Morgunblaðið - 29.07.1992, Qupperneq 34

34
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR. 29. JÚLÍ 1992
Björgvin Siguijóns
son - Minning
Fæddur 21. október 1911
Dáinn 18. júlí 1992
Mig langar að skrifa nokkur
minningarorð um stjúpa minn,
Björgvin Siguijónsson, vélstjóra, þó
ég viti að þau hljóta að vera af
vanefnum gerð.
Erfíður vetur var að baki hjá
honum og örðugt vorið. Sumri tekið
að halla, kveðjustundin komin, en
Björgvin lést í Landspítalanum
rúmlega áttræður, laugardags-
kvöldið átjánda þessa mánaðar.
Björgvin fæddist hinn 21. októ-
ber 1911, að Norður-Búðarhólshjá-
leigu í Austur-Landeyjum, sonur
hjónanna Guðnýjar Kristjönu Ein-
arsdóttur, ættaðri úr Landeyjum
og Siguijóns Pálssonar úr Reykja-
vík.
Saga Björgvins er um margt ein-
kennandi fyrir þá kynslóð sem með
þrotlausu starfi lagði grunn að þeim
lífskjörum er við njótum í dag.
Björgvin stóð að sumu leyti djúpum
rótum í grunni gamalla hátta og
gilda. Hann bar svip tveggja tíma
og hinna stórfelldu breytinga sem
yfír kynslóð hans hafa gengið. Hon-
um var hins vegar ekki skotaskuld
úr því að átta sig á samtíðinni og
nýjum viðhorfum hveiju sinni. Elju-
semin var eitt megineinkenni Björg-
vins. Hann var mikill verkmaður
að hveiju sem hann gekk, útsjónar-
samur og forsjáll enda eftirsóttur
starfsmaður og verktaki. Bjögvins
er einkum minnst sem mjög færs
vélsmiðs, er bar ábyrgð á og hafði
eftirlit með uppsetningu og viðhaldi
frystikerfa í allflestum frystihúsum
og stórfyrirtækjum landsins á
fímmta áratugnum og allt til loka
hins áttunda. En árið 1987 lét hann
af störfum og seldi fyrirtæki sitt,
Kæli- og frystivélar sf. í Kópa-
vogi. Ávallt bauð metnaður hans
og samviskusemi honum að inna
störf sín svo af höndum að ekkert
brysti á. Lífsferill Björgvins var
margbreytilegur. Níu ára gamall
fluttist hann með móður sinni til
Vestmannaeyja, en tíminn þar var
honum alla tíð mjög hugleikinn. Á
árunum 1928 til 1937 var hann
háseti, vélstjóri, stýrimaður og síð-
ast skipstjóri'á ýmsum bátum frá
Vestmannaeyjum. Eftir það starf-
aði hann við Kaupfélag Langnes-
inga á Þórshöfn í frystihúsi og raf-
stöð til ársins 1949. Hafði hann þá
jafnframt með höndum umboð fyrir
skipaeftirlit ríkisins í Þórshafnar-
umdæmi. Hjá Björgvin Frederiksen
hf., í Reykjavík, starfaði Björgvin
síðan sem vélsmiðurtil ársins 1957,
eða þar til hann stofnaði eigið fyrir-
tæki.
Björgvin hóf snemma að leggja
grunn að starfsframa sínum með
því að hefja nám í sinni grein. Löng-
un hans til menntunar kom fram í
því að hann stundaði alla jafna iðn-
nám samhliða starfí, allt frá 1929
til ársins 1957, en þá lauk hann
vélstjóraprófí. Var oft þröngt á
þingi á heimilinu þegar heimilisfað-
irinn og fyrirvinnan var ásamt ungl-
ingunum við lestur skólabóka.
Árið 1957 stofnaði Björgvin
ásamt Erlendi Guðmundssyni fyrir-
tækið Kæli- og frystivélar sf. Fýrir-
tækið ber nú nafnið Oddi- kæli-
og frystivélar. Þeir Björgvin og
Erlendur lögðu alltaf megináherlsu.
á þjónustustefnu, og voru þekktir
af samviskusemi og verklagni. Má
segja að þeir hafi stöðugt verið á
vakt fyrir landið allt allan sólar-
hringinn árið um kring. Því mikið
var í húfí í frystihúsum víðsvegar
að ekkert brygði út af. Ferðalög
um landið voru því snar þáttur í
lífí Björgvins.
Á þessum tíma athafna og upp-
bygingar áttu þeir Björgvin við-
skiptavini víðast um land og hvar-
vetna vinum og kunningjum að
fagna. Töluverð samskipti voru við
erlenda aðila, sérstaklega í Þýska-
landi, þar sem Björgvin var umboðs-
maður fyrir varahluti og kælitæki
sem flutt voru til landsins.
