Morgunblaðið - 20.12.1989, Blaðsíða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 1989
Minning:
Magnús Blöndal
Sigurbjörnsson
Fæddur 6. september 1965
Dáinn 13. desember 1989
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Fyrir fjórum ái-um leiddi lítil aug-
lýsing frá Camp America okkur á
fund Magnúsar eða Magga eins og
hann var kallaður.
Þegar Maggi var 17 ára sá hann
gamanmynd í bíó sem gerðist í sum-
arbúðum í Bandaríkjunum. Hann
sá strax að þarna var eitthvað sem
hann langaði til að prófa. Maggi
hóf þegar að leita sér upplýsinga
sem urðu til þess að hann fór til
Bandaríkjanna til starfa í sumar-
búðum. Eftir þetta reynslumikla
sumar gerðist hann umboðsmaður
Camp America á íslandi því hann
var ekki í nokkrum vafa um að
þarna var gott tækifæri fyrir íslensk
ungmenni í leit að ævintýrum.
Sumarið 1987 fór fyrsti hópurinn
frá íslandi til Bandaríkjanna i nafni
þessara samtaka. Við vorum átta
ungmenni sem fórum til starfa víðs
vegar í þessu stóra landi. Maggi var
í þessum hópi og var áfangastaður
hans Camp Kennolyn í Kaliforníu.
Ári síðar lá leið Aðalheiðar á sama
stað og Maggi hafði verið. Það var
greinilegt að hann hafði getið sér
góðs orðstírs, þar sem bæði börn
og starfsfólk staðarins, svo ekki sé
minnst á foreldra, spurðu mikið um
hann. Aðalheiður fann það mjög vel
í starfi sínu að Maggi var dýrkaður
af börnunum. Það virðist þó ekki
skipta máli hvort það var á erlendri
grund eða hér á landi, þau börn sem
kynntust Magga einu sinni virtust
ævinlega muna eftir honum. Þessu
VEISLUELDHÚSIÐ
ÁLFHEIMUM 74
• Veislumatur oo ðll áhöld.
• Veisluráðoiöf.
• Salarleiya.
• Málsverðir í fyrirtæki.
• Tertur, kransakökur.
• Snittur og pinnamatur.
686220-685660
höfum við greinilega fundið fyrir í
starfi okkar með börnum hér á landi.
Eftir fyrstu dvöl okkar í Banda-
ríkjunum aðstoðuðum við Magga
talsvert við að kynna samtökin
Camp America fyrir íslenskum ung-
mennum. Af þeim sökum þurftum
við að halda marga fundi og vorum
við ávallt velkomnar á heimili hans
í Stigahlíðinni. Og ekki var að sök-
um að spyrja, Maggi var ætíð með
gómsætar veitingar á boðstólum. Á
þessum fundum var margt skrafað
og eigum við mjög skemmtilegar
minningar frá þeim.
Maggi var íþróttamaður af lífi
og sál og naut sín mjög vel innan
um annað fólk. Hann var við nám
í Kennaraháskóla íslands þegar
ótímabært andlát hans bar að. Við
érum ekki í nokkrum vafa um að
hann hefði orðið mjög góður kenn-
ari þar sem hann var snillingur í
að starfa með börnum eins og áður
hefur komið fram.
Framkoma Magga bar vitni um
að hann átti góða að og vottum við
íjölskyldu hans og ástvinum dýpstu
samúð.
Aðalheiður Ósk
Guðbjörnsdóttir,
Helga Sveinsdóttir.
Vinur minn, Maggi Blöndal, er
dáinn. Sú fregn kom fáum á óvart
því undanfarna mánuði stóð Maggi
í stríði við sér máttugri öfl og þrátt
fyrir að sú barátta hafi verið háð
til síðasta dags þá vafð hann að
lúta í lægra haldi. En jafnvel þó
vitað sé að hveiju stefndi láta sár-
indin ekki á sér standa þegar fregn-
in berst. Minningarnar þjóta í gegn-
um hugann, fyrstu kynnin, bernsku-
brekin, og allar þær ánægjustundir
sem við áttum saman.
Magnús hafði að geyma einhvern
þann mesta lífskraft sem ég hef
komist í kynni við, óstöðvandi í öllu
því sem hann tók sér fyrir hendur.
