Morgunblaðið - 14.02.1992, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. FEBRÚAR 1992
29
Sveinsína G. Jórams-
dóttir - Minning
Fædd 20. júlí 1909
Dáin 5. febrúar 1992
Þegar sól af lofti líður,
ljóminn víkur jörðu frá
svali himinsælu fríður
sólarþyrstri vökubrá.
Leitið hærra! Leitið hærra!
Lútið helgum lífsins dómi
ljósið skráir valdboð hans.
Sveipar drottins sólarljómi
sorgarbrautir dauðlegs manns.
Leitið hærra! Leitið hærra!
Þetta eru orðin hans Stefáns frá
Hvítadal. Við eigum ávallt að leita
hærra, - frá sorgarbraut í sólar-
ljóma. Og víst verður sólarljómi í
minningu um elskulega tengdamóð-
ur mína er lést eftir stutta sjúkra-
legu 5. febrúar sl. Hún var af sunn-
lensku bergi brotin, fædd í Litla-
hólmskoti í Leiru, 20. júlí 1909.
Foreldrar hennar voru Jóram Jóns-
son og Ragnhildur Pétursdóttir og
áttu þau 5 börn, þrjú þeirra eru nú
látin. Jóram fórst er tengdamóðir
mín var aðeins 9 mánaða gömul.
Var hún þá tekin í fóstur af hjónun-
um Valgerði Benediktsdóttur og
Magnúsi Jónssyni.er bjuggu í Lóns-
húsum í Garði. Áttu þau fyrir 5
börn; Jón, Ragnhildi, Elínu, Bene-
dikt og Magnús er dó í bernsku.
Geta má nærri um hjartagæsku
þessara hjóna er þau tóku að sér
ungbarn í viðbót barnahópsins, á
þeim tímum er barist var hörðum
höndum fyrir lífsbjörginni.
Oft minntust þær systurnar þess,
hve heppnar þær hefðu verið að
eignast þessa fóstursystur með sína
glaðværð og umhyggju. Gagnkvæm
var tryggðin á báða bóga. Ekki
tapaði Sveinsína þó tryggð við
systkini sín né þeirra niðja og var
ætíð kært með þeim.
Heimili Valgerðar og Magnúsar
gegnum árin var á Njarðargötu 41
í Reykjavík. Sannkallað skjól allra
er þangað komu. Þessi fasti punkt-
ur í tilverunni, sem öllum er svo
nauðsynlegur.
Árið 1932 giftist Sveinsína Lár-
usi Sigurbjörnssyni, ungum sjó-
manni ættuðum úr Dýrafirði,_ en
hann fórst með togaranum Ólafi
árið 1938. Bjuggu þau fyrst á
Framnesvegi í Reykjavík, þar sem
þeim fæddist sonurinn Bragi árið
1933. Áður eignaðist hún dóttur,
Valgerði Magnúsdóttur, er nú kveð-
ur móður og góða vinkonu. Sannar-
legur sólarljómi er í minningu henn-
ar og íjölskyldu hennar. Vaigerður
ólst upp hjá þeim systkinum eftir
lát fóstru sinnar og nöfnu, og er
hún eignaðist soninn Lárus Berg
Sigurbergsson var kominn þriðji
ættliðurinn, sem þau ólu upp. Er
lærdómsríkt að sjá, er árin líða hjá,
umhyggju Valgerðar og fjölskyldu
hennar við Ragnhildi, sem ein er
eftir af Njarðargötusystkinunum,
95 ára gömul og dvelur nú á Hrafn-
istu í Reykjavík.
Á Njarðargötu 41 var gott að
koma. Finna hlýjuna hjá þessu fólki
og þessa rammísiensku gestrisni,
þar sem sunnudagskaffiborðið
svignaði undan veitingunum. En
þeim fannst þetta bara lítilræði og
báðu fyrirgefningar. Reyna að gera
sér þetta að góðu. Gestrisni og glað-
værð einkenndi þetta fólk og það
tók hún tengdamóðir mín með sér
í næsta nágrenni að Nönnugötu 8,
þar sem hún bjó frá árinu 1960,
er hún giftist æskuvini sínum, Þor-
steini Þorsteinssyni forstjóra, þeim
öðlingsmanni. Lést hann 13. mars
1970 og var sárt saknað. Áfram
hélt hún heimili á Nönnugötu 8,
þar sem ávallt ríkti glaðværð og
hressileiki, sem einkenndu hana
mest. Alltaf tii í einhveija tilbreyt-
ingu. Fyrir fáum árum eignuðust
þær mæðgur ofurlítið sumarhús
vestur í Svínadal og þar var notið
hverrar stundar og friðar í sveita-
sælunni. Ferðalög og leikhús voru
hugðarefni eða bíóferð með barna-
barni. Ekkert kynslóðabil þar.
