Morgunblaðið - 13.03.1993, Side 24

24
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. MARZ 1993

Otgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Flaraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1200 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 110 kr. eintakið.
Rjúfum þögnina
Ifáum ríkjum eru almennir
hluthafar í fyrirtækjum jafn
meðvitaðir um hagsmuni sína
og í Bandaríkjunum. Hluthafar
fjölmenna á aðalfundi og hika
ekki við að taka til máls um
stöðu fyrirtækisins, gera at-
hugasemdir við stjórnunarað-
ferðir eða leita nánari upplýs-
inga um reksturinn, telji þeir
þess þörf.
Þetta á ekki síst við þegar
kreppir að í rekstri fyrirtækj-
anna og hafa nokkur nýleg
dæmi vakið mikla athygli, þar
sem hluthafar lögðust eindreg-
ið gegn himinháum launa-
greiðslum stjómenda, þrátt
fyrir verulegan taprekstur.
Bandarískir fjárfestar eru nú
einnig famir að láta til sín taka
með þessum hætti utan Banda-
ríkjanna en alls nema fjárfest-
ingar Bandaríkjamanna í er-
lendum fyrirtækjum 250 millj-
örðum dollara. Nokkrar uppá-
komur hafa orðið af þessum
sökum enda ekki alls staðar
staðið jafn fast á kröfunni um
upplýsingaskyldu hlutafélaga
og í Bandaríkjunum. Segja
bandarískir fjárfestar að sækist
fyrirtæki eftir erlendum fjár-
festingum verði þau að sinna
sjálfsögðum kröfum um upp-
lýsingastreymi til erlendra fjár-
festa og veita þeim atkvæða-
vægi á borð við aðra á aðal-
fundum félaganna.
I athyglisverðri grein á Torg-
inu í viðskiptablaði Morgun-
blaðsins sl. fimmtudag er gerð-
ur samanburður á í hve ríkum
mæli bandarískir og íslenskir
hluthafar láta sig rekstur fyrir-
tælq'anna varða. Kemur þar
fram að hér þurfi menn ekki
að beijast fyrir réttu vægi at-
kvæða, þar sem það sé yfírleitt
í réttu hlutfalli við hlutafjár-
eign, né heldur að almennri
upplýsingaskyldu sé sinnt, þar
sem ársreikningar liggi ávallt
fyrir á aðalfundum. Hins vegar
sé það áberandi, ekki síst á
aðalfundum stærri hlutafélaga,
að almennur doði virðist ríkja.
Síðan segir í greininni: „Ef
svo ólíklega vill til að einhver
hluthafínn biður um orðið
roðna menn fyrir hans hönd
og gjóa augunum feimnislega
hver til annars. Hugsanlega er
ástæðan fyrir þessu sú að ís-
lenskur hlutabréfamarkaður er
ungur og óþroskaður og lítil
hefð hefur skapast í kringum
hluti eins og t.d. atkvæða-
greiðslu. Einnig er hægt að
álykta að hluthafar telji sig
ekki hafa þekkingu til að tjá
sig opinberlega um rekstur fyr-
irtækjanna. Onnur ástæða gæti
verið sú að á sumum aðalfund-
um kæra stjómarmenn sig
hreinlega ekki um almennar
umræður. Þeir eru fulltrúar
stærstu hluthafanna, og hafa
þegar gert út um málin á
stjómarfundum sín á milli;
svara fálega þegar fyrirspurnir
berast og draga jafnframt
kjark úr hluthöfum til að koma
með frekari fyrirspum-
ir ... Rökin sem bandarískir
hluthafar nota fyrir afskiptum
af aðalfundum era þau að þeir
hafí ekki efni á að láta stjóm-
ina afskiptalausa. Þeir gera
kröfur um meiri arðsemi fyrir-
tækja og vilja afdráttarlaus
svör ef þeim líkar ekki niður-
staða ársreikninga.“
Þessi lýsing ætti að koma
öllum kunnuglega fyrir sjónir
sem einhvem tímann hafa
fylgst með aðalfundi hjá stóra
hlutafélagi hér á landi. Það er
því miður undantekning að að-
ilar utan stjómar fyrirtækjanna
taki til máls. Hvers vegna?