Hvort sem um var að ræða að semja
og setja upp skólaleikrit, stofna úti-
vistarklúbb í barnaskóla eða þjálfa
yngri stráka í handbolta, aldrei
hætti Maggi fyrr en takmarkinu var
náð. Ef hann fékk góða hugmynd
þá var drifið í að hóa í strákana og
hlutirnir framkvæmdir. Alltaf var
gaman að vinna með Magga, því
hann hafði þann eiginleika að hrífa
þá með sér sem með honum unnu.
Jafnvel þó ár Magga hafi orðið færri
hér heldur en flestra annarra þá
mætti hver vera stoltur yfir að hafa
afrekað það sem Magga varð úr
verki sín ár hér, því þegar á áfanga-
stað er komið skipta veraldlegir
hlutir ekki máli heldur hitt að Maggi
^öðlaðist ást og aðdáun allra þeirra
sem honum náðu að kynnast. í stað
þess að sakna þeirra ára sem við
missum af með Magga ættum við
öll að þakka fyrir þau sem við mátt-
um með honum eyða hér.
Eiginleikar Magga komu engum
á óvart sem hans heimili þekktu. í
nokkurn tíma átti ég þar mitt annað
heimili og alltaf voru móttökurnar
jafn hlýjar í Stigahlíðinni. Unnustu
hans og Qölskyldu vil ég votta sam-
úð mína, megi Guð vera þeim styrk-
ur á komandi tímum.
Bjarni K. Þorvarðarson
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er,
og ef til vill dreymir þá eitthvað
sem enginn í vöku sér.
(Davíð Stefánsson)
Minningarnar um Magnús vin
okkar og félaga sækja að. Þær eig-
um við hvert okkar fyrir sig, um
gÓða tíma og erfiða, um drauma sem
rættust og aðra sem aldrei urðu að
veruleika. En ekkert okkar getur
forðast spuminguna hvers vegna
Magnús varð að fara svo skjótt á
vit nýrrá ævintýra í nýrri veröld.
Magnús spurði mig oft um hvort
himingeimui'inn væri óendanlegur
eða hvað það væri sem tæki við,
hvað það er sem er fyrir utan allt.
Þessum spurningum gátum við velt
fyrir okkur fram og aftur, en feng-
um aldrei fullnægjandi svör. Þessu
og öllu öðru verður honum svarað
nú.
Yndislegt er fagurt mannlíf þar
Dé Longhi Momento
Combi er hvort
tveggja í senn
örbylgjuofn og grillofn
Ofninn sameinar lcosti beggja aðfer&a,
örbylgjanna sem varðveita best
næringargildi matarins - og grillsteik-
ingarinnar, sem gefur hina eftirsóttu
stökku skorpu.
Vcrd odcins hr.
29.990,-
DeLonghi
Dé Longhi erfallegur
fyrirferðarlítill ogfljótur
/rQniX
HÁTÚNI 6A SÍMI (91)24420
Glœsilegt myndbandstœki!
Siemens FM 621
• Einfalt og þægilegt í notkun
• Handhæg og fullkomin fjarstýring.
• Langtímaupptökuminni f. 6 þætti.
• Margar nytsamlegar aðgerðir, s.s.
stillanleg hægmynd, endurtekning
myndskeiðs, kyrrmynd o.m.fl.
• Markleit og sérkóðaaðgerðir.
• ítarlegur íslenskur leiðarvísir.
Verð: 43.600,- kr.
SMITH &NORLAND
NÓATÚNI 4 • SÍMI 28300
sem kærleikur samstilling og fórn-
arþjónusta eru ráðandi. Magnús
gekk því örugglega fram með fjör
æskunnar í hverri æð og taug á vit
lífsfyllingar í leik og starfi.
Við leiðum elsku Magga með bæn
okkar og kærleiksljósi, og ég veit
að lampi hans er tunglið.
Við vottum foreldrum, systur og
ástvini hans okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Erla og synir
Dánarfregnin kom okkur ekki á
óvart, en engu síður var sárt að
finna vonina bresta og dökkan
skugga falla á tilveru okakr. Við,
sem aðrir ástvinir, höfum vikum
saman staðið hjálparvana og aðeins
getað fylgst með hetjulegri baráttu
þessa kæra frænda við illkynja
krabbamein allt til hinstu stundar.