Berglind sonardóttir kveður ömmu
sína úr fjarlægð með söknuði og
þakklæti. Bjó hún í nágrenni henn-
ar sl. ár og naut umhyggju og ást-
úðar.
Já, við söknum, en leitum hærra.
Leitum hærra með sólþyrstri vöku-
brá, þar sem drottinn sendir okkur
sólarljóma er við lútum lífsins dómi.
Með þakklæti kveð ég elskulegá
tengdamóður og tileinka henni vers
úr 44. sálmi Hallgríms.
Svo máttu verða viss upp á
vilji þér dauðinn granda.
Sæla þér mæti miskunn þá
mildum Guðs fóðuranda.
Sólveig Matthíasdóttir.
Jóhanna Rósants Júl-
íusdóttir — Minning
Fædd 9. september 1905
Dáin 5. febrúar 1992
Hanna, Jóhanna Rósants Júlíus-
dóttir, Tunguvegi 7, hefur fengið
hvíldina eftir langa og viðburðaríka
ævi. Hún var fædd á Kálfshamars-
nesi í Húnaþingi 9. september 1905.
Að fæðast upp úr síðustu aldamót-
um á íslandi og lifa fram á daginn
í dag, er mjög ólíkt því sem við
unga fólkið þekkjum í dag.
Amma giftist afa okkar, Stefáni
Jónssyni bifreiðastjóra, hinn 9.
september 1944. Þau byggðu sér
þá strax í upphafi heimili á Tungu-
vegi 8 í Hafnarfirði. Þar hefur
amma búið alla tíð síðan, en afi
lést 3. ágúst 1973. Þau eignuðst
ijögur börn, elst er Ingibjörg síðan
Siguijón, Guðbjörg og yngst Guðný.
Amma var fyrst og fremst góð
kona. Öll eigum við mjög skemmti-
legar minningar frá okkar samvist-
um, ekki síst í stuttum ferðum sem
á Þingvelli, þar átti amma það til
að spila fótbolta við okkur jafnvel
síðast þegar hún var orðin 83 ára
gömul. Fengum við einnig tækifæri
til að vera saman með henni í Dan-
mörku í heimsókn hjá Guðnýju dótt-
ur hennar og frænku okkar, og
voru það ógleymanlegar stundir.
Alltaf þegar komið var á Tungu-
veginn var tekið á móti okkur með
kökum og öðru góðgæti, hrísgijóna-
grautur var eldaður um miðjan dag
þegar hún átti von á okkur, því hún
vissi sem var, að sum okkar voru
mikið fyrir að fá graut.
Amma vann lengst af utan heim-
ilis, í yfir tvo áratugi vann hún sem
vökukona á elli- og hjúkrunarheim-
ilinu Sólvangi í Hafnarfirði, áður
hafði hún unnið á ýmsum stöðum
svo sem Laugarnesspítala, Landa-
koti og Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund. Höfum við alltaf heyrt að
amma hafi verið vel liðin í vinnu
jafnt sem af samferðafólki.
Við kveðjum ömmu í dag með
þakklæti í huga og þökkum fyrir
að hafa átt hana að. Við biðjum
góðan guð að geyma elsku ömmu,
og þökkum fyrir allt sem hún veitti
okkur.
Hanna Dóra, Olafur Stefán,
Helgi og Skúli.
Elsku amma okkar hefur nú
fengið sína hinstu hvíld. Við viljum
þakka henni fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum með henni.
