Morgunblaðið - 03.03.1993, Qupperneq 32

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. MARZ 1993
32
Ólöf Einarsdóttir
Stevens — Minning
Fædd 6. maí 1912
Dáin 26. febrúar 1993
Látin er í Grimsby á Englandi
móðursystir okkar, Ólöf Einars-
dóttir Stevens. Hún andaðist 26.
febrúar sl. og verður jarðsungin
þar í borg 3. mars.
Þegar við kvöddum hana héma
heima fyrir rúmum mánuði bauð
okkur ekki í grun hversu stutt hún
átti eftir ólifað eins ungleg og
hressileg sem hún virtist.
Ólöf fæddist í Reykjavík 6. maí
1912, annað bam hjónanna Ingi-
bjargar Guðjónsdóttur, sem var
fædd 6. apríl 1888, og Einars
Dagfínnssonar, sem fæddur var
12. október 1885. Ingibjörg móðir
hennar andaðist 1955 og faðirinn
Einar árið 1970.
Ung fluttist Olla með foreldmm
sínum til Hafnarfjarðar ásamt
bræðmnum Dagfínni og Erlendi.
Þar bættust í hópinn þau Páll,
Guðný og Kristján. Af þeim
systkinum em þau Erlendur og
Guðný á lífi.
í Hafnarfírði bjó fjölskyldan í
12 ár. Þann tíma sótti Einar afí
okkar sjóinn. Kjör alþýðufólks vom
erfíð á uppvaxtarámm Ollu og
aðstæður þessar mótuðu mjög við-
horf og skoðanir hennar. Rifjaði
hún oft upp þetta tímabil ævi
sinnar í Hafnarfírði. Þar eignaðist
Olla góða vini, sem hún hélt ávallt
tryggð við.
Þrátt fyrir mjög góðar námsgáf-
ur og mikinn metnað, varð skóla-
gangan aðeins barnaskólinn.
Draumurinn um nám í Flensborg
rættist ekki því að Olla fór snemma
að vinna til að létta undir með
heimilinu.
Árið 1928 fluttust þau aftur til
Reykjavíkur. Olla var í fískvinnu
og við aðra almenna vinnu, þar til
hún fór í vist til Englands, þar sem
hún var í tvö ár. Eftir heimkomuna
starfaði hún í skóbúðinni Aðal-
stræti 4. Síðan lá leiðin til Dan-
merkur í húsmæðraskóla. Að námi
loknu vann hún aftur við af-
greiðslu í Reykjavík, m.a. í blóma-
búðinni Flóm.
Árið 1947 fluttist Ólöf til Eng-
lands og giftist James Patrick
Stevens frá London, fæddur 9.
febrúar 1915, og settust það að í
Grimsby. Jim starfaði sem vélstjóri
á togurum til ársins 1960. Þá hófu
þau hjónin rekstur á bjórkrá. Fyrst
ráku þau Palace Buffet og síðan
Oberon Hotel, en margir íslenskir
sjómenn kynntust þeim hjónum á
þessum ámm. Olla tók allan tím-
ann virkan þátt í rekstrinum og
sá m.a. um matargerð. Þau unnu
við veitingarekstur þar til Jim fór
á eftirlaun.
Jim og Olla eignuðust eitt barn,
Einar Robert, sem er fæddur 1951.
Hann starfar nú sem yfírkennari
í framhaldsskóla í Worthing á Suð-
ur Englandi. Kona hans er Vivian,
sem einnig er kennari. Þau eiga
tvær dætur, Hönnu og Fjólu.
Jim var ekkjumaður þegar þau
Olla kynntust, en með fyrri konu
sinni átti hann son, John, sem að
hluta til ólst upp hjá Ollu og Jim.
John starfar sem skipstjóri og býr
ásamt eiginkonu í Grimsby. Þau
hjónin eiga fimm börn.
Hjónaband Ollu og Jim var mjög
gott og vom þau samhent við at-
vinnureksturinn og í einkalífinu.
Því var missirinn mikill er Jim lést
árið 1986. Einvemnni kunni Olla
ekki vel því að hún var félagslynd.
Hin síðari ár hafði hún ofan af
fyrir sér með lestri, hannyrðum og
garðrækt, sem hún sinnti af sama
dugnaði og öðra, sem hún tók sér
fyrir hendur um ævina. Þrátt fyrir
búsetu erlendis las hún mikið af
íslenskum bókum og bar næmt
skyn á íslenskt mál. Hugsunin var
skýr og minnið gott allt til hins
síðasta og hún varð aldrei „göm-
ul“ þó að árin yrðu mörg.
I Grimsby eignaðist ðlöf góða
vini, bæði meðal nágrannanna og
íslendinga, sem þar em fjölmargir.
