Morgunblaðið - 27.07.1990, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. JÚLÍ 1990
mmmn
Ást er...
. . . að festa kaup á blóma-
búð.
TM Rog. U.S. Pat Off,— all righfa reserved
® 1990 Los Angeles Times Syndicate
Þau eru líklega ekki
heima...?
HÖGNI HREKKVlSI
T
Vonandi að fólk fái
frelsi til að velja
Tölvuvædd-
ar heróín-
sprautur
þjóðinni til
skammar
Til Velvakanda.
Fer ekki að verða mál að linni?
Menntamálaráðherra lét þau orð
falla í sjónvarpi að frjálsu útvarps-
stöðvarnar flyttu svo til eingöngu
erlenda tónlist og menningarstefna
væri óljós. Já, er ekki mál að linni
þessari lágkúru íslenskrar ómenn-
ingar á öllum bylgjulengdum ljós-
vakans hér og nú? Hér vantar út-
varpsstöð sem eingöngu útvarpar
íslenskum melódíum, er með stuttar
smásögur og hefur í heiðri atóm-
ljóðið íslenska. Þessi erlendi sölu-
vamingur er svo dauðleiðinlegur að
það er eins og menn hér á Fróni
hafi ekki enn fattað að Bítlaæðinu
svokallaða lauk fyrir £0 árum. Því
þessar tölvuvæddu heróínsprautur
eru þjóð vorri til skammar og í landi
Kómeinis hefði slíkt framferði varð-
að lífláti.
Hér á landi var gróska í tónlist
og er ennþá, en myndi aukast við
eina útvarpsstöð sem skákaði öllum
love to love to love you síbylgjun-
um. Endalaust glymur frygðarvælið
úr þessu fólki, en ekki alltaf er það
ástin sem er númer eitt heldur pen-
ingar sem fara til þess að fjár-
magna fixin (sprautur) sem eru
stóra ástin í lífi stjarnanna sem
skína. Þetta er vímugjafa og gjör-
spillt tónlist þar sem sköpunargáfan
er fyrir löngu farin út um þúfur,
þess vegna svo sannarlega mál að
linni og íslensk tónlist látin ráða
ferðinni, eitthvað gamalt og gott.
Pálmi Orn Guðmundsson
Nafiibirtingar
Af gefni tilefni er þess sérstak-
lega óskað að sem flestir skrifí
í Velvakanda undir nafni. Ekki
verða birt nafnlaus bréf sem
eru gagnrýni, ádeilureða árás-
ir á nafngreint fólk. - Ritstj.
Til Velvakanda.
Undanfarið hefur verið talað við
forsvarsmenn óformlegs hóps sem
kallar sig Samtök gegn nauðung-
arsköttum. Megin baráttumál hóps-
ins er að beijast gegn óbeinni nauð-
ungarsköttun í formi afnotagjalda
Ríkisútvarpsins. Ég er svo hjartan-
lega sammála þessum hópi og mun
láta skrá mig í hóp þennan um leið
og tækifæri gefst til.
Að maður þurfí að borga Ríkisút-
varpinu reglulega fyrir það eitt að
fá að eiga sjónvarp og/eða útvarp
er auðvitað engin mannréttindi og
eiga þeir sem að þessum hópi
standa og hafa komið þessari um-
ræðu af stað miklar þakkir skildar.
Um leið og keypt er sjónvarps- eða
útvarpstæki ermaður skyldugur að
greiða áskriftargjald þó svo maður
horfí aldrei á dagskrá ríkisútvarps-
ins og hlusti aldrei á Rás 1 eða Rás
2.
Mér hefur skilist að einn for-
svarsmaður hópsins ætli með mál
sitt fyrir dómstóla og víst er að
hann hefur lögin ekki sín megin.
En þegar lögin bijóta gersamlega
gegn rétflætisvitund manna er eng-
in ástæða til að notast við slík lög,
eða hvað?
Það eru alltaf einhveijir sem
hafa góð áform um að mótmæla
þessum nauðungarskatti og borga
ekki afnotagjöldin, en þegar reikn-
ingsbunkinn er orðinn mikill og
hótanir farnar að berast inn á heim-
ilið frá lögfræðingum enda mót-
mælin yfírleitt á því að afnotagjöld-
in eru greidd.