Amma fæddist á Kálfshamars-
nesi í Vindhælishreppi í A-Húna-
vatnssýslu. Foreldrar hennar voru
þau Ingibjörg Jónsdóttir og Júlíus
Jósepsson. En Ingibjörg móðir
hennar lést er amma var nokkurra
mánaða gömul. Amma var um
tveggja ára aldur sett í fóstur hjá
Guðbjörgu og Ólafi að Björgum í
Vindhælishreppi. Hún var yngst 7
systkina. Amma giftist afa okkar,
Stefáni Jónssyni, 1944. Þau byggðu
húsið á Tunguvegi 7 í Hafnarfirði
og bjuggu þar til æviloka, en afi
lést 1973. Árið 1975 kynntist amma
Jóni Sandholt Jónssyni vini sínum
og bjó hann síðan hjá henni.
Amma á Tunguveginum, eins og
við systkinin kölluðum hana alltaf,
var steik, hiý og létt í lund. Hún
var alltaf hraust og hafði góða
heilsu þar til nú síðasta ár. Við eig-
um ótal minningar um ömmu sem
við munum varðveita.
Þegar við vorum yngri og komum
í heimsókn til ömmu vorum við vön
að sitja, ásamt öðrum frændsystk-
inum okkar, á gólfinu og öll vildum
við vera góðu börnin hennar ömmu.
Þar sem amma var ung í anda,
fannst okkur hún aldrei vera gömul
þó hún væri komin á níræðisaldur.
Ekkert okkar barnabarnanna mun
nokkurn timann gleyma því er hún
spilaði við okkur fótbolta á Þingvöll-
um 83 ára gömul.
Við vorum vön að hittast öll fjöl-
skyldan á jóladag heima hjá ömmu
og borðuðum við alltaf ljúffengt
hangikjöt. Þó að heilsa hennar hafi
verið orðin léleg núna um jólin vildi
hún samt halda þetta árlega jóla-
boð, sem hún og gerði með góðri
aðstoð Jóns Sandholts vinar síns.
Við sendum honum samúðarkveðjur
með þakklæti fyrir allt sem hann
gerði fyrir ömmu okkar.
Jóhanna, Evert, Karlotta.
t
Vinkona mín, móðir okkar, tengdamóð-
ir, amma og langamma,
JÓHANNA RÓSANTS
JÚLÍUSDÓTTIR,
Tunguvegi 7,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðar-
kirkju í dag, föstudaginn 14. febrúar,
kl. 15.00.
Jón Sandholt,
Ingibjörg Stefánsdóttir, Jens Evertsson,
Sigurjón Stefánsson, Margrét Björgvinsdóttir,
Guðbjörg Stefánsdóttir, Magnús Ólafsson,
Guðný Stefánsdóttir Baumann, Alan Baumann,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Klara Neilsen
Fædd 5. júní 1905
Dáin 9. febrúar 1992
Elsku amma okkar, Klara Neil-
sen , er látin 86 ára að aldri.
Amma var gift Sigurði Eiríkssyni
og bjuggu þau lengst af á Norður-
götu 30, Akureyri. Þar bjó líka lang-
afi okkar, Magnús Vilmundarson,
sem lést á Kristneshæli 1976.
Mangi afi eins og hann var kallaður
gekk mömmu okkar Sólveigu í föð-
ur stað en hana átti amma áður
en hún kyntist Sigga afa.
Amnia og Siggi afi áttu 4 börn,
Magnúsínu, Siguróla, Valgarð og
Ingu. Ólu þau síðan upp dóttur
Magnúsínu, hana Klöru.
Okkur systrum var alltaf til-
hlökkunarefni að heimsækja afa og
ömmu á Akureyri. Þar vorum við
alltaf velkomnar. Oft var þröng á
þingi þegar allur skarinn birtist, og
kom það fyrir að tjaldað var í garð-
inum. Helsta áhugamál ömmu voru
Friðbjarnarhúsið, og stúkustörf sem
hún stundaði með æskuvinkonu
sinni, afasystur okkar, Þórhildi
Hjaltalín, sem nú er látin.
Amma var mjög dugleg að pijóna
á okkur og barnabarnabörn sín og
þá helst ullarsokka og vettlinga sem
komu að góðum noturn. Fyrir 3
árum fluttu afi og amma á dvalar-
heimilið Hlíð en afi lést þar fyrir
tæpum tveimur árum.
Við eigum góðar minningar um
ömmu okkar sem var okkur mjög
kær.
