Morgunblaðið - 07.08.1992, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. ÁGÚST 1992
Eiginmaður minn, + JÓN GUÐJÓNSSON
verslunarmaður,
Hvassaleiti 56,
er látinn. Sigríður Sveinsdóttir,
t
FRIÐRIK DAVÍÐSSON
frá Ásláksstööum,
Vatnsleysuströnd,
sem andaðist 2. ágúst, verður jarðsunginn frá Garðakirkju á Álfta-
nesi í dag, föstudaginn 7. ágúst, kl. 13.30.
Hermann Friöriksson.
Móðir okkar, +
MÁLFRÍÐUR MAGNÚSDÓTTIR,
Miklubraut 72,
lést 24. júlí sl. Jarðarförin hefur farið fram.
Magnús Ólafsson,
Sigríður Guðmundsdóttir,
Agnar Guðmundsson.
t
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞURÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR
frá Reynistað,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju laugardaginn 8. ágúst kl. 14.00.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
HEIÐBJÖRT ÓSKARSDÓTTIR,
Vföimýri 4,
Sauðárkróki,
lést 5. ágúst í Sjúkrahúsi Sauðárkróks.
Jarðarförin auglýst síðar.
Viðar Vilhjálmsson, Sigríður Kristjánsdóttir,
Hulda Vilhjálmsdóttir, Þórarinn B. Jónsson.
Minning:
Kjartan Eggertsson
Fremri-Langey
Fæddur 16. maí 1898
Dáinn 29. júlí 1992
Hvemig manstu afa þinn? Ég
man manninn sem að vori sat við
opið á vélarhúsinu í bátnum, strauk
tóbakstaumana úr skeggbroddun-
um og kyssti mann velkominn. Ef
hann var að taka á móti öðmm en
okkur vinnumönnunum var amma
búin að láta hann raka sig. Á leið-
inni fram í Langey stakk hann höfð-
inu upp úr vélarhúsinu, stundum
stýrði hann sjálfur eða sagði okkur
til með hendina fyrir aftan bak.
Maður lærði fljótt hve mikið maður
átti að beygja. Ég man manninn
sem stóð berfættur í dögginni með
orf og ljá og kenndi manni að binda
sátur. Manninn sem skóf og spýtti
selskinn. En hann var meira en
örskot af manns eigin ævi. Því vil
ég að þetta fylgi með í minningu
um hann.
Kjartan fæddist í Fremri-Langey,
sonur hjónanna Eggerts Thorberg
Gíslasonar og Þuríðar Jónsdóttur.
Þar ólst hann upp og var yngstur
af tíu börnum þeirra. Sextándi maí
var í fjölskyldunni oft nefndur „stóri
dagur“ eftir að hann fæddist, vegna
nokkurra atburða sem gerðust
þennan dag auk fæðiingar drengs-
ins.
Kjartan var í æsku eftirlæti móð-
ur sinnar. Hann nam í foreldrahús-
um en faðir hans kenndi börnum
sínum og tók önnur til náms. Hann
fór á Bændaskólann á Hvanneyri
haustið 1915 og útskrifaðist þaðan
sem búfræðingur eftir tvo vetur.
Árið 1920 hóf hann búskap í
Fremri-Langey. Kvæntist 30. apríl
1921, Júlíönu Einarsdóttur frá
Jónína R. Kristjáns-
dóttir ogAðalsteinn
F. Loftsson — Kveðja
+
Elskuleg dóttir okkar, unnusta, systir, mágkona, frænka og
tengdadóttir,
UNNUR MARÍA RÍKARÐSDÓTTIR,
Kotárgerði 10,
Akureyri,
lést af slysförum í Sviss 2. ágúst sl.
Útförin verður gerð frá Akureyrarkirkju miðvikudaginn 12. ágúst
kl. 13.30.
Þeir, sem vildu minnast hennar, láti Skátahreyfinguna á Akureyri
njóta þess.
María Árnadóttir, Ríkarður B. Jónasson,
Stefán Gunnarsson,
Katrín Björg Ríkarðsdóttir, örn Arnarson,
Darri Arnarson,
Ríkaröur B. Ríkarðsson,
Tryggvi Már Gunnarsson,
Bára Stefánsdóttir, Gunnar Tryggvason.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
HÓLMFRÍÐAR ÁRNADÓTTUR,
Vffilsgötu 6,
Reykjavík.
Jón Einarsson,
Katrín Einarsdóttir Hudson,
Árni Einarsson,
Sveinn Einarsson,
Ásthildur Einarsdóttir,
Baldvin Einarsson,
Guðrún Einarsdóttir, ■
Vilborg Berentsdóttir,
Robert Hudson,
Jakobina Björnsdóttir,
Svava Stefánsdóttir,
Helgi Haraldsson,
Guðrún Ingibergsdóttir,
Hreinn Ragnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Aðalsteinn Friðrik
Fæddur 2. júní 1915
Dáinn 1. september 1986
Jónína R.
Fædd 11. janúar 1920
Dáin 30. júlí 1992
Mig langar að minnast þessara
vina minna og frænda, Alla og Jónu
í Erluhólum, með fáeinum orðum.
