Morgunblaðið - 12.12.1990, Page 13

AUK k507-48
MORGUKÍBLÁÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. 'DÉ'SEMBER 1990
13
TILNEFNDAR TIL
ISLENSKU
BÓKMENNTAVERÐLAUNANNA
SEM FORSETI ÍSLANDS AFHENDIR
Rúnar Helgi Vignisson
„...býsna skemmtileg
saga og vel skrifuð. Á
köflum finnst manni
Egill þessi vera meiri
aulinn, en ótti hans
skaparspennu í frásögn-
inni... verður að kröfu
um að lesandinn fylgi
honum til bókarloka -
og það er þess virði. “
Súsanna Svavarsdóttir
í ritdómi í Morgunblaðinu.
„Hér er fengist af ein-
lægni og alvöru við
vanda sem ef til vill er
lykill að samtímareynslu
okkar, vanda sem ekki
verður lýst til hlítar
nema í skáldskap. “
Matthías Viðar Sæmundsson
í Ríkisútvarpinu.
MOTMSTULDUR
RÚNAR HELGI VIGNISSON
Egill grímsson, drengur úr dreifbýlinu, skólaður í Reykjavík, tví-
stígandi í Kaupmannahöfn, á framabraut í Bandaríkjunum. í bölv-
uðu basli við þann veruleika sem nútíminn leggur ungum manni á
herðar. Og ekki er ástin honum beinlínis auðveld - hvað þá girndin!
Enda ekkert grín að velja sér konu og lynda við hana á tímum jafnréttis
og framafíknar. Getur verið að Egill þjáist af þeirri algengu angistar-
truflun nútímamanna sem kallaður hefur verið nautnastuldur.
Þessi snjalla skáldsaga er í senn táiknræn og sértæk, nautnaleg og
hrollvekjandi, ærslafull og sorgleg. Sannkallaður nautnafundur.
mm nó™ lIdiií
FRÍÐA Á. SIGURÐARDÓTTIR
Hún situr við rúm deyjandi móður. Nína - glæsileg og sjálfs-
örugg. Sannkölluð nútímakona. Að maður skyldi halda. En á
meðan nóttin líður vakna spurningar og efasemdir um eigið
öryggi - um tilgang þess lífs sem hún lifir. Fortíðin sýnir sig í svipmynd-
um og öðlast mál. Að Nínu sækja gamlar myndir og sögur sem hún
reynir að bægja frá sér...
Aldrei hefur innsæi og stílgáfa Fríðu Á. Sigurðcirdóttur risið hærra en
í þessari afburðasnjöllu sögu. Þetta er áleitinn og miskunnarlaus skáld-
skapur um fólk nútímans - harm þess og eftirsjá, vit þess og vonir.
Fríða Á. Sigurðardóttir
„...bók, sem varla á sína
líka á undanförnum
árum, hvað varðar
íslensk skáldverk...
afburðavel skrifuð... svo
hlaðin er hún af sann-
leika, hlýju, samkennd
og kœrleika. “
Súsanna Svavarsdóttir
í ritdómi í Morgunblaðinu.
4)
FORLAGIÐ
LAUGAVEGl/18( SÍMI91 -25188