Morgunblaðið - 15.05.1991, Qupperneq 36

36
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. MAÍ 1991
Sigm’björn Leifur
Bjarnason - Minning
Fæddur 24. apríl 1954
Dáinn 2. maí 1991
I dag verður hann Leifur okkar
kvaddur hinstu kveðju frá Selja-
kirkju í Reykjavík. En hann lést
aðfaranótt 2. maí sl. í hörmulegu
slysi í Englandi þar sem hann var
á leið til keppni í golfi með nokkrum
félögum sínum. Aldrei finnum við
eins fyrir vanmætti okkar eins og
þegar við fáum slíka frétt. Við get-
um ekki skilið tilganginn, þegar
fólk í blóma lífsins er svo snögglega
hrifíð burt frá ástvinum sínum og
okkur finnst svo mikið eftir af dags-
verkinu.
En hann Leifur var maður sem
tók daginn snemma. Hann var ekki
nema tæplega 17 ára þegar hann
og Elínborg konan hans hófu sinn
búskap. Fyrstu árin bjuggu þau á
efri hæðinni í húsi foreldra hans á
Sogaveginum. En ótrúlega fljótt
gátu þau byggt sína eigin íbúð í
Fífuseli 12 og sýnir það best dugn-
að þeirra svo ungra. Seinna stækk-
uðu þau svo við sig og fluttu í rað-
hús í Jöklaseli 13. Þau eignuðust
fjögur böm, Svövu Björg, 20 ára,
Evu, 14 ára, Sigurð Bjama, 11 ára,
og Sigurbjörgu, 7 ára.
Ég kynntist Leifí fyrst vorið 1970
þegar hann tengdist Hrísbrúarfjöl-
skyldunni sem ég hafði einnig kom-
ið inn í 3 árum áður. Hann var fljót-
ur að kynnast okkur, alltaf kátur
og hress og tilbúinn að hjálpa til
ef einhver þurfti á að halda. Fljót-
lega fór hann að taka þétt í hesta-
mennsku með fjölskyldunni og
minnist ég margra skemmtilegra
stunda frá þeim tíma. Einkum úr
Þingvallaferðum sem oft vom fam-
ar einu sinni á ári. Nú síðustu árin
hafði golfíð tekið huga hans frá
hestamennskunni, en þar náði hann
einnig góðum árangri, eins og í öllu
sem hann tók sér fyrir hendur, og
vann þar til fjölda viðurkenninga
og verðlauna. Leifur var rafvirki
að mennt og var á samningi hjá
Guðlaugi Helgasyni rafvirkjameist-
ara. Var þeirra samvinna mjög náin
og varð að vináttutengslum á milli
þessara fjölskyldna. Nú um árabil
hefur hann svo rekið eigið fyrir-
tæki, Þétti hf., ásamt Jens Jens-
syni. Má segja að þeir hafí verið
nær óaðskiljanlegir vinir bæði í leik
og starfí. Ég vil senda Jens og
hans fjölskyldu innilegar samúðar-
kveðjur og ósk um góðan bata, því
hann meiddist illa í baki í þessu
hörmulega slysi. Einnig vil ég votta
aðstandendum Baldvins Ólafssonar,
sem lést í þessu sama slysi, innilega
samúð.
Að leiðarlokum vil ég fyrir hönd
Hrísbrúarfjölskyldunnar þakka
honum Leifí okkar samfylgdina og
allt sem hann var okkur. Megi hann
ganga á guðs vegum.
Elsku Elínborg, Svava, Eva,
Siggi og Sigurbjörg, megi góður
guð styrkja ykkur og leiða í ykkar
miklu sorg. Einnig vottum við
systkinum hans og þeirra fjölskyld-
um, tengdaforeldrum, tengdasystk-
inum og fjöiskyldum þeirra og öllum
vinum og vandamönnum okkar
dýpstu samúð. Guð blessi ykkur öll!
Asgerður Gísladóttir
Undarlegt er að vera saman og
rifja upp minningar sem okkur eru
ljúfar og kærar á þeim tíma sem
við erum harmi slegin af þeirri sorg-
arfregn sem við fengum þann 2.
maí, að bróðir okkar og mágur
hafí látist í hörmulegu bflslysi í
Englandi 'ásamt kunningja sínum,
þar sem þeir voru saman á ferða-
lagi með vinum sínum og félögum.
