Morgunblaðið - 08.06.1990, Qupperneq 35

Morgunblaðið - 08.06.1990, Qupperneq 35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. JÚNÍ 1990 35 Siguijón Sigurðsson, Grænanesi Fæddur 26. október 1903 Dáinn 15. maí 1990 Ég ætla að minnast míns góða vinar og nágranna, hans Sigurjóns á Grænanesi. Hann lést 15. maí á Borgarspítal- anum í Reykjavík og hafði verið þar um einn sólarhring. Hann var búinn að vera á sjúkrahúsinu á Hólmavík frá 26. júní 1989. Siguijón fæddist á Grænanesi í Hrófbergshreppi, sonur hjónanna Sigurðar Guðmundssonar Sveins- sonar frá Geststöðum í Kirkjubóls- hreppi og Sigríðar Björnsdóttur Sveinssonar, sem bjó á Kaldrana- nesi og víðar í Kaldrananeshreppi og Árneshreppi. Móðir Sigurðar á Grænanesi var Þórey Jónsdóttir frá Miðdalsgröf í Kirkjubólshreppi, sem bjó á Fitjum í Hrófbergshreppi. Móðir Sigríðar á Grænanesi var Sigurlaug Jónsdóttir, sem bjó -á Bjarnarnesi í Kaldrananeshreppi, en var úr Árneshreppi. Siguijón var yngstur af börnum foreldra sinna, móðir hans gekk með hann þegar þau fluttu að Grænanesi, en þau voru þar húshjón hjá systur Sigríð- ar, Arndísi Björnsdóttur, og hennar manni, Guðmundi Guðmundssyni. Foreldrar Sigurjóns áttu 5 börn, þau voru Björn bóndi á Kleppustöð- um, dáinn 1980; Sigurmundur drukknaði eftir 1920 rúmlega tvítugur; og Guðmundur og Þórey sem dóu ung. Siguijón sem var yngstur átti — Minning heima alla sína ævi á Grænanesi. Og þeim stað unni hann, sérstak- lega í æsku hjá foreldrum og allt til dánardægurs. Á Grænanesi bjuggu líka framanaf frændsystkini hans, börn Arndísar og Guðmund- ar, Helga og Guðmundur, sem bæði eru dáin. Siguijón bjó í mörg ár með móður sinni og hugsaði um hana og hlynnti að henni og alveg sérstaklega þegar hún var orðin lasburða og þar til hún lést 20. júní 1954, þá 87 ára, og hann á sérstak- ar þakkir fyrir það, sem hann gerði öðrum fremur með sóma. Og síðan hefur hann búið einn í 35 ár. Siguijón og bræður hans voru mjög góðir söngmenn, sem og móð- ir þeirra var. Eins var frændi þeirra, Guðmundur, góður söngmaður. Siguijón og bræður hans voru mikl- ir léttleikamenn og framúrskarandi miklir hlauparar. Siguijón var alltaf kátur og hress heim að sækja, það var gaman að koma til hans, spjalia saman og gerði hann þá oft að gamni sínu. Hann var mjög laghent- ur maður og hugmyndaríkur, til dæmis útbjó hann ýmis verkfæri og áhöld þannig, að það gerði hon- um miklu léttara að vinna með þeim. Hann smíðaði sér lítinn og fallegan bát. Hann átti alltaf skepn- ur, kýr, hesta, hænur og kindur sem hann átti nokkrar og heyjaði fyrir alltaf fram á þennan tíma upp á gamla mátann, slegið með orfi og ljá. Hann fór mjög vel með allar skepnur. Þegar hann þurfti að ná til kinda, hvort sem þær voru utan eða innan garðs, fékk hann sér fóð- urköggla í box og fór með það og hristi, þegar þær heyrðu til, komu þær þá strax og eltu hann í hús. Hann átti lengi gráa hryssu sem hét Brynja, sem var afbragðs hross, mjög góð til reiðar og eins tii alirar brúkunar, hann dró með henni og notaði til hvers sem var. Svo átti hann fleiri hesta mjög þæga. Grænanes og Hrófberg standast á sitt hvorum megin við mynni fjarðarins, og sást því nokkuð vel víðast hvar, hvað var að gerast utanhúss beggja býlanna og var því reynt að fylgjast með honum eins og hægt var, bæði utan- og innan- húss, þá í síma, eða þá skroppið yfir ef því var að skipta. Oft komum við hér yfir til hans og alltaf vildi hann taka vel á móti okkur, sem og hann gerði, hitaði þá súkkulaði eða kakó sem var alveg sérstaklega gott ásamt bakkelsi, og ef það var afþakkað