Morgunblaðið - 09.11.1990, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ FOSTUDAGUR 9. NOVEMBER 1990
41
Minning:
Gunnar Guðmundsson
deildarstjóri
Mig grunaði ekki þegar ég á
mínum yngri árum var kynnt fyrir
Gunnari, tilvonandi eiginmanni
Sirrýar frænku, að hann yrði eitt-
hvað öðruvísi frændi en aðrir
frændur. Við' fundum þó fljótt svo-
h'tið sem við ein áttum sameigin-
legt; við gátum torgað fleiri
lindubuffum en nokkur annar í fjöl-
skyldunni. Þarna eignaðist ég minn
fyrsta og eina stuðningsmann á
þessu sviði og við áttum í litlum
vandræðum með að sannfæra aðra
um að í hvert skipti sem við hitt-
umst væri óhjákvæmilegt annað en
að borða saman buff. Ég minnist
líka ófárra samanburðarrannsókna
sem við framkvæmdum til að kanna
hvort mögulegt væri að finna eitt-
hvert -annað sælgæti sem gæti tek-
ið við af því eina sanna.
Samverustundirnar voru margar
og skemmtilegar og þá ekki síður
eftir að litli hunangsdropinn þeirra,
Sverrir Grímur, kom í heiminn. Ég
skil það í dag að sú athygli sem
ég fékk frá Sirrý og Gunnari og
fannst sjálfsögð þá var miklu meiri
en fólk veitir venjulega öðrum en
sínum eigin börnum. Þær voru t.d.
ófáar stundirnar sem þau sátu og
hlustuðu g m>g spila æfingarnar
mínar með misgóðum árangri en
alltaf leið mér eins og hinum mesta
snillingi því klapp og hvatningarorð
voru ekki spöruð.
Gunnar hafði mikla ást á litlum
börnum og gaf hann strákunum
mínum ríkulega af henni. Þeim
fannst líka gott að koma sér fyrir
í fangi hans og kúra þar.
Kynni okkar urðu ekki löng en
ég trúi því að við hittumst aftur, á
öðrum stað, og þá gefst okkur tæki-
færi til að ljúka því sem ógert var.
Þangað til er gott að geta huggað
sig við góðar og ljúfar minningar
um Gunnar, sem aldrei verða frá
mér teknar.
Við Snorri, Tómas og Davíð biðj-
um góðan Guð að styrkja Sirrý,
Sverri Grím, Gunnar, Jóhann og
Guðmund á þessari erfiðu stundu.
Því að hvað er það að deyja annað en standa
nakinn í blænum og hverfa inn í sólskinið?
(Kahlil Gibran)
Hanna
Látinn er í Reykjavík Gunnar
Guðmundsson, fyrrverandi deildar-
stjóri Útvegsbanka íslands, tæp-
lega 70 ára að aldri.
Það er undarlegt hve margir
snillingar hafa starfað í Útvegs-
banka Islands. Gunnar var einn
þeirra.
Ég kynntist Gunnari fyrst í byijun
mars 1968. Hann gegndi þá störf-
um skrifstofustjóra Útvegsbanka
íslands. Ég sótti þá um starf í bank-
anum og hann réð mig til starfa.
Ég þekkti Gunnar miklu betur síðar,
en man enn þetta fyrsta viðtal.
Framkoma, spurningar og heilræði
hans á þeirri stundu voru með hætti
sem ég hefði viljað tileinka mér, en
líklega aldrei náð.
Það lýsir e.t.v. Gunnari vel, að
þetta viðtal bar aldrei á góma í
okkar mörgu samtölum síðan.
Gunnar var einstaklega hæfur
bankamaður, en hann var líka miklu
meira. Greind, kurteisi, siðfágun og
örlæti eru þau orð, sem mér koma
fyrst í hug, ef telja á kosti hafis.
Við hjónin gleymum aldrei móttök-
um Gunnars og Sirrýjar í Vaðnesi
1974, né vinsemd þeirra gegnum
árin.
Tveir menn, þ.e. Einar heitinn
Þorfinnsson og Gunnar, hafa kom-
ist næst því allra Islendinga að
verða heimsmeistarar í brids. Rök-
ræður um þá íþrótt skilja þeir ein-
ir, sem hana stunda. Eitt einkenni
er þó ljóst og það er það, að sá sem
leggur á hana stund gerir það allt-
af með félaga sínum. Ég hirði lítt
um svonefndar félagsfræðilegar
skilgreiningar, en hitt veit ég, að
betri spilafélaga en Gunnar var
varla unnt að hugsa sér.