Fjölskylda og vinir mega sín lítils,
þegar vísindi og bestu læknar eru
aflvana og geta í engu breytt þeirri
stefnu, sem almáttugnr guð hefur
sett af ofurmætti og ætlar engum
að skilja. Bjartsýni, baráttukraftur
og æðruleysi Magga frænda, jafnvel
þegar sjúkdómurinn hijáði hann af
mestri grimmd, gefur okkur eftirlif-
andi trú á lífið og styrk til að bera
þá djúpu sorg sem nú setur að okk-
ur öllum, en þó einkum foreldrum,
systur og unnustu.
Þegar svo ungur maður sem
Magnús fellur frá, er sjaldan unnt
að rekja afrek, sem teljast meiri
háttar á óraunhæfum mælikvarða
borgaralegs samfélags. Hér er þó
auðvelt að benda á persónueinkenni
og átamda lífshætti, sem sýna með-
fædda hæfileika, gott uppeldi og
ræktuð áhugamál og hefði vafalaust
leitt ævilangt til gæfu í einkalífi,
afkasta í starfi og framíagi til sam-
félagsins.
Magnús var sannarlega óvenju
vel gerður ungur maður, alla tíð
hugljúfi sérhverra sem honum
kynntust og fyrirmynd annars
yngra fólks. Viðmót hans var ávallt
opið og geislaði af jákvæðum anda,
hlýleika, góðlátlegri kímni og hugul-
semi, þannig að jafnt yngri sem eldri
drógust auðveldlega að honum.
Magnús var góður hlustandi í við-
ræðum og átti auðvelt með að orða
skoðanir srnar á hógværan en þó
ákveðinn hátt, sem engan særði.
Magnús hafði mikinn áhuga á
öllum íþróttum og var ágætur
íþróttamaður sjálfur. Hann gerði sér
glögga grein fyrir gildi íþrótta og
heilbrigðs tómstundalífs fyrir ungl-
inga og í mörg ár gaf hann óspart
af tíma sínum og orku við þjálfun
unglingspilta í handknattleiksdeild
Vals, þar sem hann vann sér traust
og vinsældir þeirra sem og foreldra
þeirra og félagsmanna. Auðvelt var
að heyra þegar Magnús ræddi um
þetta starf og mikilvægi íþrótta í
mótun ungs fólks, að þar fylgdi
hugur máli og er reyndar óhætt að
ségja, að þessi málefni og starf
hafi átt hug hans allan. Þannig réð
því engin tilviljun að hann var kjör-
inn formaður handknattleiksdeildar
Vals fyrir nokkrum árum. Áhugi
Magnúsar á lífi ungs fólks í leik og
starfi náði þó lengra en til hand-
knattleiks. Hann var umboðsmaður
„Au pair“ samtakanna á íslandi og
dvaldi tvö sumur í Kaliforníu til að
kynna sér starfsemi sumardvalar-
búða fýrir unglinga. Það var flestum
augljóst að Magnús ætlaði sér
lífsstarf sem mótandi og uppalandi
ungs fólks. Eftir stúdentspróf frá
Menntaskólanum við Hamrahlíð
vorið 1984 taldi hann af skynsemi
að menntun í viðskiptafræðum væri
æskileg við rekstur sumardvalar-
búða í íþróttaskóla eða skipulegra
útivistarferða sem hann Iét sig
dreyma um að vinna við síðar. Eftir
stutt nám í viðskiptafræðum við
Háskóla Islands gerði hann sér þó
grein fyrir því, að við mótun ungs
fólks er annars konar menntun enn
mikilvægari. Hann hóf því nám við
Kennaraháskóla Islands, sem varð
honum til mikils láns, þótt stutt
væri, því að þar kynntist hann unn-
ustu sinni, Margréti Tómasdóttur,
nú kennara í Hafnarfirði, skömmu
áður en hann fann fyrst til sjúk-
dómseinkenna.
Magnús fæddist í Reykjavík, son-
ur hjónanha Sigurbjörns Kristins-
sonar verslunarmanns og Ernu
Magnúsdóttur. Hann átti eldri syst-
ur, Magnhildi viðskiptafræðing, sem
er gift Þóri Haukssyni guðfræði-
nema. Hann var skírður í höfuð afa
síns, Magnúsar Blöndal Jóhannes-
sonar sjómanns úr Vesturbænum
sem síðar var lengi verkstjóri hjá
Ríkisskip, en er nú látinn fyrir
nokkrum árum. Magnús yngri var
augljóslega mikið stolt foreldra
sinna og augasteinn afa síns. Ömmu
sinni og tengdamóður minni, Holm-
fríði Jónsdóttur, ættaðri frá Hemlu
í Landeyjum, sýndi hann alla tíð
fádæma hlýju, skilning og uppörv-
un, jafnvel undir lokin í sínum eigin
erfiðu veikindum.
