Morgunblaðið - 26.04.1992, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ IÞROTTIR SUNNUDAGUR 26. APRÍL 1992
HANDKNATTLEIKUR / LANDSLIÐ KVENNA
Landslið kvenna
verkefnalaust
ínær 15mánuði
ERLA Rafnsdóttirvar ráðin landsliðsþjálfari kvenna íhandknatt-
leik í september s.l. og rennur samningurinn út í vikunni. Hún
er fyrsta konan, sem gegnir þessu starfi, en athygli vekur að
þrátt fyrir nær átta mánaða tímabil hefur Erla ekki enn stjórnað
liðinu í landsleik — sfðasti kvennalandsleikurinn var í C-keppn-
inni fyrir rúmu ári. Landsliðsþjálfarinn, sem veit ekki enn hvort
samningurinn verður framlengdur, sagði við Morgunblaðið að
með framtíðina í huga skipti miklu að gera áætlun til langs tíma
en byggja ekki á skammtímalausnum eins og gert hefði verið
hingað til. Stúikurnar væru tilbúnar að leggja mikið á sig, en
konur yrðu að standa við bakið á þeim og gerðu það best með
þvíað gefa kost á sér í stjórnir félaga og stjórn HSÍ og hafa
þannig áhrif á ákvarðanir, sem teknar væru í sambandi við hand-
knattleik kvenna í landinu.
Morgunblaðiö/RAX
Erla Rafnsdóttir hefur verið landsliðsþjálfari kvenna síðan í september.
HSÍ hefur stutt vel við bakið á
kvennalandsliðinu, þegar vel
hefur árað hjá sambandinu, en
■■■■■I slæm fjárhagsstaða
Eftir þess undanfarin
Steinþór misseri hefur meðal
Guðbjartsson annars iejtt til verk-
efnaskorts hjá
stúlkunum. Erla sagði við Morgun-
blaðið að óvissan hefði oftar en
ekki verið fylgifískur landsliðsins,
þjálfarar hefðu verið ráðnir með
eitt verkefni í huga og því hefði
ávallt þurft að byrja á núlli.
Langtímaáætlun hefur vantað
„Landsliðsmál kvenna hafa
gjarnan verið í miklum ólestri. Það
hefur kannski verið farið af stað
með fögrum orðum og æft yfir sum-
artímann, en botninn síðan dottið
úr öllu saman.
Þessi óvissa er óþolandi, en við
höfum reynt að sníða okkur stakk
eftir vexti. Við höfum átt frambæri-
lega einstaklinga, stelpur, sem hafa
viljað leggja mikið á sig, en það er
ekki endalaust hægt að gera kröfur
til stúlknanna, þegar ekki er á neinu
að byggja og engin ákveðin verk-
efni liggja fyrir. Á undanförnum
árum höfum við oft lent í því að
leikir hafí verið ákveðnir á einhveij-
um tilsettum tíma. Síðan hefur ver-
ið hætt við og sumar stelpurnar þá
ráðstafað tímanum í annað, til
dæmis frí erlendis. Þá hefur aftur
verið hætt við að hætta og fríið
afturkallað. Loks hefur ekkert orðið
úr viðkomandi leik eða leikjum, of
seint hefur verið að nýta tímann í
annað og stelpurnar setið eftir leið-
ar og argar.
Þegar ég var í landsliðinu lærði
ég fljótt eins og fleiri að það gekk
ekki að skipuleggja neitt fyrir sjálf-
an sig, en karlmenn létu ekki bjóða
sér svona og kvenfólk sættir sig
ekki við þetta til frambúðar. Það
gengur ekki að halda úti landsliði
með skammtímaplan í huga heldur
verður að byggja upp langtímaáætl-
un og fara eftir henni.
Slæm fjárhagsstaða HSÍ gerði
það að verkum að samningur minn
var aðeins til 1. maí með von um
framlengingu. Verkefni á tímabil-
inu voru óráðin, en ég gerði áætlun
til 1994, en þá verður heimsmeist-
arakeppnin með öðru sniði. Sett
voru niður föst æfinga- og leikja-
tímabil og ákveðið að landsliðið
æfði saman um mánaðarmótin
október nóvember ár hvert, aftur í
desember fyrir keppni um áramót,
æfíngar í mars og maí, og síðan
æfíngar allt sumarið með mótum í
júni og ágúst.
