Morgunblaðið - 26.05.1993, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. MAÍ 1993
31
Minning
Jhgólfur Jóhannes-
son frá Skálholtsvík
Fæddur: 27. ágúst 1916
Dáinn: 18. maí 1993
Ingólfur Jóhannesson hefur. lokið
jarðvist sinni. Hann varð bráð-
kvaddur á fæðingarstað sínum í
Skálholtsvík við Hrútafjörð, þriðju-
daginn 18. maí síðastliðinn. Andlát
Ingólfs kom ættingjum hans og vin-
um á óvart, svo hress og atorku-
samur sem hann hafði verið.
Ingólfur var næstyngstur í tólf
bama hópi foreldra sinna, þeirra
Sigurrósar Þórðardóttur og Jóhann-
esar Jónssonar, sem lengi bjuggu í
Skálholtsvík. Sex systkinanna eru
nú látin, en sex iifa. Þau systkinin
hafa alla tíð verið samhentur hópur
með sterk ijölskyldubönd.
Sem ungur maður gerðist Ingólf-
ur bóndi á föðurleifð sinni ásamt
bræðrum sínum. Ingólfur giftist
ungur Ástu Emilsdóttur frá Krossi
á Barðaströnd og bjuggu þau fé-
lagsbúi með bræðrum Ingólfs, þeim
Jóni og Amdóri, á ámnum 1942-
1948. En örlögin gripu inn í. Ásta
dó aðeins 34 ára að aldri árið 1947.
Þeim Ingólfi var ekki barna auðið,
en Ásta átti þijú böm fyrir, þegar
hún giftist Ingólfi.
Leið Ingólfs lá til Reykjavíkur
eftir að hann brá búi. Starfaði hann
þá fyrst hjá Ölgerðinni Egill Skalla-
grímsson hf., en fljótlega réðst hann
til Mjólkursamsölunnar í Reykjavík,
og þar starfaði hann samfleytt í
yfir fjóra tugi ára sem bifreiðastjóri.
í Reykjavík varð hann fyrir því
stóra láni að kynnast Guðríði Ein-
arsdóttur, sem varð síðari eiginkona
hans árið 1950. Óhætt er að fuil-
yrða að hjónaband þeirra var með
eindæmum fallegt. Milli þeirra
hjóna ríkti gagnkvæmur skilningur,
ást og virðing.
Ingólfur Jóhannesson var maður
glæsilegur í útliti, hár maður og
spengilegur og fríður sýnum. Auk
þess prýddi hann lundarfar, sem
var með afbrigðum gott, hann var
glaðlyndur, glettinn og hlýlegur og
hvers manns hugljúfí. En Ingólfur
gat líka átt það til að vera smáert-
inn og stríðinn, en þó í góðu, og
ekki höfðu þeir sem þekktu Ingólf
vel, nema gaman af. Ingólfur var
líka ættrækinn og heimili Inga og
Gógóar stóð ævinlega opið fyrir
ættingjum og vinum utan af landi,
þegar þeir voru á ferðinni í höfuð-
borginni. Gestrisnin og höfðings-
skapurinn sátu í fyrirrúmi á heimili
þeirra, og þar var gott að dvelja.
Það var líka áberandi eðlisþáttur
í fari Ingólfs hversu mikill bamavin-
ur og dýravinur hann var. Ingólfur
lét fólk sig miklu varða, hann vildi
leggja því gott til og sýndi það í
verki. Umhyggju hans og elskusemi
Birgir Krisijáns-
son — Minning
Fæddur 7. ágúst 1925
Dáinn 14. maí 1993
Nú er hann Birgir afi okkar dá-
inn. Svolítið erfitt er fyrir okkur
bræðuma fjögurra og sex ára að
skilja það að við fáum ekki að hitta
afa aftur. Við vitum samt að afi
er núna hjá Guði og hann er líka
alltaf hjá okkur og passar okkur.
Við minnumst afa þó alltaf fyrir
gönguferðirnar niður í fjöru, bíltúr-
ana og sundlaugaferðimar þar sem
synt var á bakinu á afa.
Alltaf var gaman að koma á
Fálkagötuna, en afi lék sér alltaf
með okkur og gaf okkur athygli
sína frekar en að tala allan tímann
við fullorðna fólkið. Afi okkar var
góður maður sem við fengu alltof
lítinn tíma með sem við erum þó
þakklátir fyrir að hafa haft.
Blessuð sé minning þín, afi okk-
ar.
Daníel og Alexander.
Tengdafaðir minn, Birgir Krist-
jánsson, lést skyndilega eftir mjög
skömm veikindi á Benidorm 14.
maí, þar sem hann var í leyfi ásamt
tengdamóður minni.
Birgir fæddist í Syðra-Holti í
Svarfaðardal 7. ágúst 1925 og var
því aðeins 67 ára gamall þegar
hann lést. Foreldrar hans voru
Kristján Hallgrímsson frá Syðra-
Holti og Guðlaug Þorvaldsdóttir frá
Árgerði í Svarfaðardal. Systkini
Birgis urðu fjögur alls, en tveir eft-
irlifandi bræður hans, Páll og Hart-
mann, búa á Dalvík.