Olla hitti reglulega íslenskar konur
búsettar á Humber-svæðinu og tók
hún virkan þátt í félagsskap þeirra,
Freyjunni. Hún hafði mikinn
stuðning af Einari syni sínum,
stjúpsyninum John og fjölskyldum
þeirra, einnig reyndist Helga Gott
henni mjög vel.
Þó að hún byggi erlendis meira
en hálfa ævina hélt hún ávallt
nánu sambandi við ættingja sína
og vini hérlendis með bréfaskrift-
um, símtölum og tíðum heimsókn-
um. Umhyggja Ollu fyrir systkin-
um sínum og þeirra fjölskyldum
var mikil. Við systkinin eigum
bæði góðar minningar frá dvöl
okkar hjá Ollu frænku í Grimsby
og svo er um fleiri af ættingjunum.
Móðir okkar og Olla vora mjög
samrýndar. Þær heimsóttu hvor
aðra oft, einkum hin síðari ár eftir
að þær urðu báðar ekkjur. í fyrra
hélt Olla upp á áttræðisafmæli sitt
t
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
VÉNÝ VIÐARSDÓTTIR,
Goðheimum 12,
lést í Landspítalanum mánudaginn 1. mars.
Gylfi Jónsson,
Guðbjörg Gylfadóttir,
Viðar Gylfason,
Sigurjón Gylfason,
Halldór Gylfason.
t
Útför systur minnar og fóstru,
LAUFEYJAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Baldursgötu 1,
Reykjavík,
sem andaðist þann 23. febrúar, verður gerð frá Fríkirkjunni í
Reykjavfk fimmtudaginn 4. mars kl. 13.30.
Sigríður Guðmundsdóttir,
Sigurður R. Sigurðsson.
t
Hjartkær eiginkona mín, rtióðir okkar, tengdamóðir og amma,
JÓHANNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Kaplaskjólsvegi 37,
verður jarðsungin frá Neskirkju fimmtudaginn 4. mars.
Athöfnin hefst kiukkan 13.30.
Ólafur Guðmundsson,
Valgerður Ólafsdóttir, Ásgeir Þormóðsson,
Guðmundur Ólafsson, Fjóla Guðmundsdóttir
og barnabörn.
t
Elsku faðir minn og tengdafaðir,
JÓN MÝRDAL JÓNSSON,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju á morgun, fimmtudaginn
4. mars, kl. 15.00.
Gisli Jónsson, Heiðbjört Dröfn Jóhannsdóttir.
Lokað
eftir kl. 12.00 á morqun, fimmtudaqinn 4. mars,
vegna jarðarfarar JÓHÖNNU KRISTJANSDÓTTUR.
Rekstrarvörur,
Réttarhálsi 2.
OskarD. Olafs-
son - Minning
Hann afí er dáinn.
Afí sem var allra manna hraust-
astur, hvort sem var til líkama eða
sálar. Afí sem náði því að verða
áttræður síðastliðið sumar, en aldr-
ei að verða gamall. Afi var ávallt
ungur í anda.
Engan þekktum við duglegri og
vinnusamari mann. Annaðhvort var
afí að fara á slökkvistöðina eða að
koma úr saltfiskinum. Hann var
rétt nýhættur að vinna fínnst okk-
ur. Þegar afí var ekki að vinna þá
var hann úti í KR.
Afí var einhver besti liðsmaður
KR-inga allt fram til hins síðasta.
Aldrei lék hann með, heldur studdi
lið sitt dyggilega af hliðarlínunni.
Og þó við bamabömin höfum ekki
séð KR-inga bæta bikuram í safn
sitt, kunni afí ráð við því. Hann
fylgdist með yngri flokkunum betur
en nokkur annar og sá þá vinna
hvert mótið á fætur öðm.
Afi undi sér best úti í Frosta-
skjóli að fylgjast með strákunum
og stelpunum spila bolta. íþróttir
áttu hug hans allan og aldrei þreytt-
ist hann á að kalla leiðbeiningar
og hvatningarorð til krakkanna.
Hann mundi gullaldarárin og hann
hafði þolinmæði til að bíða þeirra
næstu.
Ertidrvkkjur
Glæsileg kafli-
IilartlKinV íidlegir
sidir og in jög
góð þjónusta.
I pplýsingar
ísíma22322
, FLUGLEIDIR
■ÍTKL LimilllK
Það var alltaf jafn gaman að
fara með afa á völlinn, en engum
fannst samt skemmtilegra en hon-
um. Hann tók þátt í leiknum af lífí
og sál og gladdist, líka þegar á
móti blés. Hann hafði trú á strákun-
um, „þetta er alveg að koma“, sagði
hann jafnan.
En afa kynntumst við best þegar
við bjuggum vesturfrá. Flest höfum
við notið þeirrar gæfu að búa í
húsinu hans, vestur í Sörlaskjóli,
sum oft og lengi. Afí bjó með ömmu
á miðhæðinni og oftast bjó eitt-
hvert okkar þar, annað hvort í kjall-
aranum eða í risinu. Þegar við vor-
um yngri bjuggum við þar með for-
eldram og svo aftur seinna þegar
við eltumst og fómm að heiman,
þá var flutt aftur vestureftir. Og
þó afí hafí verið þekktur fyrir ráð-
deild, krafði hann okkur aldrei um
húsaleigu nema rétt til málamynda.
