Morgunblaðið - 24.02.1990, Blaðsíða 40

40
0t’(!X flAÚ5iaag .l>g H'JOAQHÁDUAJ <3IGAJaHU0HOM
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. FEBRÚAR 1990
rnmmn
„þú \Aré>ist hafa. þd hæfHeiho. sem \/ié
leitum oi) hjóu bókhalda.rrx-. "
Ást er ...
\J.-LO
... að vera snjókarlinn
hennar.
Ég er búinn að finna upp
smergilsteininn...
HÖGNI HREKKVÍSI
Að vera eða
vera ekki
dýravinur
Til Velvakanda.
„Af afglapa getur aðeins illt
hlotist." Grein var í Velvakanda
hinn 9. febrúar síðastliðinn undir
heitinu „Tilfinningalausir menn?“
Þar lýsir Magnús H. Skarphéðins-
son á djarfan og óvandaðan hátt
hræðilegum veiðiaðferðum sam-
landa okkar á meindýrum með því
sem hann kallar „lásboga“.
Lásbogi er og hefur aldrei verið
notaður við meindýraveiðar svo ég
viti. Dýrabogi aftur á móti er og
var notaður, en hann er til af
ýmsum stærðum og gerðum. Ég
hvet Magnús H. Skarphéðinsson
til að fræðast betur um það „morð-
vopn“, eins og hann kemst að orði,
áður en hann fer að lýsa því fýrir
lesendum Morgunblaðsins.
Einnig hefði verið skynsamlegra
að kalla mann þann sem veist er
að „undrandi samlanda okkar“, en
„stoltan samlanda okkar“. Hann
var einfaldlega að vitja dýraboga
er hann hafði komið fyrir í lækjar-
sprænu og reyndist tófa hafa lent
í boganum þótt tófur séu yfírleitt
vatnshræddar.
Þar að auki er bláref ekki ábæt-
andi á meindýr og rándýr hér á
landi. Það geta verið bæði dýr og
menn. Ég nefni til dæmis suma
meðlimi í samtökunum Sea Shep-
herd. Og ekki fyrir mörgum árum
sá ég mannveru í blárri úlpu sem
sneri baki í sjónvarpsmyndavél.
Ekki talaði hún mjög málefnalega.
Stuttu áður hafði tveimur hval-
veiðiskipum okkar íslendinga verið
sökkt. Vaktmaður var um borð,
en sem betur fer sakaði hann ekki.
Og þeir sem þetta gerðu eyðilögðu
eignir okkar Islendinga í Hvalfirði.
Magnús ætti frekar að ræða um
þessa hluti en um lásboga sem
hann veit ekki hvað er. Eru þessir
menn vitsmunaverurnar sem unna
náttúru vorri og dýralífi?
Gísli Konráðsson
Þessir hringdu . .
«K-—1B %
Háttvirtir
Trillukarlhringdi:
„Ég kann því ósköp ill þegar
ráðherrar og þingmenn titla
hvem annan hæstvirtur. Þeir
standa ekki undir því, vegna
þess að það er Guð einn sem er
hæstvirtur. Þeir ættu að láta
nægja að segja háttvirtur."
Of seinnt á dagskrá
Á.V. hringdi:
„Ég vil taka undir með konu
sem skrifaði í Velvakanda fyrir
skömmu og bendir á að bestu
þættimir eru venjulega síðla
kvölds á dagskrá hjá Ríkisút-
varpinu. Eins er það með sjón-
varpið, góðar bíómyndir em yfir-
leitt seinast á dagskránni. Væri
ekki hægt að breyta þessu?“
Hundur
Svart og brúnn collie-hundur,
merktur með nafni og símanúm-
eri, fór að heiman frá sér að
Miðbraut á Seltjarnarnesi 19.
febrúar. Vinsamlegast hringið í
síma 611990 ef hann hefur ein-
hvers staðar komið fram.
Skór
Svartir, reimaðir, öklaháir
gönguskór nr. 38 voru teknir í
misgripum á Heilsuhæiinu í
Hveragerði 27. janúar. Vinsam-
legast hringið í síma 93-41140
eftir kl. 18 ef þeir hafa fundist.
Hanskar
Svartir leðurhanskar töpuðust
2. febrúar við Lækjargötu,
Laugaveg eða í leigubíl fyrir utan
Markland. Finnandi er vinsam-
legast beðinn að hringja í síma
22722 á dagdnn eða 678512 á
kvöldin.
Ljót mynd
Oddfríður Sæmundsdóttir -
hringdi:
„Ég var undrandi og hneyks-
luð yfír leikriti Hrafns Gunn-
laugssonar sem var sýnt 19. þ.m.
Ég skil ekki í þeim hjá Sjón-
varpinu að sýna þetta á besta
tíma. Mér fannst myndin svo ljót
að hún á ekki rétt á sér. Maður
hlakkar til að sjá eitthvað
skemmtilegt og svo fær maður
þetta.“
Bolluvika
B.S. hringdi:
„Ég er ekki sáttur við hvernig
bolludagurinn er farinn að þenj-
ast yfir alla vikuna, þetta er eins
og að borða jólasteikina á Þor-
láksmessu. En það er víst þessi
ofrausn á öllu í nútímanum."
