Morgunblaðið - 09.11.1990, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1990
100 ára af mælis
skólahalds í Mýrdalshreppi
verður minnst með dagskrá, sýningu og veitingum
í Víkurskóla sunnudaginn 11. nóvember kl. 14.
Allir velunnarar skólans velkomnir.
. Skólastjóri.
—VÍKURSKÖLI—
870 VlK I MÝRDAL - SlMI 98-71242
Nýja BAMBO baby-soft buxnableyjan er meira samanþjöppuð
og tekur þess vegna minna pláss í hillunum.
Fjórar mismunandi stærðir, sem spanna allt bleyjutímabil
barnanna eru til. MAXI stæröin er síðan sérhönnuð í tvær
gerðir: Ein fyrir stelpur og ein fyrir stráka.
Vestflröir: Rafbúö Jóriasar Þór, Patreksfirði • Bjarnabúö, Tálknafiröi • Edinborg, Bíldudal • Verslun Gunnars
Sourdssa'ar, bmgcyi • Emar GuCfamsson, BoLngar.ik • Straurru'. ísaSrd* • NorOurtand: Kí. Steingn'msf|aröar, Hólmavík
AEG
ÞV0TTAVÉLAR
Þegar þú kaupir AEG ertu að
fjárfesta í gæðatækjum sem endast
og losa þig við áhyggjur af
þvottadögum í leiðinni.
Eigum allar gerðir
AEG þvottavéla
til afgreiðslu af lager nú þegar.
Verð frá kr. 60.981 stgr.
Umboðsmenn um allt land.
BRÆÐURNIR
ORMSSONHF
Lágmúla 9. Sími 38820
Konur í vemduðu umhverfi!
eftir Sólveigu
Pétursdóttur
Ég hef ekki lagt það í vana
minn að elta ólar við tækifæris-
og skálaræður stjómmálamanna,
sem fluttar eru á manna- og hér-
aðsmótum stjómmálasamtaka
einhvers staðar í dreifðum byggð-
um landsins. Hins vegar get ég
ekki orða. bundist vegna ræðu
Þórhildar Þorleifsdóttur, er hún
hélt á nýafstöðnum landsfundi
Kvennalistans á Hrafnagili í Eyja-
flrði.
I ræðu hennar kom fram sama
örvæntingin um framtíð Kvenna-
listans og hjá öðram fylgjendum
þessa stjómmálaafls og kallar hún
enda næstu kosningabaráttu
Kvennalistans „úrslitabaráttu".
Og síðan: „Af hveiju náum við
ekki til fleiri kvenna? Þvi tekst
okkur ekki að koma til skila er-
indi okkar?“ En sendinguna, sem
beint er til kvenna i öðram stjórn-
málaflokkum, þ.e.a.s. kvenna, sem
kjósa að starfa eftir skoðunum
sínum og hugsjónum, en ekki kyn-
ferði, kýs ræðumaður að orða
þannig: „Það hlustar enginn á
þær, fínnst engum um vert að þær
nái máli. Og það virðist ekki einu
sinni valda áhyggjum hjá konum
sjálfum. Þær segja bara: Það voru
svo margir hæfír frambjóðendur,
að við megum vel við una.“
Þetta viðhorf á kannski ekki að
koma á óvart hjá stjórnmála-
manni, sem kýs að byggja pólit-
Sólveig Pétursdóttir
„Það er Kvennalistan-
um ekki til framdráttar
að reyna að gera lítið
úr árangri kynsystra
sinna í öðrum sljórn-
málaflokkum. Jafnvel
þó að það sé gert í ör-
væntingu vegna eigin
fallandi gengis.“
íska þátttöku sína á óskaveröld,
en ekki hinum harða, raunvera-
lega heimi. Mannlegt samfélag er
þannig upp byggt, að þar búa
saman konur og karlar og því
verður ekki breytt. Það er bjarg-
föst skoðun mín, að til þess að
ná fram áhrifum verði báðir þess-
ir aðilar að starfa saman, á sama
vettvangi, við sömu aðstæður og
við sömu skilyrði. Telji konur sig
ekki njóta alls þessa verða þær
að vinna að breytingum á sínum
högum. Þess vegna kýs ég að
vinna að hugsjónamálum mínum
innan Sjálfstæðisflokksins, við hlið
annarra sama sinnis, hvort sem
það eru karlar eða konur. Hitt að
fara sínar eigin kyngreindu leiðir
vegna þess, að svo fáir vilja veita
konum brautargengi, er leið upp-
gjafar. Þar er skoðunum og hug-
sjónum fómað í fýlu og reiði.
Þannig á ekki að starfa. Afram
stelpur“ er gott svo langt sem það
nær, en það breytir ekki heimin-
um, þó að það sé vel sungið.
Það er Kvennalistanum ekki til
framdráttar að reyna að gera lítið
úr árangri kynsystra sinna í öðram
stjómmálaflokkum. Jafnvel þó að
það sé gert í örvæntingu vegna
eigin fallandi gengis. Auðvitað
getur verið þægilegt að lifa og
hrærast í vernduðu umhverfí. En
það er ekki veruleiki. Og þeirrar
verndar verður hvorki notið í bar-
áttunni úti í þjóðfélaginu, né á
Alþingi Islendinga.
Höfundur er varaþingmaður
Sjálfstæðisflokksins í
Reykja víkurkjördæmi.