Á undanfömum áram hefur
það færst mjög í vöxt, að al-
menningur ávaxti sparifé sitt í
formi hlutabréfa, og þá ekki
sízt með aðild að hlutabréfa-
sjóðum verðbréfafyrirtækj-
anna. Þá er það einnig orðið
algengara að fyrirtæki velji
þann kost frekar að efna til
hlutafjárútboðs en að taka lán,
þegar fjármagn vantar inn í
fyrirtæki. Þetta er að öllu leyti
mjög jákvæð þróun. Hún hefur
aftur á móti einnig í för með
sér að fyrirtækin verða að vera
undir það búin að svara undan-
bragðalaust spumingum frá
hluthöfum um rekstur fyrir-
tækisins og taka tillit til vilja
hluthafa við ákvarðanatöku.
Þá verða sparifjáreigendur að
gera þá kröfu til stofnanafjár-
festa að þeir standi vörð um
hagsmuni þeirra á aðalfundum
fyrirtækja sem hlutabréfasjóðir
eða lífeyrissjóðir eiga aðild að.
Það verður vonandi brátt lið-
in tíð að aðalfundir hlutafélaga
séu einhvers konar afgreiðslu-
samkomur þar sem mestu máli
skiptir að sem fæstir taki til
máls. Þetta er ekki síst nauð-
synlegt ef menn sækjast eftir
erlendu áhættufé inn í íslenskt
atvinnulíf. Virkt aðhald hlut-
hafa er fyrirtækjunum hollt og
nauðsynlegt og gæti orðið til
að efla rekstur þeirra sem og
trú almennings á fjárfestingar
í hlutafé. Þau verðbréfafyrir-
tæki, sem sækjast eftir sparifé
landsmanna í hlutafjársjóði
sína og fulltrúar lífeyrissjóð-
anna ættu að taka forystuna í
þessum efnum og rjúfa þögnina
á aðalfundum fyrirtækjanna.
Morgunblaðið/Þorkell
Heiðurslaunaþegar
ÞEIR sem hlutu heiðurslaunin ásamt stjórn Brunabótafélags íslands að lokinni athöfninni í gær.
Heiðurs-
launBI
til fimm
manna
HEIÐURSLAUN Brunabóta-
félags íslands voru í gær
veitt fimm manns úr fjöl-
mennum hópi umsækjenda.
Fjárhæð heiðurslaunanna
jafngildir tæplega 135 þús-
und krónum á mánuði. Heið-
urslaunin í 2 mánuði hlutu
að þessu sinni Adolf Frið-
riksson, fornleifafræðingur,
Inga Jóna Bachmann, sópr-
ansöngkona og Olafur Arni
Bjarnason, tenórsöngvari.
Heiðurslaun til þriggja mán-
aða hlutu Svava Hólmfríður
Þórðardóttir, lyfjafræðing-
ur og dr. Þuríður J. Jóns-
dóttir, taugasálfræðingur.
í fréttatilkynningu frá stjóm
Brunabótafélags íslands segir að
megintilgangur stöðugildisins sé
að gefa einstaklingum kost á að
sinna sérstökum verkefnum, sem
til hags og heilla horfí fyrir ís-
lenskt samfélag, hvort sem það
er á sviði lista, vísinda, menning-
ar, íþrótta eða atvinnulífs. Þau
verkefni ein komi til greina sem
kostuð séu af viðkomandi ein-
staklingi sjálfum.
Hver sá sem heiðurslaun hlýtur
skuldbindur sig til að gera stjóm
BÍ grein fyrir því hveiju hann
fékk áorkað meðan launanna naut
við og áskilur félagið sér rétt til
að greina frá því en krefst þó
einskis annars af umsækjenda en
að hann af alúð og samviskusemi
takist á við verkefni sitt.
Margvísleg viðfangsefni
Adolf Friðriksson fomleifa-
fræðingur hlaut heiðurslaun sín
til að að þróa aðferðir sem hann
vinnur að við kortlagningu fom-
leifa á íslandi. Inga Jóna Bac-
hmann hlaut launin í því skyni
að auðvelda henni frekara söng-
nám á Ítalíu og heiðurslaunum
Ólafs Áma Bjamasonar er ætlað
að auðvelda honum að fullnuma
sig í list sinni. Svava Hólmfríður
Þórðardóttir hyggst auka þekk-
ingu sína á eiturefnum og aðferð-
um við efnagreiningu brunarústa
og Þuríður J. Jónsdóttir hlaut
heiðurslaun í því skyni að geta
sinnt rannsóknarstörfum er lúta
að meðferð heilaskaddaðra á virtri
rannsóknarstofnun erlendis.
