hún er nú.
Ég hugsa til hennar.
Imma
Eftirprent-
anir frá
Listasafninu
UNDANFARNA áratugi hefur
Listasafn Islands látið gera efitir-
prentanir af verkum íslenskra
myndlistarmanna í eigu saftisins
og eru þau tilvalin sem jólakort.
Nú eru nýkomin út þijú litprent-
uð kort á tvöfalt karton af eftir-
töldum verkum: Öræfajökull, um
1960, eftir Jón Stefánsson, Tvö SS
í morgunleikfimi, 1976, eftirMagn-
ús Kjartansson, Sumarnótt á Þing-
völlum, 1931, eftir Jóhannes S.
Kjarval. /
Kortin sem eru vönduð að allri
gerð eru til sölu í Listasafni ís-
lands, Fríkirkjuvegi 7, opið daglega
kl. 11.00-17.00, nema mánudaga.