Það er í sjálfu sér auðvelt að
skipuleggja hlutina, en hvað
kvennalandsliðið varðar er erfiðara
að framkvæma þá. Við byijuðum
að æfa í nóvember og þá valdi ég
24 manna hóp, en ekkert varð úr
landsleikjum í desember, þó reynt
hafí verið að koma þeim á. Því
skipulagði ég keppni með landslið-
inu og félagsliðum um áramótin,
þar sem allir léku við alla, en lands-
liðsstúlkumar voru með félagsliðum
sínum þegar þau spiluðu gegn
landsliðinu. Þetta gekk vel, en þar
sem úrslitakeppni Islandsmótsins
var flýtt og ákveðið var að taka
þátt í móti í Portúgal í júní voru
ekki æfíngar í mars, en þær byija
aftur á morgun, mánudag, og verða
fram að keppninni. Annað er óráð-
ið.“
Fordómar
Erla sagði að þrátt fyrir augljós-
an uppgang væri ljóst að kvenfólk
næði ekki langt í íþróttum nema
konur stæðu vörð um þær. Það
gerðu þær best með því að starfa
fyrir félögin, sækjast eftir stjórnar-
störfum og sérstaklega væri mikil-
vægt að konur væru í stjórn HSÍ.
„Það er í raun skömm af því
hvað fáar konur gefa kost á sér í
stjórn íþróttafélaga og íþróttasam-
banda. Viðkomandi stjórnir taka
allar ákvarðanir og því er mikilvægt
að konur séu með í ráðum varðandi
framgang kvennaíþrótta og hafí
áhrif. Eins er aðkallandi að auka
fræðslu um kvennaíþróttir.
Það er áberandi í yngri flokkun-
um að foreldrar hvetja strákana
mun meira en stelpurnar og oft er
það svo að stelpurnar hætta vegna
þess að þær halda að þær séu að
fara illa með sig. Stelpur í 3. flokki
sögðu einu sinni upp úr þurru við
mig að þær ætluðu kannski að halda
áfram í 2. flokki, en alls ekki að
leika í meistaraflokki. Af hvetju
ekki? Við viljum ekki vera með eins
feit læri og þessi númer þetta eða
fá síðan rass eða verða hjólbeinótt-
ar, var svarið. Ég benti þeim þá á
allar hinar, sem ekki voru með feit
læri, síða rassa eða hjólbeinóttar
og varð þá fátt um svör.
Þess eru mörg dæmi að mæður
hreinlega dragi úr dætrum sínum
og reyni að beina þeim frá íþrótt-
um, segi þær skaðlegar. Ég var
einu sinni að boða stúlkur í knatt-
spyrnuleik hjá UBK og hringdi þá
í eina af bestu stelpunum. Móðir
hennar svaraði og sagðist einmitt
hafa ætlað að hringja í mig, því sér
væri ekkert um það gefíð að dóttir
sín væri í knattspyrnunni. Hún eyði-
legði bara fæturna á sér og auk
þess hefði hún nóg að gera í skólan-
um. Ég sagði henni að dóttirin
væri mjög mikilvæg fyrir liðið og
hvatti hana til að koma og fylgjast
með æfíngum og leikjum. Hjónin
komu og kynntu sér málin og eru
nú á kafí í félagsstarfí hjá Breiða-
bliki. Þau létu sér segjast og með
aukinni fræðslu og kynningu ætti
að vera auðvelt að ná til flestra ef
ekki allra sem hlut eiga að máli.
Tilfellið er að enn eymir eftir
af fordómum í garð kvennaíþrótta
og þessa fordóma þarf að uppræta.
Það verður best gert með því að
virkja konur til starfa eins og
Stjarnan í Garðabæ hefur gert með
góðum árangri. Þar var komið á
sérstakri fimm manna kvenna-
nefnd, sem sér um allt varðandi
kvennalið Sjörnunnar í handbolta.
Konurnar sjá um að auglýsa heima-
leikina og koma úrslitum til ljósvak-
amiðla, starfa við þá ef á þarf að
halda, sjá um kaffi og meðlæti,
velja besta leikmann aðkomuliðs og
heimaliðs og veita þeim verðlaun í
leikslok og þar fram eftir götunum.