Um Árna M. Mathiesen
eftir Magnús E.
Kristjánsson
Á laugardaginn höldum við
sjálfstæðismenn prófkjör í Reykj-
aneskjördæmi. Þátttakendur í
prófkjörinu era allt frambærilegt
og ágætt fólk þannig að erfitt verð-
ur að gera upp á milli þeirra þegar
við veljum í sæti. Það er þó enginn
efí í mínum huga að framboðslisti
flokksins styrkist ef við veljum
Áma M. Mathiesen, dýralækni, í
þriðja sætið. Ámi er ungur maður
með ákveðnar skoðanir og kjark
til að beijast fyrir þeim. Hann
hefur valist til ýmissa trúnaðar-
og ábyrgðarstarfa fyrir Sjálfstæð-
isflokkinn, verið formaður FUS
Stefnis, varaformaður SUS, setið
í fulltrúaráði sjálfstæðisfélaganna
í Hafnarfírði, í kjördæmisráði
flokksins í Reykjaneskjördæmi
o.fl. o.fl.
Innan þeirra félaga þar sem
Ámi hefur starfað hefur hann jafn-
an valist til forystu enda hefur
hann ágæta forystuhæfileika og
lag á að fá fólk til að vinna með
sér. Hann hefur þekkingu og skiln-
ing á atvinnumálum og gerir sér
grein fýrir möguleikum atvinnulífs
í kjördæmintt og nauðsyn þess að
nýta tækifæri til uppbyggingar
útflutningsgreina.
Við sjáum fram á að næsta ár
verða mjög líklega ár mikilla breyt-
inga bæði á innlendum vettvangi
sem erlendum. Um leið og mögu-
leikar aukast mun samkeppni
harðna. Því þurfum við kjarkmikla
og kraftmikla þingmenn til þess
að halda vel á okkar málum gagn-
vart viðskiptaþjóðum okkar svo við
drögumst ekki aftur úr í heimi sí-
harðnandi samkeppni. Ég treysti
Árna M. Mathiesen til þess að vera
í þeim hópi og hvet þig til að velja
hann í þriðja sætið á laugardaginn.
Höfundur er markaðsráðgjafi.
Magnús E. Kristjánsson
Stund í Hallgrímskirkju
eftir Eyjólf K.
Sigurjónsson
Laugardaginn 27. október 1990
var undirritaður viðstaddur hát-
íðarguðsþjónustu í Hallgrímskirkju
í tilefni 50 ára afmælis Hallgríms-
kirkjusafnaðar í Reykjavík.
Okkur hjónunum hafði borist
boð sóknarnefndar til að taka þátt
í afmælishátíðinni. Ég geri ráð
fyrir að okkur hafi verið boðið til
þessarar afmælishátíðar þar sem
ég er elsti sonur séra Siguijóns
Þ. Ámasonar sem var prestur
Hallgrímskirkjusafnaðar ánn 1944
til 1967, eða í 23 ár. Á undan
honum hafði séra Sigurbjörn Ein-
arsson verið prestur safnaðarins í
4 ár, en séra Jakob Jónsson var
þeirra lengst prestur í Hallgríms-
kirkjusókn eða í 34 ár. Núverandi
prestar eru séra Ragnar Fjalar
Lárasson og séra Karl Sigurbjöms-
son.
Öll afmælisathöfnin í kirkjunni
var mjög hátíðleg, og þá sérstak-
lega tónlistin.
En ástæðan fyrir því, að ég
skrifa þessar línur, er undran mín
á afmælisræðu séra Sigurbjöms
Einarssonar, fyrrverandi biskups,
sem ég hélt að myndi aðallega
§alla um Hallgrímskirkjusöfnuð og
hið atorkumikla starf, sem þar
hefur verið unnið á liðnum 50
áram. Þama var vissulega staður
og stund fyrir fyrrverandi biskup
til að gera þessu efni góð skil, og
láta eitt yfír alla ganga. En hvað
gerðist?
Talsverður hluti af ræðu fyrrver-
andi biskups var um endalok nas-
isma og kommúnisma.
Að því er varðar þau fáu orð,
sem hann sagði um safnaðarstarfið
í 50 ár, þá beitti hann þekktri sögu-
ritunaraðferð. Hann lét sem sé
ógert að nefna nafn föður míns,
eða geta um störf hans í þágu
Hallgrímskirkjusafnaðar í 23 ár,
en nefndi sem verðugt var dr. Jak-
ob Jónsson, sem var samprestur
föður míns, séra Sigurjóns Þ. Áma-
sonar, allan þjónustutíma hans í
Hallgrímssókn. Var það gleymska
eða eitthvað annað? Hvers á faðir
minn að gjalda er fýrrverandi bisk-
up vill ekki að faðir minn njóti
sannmælis. Það hefír áður komið
fram í endurminningabók hans,
„Sigurbjöm biskup, ævi og starf“,
sem út kom 1988, skráð af Sig-
urði A. Magnússyni. Þar sneiðir
hann mjög ódrengilega að föður
mínum, sem þá var látinn, og gat
ekki borið hönd fyrir höfuð sér.
Von er að spurt sé, af hvaða
ástæðu fyrrverandi biskup hagi sér
svo ókristilega?
Vitað er, að hann og faðir minn
voru ósammála um margt bæði í
kirkjunnar málum og utanríkismál-
um, sérstaklega varðandi vestrænt
samstarf, er faðir minn studdi.