þá var komið með bijóst- sykur, konfekt eða súkkulaði því ekki mátti svo þaðan fara að eitt- hvað yrði hjá honum að þiggja. Við Sigurjón ræddum oft mikið saman í síma um daginn og veginn, og var mjög gaman og fróðlegt að ræða við hann, hann var minnugur og mikið lesinn, og hafði oft frá mörgu að segja. En nú er þar mikil breyt- ing á, engan þar að sjá eða þar að svara í síma, sem eru mikil við- brigði og eftirsjá góðum vini. Siguijón giftist ekki og átti ekki börn, en Björn bróðir hans giftist Elínu Sigurðardóttur frá Geirmund- arstöðum í Hrófbergshreppi og varð þeim 12 barna auðið, og af þeim eru 10 á lífi. Þau hjón bjuggu á Kleppustöðum þar til 1974 en það sumar dó Elín. Ég þakka kærum vini alla þá tryggð við mig og íjölskyldu mína. Og fyr- ir allt og allt í gegnum árin fyrr og síðar. Ég veit að nú líður honum vel, hjá foreldrum, systkinum og kunn- ingjum. Ég votta ættingjum hans samúð mína og þakka öllum sem hafa verið honum góðir og rétt honum hjálparhönd, og ekki síst þeim nágrönnum sem það hafa gert. Einnig fyrir hans hönd vil ég sérstaklega þakka Hannesi lækni og öllu starfsliði á sjúkrahúsinu á Hólmavik fyrir sérstaklega góða umönnun, hafið þið öll góðar þakk- ir fyrir. Veri Siguijón svo ætíð kært kvaddur, með innilegum þökkum fyrir allt og allt. Guð blessi hann og varðveiti. Svava Pétursdóttir, Hrófbergi Sveinbjöm Á. Pét- ursson — Kveðjuorð Sveinbjörn Árni Pétursson hét hann fullu nafni og bar nöfn afa sinna. Hann fæddist í Reykjavík 3. október árið 1950. Elsta barn foreldra sinna. Þeirra Ragnheiðar Erlu Sveinbjörnsdóttur og Péturs Árnasonar framkvæmdastjóra, er bjuggu alla sína búskapartíð hér í Reykjavík. Pétur andaðist árið 1988, öllum harmdauði. Eftir röska þijá mánuði hefði Sveinbjörn heit- inn orðið fertugur. En kall dauðans kom til hans 28. maí sl., var hann þá staddur i föðurlandi eiginkonu sinnar í Búlgaríu. Sveinbjörn átti þijú systkini Jak- ob Þór, sem er kvæntur og á þijú börn. Viðar sem er kvæntur og á tvö börn. Yngst systkinanna er Lilja, er dvelur í foreldrahúsum. Sveinbjörn heitinn kvæntist 3. janúar 1987 Asja Péturson, búlg- arskrar ættar. Stóð heimili þeirra hér í Reykjavík. Eignuðust þau eina stúlku, Ros Mari, sem nú er tveggja ára. Var hann mjög hændur að dóttur sinni. Sveinbjöm lagði margt fyrir sig um dagana, en lengst af starfaði hann við fyrirtæki föður síns. Sveinbjörn vissi hvað veik heilsa var, en hafði þannig eigin- leika, að kvarta aldrei og bar kross sinni í hljóði. Um tímabil ævi sinnar ánetjaðist hann Bakkusi og kynnt- Minningarorð Aldrei hefiir meira aðsent efni borizt Morgunblaðinu en nú og því eru það eindregin tilmæli ritstjóra blaðsins til þeirra, sem óska birtingar á greinum, að þeir stytti mál sitt mjög. Æskilegt er, að greinar verði að jafnaði ekki lengri en 2-3 blöð að stærð A4 í aðra hveija línu. Þeir, sem óska birtingar á lengri greinum, verða beðnir um að stytta þær. Ef greinahöf- undar telja það ekki hægt, geta þeir búizt við verulegum töfum á birtingu. ist Sveinbjörn honum sem hörðum húsbónda. í 10 ár glímdi hann harðri baráttu við ofurvald freist- inganna. Þegar Sveinbjörn eignað- ist lifandi trú á Frelsarann Jesú Krist, þá fékk hann siguraflið í sig og stóðst freistinar og árásir óvinar- ins. Hann var því mikill aðdáandi Jesú Krists, lifði honum og sótti styrk sinn til hans og bænin varð honum lífslind. 