Margar og góðar voru samveru-
stundimar á Dalvík og í Reykjavík
með þeim og okkar fjölskyldu minni
á Bjarkarbrautinni. Á þessari
stundu er mér efst í huga að senda
kveðjur til Elsu dóttur þeirra og
Skúla dóttursonar, Steina syni
þeirra og Siggu konu hans, svo og
barna þeirra, Alla, Bróa, Guðnýjar
Jónu og Kristjáns. Á stórum stund-
um verða öll kveðjuorð lítilmótleg.
En mig langar að þakka þeim sam-
fylgd og tryggð árin sem við áttum
saman, og kveðja þau með bæninni
eftir Matthías Jochumsson:
Ég fel i forsjá þina,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bömin þín, svo blundi rótt.
Blessuð sé minning þeirra.
Helga Björk Sigvaldadóttir.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns og föður okkar,
ÓSKARS SUMARLIÐASONAR,
Búðardal.
Henný Berndsen og börn.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er auðsýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns,
HAUKS STEFÁNSSONAR,
Víðigrund 13,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar 12-G og gjörgæslu Land-
spítalans fyrir einstaka umönnun.
Fyrir hönd systkina, tengdaforeldra og annarra vandamanna,
Minný Leósdóttir.
Bíldsey og bjuggu þau lengi í Lang-
ey. Haustið 1947 hættu þau að
vera á vetrum í Langey og áttu
annað heimili hjá Selmu dóttur
þeirra og Baldri Gestssyni sem
bjuggu og búa á Ormsstöðum.
Höfðu þau þó bú áfram í Langey.
Frá 1980 hafa þau svo dvalist í
Reykjavík. Kjartan og Júlíana eign-
uðust átta börn. Júlíana og sex
börn lifa hann.
Kjartan gegndi ýmsum trúnaðar-
störfum í sveit sinni. Var formaður
Búnaðarfélags Klofningshrepps um
árabil (1935-54 og í stjóm
1929-54) og fulltrúi þess á aðal-
fundum Búnaðarsambands Dala og
Snæfellsness lengi. Hann hóf fyrst-
ur fastar áætlunarferðir á sumrum
milli Hnúksness og Stykkishólms
upp úr 1930 og hélt þeim til 1947.
Annað aðalstarf Kjartans auk bú-
skapar, var barnakennsla. Hann
kenndi börnum sínum heima og tók
önnur börn úr næsta nágrenni til
náms. Hann var ráðinn farkennari
í Fellsstrandar- og Klofningshrepp-
um 1946 og var til 1961, var kenn-
ari í Skarðshreppi 1960-61 og
1961-65 í Klofningshreppi einum.
Eins og sjá má á þessu var Kjart-
an afi minn ekki bara eyjabóndi sem
réri vor og haust til fiskjar. Það er
rétt að geta þess hér, að um tíma
í Langey um 1940, var þar silfur-
refabú. Afi minn var alvarlega
þenkjandi maður. Honum var fátt
óviðkomandi. Lífsins gáta og nátt-
úrulögmál voru honum hugleikin.
Síðustu bækur sem 'hann las áður
en hann varð blindur voru jarð-
fræði Þorleifs Einarssonar og Bibl-
ían. Honum var um munað að koma
á framfæri vitneskju og ræða við
fólk. Hann fór með gesti út á tún
í Langey og spurði „sérðu það sem
ég sé“? Og hann sýndi þeim hilling-
una af Látrabjargi við ystu hafs-
rönd Breiðafjarðar og sagði „nótt-
laus voraldar veröld". Alltaf að
kenna og eitt kenndi hann öðru
fremur en það var að „hálsa bár-
una“ eins og hann sagði. Hann stóð
ekki í illdeilum og ef honum fannst
hann eða aðrir væru órétti beittir
sagði hann „að allt óréttlæti hefnir
sín síðar“. Og í umræðum um
stjórnmál eða trúmál þegar menn
gjarnán eru dæmdir hafði hann eft-
ir þessi orð „sá yðar sem syndlaus
er kasti fyrsta steininum“. Gaman
var af afa sífellt með góðar tilvitn-
anir.
En eflaust manstu eftir honum
sem léttum spaugsömum manni.
Þú varst að fara að hátta þig á
baðstofunni og hann kominn undir
sæng á undan þér þá segir hann
undan sænginni „farðu nú út fyrir
mig að pissa“. Og nú er hann allur
og horfin hans tíð, hans verklag,
hans hugsun. Þú stendur eftir í
baðstofunni og horfír á Klofninga-
fjallið, slærð í barómetið og þér
fínnst hann vera þarna. Eða þú
gengur um holtin og móana í Lang-
ey og þér finnst hann ganga með
þér. Frekar lítll, boginn í herðum
með stórar hendur eins og hann
ætli að fanga vindinn. Hann er
klæddur í stígvél, brúnar buxur,
græna Álafossúlpu með derhúfu og
undir henni fallegur skalli. Þannig
man ég afa minn samofin náttúr-
unni í Langey. Það er svo gott að
hafa lifað þesa tíð. Fyrir hana vil
ég þakka.
Eggert Eggertsson.