Björgvin var tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var Helga Aðalbjörg
Ingimarsdóttir, f. 27. jan. 1915, hún
lést af slysförum hinn 26júní 1945.
Eignuðust þau tvo syni, Árna versl-
unarmann, f. 26. maí 1936 og
Steingrím Vikar vélstjóra, f. 31.
maí 1941. Seinni og eftirlifandi eig-
inkona Björgvins er Guðrún H.
Jónsdóttir, f. 30. mars 1914. Sonur
þeirra er Einar Helgi vélvirki, f. 6.
okt. 1949. Börn Guðrúnar frá fyrra
hjónabandi eru Jón V. Halldórsson,
deildarstjóri, f. 7. ágúst 1934,
Magnús V. Halldórsson, f. 21. mars
1936 og Alda Halldórsdóttir bama-
hjúkrunarfræðingur, f. 3. jan. 1939.
Bamabömin em 78 og barnabama-
böm 6.
Systkinahópur Björgvins er stór.
Alsystkini em Valgeir svo og Guð-
munda, sem nú er látin. Hálfsystk-
in, böm Kristjönu móður Björgvins
og Haraldar Sigurðssonar, frá
Sandi í Vestmannaeyjum, em Har-
aldur, sem er látinn, Rúrík, Friðrik
og Ása. Hálfsystkin, böm Sigur-
jóns, föður Björgvins og Áslaugar
Guðmundsdóttur frá seinna hjóna-
bandi, era Rósa, Hansína, Guð-
fínna, Guðný, Margrét og Svavar.
Mikill frændbálkur stendur að
Björgvin á báða vegu, sem ekki
verður rakinn hér.
Ég var 10 ára telpuhnokki þegar
Björgvin og Guðrún, móðir mín,
gengu í hjónaband. Unglingsárin
eru mér minnisstæð þegar ég varð
þátttakandi í lífí svo margra fjöl-
skyldna sem mættust með hjóna-
bandi móður minnar og Björgvins.
Öll systkini og makar móður
minnar, börn Siguijóns og Krist-
jönu, Ingimarsættin og Efri-Hóla-
ættin, margar ömmur og afar og
stór hópur ungs fólks, sem var á
þeim ámm að hefja búskap. Af
kynnum mínum við þennan fyöl-
menna venslahóp og heimsóknir á
sumrin utan Reykjavíkur kynntist
ég landinu og íbúum þess, einkum
á Siglufirði, Þórshöfn, Akureyri og
í Vestmannaeyjum.
Mest allan sinn búskap bjuggu
þau Guðrún, móðir mín, og Björg-
vin í Þingholtunum í Reykjavík. Það
féll í hlut húsmóðurinnar að annast
heimilið þar sem jafnan var mikill
gestagangur. Hlýtt viðmót og
rausnarskapur einkenndi ávallt
heimili þeirra.
Björgvin þótti vænt um nýtar
framfarir í iðn sini og dagaði aldrei
upp í samtíðinnni. Fram á síðasta
ævidag var hugur hans bundinn
starfínu og fylgdist hann af áhuga
með þessum vettvangi gegnum son
sinn Einar, sem enn starfar við fyr-
irtækið. Björgvin var jafnan ein-
beittur í skoðunum. Hann var fróð-
ur um marga hluti, bæði af reynslu
og lestri bóka. Samfara ljúfmann-
legu fasi hans var djúp alvara í
hugsun. Eilífðarmálin og fram-
haldslíf vom honum einkar huglæg
efni.
Þegar árin færðust yfír, byggðu
þau Björgvin og Guðrún sér hús í
Grafarvogi ásamt Einari syni sínum
og Halldóm konu hans. Og þegar
heilsan fór að bila naut hann þar
umönnunar eiginkonu sinnar og
nánustu aðstandenda. Nú em því
tímamót í lífí heimilisfólksins að
Logafold 46.
Fjölskylda Björgvins vill að lok-
um sérstaklega þakka starfsfólkinu
í Múlabæ, Hátúni og lyflækninga-
deild 11-B í Landspítalanum ein-
staka umönnum. Þar fer saman
velferð skjólstæðinga og fjölskyldna
þeirra, kærleiki, virðing og þekking.
Að endingu sækja á hugann hin-
ar fleygu ljóðlínur Petters Dass:
Ég fel þig góðum Guði á vald,
þinn genginn veg og áframhald.
(Þýð. Kr. Eldjám)
Alda Halldórsdóttir.