26. október 1986 var ég lagður inn á Borgarspítalann hér í Reykjavík, af völdum blóðtappa við heilann. Læknar sögðu mér, að fyr- ir Guðs náð og að hvorki var að finna í líkama mínum alkóhól eða nikótín, þá komst ég furðu fljótt yfir þetta áfall. Alia tíð gat ég les- ið og iðkaði það kvölds og morgna þarna um mánaðartímabil á sjúkra- húsinu. Stofufélagi minn var þá Sveinbjörn Pétursson. Kynntumst við nú mjög náið og áttum samfélag í sameiginlegri trú á Jesúm. Lásum Þann 30. maí sl. var jarðsungin frá Keflavíkurkirkju elskuleg systir okkar, Ingunn Runólfsdóttir frá Kornsá í Vatnsdal. Hún fæddist að Kornsá hinn 7. september 1921 og ólst þar upp hjá foreldrum okkar, Runólfi Björnssyni og Ölmu Möller jóhannsdóttur. Inga, eins og hún var kölluð alla tíð, var fjórða elst af okkur sjö alsystkinunum. í þá daga var oft mannmargt á Kornsá og var Inga hrókur alls fagnaðar, 'eins og jafnan síðar á lífsleiðinni. Inga fluttist til Keflavíkur árið 1941. Þar kynntist hún eftirlifandi eiginmanni sínum, Kristjáni Odds- syni, hinum mesta sómamanni og var það hennar mesta heillaspor. Þeim Kristjáni varð ekki barna auð- ið en tóku í fóstur bróðurson okk- saman og báðum kvölds og morgna. Eitthvað spurðist þetta út, því sjúkl- ingar af öðrum deildum komu í stofu okkar Sveinbjörns og áttu samfélag með okkur. Sveinbjörn var mjög heilsteyptur maður og trúin á Frelsarann var honum heilög alvara, líf og kraftur ar, Eirík Jóhannsson, sem lést fyrir aldur fram, ungur maður. Kristjáni og Ingu tengdu traust bönd, sem ekki síst komu í ljós í hennar erfiðu veikindum. En mannkostir Krist- jáns, styrkur hans og umhyggja fyrir okkar elskuðu systur reyndust með eindæmum. Á þessari stundu er svo margs að minnast. Við viljum sérstaklega þakka henni hve hún reyndist mömmu vel í hennar erfiðu legu, þá þökkum við fyrir allar samveru- stundirnar á heimili hennar sem alltaf var svo gott að koma. Við minnumst glaðværðar og ljóslifandi frásagnarmáta. Við minnumst líka bjartsýninnar, hugrekkisins og reisnarinnar sem aldrei yfirgaf hana þrátt fyrir langvárandi sjúkra- legu. Nú er þjáningum elsku systur okkar lokið og hún komin á fund Ingunn Runólfs- dóttir - Minning Fædd 7. september 1921 Dáin 22. maí 1990 er lyfti honum upp. Slíkra er gott að minnast. Nú við leiðarlok er sá harmur kveðinn að ungri ekkju hans. Hoggið er aftur í knérunn móður hans og fjölskyldu, sem horfði á eftir eiginmanni sínum yfir móðuna miklu fyrir aðeins tveimur árum. Hjá henni ríkir trúin og Drottinn er athvarf á degi neyðar- innar. Ég kveð nú frænda minn Svein- björn Pétursson. Þakka Guði fyrir þann arf sem við tileinkuðum okkur báðir, sem forfaðir okkar Guð- brandur Þorláksson ruddi braut fyr- ir kristnina á Islandi, með fyrstu útgáfu Biblíunnar á íslandi árið 1584. Sömu einkenni er fylgdu þessu mikilmenni hafa runnið til afkomenda hans og er Sveinbjörn Pétursson einn þeirra. Því er á sorg- arstund bjart yfir minningu Svein- björns. Hann framgekk í ljósinu, eins og Jesús er sjálfur í ljósinu þá eigum við samfélag hver við annan og blóð Jesú Guðs sonar hreinsar oss af allri synd. Blessuð veri minn- ing Sveinbjarnar Péturssonar og innileg samúð til allra aðstandenda hans, einkanlega til ekkjunnar hans, móður og systkina. Einar J. Gíslason mömmu, sem hún hlakkaði svo mikið til. Blessuð sé minningin um líf Ingu hér á jörðu. Við biðjum góðan Guð að veita Kristjáni styrk á þessari erfiðu stundu. Gerða og ísleifur. Vista er afburða hreinsiefni fyrir allar bilainnréttingar, gúmmí, vfnil, leöur, plast og króm. Einfált og þægi- legt í notkun. Llöið Vista á þaö sem hreinsa skal, bíðið andartak meðan efnið leysir upp óhreinindin, þurrkið létt yfir og árang- urinn er - skínandi.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.