Birgir lagði snemma stund á sjó-
mennsku og öðlaðist réttindi sem
stýrimaður 1949. Stundaði hann
síðan sjómennsku í mörg ár á togur-
um frá Akureyri. Eftirlifandi eigin-
konu sinni, Björgu Þórisdóttur,
kvæntist Birgir 22. nóvember 1955
og voru þau mjög samrýnd alla tíð.
Eignuðust þau þijú börn: Jórunni
Sigríði, fædda 6. ágúst 1955, Krist-
ján, fæddan 27. desember 1957,
og Guðlaugu Kristínu, fædda 6.
júní 1964. Birgir og Björg bjuggu
nánast alla sína tíð á Akureyri eða
þangað til fyrir um fimm árum
þegar þau fluttust búferlum til
Reykjavíkur og bjuggu sér heimili
á Fálkagötunni. Starfaði Birgir síð-
ustu árin sem einn af umsjónar-
mönnum Morgunblaðshússins Aðal-
stræti 6 í Reykjavík.
Ég kynntist Birgi fyrst fyrir átta
árum og kom hann mér þá strax
fyrir sjónir, eins og ég átti eftir að
kynnast honum síðar, sem dagfars-
prúður, hæglátur og orðvar maður.
Birgir var góður maður og heiðar-
legur sem ekki bar tilfinningar sín-
ar á torg ná kvartaði þótt kvillar
sæktu á hann. Hann var maður sem
stóð alltaf eins og klettur í hafi
þótt öldurnar ólguðu allt í kring.
Birgir hafði alltaf veraldleg og
hversdagsleg málefni á hreinu
gagnvart sér, fjölskyldu sinni og
öðrum sem er hveijum manni til
eftirbreytni. Er ég þakklátur fyrir
að hafa kynnst Birgi á minni lífs-
leið, sem mér er um leið kært að
minnast hér. Vil ég að lokum færa
tengdamóður minni innilegar sam-
úðarkveðjur og bið Guð að styrkja
hana í sorg hennar.
Blessuð sé minning Birgis Krist-
jánssonar.
Helgi Þ. Kristjánsson.
var við brugðið. Börn löðuðust fljótt
að honum, og dýrin sömuleiðis. Á
vetuma áttu fuglarnir von á góðu
frá Ingólfi og þá voru engir fuglar
undanskildir, einnig mávar og svan-
ir löðuðust að þessum veigerðar-
manni sínum sem daglega gaf þeim,
þegar flestar bjargir voru þeim
bannaðar.
Stórborginni Reykjavík samsam-
aðist Ingólfur fljótt eftir að hann
flutti suður og kunni vel að meta
kosti borgarlífsins. Engu að síður
var hann áfram hinn sanni sveita-
maður, náttúruunnandi, veiðimaður
og sjósóknari í frístundum. Og Ing-
ólfur var dugmikill maður, hagsýnn
og afar nákvæmur í peningamálum.
Hann vildi aldrei standa í skuld við
nokkum mann, og skipti þá ekki
máli hversu lítil upphæðin var.
Áram saman hélt hann til hrogn-
kelsaveiða á Skeijafirði á vorin og
seldi afla sinn við fjölfarnar umferð-
argötur borgarinnar. Hugur hans
dvaldi einatt í Skálholtsvík og þang-
að leitaði hann og fjölskylda hans
þegar færi gafst. Þau Ingólfur og
Gógó lifðu ágætu félagslífi og ferð-
uðust talsvert til útlanda, þegar
færi gafst. Þau störfuðu með fé-
lagsskapnum Kátu fólki, stunduðu
spilamennsku í hópi kunningja og
heimsóttu ættingja og vini. Það
vora heimsóknir sem við kunnum
vel að meta.
Þegar löngum starfsdegi hjá
Mjólkursamsölunni lauk, tók Ingólf-
ur af alefli til við áhugamál sín og
hugðarefni. Hann flutti bát sinn,
Lukku, til Skálholtsvíkur, og kom
sér upp aðstöðu fyrir bátinn, auk
þess að koma sér upp litlu sumar-
húsi, þar sem þau hjónin dvöldu oft.
Fyrir fjóram árum fékk Ingólfur
slæmt hjartakast þar sem hann var
staddur á biðstofum augnlækna á
Landakoti. Lífi hans var borgið og
eftir hjartaaðgerð var Ingólfur
áram yngri en fyrr og hans biðu
fjögur athafnasöm og gleðirík ár.
Ásamt Magnúsi, syni þeirra hjóna,
og Björgu Björnsdóttur, sem varð
tengdadóttur þeirra á þessu tíma-
bili, keyptu þau stórt hús í Trönu-
hólum, á einstaklega fögrum stað
í borginni, þar sem útsýn er yfir
laxveiðiá, athafnasvæði hesta-
manna og óbeislaða náttúru. Betra
umhverfi gat Ingólfur ekki hugsað
sér. Á þessum árum bættist líka
við í heimilið lítill sólargeisli, sem
fékk nafnið Ingólfur Máf, og vora
þeir einkar samrýndir félagarnir og
nafnamir.