Á sunnudögum var farið vestur-
eftir í heimsókn. Þar hittist fjöl-
skyldan og ræddi málin af miklum
móð og sýndist sitt hveijum. Afí
tók öllu af yfirvegun og ró, hlust-
aði þeim mun betur og lagði svo
sitt til málanna. Hann var vel að
sér í flestu, betur en flestir aðrir.
Afi var sérlega vel lesinn þó hann
hafí ekki átt langa skólagöngu að
baki. Hann var yfírleitt með bók í
hönd, nema þegar hann var úti í
KR. Hann hafði ótrúlega gott minni
og hafði á ámm áður verið í sigur-
sælu liði slökkvistöðvarinnar í
spumingakeppnum í útvarpi.
Sérfræðingar
í blóiiinskrovtinguiii
við öll Ui'kila ri
Skólavöröustíg 12,
á horni Bergstaöastrætis,
sími 19090
með ættingjunum á íslandi. Síð-
ustu ferðina „heim“ kom hún um
síðastliðin jól, þá nýkomin úr upp-
skurði. Þá var í fylgd með henni
önnur sonardóttir hennar.
Olla frænka var dugleg og sjálf-
stæð kona sem skemmtilegt var
að umgangast. Hún var hreinskipt-
in og vönduð til orðs og æðis og
vildi öllum gott gera. Hún var
áhugasöm og víðsýn, fylgdist vel
með atburðupi líðandi stundar og
hafði ákveðnar skoðanir á þjóðfé-
lagsmálum. Olla vandist snemma
vinnu og var ósérhlífín og iðjusöm.
Hún kappkostaði að hafa heimilið
sitt snyrtilegt. Sem dæmi um
dugnað hennar og kjark má geta
þess að hún tók bílpróf þegar hún
var sextug og nú í vetur málaði
hún sjálf íbúðina sína. Var Olla
mjög eftirminnileg, þeim sem
henni kynntust.
Ólöf var lengst af við góða
heilsu. Fyrrihluta febrúar gekkst
hún undir uppskurð og lést þrem
vikum síðar. Hún hélt reisn sinni
og sjálfstæði til hins síðasta. Það
lýsir frænku okkar vel að á sjúkra-
húsinu hafði hún áhyggjur af lág-
um launum hjúkmnarfólksins, sem
annaðist hana svo vel, og ætlaði
hún að láta það verða sitt fyrsta
verk þegar af sjúkrahúsinu kæmi
að bera það upp við bæjaryfirvöld.
Við minnumst góðrar frænku
með hlýhug og söknuði. Einari
syni hennar, John og þeirra fjöl-
skyldum sendum við innilegar sam-
úðarkveðjur frá íslandi. Blessuð
sé minning hennar.
Einar Ingi og Ingibjörg.
Afi var ekki bara vel gefinn,
hann var líka laghentur og útsjónar-
samur og kunni ráð við flestu. Allt-
af var hann boðinn og búinn að
aðstoða ef taka þurfti til hendinni
einhvers staðar. Aldrei taldi hann
neitt eftir sér.
Nú er hann farinn „gamli maður-
inn“ án þess að hafa orðið gamall.
Við söknum hans, bamabörnin, en
hann mun lifa í minningu okkar.
Barnabörn.
Látinn er í Reykjavík, 80 á_ra að
aldri, góður KR-ingur, Óskar Ólafs-
son, sem verið hefur einn mesti
stuðningsmaður félagsins í 60 ár.
Óskar var áhugasamur um
íþróttir, einkum knattspyrnu, ekki
aðeins meistaraflokk, heldur líka
aðra aldurshópa og þekkti unga
keppendur með nöfnum. Þá fylgdist
hann með öðmm íþróttagreinum
af miklum áhuga. Þannig var til-
vera Óskars; leikir, æfíngar, koma
út í KR-heimili, sem hann gerði nær
daglega, spjalla við húsverðina og
aðra um málefni félagsins.
Það var gaman að heyra hann
veija sitt félag, þegar honum þótti
á það hallað og sagt var að hann
væri öfgafullur KR-ingur. Þá kom
fram hve orðheppinn og fastur fyr-
ir Óskar Ólafsson var, hann lét
ekki sinn hlut, skapmikill, en kurt-
eis maður.
Ég vil á þessari stundu þakka
Óskari Ólafssyni einstaka hollustu
við okkar félag, KR, og þakka góð
kynni. Eiginkónu og öðmm að-
standendum fæmm við innilegar
samúðarkveðjur.
Kristinn Jónsson,
formaður KR.
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
í
i
i
i
4