Ég naut þess ríkulega að vera
stundum spilafélagi og sveitárfélagi
Gunnars Guðmundssonar í brids.
Það er auðvitað heiður, sem ég
hefði aldrei notið, nema vegna þess
að við vorum starfsfélagar. Við
vorum sem sé félagar og sveitarfé-
lagar fyrir Útvegsbankann. Ilins
vegar spiluðum við Gunnar oft í
einkalífi og nutum vel, a.m.k. ég.
Þrátt fyrir hæfileika sína var
Gunnar einstaklega hógvær maður.
ÖIl sýndarmennska var eitur í hans
beinum.
Ég hef lengi talið hann til vina
minna og kveð hann með söknuði.
Eftirlifandi eiginkonu hans, syni
þeirra og öðrum afkomendum og
aðstandendum hans flyt ég innileg-
ar samúðarkveðjur frá mér og
mínum.
Svavar Ármannsson
Elskulegur vinur okkarL Gunnar
Guðmundsson, er látinn. I örfáum
orðum vil ég minnast hans og þakka
kynnin sem hófust fyrir h.u.b. tutt-
ugu árum er við tengdumst fjöl-
skylduböndum.
Við eigum ljúfar minningar um
Gunnar sem gott er að orna sér við
þegar söknuður sækir að.
Ég sé hann fyrir mér mér við
laufabrauðsgerð sem var árlegur
viðburður hjá okkur á aðventu.
Þessu var hann ekki vanur frá
sínum uppvexti eins og við frænd-
systkinin — en hann lærði fljótt að
meta þann andblæ jólatilhlökkunar
og treystingu Ijölskyldubanda sem
þá var svo nálægur.
Við minnumst vikudvalar með
þeim hjónum og Sverri Grími í sum-
arhúsi við ísaijarðardjúp — í kyrrð
og náttúrufegurð þar sem góður
tími gafsttil spjalls og næðisstunda.
Við þökkum líka þolinmæði hans,
sem var einn af bestu bridsspilurum
þessa lands, er hann leiddi okkur
fyrstu sporin í þeirri margslungnu
íþrótt.
Þá bera að þakka góðar móttök-
ur í Bræðratungu á Stokkseyri, þar
sem Sirrý og Gunnar bjuggu sér
annað heimili um tíma, einkum að
sumarlagi.
Það sem okkur er minnisstæðast
um Gunnar er hlýjan sem frá honum
streymdi — hlýja sem var honum
svo eðlislæg og virtist svo rík að
nægja mundi til að faðma alla sem
hann átti samskipti við.
Við sendum innilegar samúðar-
kveðjur — Sirrý og Sverri Grími —
sonum hans öðrum; þeim Johanni,
Guðmundi og Gunnari og einnig til
Theodórs.
Veri Gunnar kært kvaddur með
orðum Bjarna Jónssonar frá Vogi:
Skarð er nú
fyrir skildi orðið
og vinfátt
vinaþurfa.
En góð er minning
gðfugs vinar,
þótt helfregn
harma veki.
Ingi Viðar, Katrín, Helgi Þór,
Signý og Árni Sigurður
Félagi okkar Gunnar Guðmunds-
son hefir kvatt, fáum vikum fyrir
sjötugasta afmælisdag sinn.
Okkur sem áttum því láni að
fagna að eiga með Gunnari langar
samverustundir, er af hvarfi hans
nokkur söknuður. I allri sinni hægð
og yfirlætisleysi var Gunnar okkar
foringi þótt hann léti okkur hina
gjarnan ráða því er minna varðaði.
Gunnar var enda ekki plássfrekur
á gangbraut tilverunnar. Án þess
að troða öðrum um tær náði hann
í starfí og leik þeim árangri er hon-
um hentaði. Án minnstu fyrirhafnar
var Gunnar drengskaparmaður, í
öllu tilliti.
Lengi munum við sakna kímni
Gunnars sem var fáguð eins og allt
hans fas, en næm augu og eyru
voru fljót að kenna það sem kátlegt
var en minna og skemur dvaldi
hugurinn við það sem miður fór.
Aldrei sannaðist hvort Gunnar væri
fiskinn og engin átti hann veiðistíg-
vélin.
Það voru þó ekki aðrir farargleið-
ari þegar Veiðisveitin hélt úr hlaði
í árlegar veiði- og spilaferðir til
Selár í Vopnafirði.