Formaður Landssamtakanna heimili og skóli um samræmdu prófin
Hvatning og vísbending um
starf kennara og skólanna
UNNUR Halldórsdóttir formaður Landssamtakanna heimili og
skóli, sem er samtök foreldra barna á grunnskólaaldri, segir það
umhugsunarvert að milli 25 til 30% nemenda í grunnskólum lands-
ins nái ekki lágmarkseinkunn á lokaprófi. Samræmd próf séu nauð-
synleg bæði sem hvatning fyrir nemendur og sem sterk vísbending
til kennara og skólanna um þeirra starf. Upplýsingar um prófin
verði að kynna en hún viti til að fulltrúum í Skólamálaráði Reykja-
víkur sé til dæmis ekki kynnt niðurstaða þeirra.
Því hefur verið haldið fram að
prófín segðu ekkert til um stöðu
nemenda og sagði Unnur að ef svo
væri ættu menn sjálfsagt að halda
ró sinni en hún teldi að próf væru
nauðsynleg bæði fyrir nemendur
og kennara. „Próf virðast virka örv-
andi á kennarana sem auðvitað er
Lögmætur félagsfundur Læknafélags Reykjavíkur
annt um sína nemendur og vilja
koma þeim áfram,“ sagði hún.
„Það gæti verið gott fyrir skóla-
starfið að prófa tilviljanakennt í
mismunandi fögum milli ára. Eins
þyrfti að koma á samræmdum
könnunarprófum miklu fyrr en
núna fá nemendur fyrst lokaniður-
stöðu eftir tíu ára nám.“
Kennsla miðuð
við próf
Ályktun gegn tilvísana-
skyldu samþykkt einróma
Á LÖGMÆTUM félagsfundi sem haldinn var í Læknafélagi
Reykjavíkur á fimmtudaginn var samþykkt samhljóða álykt-
un þess efnis að hver einstaklingur skuli eiga óskoraðan rétt
á að leita sér lækninga hjá þeim lækni sem hann kýs, án
þeirrar kvaðar að annar læknir hafi þar milligöngu. Þá álykt-
ar fundurinn að ekki beri að taka upp tilvísanaskyldu fyrir
sjúklinga þurfi þeir að leita sér læknisaðstoðar hjá öðrum
en heimilislækni sínum. Ályktunin hefur verið send ráðherr-
um ríkisstjórnarinnar, heilbrigðisnefnd Alþingis og land-
lækni.
Að sögn Högna Óskarssonar,
formanns Læknafélags Reykjavík-
ur, skráðu 79 sig á viðverulista á
fundinum á fímmtudag, en fleiri
félagsmenn hefðu þó mætt á fund-
inn. Atkvæði greiddu 85 og sam-
þykktu þeir allir tillöguna. Tillaga
þessi hafði áður verið rædd á al-
mennum félagsfundi 24. febrúar
síðastliðinn og var ályktunin þá
samþykkt með 90 atkvæðum en
sex voru á móti. Þar sem sýnt var
að á þeim fundi var innan við fjórð-
ungur félagsmanna mættur taldist
tillagan ekki samþykkt og var því
boðað til annars fundar.
Ákveðinn hópur óhress
Högni sagði ljóst að ákveðinn
hópur félagsmanna í Læknafélagi
Reykjavíkur væri óhress með sam-
þykkt ályktunarinnar, ogþað væru
aðallega læknar innan heilsugæsl-
unnar, en þó væri ekki einhugur
um málið milli þeirra. Aðspurður
um frekari viðbrögð af hálfu
Læknafélags Reykjavíkur vegna
hugsanlegrar tilvísanaskyldu sagði
Högni að á það ætti eftir að reyna.
„Það er ákvæði í samningum
stofusérfræðinga við Trygginga-
stofnun um að verði tilvísanir sett-
ar á þá sé heimilt að segja samn-
ingnum upp án fyrirvara. Samn-
ingurinn byggir á því að það sé
nokkuð fijálst flæði, en taxtinn er
töluvert lægri heldur en væri í lok-
aðra kerfí og það er sá hagur sem
ríkisvaldið hefur af þessu kerfí.