Ég vildi sjá svona meistaraflokks-
ráð hjá hveiju félagi, sem tengdist
síðan landsliðsnefndinni, því þannig
geta félögin best unnið saman sem
ein heild að eflingu landsliðsins.
Ég kynnti þessa hugmynd, en þetta
gekk reyndar ekki nógu vel í vetur
og ég átti svo sem ekki von á
kraftaverki í fyrstu tilraun. Félögin
hljóta samt að sjá að til að efla og
bæta félgsliðin og þar með landslið-
ið verður að halda utan um alla
þætti og þó margir karlmenn vinni
vel í þágu kvenfólksins er það í
verkahring kvenna að sjá til þess
að það sé gert.“
Meiri breidd
Erla sagði að íslenskum stúlkum
færi stöðugt fram í handknattleik
og þakkaði það bættri þjálfun og
markvissari kennslu í yngri flokk-
unum.
„Efniviðurinn er mun meiri nú
en oft áður. Það vildi brenna við
að bara einhveijir voru settir sem
þjálfarar hjá yngri flokkunum og
ekkert var lagt upp úr því að kenna
undirstöðuatriðin. Nú eru þjálfarar
almennt betur að sér, meiri kröfur
eru gerðar til þeirra og þetta skilar
sér í betri og færari einstaklingum.
Það eru ekki mörg ár síðan konur
byijuðu að þjálfa, en við erum stöð-
ugt að sækja í okkur veðrið. Það
skiptir miklu máli fyrir stelpurnar
að konur þjálfi, því þá sjá þær að
konur eru ekki síður metnaðarfullir
þjálfrar en karlar og stefna alltaf
að því að ná árangri. í þessu sam-
bandi má minna á að Islandsmeist-
arar kvenna í 4., 3. og 2. flokki í
handboltanum í vetur voru þjálfaðir
af konum.
Konur sem þjálfarar hafa á fáum
árum lagt sitt af mörkum og hafa
átt þátt í því að mjög fjölhæfar
stúlkur eru að skila sér upp í meist-
araflokk, sem gerir það að verkum
að breiddin er mun meiri og hún
kemur sér til góða fyrir landsliðið.
Sú var tíðin að landsliðið byggðist
kannski á tveimur manneskjum og
var því brothætt, ekkert mátti út
af bregða. Nú skiptir ekki öllu, þó
einhver forfallist og við getum loks
með sanni sagt að maður komi í
manns stað.“
Byggja upp lið fyrir 1994
Ekki liggur fyrir hvort Erla verð-
ur endurráðin, en vilji er fyrir því
og talið sanngirnismál að hún verði
alla vega með liðið fram yfir mótið
í Portúgal. Svo getur farið að ísland
fái sæti í B-keppninni í haust, þar
sem nokkrar þjóðir hafa hætt við
þátttöku, og stjórn HSÍ hefur hug
á að leggja meiri pening í þjálfun
og undirbúning kvennalandsliðsins
en verið hefur. Er þetta ekki spor
í rétta átt?
„Allt, sem gert er, er af hinu
góða og það skiptir miklu máli að
fá verkefni, en ég legg á það áherslu
að byggja upp sterkt lið fyrir HM
1994. Því hugsa ég ekki um árang-
ur liðsins sem slíkan á einstökum
mótum næstu tvö árin, heldur lít á
undirbúninginn í heild, sem miðar
að því að stúlkurnar öðlist nauðsyn-
lega reynslu til að geta staðið sig
þegar þar að kemur. Ég vil hugsa
til 1994, þó annar taki við liðinu,
og því er hvorki hægt að leggja
áherslu á árangur í Portúgal eða í
B-keppninni, ef af þátttöku okkar
þar verður. Við æfum í sjö vikur
fyrir mótið í Portúgal og stefnt er
að fimm til sex æfíngum vikulega,
en mótið verður síðan fyrsta skref-
ið í langri göngu. Við erum með
ungt lið og það er mikilvægt að það
fái mörg verkefni til að öðlast
reynslu. Strákarnir fóru í B-keppn-
ina með því eina markmiði að ná
einu af fjórum efstu sætunum, en
við getum ekki hugsað þannig, ef
við fáum að vera með í haust, sem
ég vona svo sannarlega. Við verðum
að hugsa um framtíðina og taka
eitt skref í einu að settu rnarki."