Guðrún, Ingibjörg, Magnea,
Erla, Þórhildur, Klara Ósk.
Amma mín, Klara Neilsen, lést
að morgni 9. febrúar eftir ströng
veikindi. Hún fæddist 5. júní 1905
í Gamla-Lundi á Akureyri, dóttir
Sólveigar Stefánsdóttur og Nielsar
Hanke, norsks skipstjóra. Sólveig-
giftist síðar Magnúsi Vilmundar-
syni sem ól Klöru upp sem sína
eigin dóttur við mikið ástríki og
andlegan auð þó að hinn veraldlegi
auður hafi ekki verið mikill. Amma
var aðeins tólf ára þegar móðir
hennar lést og tók þá Magnús lang-
afi minn alfarið við uppeldi hennar,
sem hún síðar launaði honum ríku-
lega þegar hann var orðinn gamall
maður.
Hinn 4. október 1930 giftist
amma afa, Sigurði Pétri Eiríkssyni,
en hafði þá þremur árum áður eign-
ast dóttur, Sólveigu, með Steindóri
Hjaltalín. Sólveig ólst upp hjá ömmu
og afa, sem voru samhent hjón og
bjuggu allan sinn búskap í Norður-
götu 30 þar sem yndislegt var að
koma. Þar eignuðust þau sín börn.
Elst er eins og áður er talið Sól-
veig, gift Gunnari Bjartmarz,
Magnúsína, gift Vilhjálmi Vil-
hjálmssyni, Siguróli, kvæntur Sig-
urlaugu Jónsdóttur, Valgarður,
kvæntur Öldu Aradóttur, Steinþór,
sem lést nokkurra mánaða, Inga,
gift Finni Óskarssyni. Einnig ólu
þau upp dótturdóttur sína, dóttur
Magnúsínu, Klöru Sveinbjörnsdótt-
ur, gift Helga Valgeirssyni, sem þau
tóku sem fjórðu dóttur.
Amma helgaði heimilinu alla sína
starfskrafta og hlúði þar að ungum
sem öldnum. Pijónaði á öll sín börn,
barnabörn og íangömmubörn fram
á síðustu mánuði, þótt hún væri
orðin hálfblind. Einnig lét hún mál
templara mikið til sín taka, starfaði
af miklum dugnaði_ og var heiðurs-
félagi í Stórstúku íslands og stúk-
unni ísafold Fjallkonan nr. 1.
Afi og amma fluttu á Dvalar-
heimilið Hlíð 1988, þar sem afi lést
snögglega 13. október 1989 og
varð það ömmu þungt áfall, þar sem
afi var augu hennar meira og
minna. Eftir það bjó hún ein í íbúð
á dvalarheimilinu þar til hún fór í
sjúkrahús í janúar sl., illa farin eft-
ir baráttu við sjúkdóm sinn.
Við þökkum elsku ömmu fyrir
allt og biðjum góðan Guð að styrkja
ástvini hennar.
Regína og Linda.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar föður okkar,
ÞORVALDAR ÞORLEIFSSONAR,
Siglufirði.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks Sjúkrahúss Siglufjarðar.
Guð blessi ykkur öll.
Guðný Þorvaldsdóttir,
Hans Þorvaldsson,
Elias Þorvaldsson
og fjölskyldur.
t
Okkar innilegustu þakkir fyrir þá sam-
úð, vináttu og hlýhug, sem okkur var
sýndur, við fráfall og útför eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
EYBJARGAR ÁSKELSDÓTTUR,
Flókagötu 63.
Valdimar Guðmundsson,
Guðmundur Valdimarsson, Elísabet Valmundsdóttir,
Flosi Valdimarsson,
Bragi Valdimarsson,
Helga Valdimarsdóttir,
Sigrún Valdimarsdóttir,
Ásdís Valdimarsdóttir,
Laufey Valdimarsdóttir,
Valdís Valdimarsdóttir,
Erna Valdimarsdóttir,
Anna Gisladóttir,
Gunnfríður Sigurðardóttir,
Lýður Benediktsson,
Sigurður Benediktsson,
Þór Gunnarsson,
Árni Jóhannesson,
Rudolf Nielsen,
Stefán Stefánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.