Leifur fæddist í Reykjavík 24.
apríl 1954 og var því rétt orðinn
37 ára. Foreldrar hans, sem bæði
eru látin, voru Sigurína Sigurbjörg
Eyleifsdóttir, f. í Hólakoti, Miðnes-
hreppi, og Bjami Sigurður Helga-
son, f. í Reykjavík en alinn upp í
Trostansfírði hjá móðurfólki sínu.
Leifur var yngstur fjögurra
systkina, en þau em Bjami, kvænt-
ur Sigríði Ólafsdóttur, Tryggvi,
kvæntur Kristjönu Guðmundsdótt-
ur, og Margrét, gift Áma Finnboga-
syni. Vom þau systkinin öll búsett
í Seljahverfínu í Reykjavík.
Leifur giftist 25. desember 1971,
þá 17 ára að aldri, unnustu sinni,
CB FORHITARAR
MIÐSTÖÐVARHITARAR
og
NEYSLUVATNSHITARAR
Mest seldu FORHITARAR
landsins
r
LANDSSMIÐJAN HF
Verslun: Sölvhólsgötu 13
Sími (91)20680
—:-----i—:-----rxn—n—n—n——
Elínborgu Sigurðardóttur, f. 24.
október 1953. Foreldrar hennar em
Svava Ingimundardóttir og Sigurð-
ur Jóhannsson.
Leifur og Elínborg eignuðust
fjögur börn. Elst þeirra er Svava
Björg, f. 23. febrúar 1971, Eva, f.
27. apríl 1977, Sigurður Bjami, f.
11. aprfl 1980, og yngst er Sigur-
björg, f. 28. desember 1983.
Leifí var annt um fjölskyldu sína
og bjó hann vel að henni. Leifur
var dugnaðardrengur, hjálpsamur
og úrræðagóður og nutum við
systkinin öll góðs af. Hann var
hamhleypa til verka og mjög sjálf-
stæður og áræðinn. Leifur lærði
rafíðn og varð rafvirkjameistari
árið 1985, starfaði hann við iðn sína
um hríð. Fljótt kom í ljós að útivera
og útivinna hentaði honum betur
en innivinna. Fyrir 11 ámm fór
hann að vinna hjá Fagtúni hf., sem
sérhæfði sig í þakréttingum og
kynntist hann þar Jens Jenssyni.
Þeir stofnuðu fyrirtækið Þétti hf.
fyrir um það bil 9 ámm og unnu
fyrir Fagtún hf. við góðan orðstír.
Jens og Leifur voru sem bestu
bræður. Ahugamál þeirra lágu mjög
saman og vom fjölskyldur þeirra
samrýndar. Þeir ferðuðust mikið
saman bæði innanlands og utan.
Var Jens með honum í hinni örlaga-
ríku ferð. Við vottum honum og
fjölskyldunni samúð okkar og vitum
að hans missir er mikill.
Þegar við hittumst 7. aprfl sl.
hjá Leifí og Elínborgu í fermingu
Evu var ákveðið að hafa fjölskyldu-
helgi í sumar í sumarhúsi Bjama
og Siggu í Grímsnesinu, en þar er
smá golfvöllur og ætlaði Leifur þá
að veita okkur tilsögn í þeirri íþrótt
sem átti hug hans allan, golfínu.
Hann var búinn að koma Bjama á
bragðið og ætlaði að kanna árang-
urinn.
Leifur hafði mikinn áhuga á öku-
tækjum og átti þar mikla samleið
með Tryggva bróður sínum sem er
bifvélavirki og var alltaf tilbúinn
að hjálpa honum og leiðbeina með
ráðgjöf og aðstoð.
Leifur var ungur að árum þegar
við mágkonur hans kynntumst hon-
um. I okkar augum var hann alltaf
sem litli bróðir, sem við unnum og
dáðum. Hann vann hug okkar og
hjarta með sínu glaða viðmóti og
hlýju. Nú söknum við hans sárt.
Það var Leifí mikil gæfa að eign-
ast góða og trausta tengdaforeldra
og tengdafjölskyldu, og var sam-
band þeirra mikið og gott.
Björgúlfí Lúðvíkssyni, fram-
kvæmdastjóra Golfklúbbs Reykja-
víkur, þökkum við veitta aðstoð.
Við vottum aðstandendum Bald-
vins Ólafssonar samúð okkar, og
félögum þeirra góðs bata.
Elsku Elínborg og böm, guð
styrki ykkur í sorg og erfíðleikum.
