Morgunblaðið - 01.12.1989, Page 29

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. DESEMBER 1989
29
semin við aðra einkenndi hana.
Börnin okkar sögðu stundum við
okkur: „Það er eitthvað svo tignar-
legt og kvenlegt við hana ömmu.“
Það var alveg rétt því stundum
sagði ég við hana þegar hún kom
í heimsókn til okkar með þetta fal-
lega yfirbragð: „Nú kemur þú alveg
eins og drottning." Og hún var
drottningin okkar og verður alla
tíð. Eitt veit ég líka og það er sann-
færing mín að Asa hefði getað orð-
ið mikil listakona svo listfeng sem
hún var og það sem hún skapaði
með huga sínum og hendi ber því
ljóslega vitni. En hún tók móður-
hlutverkið fram yfir eins og margar
kynsystur hennar hafa gert og ég
held að hafi verið og verði alltaf
stærsta og helsta hlutverk allra
kvenna í þjóðfélaginu. Mér er alltaf
minnisstætt hvað hún hafði einstak-
lega fallegar og fíniegar hendur.
Nú þakka ég henni fyrir það að
börnin okkar Mumma bera að
minnsta kosti eitthvað af þessum
mannkostum hennar og allt það
sem ég hef lært af þessari yndis-
legu konu. Það er ótrúlegt að hugsa
'Sér það tómárúm sem við eigum
eftir að ganga í gegnum á næst-
unni, að hafa elsku Asu mína ekki
lengur á meðal okkar. Mér er ofar-
lega í huga ein helgi af mörgum í
sumar. Þá vorum við Mummi að
fara í sumarhúsið okkar „Garðs-
auka“ við Þingvallavatn en fram
að því hafði Ása verið lasin og ekki
treyst sér með okkur. En þessa
helgi tók hún af skarið og sagðist
ætla með okkur á Þingvöll. Veðrið
var óvenju gott þennan dag og hún
var svo glöð og við svp hamingju-
söm að hafa hana hjá okkur. Blá-
gresið sem hún elskaði var í fullum
skrúða, birkið, víðirinn, lyngið og
mosinn skartaði sínu fegursta. Og
svo síðast en ekki síst vatnið sjálft
og fjallahringurinn allt um kring.
Hún var mér samntála um það að
svona mikil náttúrufegurð frá Guði
gæti ekki annað en skapað manni
lífshamingju. Enda var hún mikið
náttúrubarn, fædd og uppalin í
Múlakoti í Fljótshlíð, einum feg-
ursta stað á íslandi, þar sem saman
fer mikill gróður, fossar og fjalla-
sýn. Þótt hún ætti eftir að búa í
Reykjavík meiri hluta ævinnar, voru
æskustöðvarnar henni mjög kærar.
Nú vil ég þakka hjartans Ású
rninni fyrir mína lífshamingju, sem
er maðurinn minn og börnin mín
sem eru hluti af henni. Nú fer hún
til Óskars afa og ég gleðst yfir því
og svo hittumst við öll síðar. Ég
bið góðan Guð að varðveita og
blessa börnin hennar og okkar, ást-
vini hennar alla. Guð blessi einnig
hana, mína hjartkæru tengdamóð-
ur, og gefi henni eilífan frið.
Þó margt hafi breyst, síðan byggð var reist,
geta bömin þó treyst sinni íslensku móður.
Hennar auðmjúka dyggð, hennar eilífa
tryggð,
eru íslensku byggðanna helgasti gróður.
(D.St.)
Svava
Gísli Halldórsson, Nes-
kaupstað — Minning
Fæddur 21. desember 1921
Dáinn 31. október 1989
Gilli frændi er dáinn. Það virðist
svo óraunverulegt, þó að hann hafi
ekki verið heilsuhraustur síðustu
árin. Minningarnar hrannast upp í
hugann og af mörgu er að taka.
Má þar nefna bíltúrana, ferðalögin
á sumrin og allar heimsóknimar
þegar setið var og spjallað við eld-
húsborðið heima. Gilli fæddist í
Neskaupstað 21. desember 1921
og var næstyngstur 7 barna hjón-
anna Guðríðar Hjálmarsdóttur og
Halldórs Ásmundssonar- sem þar
bjuggu. Hann bjó alla sína tíð á
Neskaupstað, stundaði í fyrstu alla
almenna vinnu en síðustu 30 árin
var hann netagerðarmaður hjá
Netagerð Friðriks Vilhjálmssonar.
Gilli var ekki mikið fyrir marg-
mennið, en hann var traustur og
góður sínum og alltaf tilbúinn að
gera öðrum greiða. Börn hændust
fljótt að honum, sóttust eftir því
að heimsækja hann og vera í návist
hans.
Að leiðarlokum vil ég þakka
elskulegum frænda mínum fyrir
samfylgdina. Einnig alla þá aðstoð
og hjálp sem hann veitti foreldrum
mínum síðustu árin. Blessuð sé
minning hans.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V.Briem)
Dóra, Bjarni og dætur,
Uppsölum, Svíþjóð.
t
Móðir mín, amma og langamma,
IMGIBJÖRG ÁRNADÓTTIR,
andaðist í Borgarspítalanum þriðjudaginn 28. nóvember.
Hrefna, barnabörn og barnabarnabörn.
Til greinahöfiinda
Aldrei hefur meira aðsent efhi borizt Morgunblaðinu en nú
og því eru það eindregin tilmæli ritstjóra blaðsins til þeirra, sem
óska birtingar á greinum, að þeir stytti mál sitt mjög. Æskilegt
er, að greinar verði að jafnaði ekki lengri en 2-3 blöð að stærð A4
í aðra hverja línu.
Þeir, sem óska birtingar á lengri greinum, verða beðnir um
að stytta þær. Ef greinahöfúndar telja það ekki liægt, geta þeir
búizt við verulegum töfum á birtingu.
Minning-ar- og
aftnælisgreinar
Af sömu ástæðum eru það
eindregin tilmæli ritstjóra Morg-
unblaðsins til þeirra, sem rita
minningar- og afmælisgreinar í
blaðið, að reynt verði að forðast
endurtekningar eins og kostur
er, þegar tvær eða fleiri greinar
eru skrifaðar um sama einstakl-
ing. Þá verða aðeins leyfðar
stuttar tilvitnanir í áður birt ljóð
inni í textanum. Almennt verður
ekki birtur lengri texti en sem
svarar einni blaðsíðu eða fimm
dálkum í blaðinu ásamt mynd
um hvern einstakling. Éf meira
mál berst verður það látið bíða
næsta eða næstu daga.
Ræður
Töluvert er um það, að Morg-
unblaðið sé beðið um að birta
ræður, sem haldnar eru á fund-
um, ráðstefnum eða öðrum
mannamótum. Morgunblaðið
mun ekki geta orðið við slíkum
óskum nema í undantekningart-
ilvikum.
Ritstj.