Morgunblaðið - 25.01.1990, Blaðsíða 49

MORGUNBLADIÐ FIMMXUDAGUR 25. JANÚAR 1990
49
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Þessir hringdu . . .
Athyglisverð grein
S.J. hringdi:
„Ég vil þakka fyrir athyglis-
verða grein um Albaníu sem
birtist í Morgunblaðinu sl. sunnu-
dag. Það er sjaldan fjallað um
þetta land sem er víst eitt lokað-
asta land í heiminum. Því hefur
lengi verið haldið fram af
harðlínukommúnistum að þarna
hafi tekist að koma á fyrirmynd-
arþjóðskipulagi en margt bendir
til að ástandið í þessu litla landi
sé ekki betra en það var í Rúm-
eníu til skamms tíma. Þess verð-
ur varla langt að bíða að hulunni
verði svipt af þessum sælureit
Stalínismans. Það hefur lengi
vakið'illan grun hve yfirvöldin í
þessu landi hafa kappkostað að
halda öllu leyndu, það gefur auga
leið að einhverju er verið að
leyna. Vonandi munu fjölmiðlar
beina sjónum sínum meira að
þessu landi í framtiðinni því
forvitnilegt væri að vita meira
um það þjóðskipulag sem þarna
hefur þróast."
Borgar almenningur
brúsann?
Einar Vilhjálmsson hringdi:
„Ég hef verið að velta því
fyrir mér varðandi þessi milljóna-
gjaldþrot sem orðið hafa, hvort
þau valdi ekki endanlega skerð-
ingu á ki’ónunni og seðlaprentun
sé látin jafna þau út. Þannig
enduðu þau sem kaupmáttar-
skerðing launamanna og þá er
það í raun almenningur sem borg-
ar brúsann. Hagfræðingar eða
aðrir lærðir menn ættu að bijóta
þetta til mergjar og upplýsa fólk
um það sem er að gerast. Það
virðist vera orðin sérgrein í
rekstri að reka fyrirtæki til gjald-
þrota.“
Köttur
Rauðbröndóttur fressköttur
fannst á flækingi við Ægisíðu
fyrir nokkru. Upplýsingar í síma
14887.
Læða
Steingrá læða mað hvítar lopp-
ur og hvítan blett á trýni fannst
á flækingi fyrir nokkru. Hún er
með blágræna hálsól en ómerkt
og ratar greinilega ekki heim til
sín. Upplýsingar í síma 26187.
Týndur köttur
Bröndóttur köttur fór að heim-
an frá sér að Akurgerði 46 í
gærmorgun. Vinsamlegast hring-
ið í síma 678970 ef hann hefur
einhvers staðar komið fram.
Veski
Brúnt peningaveski tapaðist í
Hlíðahverfi á fimmtudag.
Finnandi er vinsamlegast beðinn
að hringja í Sigrúnu í síma 29358
eða 84051.
Fressköttur
Styggnr dökkbröndóttur fress-
köttur með hvíta bringu og lappir
hefur verið á flækingi við Sjafnar-
götu síðan í haust. Hann er með
ljósbláa ól en ómerktur. Upplýs-
ingar í síma 11449.
Úr
Kvenúr fannst nálægt KR-
heimilinu fyrir nokkrum dögum
Upplýsingar í síma 23961.
Góð þjónusta
Dansunnandi hringdi:
„Við hjónin brugðum okkur á
dansleik í Ártúni um helgina. Við
höfum gaman af að dansa en
drekkum sjaldan áfengi. Til að
njóta þess að dansa létum við
áfengið eiga sig þetta kvöld og
drukkum bara vatn. Við fengum
þó alveg sérstaklega góða þjón-
ustu hjá þjónunum þarna og vilj-
um við þakka fyrir það.“
Tíundi tug-
urinn er ekki
enn byrjaður
Til Velvakanda.
Hér verður örlítið lagt af mörk-
um til þeirrar umræðu, sem snýst
um áratugi og aldamót, þ.e., hvort
tíundi áratugurinn sé hafinn eður
ei. Tíundi áratugurinn er ekki enn
byijaður. Hann byijar árið 1991.
Hugsum oss, að maður nokkur
hafi fæðzt á þeirri stundu, er tíma-
tal vort hefst. Gerum oss einnig í
hugarlund, að þessi maður sé enn
á lífi. Hann er þá 1989 ára árið
1990 að voru tímatali og málhefð.
Skýrum þetta nánar. Gerum ráð
fyrir, að í sérhveiju „siðmenntuðu“
samfélagi þyrftu þegnar þess að
hafa á sér nafnspjöld, sem á væri
skráður aldur og æviár hvers og
eins handhafa. Hugsum oss Jón
Jónsson í voru samfélagi. Gerum
ráð fyrir, að hann sé orðinn 80
ára. Við orðið aldur á nafnspjaldi
Jóns stæði talan 80, en við orðið
æviár stæði talan 81. Jón er átt-
ræður af þeirri einföldu ástæðu,
að æviár hans er árið 81, en ekki
80, því að 80 ár eru að baki í
æviferli hans.