Kvennalands-
liðshópur Erlu
Eftirtaldar stúlkur hafa verið
valdar til landsliðsæfinga,
sem hefjast á morgun, mánu-
dag, til undirbúnings alþjóð-
legu móti í Portúgal um miðj-
an júní. Svava Sigurðardóttir,
Víkingi, gaf ekki kost á sér
vegna þess að hún verður í
vinnu erlendis í sumar og
Hafdís Guðjónsdóttir, Fram, á
von á barni og getur því ekki
tekið þátt í undirbúningnum
að þessu sinni.
Markvcrðir:
Sigrún Ólafsdóttir........Víkingi
Sunneva Sigurðardóttir........IBK
Arnheiður Hreggviðsdóttir.....Val
Fanney Rúnarsdóttir........Gróttu
Aðrir lcikmcnn:
Inga Lára Þórisdóttir.....Vfkingi
Halia Helgadóttir.........Víkingi
Andrea Atladóttir.........Víkingi
Svava Baldvinsdóttir......Víkingi
Heiða Erlingsdóttir.......Vfkingi
Valdís Birgisdóttir.......Víkingi
Harpa Magnúsdóttir....Stjömunni
Herdís SigurbergsdóttirStjömunni
Guðný GunnsteinsdóttirStjörnunni
Ragnheiður StephensenStjörnunni
Auður Hermannsdóttir.........Fram
Hulda Bjarnadóttir...........Fram
Ósk Víðisdóttir..............Fram
Una Steinsdóttir..............Val
Laufey Sigvaldadóttir......Gróttu
Rut Baldursdóttir..............FH
Eria Rafnsdóttir
Fædd: 13. mars 1964.
Menntun og starf: Viðskiptafræðingur iij.t Össur hf, stoðtækjasmíði, og landsliðs-
þjálfari kvenna í handknattleik.
Fjölskylduhagir. Gift Magnúsi Teitssyni, íþrúttakennara og þjálfara meistaraflokks
kvenna í handknattleik hjá Stjömunni.
Þjálfaraferill: Byijaði ferilinn hjá UBK 1984 og var með 3. flokk kvenna í knatt-
spymu í þrjú ár. Hún þjálfaði meistaraflokk kvenna ! knattspymu hjá Stjöm-
unni 1987. Hún hefur þjálfað hina ýmsu yngri flokka í handknattleik hjá
Stjömunni og sfðustu tvö ár verið með 2. flokk kvenna.
Helsti ánuigur: íslandsmeistari í ár og silfurhafi í fyrra, en áður annað sæti f ís-
landsmóti með 5. og 6. flokk og þriðja sæti þrisvar sinnurn.
Keppnisferill: Byijaði að leika með meistaraflokki Breiðabliks i knattspyrnu 11 ára
og varð 12 sinnum íslandsmeistari (úti og inni) og þrísvar bikarmeistari.
Byijaði 14 ára í handknattleik og þá með 3. flokki UBK. Þaðan lá leiðin til
ÍR, þar sem hún varð íslands-, hikar- og Reykjavíkurmeistari með 2. flokki.
Lðk með Fram 1985-86 og varð Islands- og bikarmeistari og hefur sfðan
verið með Stjömunni. Með liðinu hefur hún tvisvar orðið bikarmeistari og
einu sinni íslandsmeistari.
Landsleikir: I/ék fyrsta handknattleikslandsleikinn 25,4. 1980, þegar ísland mætti
Færeyjum I Reykjavfk, þá 16 ára göinul, og hætti eftir C-keppnina í fyrra. Á
um 75 landsieiki að baki. I knattspymu lék hún 12 landsleiki, var (jórum
sinnum fyririiði og gcrði samtals fjögur mörk. Hún varð að hætta í knatt-
spymu 1987, þegar hún sleit krosbond í hné.
Helatu viðurkenningar: íþróttamaður Garðabsejar 1986 og 1987. Var markadrottn-
ing á Islandsmótinu í handknattleik 1988 og 1989 og seinna tímabilið var
hún jafnframt kjörin bcsti sóknarleikmaðurinn og lcikmaður íslandsmótsins.