Kveðjustundin er komin og minn-
ingar um góðan bróður og mág
geymum við í hjarta okkar með
hlýju og þakklæti.
Bjarni, Sigríður,
Tryggvi og Kristjana
Kveðja frá Golfklúbbi
Reykjavíkur
Vorið er kylfíngum ávallt mikið
tilhlökkunarefni. Margir þeirra
hefja inniæfíngar fljótlega upp úr
áramótum og aukinn fjöldi leitar
til útlanda í þeim tilgangi að búa
sig sem best undir leiktímabilið sem
því miður er allt of stutt hér á landi.
Átta félagar úr Golfklúbbi
Reykjavíkur lögðu þánn 1. maí sl.
í eina slíka ferð og var ferðinni
heitið til Bude á Comwall-skaga á
Þórður Jóns-
son - Minning
Þórður var fæddur í Reykjavík
6. ágúst 1924. Foreldrar hans vom
Jón Ólafur Gunnlaugsson frá Kiðja-
bergi í Grímsnesi, lengi stjómar-
ráðsfulltrúi í Reykjavík, og seinni
kona hans, Ingunn Þórðardóttir frá
Ráðagerði á Seltjamamesi. Föður-
foreldrar hans vom Gunnlaugur
Þorsteinsson, bóndi og hreppstjóri
á Kiðjabergi, og Soffía Skúladóttir
frá Breiðabólsstað en móðurforeldr-
ar vom Þórður Jónsson, sem bjó í
Bakkakoti á Seltjamamesi, og
Halldóra Ólafía Jónsdóttir, sem var
systir Jóns Aðils, sagnfræðings.
Var hann því af merku fólki kominn
í báðar ættir.
Þórður fór í Menntaskólann í
Reykjavík og lauk stúdentsprófi
vorið 1945. Meðal bekkjarsystkina
hans vom Bergsteinn Jónsson,
sagnfræðingur, Áífheiður Kjartans-
dóttir, þýðandi, og Sigurður Briem
Jónsson frá Vík í Mýrdal svo ein-
hver séu nefnd. Vom stúdents-
árgangar fámennari þá en nú og
stofnaðist oft ævilöng vinátta milli
bekkjarsystkina.
Að loknu stúdentpsprófí settist
Þórður í heimspekideild Háskóla
íslands og lauk cand.mag. prófí í
íslenskum fræðum vorið 1951. Átti
það nám ágætlega við hann, einkum
málfræði og saga, enda lauk hann
^SKIPAPLÖTUR - INNRÉTTINGAR
PLÖTUR í LESTAR
J|| f|k SERVANT PLÖTUR
3 I 11 I I SALERNISHÓLF
l^f 1 * BAÐÞIUUR
ELDHÚS-BORÐPLÖTUR
^ÁLAGER -NOfíSK HÁGÆÐA VARA
AMB6BÍMSSDH ACO
Ármúla 29 - Múlatorgi - s. 38640
prófí með góðri einkunn. Hefði hann
getað náð langt í fræðum þessum
ef heilsan hefði ekki bilað.
Á sumrin var Þórður langdvölum
á Kiðjabergi og Bræðratungu, en
þar bjó faðir minn og föðurbróðir
hans, Skúli Gunnlaugsson. Var
kært með þeim frændum enda báð-
ir fróðleiksmenn og skrifuðust þeir
á eftir að Þórður var hættur kaupa-
mennsku. í bréfí, sem ég hef undir
höndum, frá því í desember 1952,
segir Þórður m.a.: „Ég er farinn
að vinna sem sjálfboðaliði í Þjóð-
skjalasafni, eins og tíðkast í Ríkis-
skjalasafninu í Kaupmannahöfn.
íslenskir stúdentar réðust svona
líka í stjómarráðið danska, t.d.
Bjarni, síðar amtmaður á Stapa,
að ógleymdum Bjarna hinum, amt-
manni og skáldi á Möðruvöllum, ef
ég man rétt. Gat það — og getur
enn verið hagkvæmt á margan hátt.