Því má ekki breyta þessu þannig
að menn hafí val um hvort þeir
gerist áskrifendur að ríkissjónvarp-
inu eins og að Stöð 2? Ríkissjón-
varpið þyrfti þá að treysta á sína
áhorfendur og auglýsendur og
bjóða efni í samræmi við þær fjár-
upphæðir sem koma inn. Oftsinnis
er það að menn eru ekki alls kostar
ánægðir með þá dagskrá sem sjón-
varpið hefur upp á bjóða, skemmst
er að minnast beinu útsendinganna
frá Heimsmeistarakeppninni i fót-
bolta. Því er það fáránlegt að þurfa
að borga fyrir eitthvað sem maður
hvorki notar eða nýtur.
Eftir meðferð málsins hjá dómur-
um er vonandi að fólk fái frelsi til
að velja og þessi nauðungarskattur
verði aflagður. Það þarf að taka
upp annað kerfi sem á betur við nú
á tímum fijálsrar fjölmiðlunar.
AJ
Yíkveiji skrifar
Bjarni Einarsson fornleifafræð-
ingur, sem stundað hefur
fornleifauppgröft á Granastöðum
og á þar eftir að vinna í nokkur
sumur enn, segist ætla að hætta
nú í haust vegna ofríkis yfírvalda.
I viðtali við Morgunblaðið, sem birt-
ist á Akureyrarsíðu Morgunblaðsins
síðastliðinn laugardag, segir m.a.:
„Bjarni Einarsson segir í samtali
við blaðamann að næg verkefni séu
við uppgröft á Granastöðum í fímm
sumur til viðbótar. Eftir viðskipti
sín við fornleifanefnd hafí hann þó
ákveðið að hætta öllum rannsókn-
um á staðnum eftir þetta sumar.
Fornleifanefnd hefur ekki veitt
Bjarna formlegt leyfí til að starfa
við uppgröftinn. Hann segir það
gott dæmi um ófagleg vinnubrögð
nefndarinnar að hún hafí fyrst
fundað í byrjun júní, þegar þeir sem
vinna að fornleifauppgreftri hafa
þegar ráðstafað tíma sínum og pen-
ingum fyrir sumarið.
„Fornleifanefnd og þjóðminjaráð
hafa gengið fram með miklu of-
forsi. Það er algjört hneyksli og
jaðrar við menningarfasisma að
ráðið skuli hafa bannað Thomas
McGovern og félögum hans að
vinna að rannsókna- og björgunar-
uppgreftri á Ströndum og lýsir því
hvílíkur yfirgangur viðgengst í
þessum málum. Eg er búinn að fá
mig fullsaddan af slíku og vil að-
eins fá að starfa í friði og spekt,“
segir Bjarni."
Þessi ummæli Bjarna Einarsson-
ar segja í raun allt sem segja þarf.
Vinnubrögð yfirvalda jaðra við
menningarfasisma. Menntamála-
ráðherra leysti að vísu mál McGov-
erns, en hann leysti málið ekki til
frambúðar. Hann skildi málið eftir
í sama hnút og studdi stefnuna, sem
.jaðrar við menningarfasisma".
Víkveiji lítur svo á, að framkoma
minnihluta fornleifanefndar og
meirihluta þjóðminjaráðs hafí sett
Islendinga í fremur óskemmtilegt
ljós meðal vísindamanna, sem vilja
rannsaka mannvistarleyfar hér á
landi.
xxx
Nú hefur Áfengis og tóbaks-
verzlun ríkisins ákveðið að
selja óáfengt vín í verzlunum sínum.
Forstjórinn segir þetta gert til þess
að bæta þjónustuna, margir hafi
óskað eftir að fá keypt slík vín í
verzlununum. Þó hafa óáfeng vín
fengist í matvöruverzlunum. Hins
vegar segir forstjórinn að þetta
nýja fyrirkomulag sé til þess að
menn gætu keypt allt í einni ferð,
keypt óáfeng vín um leið og hin
áfengu séu keypt.
Þetta eru dálítið skrítin rök, eink-
um þegar þess er gætt, að hægast
er að kaupa slík vín í matvörubúð-
um um leið og matvæli eru keypt.
Væri það t.d. ekki aukin þjónusta,
að „blandið" yrði einnig selt í útsöl-
um ÁTVR? Alls staðar erlendis fást
létt vín í matvöruverzlunum. Slík
tilhögun yrði auðvitað þægilegust
fyrir viðskiptavininn. Þetta sýnir
raunar að íslenzk áfengislöggjöf á
langt í land og Islendingar eiga
marg ólært í að þjónusta viðskipta-
vinina. Hins vegar má spyija, úr
því að ÁTVR er komin í þessar þjón-
ustusteliingar: Hvenær fá menn
tækifæri til að kaupa óáfengan bjór
í verzlunum fyrirtækisins?