Björgvin Siguijónsson vélsmiður,
síðast til heimilis að Logafold 46,
Reykjavík, er kvaddur hinstu kveðju
frá Fossvogskirkju í dag. Hann var
einn þeira fjölmörgu íslendinga sem
kynntust harðri lífsbaráttu. Hún
herti hann til átaka á þann veg að
hann sigraðist á því mótdræga í
lífinu og lagði sitt af mörkum og
vel það til þess að búa í haginn
fyrir framtíðina. Ungur lærði hann
þá lexíu að treysta- á sjálfan sig,
standa vörð um sig og sína rneð
einstakri þrautseigju og iðjusemi.
Björgvin var fæddur 21. okt 1911
í Norður-Búðarhólshjáleigu í Aust-
ur-Landeyjum. Foreldrar hans vom
Siguijón Pálsson, f. 21. júní 1887
í Hansbæ í Reykjavík, og Guðný
Kristjana Einarsdóttir, f. 18. nóv.
1892, að Krossi í Austur-Landeyj-
um. Þau skildu þegar Björgvin var
á barnsaldri, en tíu ára gamall flutti
hann með móður sinni til Vest-
mannaeyja. Þar dvaldist hann sína
æsku og fyrstu manndómsár og
fékk að kynnast stríðu starfi sjó-
mannsins mjög snemma. í Vest-
mannaeyjum aflaði hann sér rétt-
inda sem vélstjóri, þá rúmlega tví-
tugur, og réri síðan þaðan ýmist
sem háseti, vélstjóri eða stýrimaður.
Árið 1936 urðu þáttaskil í lífi
Björgvins er hann flutti norður til
Þórshafnar. Þar hóf hann störf hjá
Kaupfélagi Langnesinga sem vél-
stjóri í frystihúsi og rafstöð félags-
ins til 1949, en jafnframt gerðist
hann meðeigaridi um skeið í um 12
tonna bát sem gerður var út frá
Þórshöfn. Þar hafði hann og á hendi
umboð fyrir Skipaeftirlit ríkisins í
Þórshafnarumdæmi 1939-1949. Á
Þórshöfn kynntist Björgvin fyrri
eiginkonu sinni, Helgu Aðalbjörgu
Ingimarsdóttur, sem hann kvæntist
26. des. 1936. Með henni eignaðist
hann tvo sonu, Árna, f. 1936, sendi-
ferðabílstjóri í Vogum, og Steingrím
Vikar, f. 1941, vélstjóri í Reykja-
vík. Hinn 26. júní 1945 varð Björg-
vin fyrir þeirri sáru sorg að þurfa
að sjá á bak fyrri konu sinni á átak-
anlegan hátt af slysfömm. En hann
hélt heimili fyrir syni sína ungu
áfram á Þórshöfn um skeið.
Þáttaskil urðu á ný í ævi Björg-
vins árið 1949. Hinn 21. apríl það
ár kvæntist hann seinni konu sinni
Guðrúnu Jónsdóttur. Þau stofnuðu
heimili í Reykjavík þar sem þau
bjuggu æ síðan Þau eignuðust son-
inn Einar Helga, f. 1949, vélstjóri
í Reykjavík. Böm Guðrúnar, Alda
og Magnús, ólust að mestu upp á
heimili þeirra hjóna og reyndist
Björgvin þeim sem besti faðir.
Skömmu eftir að Björgvin kom
til Reykjavíkur hóf hann nám í vél-
smíði 1949-1953. Starfaði hann
síðan við vélsmíðar hjá Björgvin
Fredriksen hf. að loknu námi til
+
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞURÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR
frá Reynistað,
Vestmannaeyjum,
lést í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 27. júlí sl.
Fyrir hönd vandamanna,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
ARNBJÖRG BJARNADÓTTIR,
Stórholti 37,
verður jarðsungin frá kapellunni í Fossvogi fimmtudaginn
30. júlí kl. 15.00.
Þorkell Ólafsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Útför systur okkar,
INGIBJARGAR SIGURÐARDÓTTUR
. - * Ijóemyndare,.
Austurbrún 4,
fram.frá Áskirkju fimmíudáginn 30. júli kl. 15.00.
Irtgveldur Sigurðardóttir,
Bryndís Sigurðardóttir, Sigurður Sigurðsson,
Elísabet Sigurðardóttir, Haraldur Örn Sigurðsson,
Árni Sigurðsson, Valur Sigurðsson,
Þuríður Sigurðardóttir, Marfa Sigurðardóttir,
Erlendur Sigurðsson, Bergljót Sigurðardóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SNORRI GUÐMUNDSSON,
Þverbrekku2,
i,_ áðurtil heimilis _ • >:.