í safninu hef ég séð margt gamalt
og merkilegt: skinnbréf, skinnbæk-
ur, kirkjubækur, m.a. frá Odda og
Breiðabólsstað, bækur sýslumanna,
m.a. Þorsteins frá Kiðjabergi, jarða-
skjöl, manntalsskýrslur o.fl. Þá mun
ég sjá á mánudaginn bréf sem þeir
Þorsteinn og Gunnlaugur, afí minn,
hafa skrifað Jóni forseta. Fyrst fór
Barði, þjóðskjalavörður, með mig í
gegnum allt safnið sem er að
sprengja utan af sér húsakynnin
en síðan hef ég starfað dag hvern
frá 3. desember með dr. Bimi Kar-
el Þórólfssyni.“
Þórður starfaði síðan nokkur
misseri á Þjóðskjalasafninu en um
þessar mundir fór að kenna hjá
honum sjúkleika og varð hann brátt
alls óvinnufær og þurfti hann að
dvelja á stofnunum allt til æviloka.
Síðast var hann í mörg ár á Dvalar-
Suður-Englandi. Höfðu þeir undir-
búið sig vel undir ferðina, sem var
þeim mikið tilhlökkunarefni. Þeir
komust aldrei alla leið. Á leiðinni,
aðfaranótt 2. maí, lentu þeir í hörm-
ulegu umferðarslysi, tveir þeirra
fórust, Leifur og félagi hans, Bald-
vin Ólafsson.
Leifur var glæsilegur og einstak-
lega hjálpsamur maður. Hann hafði
mikið keppnisskap sem bitnaði þó
ekki á öðrum heldur var keppinaut-
um hans mikil hvatning. Hann var
virkur meðlimur í Golfklúbbi
Reykjavíkur og honum nægði ekki
aðeins að leika golf, honum fannst
tilheyra að koma við í golfskálanum
fyrir og eftir leik eftir því sem tími
vannst til til að njóta samvista við
aðra meðlimi klúbbsins. Mætti það
vera öðrum kylfíngum til fyrir-
myndar þar sem íþróttin snýst ekki
aðeins um leikinn sjálfan heldur um
félagsskapinn í kringum hann. Leif-
ur var ávallt reiðubúinn að starfa
fyrir klúbbinn þegar á þurfti að
halda. Er skemmst að minnast þeg-
ar nýverið var byggður fyrri áfangi
að nýbyggingu við Golfskálann í
Grafarholti-en þá lögðu Leifur og
Jens félagi hans fram mikla vinnu
og sérfræðiþekkingu við lokafrá-
gang án þess að til greina kæmi
að taka greiðslu fyrir. Leifur var
góður kylfíngur og vann til ýmissa
verðlauna á þeim vettvangi. Ég
hygg þó að upp úr standi þegar
þeir félagarnir, Leifur og Jens Jens-
son, sigruðu í opna GR mótinu 1987
en það er eitt stærsta golfmót sem
haldið er hér á landi.
Þeir félagarnir spiluðu ekki að-
eins golf saman. Þeir ráku í níu ár
saman fyrirtækið Þétti, svo sam-
rýndir voru þeir. Gátu þeir sér gott
orð sem fagmenn og bar aldrei
skugga á samstarf þeirra.
Leifur var aðeins 37 ára þegar
hann lést. Hann lætur eftir sig eig-
inkonu, Elínborgu Sigurðardóttur,
og fjögur böm, Svövu Björgu, Evu,
Sigurð og Sigurbjörgu. Þeim votta
ég innilega samúð okkar klúbbfé-
laganna, en eftir stendur minningin
um góðan dreng.
Guðmundur Björnsson, for-
maður Golfklúbbs Reykjavíkur
heimilinu Ási í Hveragerði.
Þótt því væri svo varið að heilsu
Þórðar, sem hér er lýst, liggur nokk-
uð eftir hann í rituðu máli enda
átti hann létt með að skrifa. Er það
á víð og dreif í blöðum og tímarit-
um. Eina bók þýddi hann úr norsku,
Dómsmorð, eftir hinn kunna lög-
fræðing J.B. Hjort. Eru þar frá-
sagnir af þekktum málaferlum og
leitast við að skýra hvers vegna
menn kveða upp ranga dóma.
Síðasta áratuginn var heilsa
Þórðar betri en oft áður og hafði
hann gaman af að bregða sér á
hestbak og blanda geði við fólk.
Hann var líka sflesandi og skrifaði
eitt og annað sem til er í handriti.
Um tíma hafði hann áhuga á að
rita um sögu Skálholts en ekki veit
ég hvað hann var kominn langt
næð það verk.
í síðasta mánuði fékk hann snert
af lungnabólgu. Ágerðist hún svo
að hann var fluttur á spítala og þar
andaðist hann 7. maí sl. úr hjarta-
slagi.
Blessuð sé minning hans.
Páll Skúlason