Morgunblaðið - 17.11.1991, Page 10
DAVÍÐ ODDSSON FORSÆTISRÁÐHERRA SEGIR FREISTANDIAÐ SETJA SMYRSLÁ SÁRIN
OG TAKA ERLEND LÁN, EN SKULDASTAÐA (SLANDS LEYFI SLÍKT EKKI - HANN SEGIR
GENGISFELLINGU ÚRELT FYRIRBÆRI
eftir Agnesi Bragadóttur
RÍKISSTJÓRN Davíðs Oddssonar er aðeins rúmlega
hálfs árs gömul, en þrátt fyrir skamma stjórnarsetu
má segja að ýmislegt hafi á daga hennar drifið og
margt hafi reynst henni þyngra í skauti en horfur
voru á 30. apríl síðastliðinn, þegar hún tók við völd-
um. í þeim efnum er rétt að nefna mikinn aflasam-
drátt á því aflaári sem hófst 1. september, frestun
álvers og átök innan stjórnarflokkanna og milli þeirra
og innan um grundvallarmál eins og fiskveiðistefnu
og byggðamál. Nánustu framtíðarhorfur íslensks
efnahags- og atvinnulífs eru síður en svo bjartar og
enn eitt árið án hagvaxtar blasir við íslendingum.
Kjarasamningar eru lausir og á þessari stundu liggur
ekkert fyrir um það hvenær samningar takast, né
um það á hvaða nótum þeir geta orðið. Davíð Odds-
son forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokks-
ins ræðir þessi mál í viðtali við Morgunblaðið sem
hér fer á eftir.
Ef ég byija á því að
biðja forsætisráðherra
að horfa um öxl og
líta rúmlega hálft ár
aftur í tímann. Hefur
þetta tímabil verið eitthvað í líkingu
við þær væntingar sem þú hafðir
um þátttöku í landsmálapólitík, þeg-
ar þú fórst fram gegn Þorsteini
Pálssyni á Landsfundi Sjálfstæðis-
flokksins í marsmánuði?
„Ég hafði kannski ekki svo mikl-
ar væntingar í sjálfu sér, þar sem
þetta bar nú allt svo brátt að og
það var hreinlega ekki neinn tími
fyrir væntingar. Að einu leyti held
ég þó að væntingarnar hafi staðist.
Ég lagði upp með það, að það væri
afskaplega mikilvægt fyrir flokkinn
að fá sjálfstraust á nýjan leik, sem
hann hafði tapað að vissu marki,
sem vonlegt var. Fyrst með hremm-
ingunum sem hann gekk í gegnum
fyrir kosningarnar 1987, þar sem
hann klofnaði og svo aftur þegar
hann hrökklaðist úr ríkisstjórn eftir
14 mánaða setu þar. Ég lagði
áherslu á að flokkurinn yrði í ríkis-
stjórn og að sú ríkisstjórn yrði
mynduð hratt. Ég vildi að sú stjórn
yrði mynduð með Alþýðuflokki. Allt
hefur þetta gengið eftir. Ég taldi
afskaplega mikilvægt að forystu-
menn flokkanna næðu saman, og
þeir hafa náð saman og flokkarnir
standa þétt saman í þessu sam-
starfi. Ég skal þó viðurkenna að ég
vonaðist eftir meiri utanaðkomandi
meðbyr en orðið hefur. Ég átti ekki
von á því að aflasamdráttur yrði
svona mikill og ég trúði því innst
inni að allar líkur væru á að álverið
kæmi og framkvæmdir hæfust á
næsta ári. Ég vissi þó auðvitað að
þar gat brugðið til beggja vona.”
— Frestun álversframkvæmda,
beint í kjölfar ákvörðunar um mikla
aflaskerðingu hefur ýmist verið
nefnd áfall eða reiðarslag. Við blas-
ir mikið erfiðleikatímabil. Verður
ekki að rífa upp fjárlagafrumvarpið
núna og ráðast á það með niður-
skurðarhnífnum? Hvernig hyggst
ríkisstjórnin bregðast við?
„Það er alveg rétt, að þetta er
heilmikið áfall. Það fer nú fram
vinna á vegum stjórnarflokkanna
til að meta hvernig við stöndum
eftir þetta áfall og þeirri vinnu á
að ljúka í næstu viku. Þá verður
það rætt innan flokkanna hvernig
á að bregðast við. Það kann að vera
að hagsmunir rekist á í þessu sam-
bandi. Annars vegar þurfum við að
laga ríkisútgjöldin eftir þetta högg
sem frestun álversins var okkur og
hins vegar er viðbúið að það verði
þrýstingur á ríkissjóð vegna þess
áfalls sem sjávarútvegurinn hefur
orðið fyrir. Þetta þurfum við að
vega og meta.
Við getum ekki leiðrétt þessa tvo