Ef mikill samdráttur verður hjá
sérfræðingum yrðu þeir væntan-
lega að segja upp samningum og
sen\ja um miklu hærri taxta ein-
faldlega til þess að geta haldið
þessari aðstöðu sinni gangandi.
En það hefur ekki verið tekin nein
ákvörðun um það og það verður
bara að koma í ljós hvað verður,“
sagði Högni.
Unnur sagðist sammála skóla-
mönnum sem teldu samræmd próf
í 10. bekk ekki gefa fullkomna
mynd af stöðu nemenda. Sumir
skólar miði kennsluna eingöngu
við samræmdu prófín, sem verður
til þess að nemendur með góða
hæfíleika á öðrum sviðum en þeim
sem prófað er í, væru aldrei metn-
ir að verðleikum.
Samræmd próf í lok
fjórða bekkjar og lok sjö-
unda bekkjar
í niðurstöðu áfangaskýrslu nefnd-
ar um mótun menntastefnu, er lagt
til að samræmd próf verði haldin
í lok fjórða bekkjar og í lok sjö-
unda beklqar. Sagði Unnur að það
yrði mjög til bóta að taka upp
þessi próf sérstaklega ef þau nýtt-
ust skólum til sjálfskoðunar og
leiðbeiningar um frekari skólaþró-
un. „Ég veit ekki hvort prófín hafí
verið notuð innan skólanna til að
bæta kennsluna," sagði hún.
„Skólar fá niðurstöður nemenda á
prófunum en ég veit ekki hvort
þeir fá samanburð við aðra skóla
eða upplýsingar um hvar þeir
standa í einstökum fögum í saman-
burði við aðra skóla. Og hvort þá
fari sjálfkrafa í gang endurmat á
kennsluháttum. “
MORGUlýBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. MARZ 1993
25
Hagfræðistofnun gerir athugun á notkun almenningsvagnakerfisins
Ábati gæti veríð 4,7-6,2
milliarðar kr. á 12 árum
ÞJÓÐHAGSLEGUR ábati af rekstri almenningsvagnakerfis
gæti verið 4,7 til 6,2 milljarðar næstu tólf ár miðað við 6%
reiknivexti og 50 króna meðálverð á farmiða, segir í skýrslu
Hagfræðistofnunar Háskóla íslands fyrir samgönguráðu-
neytið, Almenningsvagna bs., SVR og Vegagerð ríkisins.
Ávinningurinn gæti orðið enn meiri ef farþegum fjölgaði í
19 milljónir á ári, þar sem 450 milljón króna niðurgreiðslur
sveitarfélaga féllu niður. Kostnaður við hvern ekinn kílómet-
er með almenningsvagni er talinn vera um 6 til 7 krónur en
15 krónur með einkabíl. Niðurstöðurnar voru kynntar í gær.
hafí verið um 340 km árið 1990 en
var 160 km árið 1960. Á sama tíma
hefur bifreiðaeign aukist úr 7 þús.
árið 1960 í 45 þús. árið 1990. Þá
segir að: „Undanfarið hefur átt sér
stað töluverð umræða um tap Stræt-
isvagna Reykjavíkur og til að minnka
það var gripið til þess ráðs að skerða
þjónustu SVR, þ.e. tíðni ferða var
breytt úr 15 mín. í 20 mín. að degi
til. Eins og fram kemur í skýrslunni
sýnir rekstrarreikningur almenn-
ingsvagnafyrirtækjanna á höfuð-
borgarsvæðinu 450 milljóna framlag
sveitarfélaganna árið 1992, miðað
við 50 kr. meðalmiðaverð og 9 millj-
ónir farþega á ári. Ef, með markaðs-
setningu og sambærilegum aðgerð-
um og borgaryfírvöld í nágranna-
löndunum hafa gripið til, væri hægt
að fjölga farþegum í 19 milljónir á
ári myndi niðurgreiðsla sveitarfélag-
anna sem nemur 450 milljónum á
ári falla niður.“
Pharmaco leitar eftir
samvinnu um stofnun
og rekstur lyfjabúða
PHARMACO HF. hefur auglýst eftir lyfjafræðingum,
apótekurum og iæknum með stofnun og rekstur lyfjabúða
í huga. Sindri Sindrason, framkvæmdastjóri fyrirtækis-
ins, segir að það hljóti að standa starfsmönnum í þessum
geira nær að standa að uppbyggingu lyfjaverslana en
aðilum í almennum verslunarrekstri. Hann segir að í fram-
haldi af væntanlegum lyfjalögum verði hugmyndin um
lyfjaverslanir þróuð í samvinnu við þá aðila sem auglýst
hafi verið eftir samvinnu við.