Oft var dágóður afli og enn oftar
spilaður brids, sem svaraði heilu
Evrópumóti, á einni viku. Gunnar
naut allra okkar ferða til fulls og
við nutum þess að vera ferðafélagar
hans.
Gunnar er annar af frumkvöðlum
Veiðisveitarinnar sem þessi fá-
menni hópur sér á bak. Hinn var
Kristinn Bergþórsson stórkaupmað-
ur. Það er engin tilviljun að nöfn
þeirra ber upp í sama hópi því báð-
ir voru þeir risar í uppáhaldsíþrótt
sinni, brids. Fyrir utan íslands-
meistaratitla og önnur afrek spilaði
Gunnar fyrir hönd íslands á Evr-
ópumótinu í Brighton árið 1950,
ásamt spilafélaga sínum Einari Þor-
fínnssyni. En sóma þeirra lauk ekki
við svo búið því stjórn Evrópusam-
bandsins valdi þá Gunnar og Einar
ásamt tveim pörum sænskum, til
að keppa fyrir hönd álfunnar á
heimsmeistaramótinu í Bermúda
sama ár.
Þar öttu þeir kappi við snillinga
frá Bretlandi og Bandaríkjunum
með frábærum árangri. Hlaut sveit-
in silfureætið á eftir sveit Banda-
ríkjanna. Það var þó álit margra
að parið Gunnar — Einar, hefði
spilað til gulls.
Oft var Veiðisveitin boðin til
heimilis Gunnars og Sirrýar eigin-
konu hans í Espigerði 2 til stórkost-
legrar veislu og spila. Heimafyrir
var sólargeislinn Sverrir og spurði
frumlegra spurninga eða reiddi
fram gátur. Stolt Gunnars af sinni
yndislegu fjölskyldu og góðu heim-
ili fór ekki framhjá okkur félögun-
um.
Sirrý stóð þéttast við hlið bónda
síns þegar mest á reyndi. Má með
sanni segja að hún hafi flutt sitt
lögheimili að sjúkrabeði hans. Sá
heldur ekki snauður að heiman sem
fer með slíka ást og virðingu í vega-
nesti.
Veiðisveitin
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinuin á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
+ Eiginmaður minn, + Eiginmaður minn, faðir okkar, terigdafaðir, afi og langafi,
MAGNÚS INGIMUNDARSON LÁRUS ÁGÚST GÍSLASON
frá Skarði, fyrrv. hreppstjóri,
Heiðarvegi 10a, Miðhúsum,
Keflavík, Hvolhreppi,
lést í Landspítalanum 2. nóvember. verður jarðsunginn frá Stórólfshvolskirkju lauqardaginn 10. nóv-
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 10. nóvem- ember kl. 14.00.
ber kl. 14.00. Fyrir hönd aðstandenda, Bryndís Nikulásdóttir,
Magndis Ólafsdóttir. Ragnhildur Lárusdóttir, Hulda Lárusdóttir, Sigurður P. Sigurjónsson, Gísli Lárusson, Guðrún Þórarinsdóttir,
Ragnheiður Fanney Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa, i
ÞORSTEINS ÍSLEIFSSONAR, T
Vík í Mýrdal, 1
fer fram frá Víkurkirkju laugardaginn 10. nóvember kl. 13.30. Þökkum innilega, vinum og vandamönnum, sýnda samúð og veitt-. an stuðning við fráfall litlu dóttur okkar,
Katrin Loftsdóttir, Loftur G. Þorsteinsson, Soffía Ragnarsdóttir, KRISTÍNAR JÓNU PÉTURSDÓTTUR.
Kristín A. Þorsteinsdóttir, Hjörtur Þórarinsson og barnabörn. Pétur Hraunfjörð Karlsson, Sigriður Sigmundsdóttir.

+ Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, + Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
SÖLVI SIGURÐSSON, útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
Mánagötu 3, VILBORGAR G. SIGURBERGSDÓTTUR,
Reyðarfirði, Úthaga 10,
verður jarðsunginn frá Reyðarfjarðarkirkju laugardaginn 10. nóv- ember kl. 14.00. Selfossi.
Aðalheiður Þórarinsdóttir, Sigurbergur Guðnason, Lilja Árnadóttir, Ragnar Guðnason, Ásta Kristinsdóttir,
dætur, tengdasynir, Lilja Guðnadóttir, Óskar Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn. barnabörn og barnabarnabörn.