Þegar dauðann bar að garði, var
Ingólfur á sínum fæðingarslóðum,
og beið byijar fyrir sig og aðstoðar-
mann sinn. Það hafði gefið illa og
ekki fært á sjó um alllanga hríð,
en betri dagar til sjósóknar í vænd-
um. En sú veiðiferð var aldrei far-
in. Ingólfur tókst á hendur aðra
ferð og lengri, sem okkur er öllum
einhvemtíma búin. Án efa bar
dauða vinar okkar að höndum eins
og hann hefði helst viljað kjósa
sér. Hann fékk hægt andlát á sínum
æskuslóðum, sem hann elskaði svo
mjög. Þó er það svo að við hefðum
viljað hafa Ingólf í nálægð okkar
miklu lengur, en eigi má sköpum
renna.
Við viljum að lokum senda Gógó,
Magga, Björgu og barnabörnunum,
þeim Guðríði Ernu, Ástu Lilju, og
litla Ingólfi Má, okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur. Megi góður guð varð-
veita minninguna um góðan mann.
Fjóla Arndórsdóttir,
Jón Birgir Pétursson.
Það er ávallt erfitt þegar fólk er
kallað brott úr þessu jarðlífi. Ingi
frændi var skyndilega kallaður
brott frá okkur hinn 18. maí síðast-
liðinn. Aðeins minningin um góðan
mann situr eftir og því langar mig
til að minnast frænda míns í stuttu
máji.
Ég kynntist Ingólfi frænda mín-
um og konu hans Gógó vel þegar
ég var í sveit hjá afa mínum og
ömmu í Skálholtsvík. Ingólfur hafði
alla tíð sterkar taugar til æsku-
stöðva sinna í Skálholtsvík og komu
þau Gógó þangað á hveiju sumri.
Var þeirrar stundar þegar Ingi og
Gógó myndu renna í hlaðið ávallt
beðið með mikilli eftirvæntingu.
Eftir að Ingi hætti að vinna gerðu
þau sér yndislegan íverustað í Skál-
holtsvík sem þau kölluðu Inghól.
Þar dvöldu þau gjarnan stóran hluta
sumarsins. Ingi átti bát sem heitir
Lukka og það kom fyrir að Ingi
færi á sjóinn meðan hann dvaldist
fyrir norðan. Fór ég þá gjaman
með honum ef tími gafst til. Þær
sjóferðir urðu margar hveijar mjög
eftirminnilegar, en mér er ein þeirra
mjög minnisstæð. í þeirri sjóferð
bilaði vélin í bátnum. Þó að við hin
hefðum misst alla von um að hún
færi aftur í gang gafst Ingi ekki
upp og tókst að lokum með þijósku
sinni og þrautseigju að koma henni
í gang.
Ingi var sérlega góður maður við
alla þá sem minna máttu sín. Hann
var mikill dýravinur og hændust
dýr að honum og treystu honum
enda fannst honum aldrei of vel við
þau gert.
Allt er breytingum háð. Hlutir
sem manni þóttu sjálfsagðir eins
og það að sitja í frístundum og
spila marías eða kana í eldhúsinu
í Skálholtsvík era skyndilega orðnir
að dýrmætri minningu um stundir
sem maður átti með Inga.
Það er undarleg tilhugsun að
aldrei framar muni maður heyra
hann stríða einhveijum góðlátlega
eða sjá hann kíma eilítið á sinn
sérstaka hátt.
Gamansemi hans, góðmennska
og góðlega stríðnisbrosið mun alltaf
standa ljóslifandi í huga mér. Um
leið og ég kveð Inga vil ég þakka
fyrir allar góðu stundimar sem ég
átti með honum. Minningin um
góðan mann mun ávallt lifa í hjarta
mínu.
Elsku Gógó, Maggi, Björg, Ema,
Ásta og Ingi litli megi Guð gefa
ykkur allan þann styrk sem þið
þurfíð á þessum erfiðum tímum.
Fura Ösp Jóhannesdóttir.
HÓPFERÐIR VEGNA
JARÐARFARA

[ÖfUM GÆÐA HÓPBIFREIÐA
FRÁ12TIL65 FARÞEGA
LBITID UPPLÝSING/
»!í
fÓPFERÐAMIÐSl
Bíldshöfða 2a,
Sfmi 685055, Fax 674969
SUZUKISWIFT
ARGERÐ 1993
★
★
★
★
★
Aflmikil, 58 hestafla vél með beinni innspýtingu.
Odýr í rekstri - eyðsla frá 4,0 1. á hundraðið.
Framdrif.
5 gíra, sjálfskipting fáanleg.
Suzuki Swift kostar frá
kr. 795.000.- stgr. (3ja dyra GA)
$ SUZUKI
SUZUKI BÍLAR HF
SKEIFUNNI 17 SlMI 68 51 00
LIPUR OG SKEMMTILEGUR 5 MANNA BÍLL