Reksturinn verði ríkisstyrktur
Ingimundur Sigurpálsson bæjar-
stjóri í Garðabæ og formaður stjórn-
ar Almenningsvagna bs., sagði að
viðræður væru í gangi við fulltrúa
ríkisstjómarinnar um þátttöku ríkis-
ins í rekstrinum. Til þessa hefurþjón-
ustan eingöngu verið í höndum sveit-
arfélaga án þess að vera eitt af þeirra
skylduverkefnum. „Við teljum að rík-
ið eigi að leggja sitt af mörkum til
þessarar þjónustu í stað þess að
skattleggja og þar með að hagnast
á henni," sagði hann. „Sveitarfélögin
leggja fram um 500 milljónir í rekst-
urinn á hveiju ári og þar af renna
um 120 milljónir til ríkissjóðs."
Farþegum fækkað um 10 millj.
Farþegum Strætisvagna Reykja-
víkur hefur fækkað úr 17,5 milljón-
um árið 1962 í 7,1 milljón árið 1991
meðal annars vegna breytinga á
efnahag manna og um leið fíölgun
bfla. í könnuninni kemur fram að
erlendis hafí hafí verið skorin upp
herör gegn bílaumferð í miðborgum
og um leið hefur almenningsvögnum
verið gert hærra undir höfði. „Á
meðan þessi þróun hefur átt sér stað
erlendis hafa almenningssamgöngur
átt undir högg að sækja á Islandi,
það er í Reykjavík. Athyglisvert er
að í stað þess að fylgja þróuninni
erlendis hafa borgaryfírvöld í
Reykjavík leitast við að gera bif-
reiðaeigendum lífið léttara og er þá
átt við það átak sem hefur átt sér
stað í bflastæðismáium í miðborg
Reykjavíkur."
45 þús. bílar
Bent er á að lengd gatnakerfísins
Apótekarar-lyfjafræð-
ingar-læknar
Pharmaco auglýsti eftir lyfja-
fræðingum sem uppfylli skilyrði til
þess að fá lyfsöluleyfí samkvæmt
væntanlegum lyijalögum í Morg-
unblaðinu í gær. Neðar í sömu
auglýsingu er leitað eftir samvinnu
við starfandi apótekara og lækna
um stofnun hlutafélags um rekstur
lyfjabúða.
Standi fyrirtækinu nær
Sindri Sindrason, framkvæmda-
stjóri fyrirtækisins, sagði að með
drögum að nýjum lyfjalögum
opnaðist möguleiki á stofnun og
rekstri lyíjaverslana. Forsvars-
mann Hagkaups og Bónus hefðu
lýst því yfir að þeir hygðust fara
þessa leið og Pharmaco þætti rekst-
ur af þessu tagi standa sér ná-
lægt. „Það hlýtur að standa okkur
og þeim stéttum sem hafa sérhæft
sig í þessum geira nær að standa
að svona uppbyggingu en almenn-
um verslunum. Þannig teljum við
að fagleg sjónarmið myndu betur
njóta sín en í hinum verslununum,"
sagði Sindri.
Keðja
Aðspurður sagði hann að hug-
myndin væri enn ómótuð enda
væri ekki endanlega búið að ganga
frá lögunum. „Víða erlendis er hins
vegar þekkt að apótek séu rekin í
keðjum í tengslum við lyfjafram-
leiðslufyrirtæki eða lyijaheildsölur.
Það á t.d. við í Bretlandi,“ sagði
Sindri sagðist gera ráð fyrir að
lyfjaverslanimir yrðu settar niður
þar sem það þætti fýsilegt.