Við hjónin og dætur okkar nutum
þess ávallt að fá Magnús í heimsókn
og þeim mun meir sem hann staldr-
aði við lengur. Það er ekki djúpt í
árina tekið að segja, að hann hafi
verið í miklu uppáhaldi hjá dætrum
okkar. Honum tókst í hvert sinn,
sem þau hittust. að vekja áhuga
þeirra, skemmta þeim og gleðja á
rólegan og einlægan hátt, sem fáum
er gefinn. Það var því ávallt mikill
söknuður að sjá hann hverfa á
braut. Nú er hann horfinn á braut
um langa hríð og er því söknuðurinn
enn dýpri og sárari. En eins og allt-
af áður, þá stendur eftir björt minn-
ing, sem alla tíð mun lifa með okk-
ur. Þess vegna megum við vona,
að sú sorg, sem nú leggst svo þungt
á okkur öll, foreldra, systur, unn-
ustu, aðra ættingja og vini, muni
með tíma víkja og við betur skynja
þá birtu sem hann varpaði á líf
okkar — því miður á allt of stuttri
ævi.
Kristján T. Ragnarsson
Hvað er dauði? Ekki get ég svar-
að því. En eitt veit ég, Maggi Blön-
dal mun lifa í minni þeirra sem
þekktu hann. Það er ýmislegt sem
hann kenndi okkur samferðafólkinu
þó árin yrðu ekki fleiri.
Magnús Blöndal fæddist 6. sept-
ember 1965, sonur hjónanna Ernu
Magnúsdóttur Blöndal og Sigur-
björns Kristinssonar gullsmiðs. Þau
eignuðust tvö börn, Magnhildi sem
er viðskiptafræðingur, gift Þór
Haukssyni guðfræðingi og eiga þau
eitt barn, og Magnús Blöndal, sem
var við nám í Kennaraháskólanum
er hann lést.
Ég hef fylgst með Magga frá því
hann var smástrákur, þeir voru
bekkjabræður og vinir hann og Sig-
urður eldri sonur minn.
Með sinni glaðværð og hlýja við-
móti varð hann einnig vinur foreldr-
anna. Það var gaman að fylgjast
með honum. Það var alltaf svo mik-
il drift og kraftur í öllu sem hann
tók sér fyrir hendur. Strax í barna-
skóla stofnaði hann ferðafélagið
Garpana. Það er ennþá starfandi.
Það voru farnar skíða- og göngu-
ferðir í fylgd kennara. Þetta voru
skemmtilegar og eftirminnilegar
ferðir fyrir þátttakendur og efldu
um leið samheldnina. Það vill oft
gleymast að rækta vináttuna í þessu
þjóðfélagi hraða og streitu. Fyrir
Magga var það ákaflega eðlilegt að
taka þátt í gleði og sorg annarra.
Maggi var samtvinnaður þessu
heimili, bæði sem vinur eldri sonar
míns og þjálfari Stefáns Loga, yngri
sonar. Það var mikið lán fyrir Val
að fá Magga til að þjálfa yngri
strákana. Og það var mikið lán fyr-
ir okkur foreldrana sem áttum
stráka í liði hans. Það er ekki bara
það að liðin hans,^ hafi bæði orðið
Reykjavíkur- og Islandsmeistarar,
heldur miklu fremur hitt hvað hann
lagði sig fram við að efla samstöðu
strákanna og félagsþroska.
í því eiga foreldrar Mágga einnig
stóran þátt. Heimili þeirra stóð opið
öllum þessum strákaskara, hvenær
sem Magga datt í hug, og var þá
komið saman til skrafs og ráðagerða
meðan grillað var eða bornar fram
ljúffengar pizzur. Það er ekkért
sjálfsagt að þjálfarinn geri þetta.
En þannig var Maggi. Fyrir um
tveimur mánuðum mætti jiann sár-
þjáður á fund til að stofna foreldra-
félag fyrir fjórða flokk.
Þar var hann að hugsa um hag
bæði foreldra og barna, að þau
næðu betur saman með því að sýna
viðfangsefnum barna sinna áhuga
og hvatningú.
Maggi kynntist unnustu sinni
Margréti Tómasdóttur í Kennarahá-
skólanum þar sem bæði voru við