Úr
Gyllt kvenmannsúr tapaðist í
Þingholtunum fyrir tveimur vik-
um. Finnandi vinsamlegast hafí
samband við Helgu í síma 18399.
Styrkur fyrir hvað?
Ellilífeyrisþegi hringdi:
„Alþýðubandalagið getur ekki
tekið á sig allar rúblurnar er
sendar voru öllum kommúnista-
flokkum. Það er fyrnt eins og
kaffibaunagróðinn, sem átti að
lækka kaffið, en varð innlyksa
hjá SÍS-hringnum. Þegar aukinn
er styrkurinn til Þjóðviljans þá á
landslýðurinn að fá skýringu á
þjóðfrelsisbaráttu blaðsins og í
hveiju hún er fólgin.“
Frakki
Ljós frakki kom í leitirnar sl.
laugardagskvöld. Upplýsingar í
síma 666491.
Úr
Gyllt kvennúr tapaðist milli
jóla og nýárs. Finnandi vinsam-
legast hringi í síma 673910 eða
39202.
Hálsmen
Gullhálsmen með ígreyptum
steini tapaðist á bílaplaninu fyrir
utan Eyjabakka í Breiðholti fyrir
nokkru. Finnandi vinsamlegast
hringi í síma 42814. Fundarlaun.
Víkveiji skrifar
IViðskiptablaði Morgunblaðsins
í þessari viku var sagt frá nám-
skeiðahaldi í Landsbankanum sem
ætlað er að bæta þjónustu bank-
ans. Það vakti athygli Víkverja
hvaða viðhorf liggur á bak við
námskeiðahaldið, nefnilega að
markmiðið með því sé að starfs-
fólkinu líði betur í vinnunni, en
ekki að hvetja það til dáða fyrir
bankann svo honum vegni betur í
samkeppninni. Þarna liggur það
sjónarmið til grundvallar, að gæði
eigi upptök sín hjá einstaklingun-
um, hvort heldur er við þjónustu-
störf í banka eða framleiðslu á
fiskblokkum. Til að efla gæði þarf
því að byrja á því að tryggja
vellíðan starfsmanna, að sam-
vinna og almennar umgengnis-
reglur séu í hávegum hafðar. Æ
fleiri stjórnendur átta sig á því,
að gæði fást ekki með reglum,
boðum og bönnum, heldur með því
að hver einasti starfsmaður sé
meðvitaður um mikilvægt hlut-
verk sitt og hafi eitthvað um það
að segja. Þarna geta yfirmenn
ráðið miklu. Framkoma þeirra og
stjórnunaraðferðir ráða því oft
hvort andi samvinnu og baráttu-
vilja ræður ríkjum, eða sundur-
þykkju og afskiptaleysis. Sem bet-
ur fer heyrir það orðið til undan-
tekninga að yfirmenn stýri fólki
með tilskipunum og yfírgangi.
Enda leiðir slík framkoma ævin-
lega til áhugaleysis starfsmanna
á vinnunni og gæðum hennar.
Yfirmenn sem kvarta undan
áhugalausum og lélegum starfs-
mönnum eru því yfirleitt að kveða
upp dóm yfir sjálfum sér miklu
fremur en undirmönnum sínum.
XXX
Fróðlegt verður að fylgjast með
fyrstu skrefum hins nýja Fjöl-
miðlaskóla íslands. Það hefur
lengi verið talað um þörf fyrir
íslenska fjölmiðlamenntun og þá
helst við háskólann. Lítið hefur
hins vegar farið fyrir framkvæmd
þeirra hugmynda. Fjölmiðlaskól-
inn er í einkaeign og verður fjár-
magnaður með skólagjöldum ein-
vörðungu. Nám við skólann er
óneitanlega kostnaðarsamt. Ef
gæði menntunarinnar standa und-
ir þeim kostnaði þarf þó ekki að
hafa áhyggjur af framtíð skólans.
XXX
laðamenn hér á landi hafa
hingað til verið sjálfmenntað-
ir að mestu, eða réttara sagt, þeir
eru aldir upp á fjölmiðlunum; eru
þar í verknámi undir leiðsögn
reyndra manna. Þrátt fyrir allt er
betri fjölmiðlaskóli ekki til. Þó
nokkrar umræður hafa verið um
réttmæti sérstakrar fjölmiðla-
menntunar á Norðurlöndunum, en
þar gengur hún-svo langt að menn
eiga nánast enga möguleika á því
að verða blaðamenn, nema ganga
fyrst í sérstakan blaðamanna-
skóla. Þeir sem gagnrýna það fyr-
irkomulag benda á, að slíkir blaða-
menn séu „gerilsneyddir" og allir
steyptir í sama mót. Miklu betra
sé að fá vel menntað fólk úr ýms-
um greinum þjóðlífsins og kenna •
því starfsaðferðir blaðamanna.
Sömu gagnrýninni er beint að því
að taka fólk beint úr skóla og
gera að blaðamönnum. Því fjöl-
breyttari starfsreynslu sem fólk
hafi þeim mun meiri möguleika
eigi það á að verða góðir blaða-
menn.