Hann kvaðst reikna með að boð-
ið yrðu upp á svipað vöruúrval og
nú er boðið upp á í apótekum en
bætti við að búast mætti við að
þróunin hér heima yrði sú sama og
erlendis að því leyti að farið yrði
að bjóða upp á enn fleiri vöru-
flokka. Hann sagðist hafa fengið
jákvæð viðbrögð við auglýsingunni.
Sveppalyf í helmingi gnlróta-
sýna í könnun Hollustuvemdar,
Undir mörkunum í erlendum gulrótum en yfir mörkum í einu íslensku sýni
AF 24 sýnum af gulrótum, þar af 9 innlendum, sem Hollustu-
vernd ríkisins hefur tekið undanfarin tvö ár hefur sveppalyf-
ið vinklozolin fundist í helmingi sýnanna, og er það eina
vamarefnið sem greint hefur verið í gulrótum. Hollustu-
vernd hefur fundið efnið í gulrótum frá einum innlendum
framleiðanda, og í byrjun árs 1992 mældist efnið hjá honum
yfir viðmiðunarmörkum. Af erlendum gulrótum hefur efnið
fundist í 10 sýnum, en í litlu magni og undir viðmiðunargild-
um í reglum og stöðlum um hámarksmagn þessa efnis í
gulrótum.
í Morgunblaðinu var fyrir
skömmu haft eftir Guðmundi Sig-
þórssyni skrifstofustjóra í landbún-
aðarráðuneytinu að bannað væri að
nota sveppa- og roteyðandi lyf á
gulrætur, en allur innflutningur
væri með slíkum lyfjum. Meðal ann-
ars af þessu tilefni óskaði Gísli V.
Einarsson framkvæmdastjóri Mata
hf. eftir upplýsingum frá Hollustu-
vemd ríkisins um það hve mörg
sýni hefðu verið tekin af innfluttum
gulrótum og í hve mörgum þeirra
hafí fundist sveppa- og roteyðandi
efni, og í hve mörgum sýnum þessi
efni hefðu verið yfír hættumörkum.
Jafnframt var óskað eftir samskon-
ar upplýsingum um innlendar gulr-
ætur. Þá var óskað eftir upplýsing-
um um það hve mörg sýni hefðu
verið tekin af innfluttu grænmeti
og hvað skoðun á þeim hefði leitt
í ljós varðandi eiturefni og í hve
mörgum tilvikum eiturefni hafí ver-
ið umfram leyfileg mörk, en jafn-
framt vár óskað eftir sambærilegum
upplýsingum varðandi innlent
grænmeti.
Ekki ástæða til aðgerða
í svari Hollustuvemdar ríkisins
til Mata hf. kemur fram að þar
hafí undanfarin tvö ár verið unnið
að eftirliti með innfluttum ávöxtum
og grænmeti með tilliti til
varnarefna í samræmi við ákvæði
laga um framkvæmd
innflutningseftirlits. Einnig hefðu
innlendar matjurtir verið töluvert
skoðaðar. Skimað væri fyrir leifum
af 32 vamarefnum, sem aðeins
væri hluti af mögulegum efnum, en
skimað væri fyrir þeim efnum sem
algengast væri að fínna í ávöxtum
og grænmeti. Af þeim níu innlendu
gulrótarsýnum sem skoðuð voru, en
þau voru frá 6 framleiðendum,
fannst eins og fyrr segir sveppalyf
í gulrótum frá einum framleiðanda,
og mældist það yfír
viðmiðunarmörkum í byijun árs
1992. Fram kemur að lyfið hafí
verið notað til að veija vömna gegn
skemmdum eftir uppskem, en ekki
hafði verið sótt um skráningu
lyfsins til þeirrar notkunar. Ekki
hafi þótt ástæða til aðgerða þar sem
þetta hafi verið í lok sölu á gulrótum
frá þessum framleiðanda, og efnið
ekki í það miklu magni að talið
væri að heilsutjón stafaði af.
Gulrætur frá þessum framleiðanda
hafí síðan verið í lagi og sveppalyf
langt undir viðmiðunarmörkum.
í svari Hollustuvemdar kemur
fram að þessa dagana sé unnið að
heildamppgjöri varðandi sýnatöku
á grænmeti fyrir árið 1992, en ljóst
sé að í heildina hafi ástand þess
grænmetis sem skoðað hafi verið
með tilliti til þeirra 32 vartnarlyfja
sem um ræðir verið mjög gott.