í Breiðagerði 29,
verður jarðsunginn fré Bústaðakirkju fimmtudaginrl 30. júlí
kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem viija
minnast hans, er bent á Krabbameinsfélagiö.
Kristin Jónasdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
1857, en stofnaði þá eigið fyrir-
tæki, Kæli- og frystivélar sf. í
Kópavogi, sem hann rak allt þar
til það fyrirtæki var selt 1987, en
þá hafði heilsu hans hrakað til
muna. Honum var þá mikils virði
að fá notið einstakrar aðhlynningar
góðrar eiginkonu og ekki síður að-
stoðar Einars sonar síns og hans
fjölskyldu og Öldu uppeldisdóttur
sinnar, sem öll reyndust honum
ómetanleg stoð til hinstu stundar.
Á heimili þeirra Björgvins og
Guðrúnar var gott að koma. Það
bar svip hógværðar, snyrtimennsku
og fágunar ásamt gestrisni og
hjartahlýju húsráðenda. Gestir
fundu fljótt að þau voru óaðskiljan-
legir félagar og allt samlíf hjónanna
var fagurt, þau studdu hvort annað.
í stormum lífsins er hveijum og
einum mikilvægt að eiga griðastað.
Heimilið var sá staður sem Björg-
vin mat mest og best. Það var skjól-
ið er sviptibyljir fóru um lífsvöllinn.
Það eru nú röskir fimm áratugir
frá því að undirritaður kynntist
Björgvin fyrst á æskuheimili sínu á
Þórshöfn. Þau kynni leiddu fljótt
til einlægrar vináttu sem aldrei bar
neinn skugga á. Og ætíð eftir það,
þegar Björgvin var minnst í okkar
hópi, var um hann rætt sem væri
hann einn af meðlimum fjölskyld-
unnar, persónu sem okkur öllum
þótt vænt um. Það viðhorf skóp
hans góða og stóra hjarta.
Hann var ekki maður sem stóð
á torgum og predikaði skoðanir sín-
ar né hafði þörf á að láta á sér
bera. En hann var samt sá sepi gat
miðlað af lífsreynslu sinni. Hann
var vel greindur og bætti sér það
upp er á skorti með skólagöngu á
fullorðinsaldri og sjálfsnámi. Ekk-
ert efamál er að sú barátta, sem
hann háði fyrir sér og sínum frá
unga aldri, mótaði skaphöfn hans.
Samviskusemi og heiðarleiki ein-
kenndu öll hans störf og allar at-
hafnir. Hann vildi ekki vera fyrir
neinum, ekki gera á hlut nokkurs,
en hann vildi líka búa að sínu og
vera sjálfum sér nógur. Sjálfsagi
var honum eðlislægur og kröfur
sem hann gerði til annarra vom
jafnan minni en hann gerði til sjálfs
sín. Hann flíkaði ekki tilfinningum
sínum og bar þær ekki á torg. En
stundum segir þögnin meira en
mörg orð. Stundum sýna athafnir
meira en flest annað.
Með Björgvin er genginn mikill
sóma- og gæðamaður. Maður
þeirrar kynslóðar sem lagði samfé-
laginu dijúgan skerf. Fyrir okkur
sem fengum að kynnast honum
verður hann ímynd þolgæðis, heið-
arleika og samviksusemi og það er
gott að geyma slíka minningu. Við
sem trúum því að til sé æðra tilveru-
stig, að til sé Drottinn sem tekur
við þeim börnum sínum sem burt-
kölluð em frá jarðvist, vitum að þær
móttökur sem Björgvin hefur feng-
ið, er hann gekk inn í fögnuð Herra
síns, hafa verið góðar. Hann flytur
með sér inn í framtíð sína hið besta
úr fortíðinni, þann þroska sem hann
hér í jarðvistinni hafði áunnið sér
til þess að nota hann til þjónustu á
æðri sviðum allífsins. Minning hans
mun lifa með okkur og þakklæti
fyrir að fá að kynnast honum.
Ég óska Björgvin Siguijónssyni
heilla . að strönd síns framtíðar-
lands. Og í trausti þess að við séum
bænheyrð bið ég honum, eiginkonu
hans og ástvinum öllum þessa fornu
bæn: „Veit mér þína náð þú sem
hjálpar þeim, er leita hælis við þína
hægri hönd. Varðveit mig, sem sjá-
aldur augans, fel mig í skugga
vængja þinna."
Ingimar Ingimarsson.
Sérfi’æðingar
i \ lin"iim
>i«> iiiS la-UifaTÍ
ffiblómaverkstæ^i I
INNA^I
Skólavöröustíg 12.
á horni Bei'gstaðastrætis,
sínii 19090