Sljörnu Oddi
Nauðsyn æðri
lífsambanda
Til Velvakanda.
Þegar þjóð, sem mikið hlutverk
er ætlað, bregst köllun sinni, þá
er henni voðinn vís.
Hvernig má slíkt verða?
Allt í tilverunni stendur í rök-
réttu samhengi hvað við annað.
Guðasamband er nauðsyn hverri
þjóð. Meðan hún reynir að rækja
það hlutverk sem henni er ætlað,
nýtur hún sambands og magnanar
frá lengra þróuðum lífstefnu-
mannkynjum á öðrum hnöttum,
en bregðist hún ætlunarverki sínu,
þá rýfur hún þar með það sam-
band og þá magnan, sem komist
hafði á. Éftir það getur hún ekki
velli haldið, og hlýtur að bíða
lægra hlut í baráttunni fyrir til-
veru sinni. Andleg og líkamleg
reisn er merki sambands og sam-
stillingar við æðri mátt, en hrörn-
un og afturför er merki um hið
gagnstæða.
Ingvar Agnarsson
,,/!$hofitm ekkisekönd/ tvo
klukkcrtímtx’"
þegar á að klappa eða
hlæja...
Með
morgunkaffinu
Hvað verður um söfnunar-
baukana ef hætt verður að
slá tíkall-peninginn?
Vík\erji skrifar
Víkverji dagsins fagnar þeirri
ákvörðun, að nú skuli eiga
að ganga til lagfæringa og breyt-
inga á Þjóðleikhúsinu. Sérstak-
lega hefur Víkverji þá í huga þær
lagfæringar, sem gerðar verða til
að auðvelda fötluðu fólki að sækja
Þjóðleikhúsið. Það er til skammar,
hversu erfitt Þjóðleikhúsið er fötl-
uðum og í raun ófært fólki í hjóla-
stólum. En Víkveiji varð fyrir von-
brigðum með að framkvæmdum
við lyftu skyldi skotið á frest.
En það eru fleiri fatlaðir en
hreyfihamlað fólk. Og Víkverji
vonar að hlutur þeirra, sem eru
heyrnar- eða sjónskertir verði ekki
látinn eftir liggja. Þá fyrst stendur
Þjóðleikhúsið undir nafni, þegar
allir geta sótt sýningar þess fyrir-
hafnarlaust.
XXX
Víkverja blöskraði á dögunum,
þegar hann heyrði sagt af
því, að ekki hefði mátt gera verð-
mæti úr ónýtum öldósum.
Sagan var á þá leið, að innflutt
léttöl, heill gámur , hefði fyrir
mistök frosið á hafnarbakkanum
í Reykjavík. Nú datt mönnum í
hug, að gera mætti verðmæti úr
dósunum með því a hella úr þeim
ónýtu ölinu og setja þær síðan í
endurvinnslu. En nei takk! Þegar
til kom skipaði tollgæzlan trygg-
ingafélaginu, sem dósirnar voru
tryggðar hjá að urða þær á sorp-
haugunum í Gufunesi. Þar er nátt-
úrlega nóg pláss, eins og allir vita.
Og auðvitað alltof mikil verð-
mætasköpun í íslenzka þjóðfélag-
inu. Eða þannig!
xxx
I* DV var á dögunum skýrt frá
eftirlitslausum innflutningi á
nagbeinum fyrir hunda. Bein þessi
eru framleidd úr nautshúð og
beinsagi og í Finnlandi hafa fund-
ist salmonellusýkingar i svona
beinum frá Austurlöndum. í DV
kom líka fram, að auðvitað veit
Hollustuverndin okkar, að margar
vörur fyrir gæludýr geta valdið
vandræðum. En nagbein heyra
ekki undir hollustuverndina, held-
ur á Rannsóknastofnun landbún-
aðarins að handfjatla þau. Beinin
koma þó aldrei til hennar kasta
því þau eru flokkuð sem leður-
vörur! Þannig lenda þau í öðrum
tollflokki en gæludýrafóður al-
mennt. Og Rannsóknastofnun
landbúnaðarins hefur bara eftirlit
með því sem er rétt tollflokkað!
Það segir þó í DV, að nagbein
séu ekki flutt inn til íslands frá
Austurlöndum, heldur einhverjum
traustum Evrópulöndum. Það er
vonandi ekki vitlaust flokkað í
landafræðinni líka. Hver ætti að
yita það?
HÖGNI HKEKK VÍSI