Morgunblaðið - 20.06.1993, Blaðsíða 25

Og því varð allt svo hljótt við helfrep þína
sem hefði klökkur gígjustrengur brostið.
Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið,
sem hugsar til þín alia daga sína.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá biómgast enn, og blómgast ævinlega,
þitt bjarta vor i hugum vina þinna.
Sem sjálfur Drottinn mildum lófum lyki
um lífsins perlu í gullnu aupabliki.
(Tómas Guðmundsson)
Fyrir réttum 25 árum útskrifað-
ist stór hópur stúdenta frá Mennta-
skólanum í Reykjavík og þar á
meðal allmargar stúlkur úr bekk
sem kallaður var 6. A. Á þessum
björtu sumardögum undanfarið höf-
um við haldið upp á þennan áfanga,
en þó ekki með þá gleði í hjarta
sem slík afmæli bjóða upp á. Fyrsta
skarðið hefur verið rofíð í bekkinn
okkar við fráfall Magdalenu
Schram sem við kveðjum í dag. Við
höfum í vetur fylgst með ótrúlegu
andlegu þreki hennar í baráttunni
við sjúkdóminn sem að lokum hafði
vinninginn er hún lést 9. júní sl.
Magdalena, sem ávallt var kölluð
Malla, fæddist 11. ágúst 1948, dótt-
ir hjónanna Björgvins Schram og
Aldísar Brynjólfsdóttur Schram.
Hún ólst upp í vesturbænum, gekk
í Melaskóla og Hagaskóla og hóf
nám við MR haustið 1964 og lauk
þaðan stúdentsprófí vorið 1968.
Hún varð fljótt sjálfsagður leiðtogi
hópsins og kom þar margt til. Fas
hennar einkenndist ávallt af hug-
rekki, heilbrigðri skynsemi og léttri
lund. Hún var flugmælsk, skýr og
bjó yfír miklu sjálfsöryggi. Hluta
þessa öryggis má rekja til uppeldis
hennar og aðstæðna. Hún var alin
upp á stóru heimili, sú fímmta í röð
sjö systkina, við góð efni og skiln-
ingsríka en þó stranga leiðsögn for-
eldra sinna. Þau höfðu ávallt hús
sitt opið fyrir vini barna sinna og
var því oft fjölmennt í Sörlaskjól-
inu, enda kölluðum við heimilið
stundum Sirkus Schram.
Á menntaskólaárunum var Malla
mjög áberandi í nemendahópnum,
hélt ræður á málfundum, skrifaði í
skólablaðið, var kosin Scriba schol-
aris, ritari skólafélagsins, og var á
alla lund virkur þátttakandi í skóla-
lífínu. Örlæti og óeigingimi voru
áberandi þættir í fari hennar, enda
kaus hún jafnan að deila veraldlegu
og andlegu ríkidæmi sínu með öðr-
um og nutum við skólasystur henn-
ar oft góðs af. Ósjaldan stormaði
hópurinn niður á veitingastaðinn
Tröð í kakó og vöfflur er Möllu
höfðu áskotnast íjármunir. Hún
talaði, skrifaði og las mikið, ók um
á gömlum Willys-jeppa, alltaf á
sokkleistunum. Jeppa þessum lagði
hún gjaman öfugt í stæði, bæði við
MR o g aðalskemmtistað þessa tíma,
Hótel Borg, og notaði síðan sekt-
armiðana til að veggfóðra herbergið
sitt. Hún spilaði og oft brids heilu
nætumar og fátt átti betur við hana
á þessum áram en að sitja í reykjar-
kófí í risinu í Sörlaskjólinu í góðum
vinahópi og ræða málin og gamlar
plötur með Marlene Dietrich gjarn-
an á fóninum.
Menntaskólaárin einkenndust
þannig af lífi, fjöri og áhyggju-
leysi, en þó varð snemma ljóst að
stúlkan átti líka til alvörugefnari
hlið, sem kom skýrt fram seinna
meir í störfum hennar í kvenrétt-
indabaráttunni og skrifum. Henni
dugði ekki að skrifa í skólablaðið
heldur steig hún sín fýrstu spor í
blaðamennsku er hún gaf út blaðið
Delluria, sem hún ritstýrði, safnaði
efni í, teiknaði myndir og handskrif-
aði. Einnig stundaði hún aðrar
skriftir í kennslustundum en ætlast
var til, því um bekkinn fóru Iitlar
svartar minnisbækur, hennar og
annarra, þar sem íjallað var um
helstu vandamál líðandi stundar.
Stundum var eingöngu skrifað á
latínu í þessar bækur.
Á þessum árum vora konur í
miklum minnihluta í skólanum og
flestar okkar hógværar og höfðum
skoðanir okkar lítt í frammi, hugs-
uðum mest um að vera fínar og
sætar. Það var Malla líka, en það
var henni ekki nóg. Hún hafði
brennandi áhuga á þjóðfélagsmál-
um og mannréttindum og kjark til
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 20. JÚNÍ 1993
25
unni sem stundum hefur verið þeim
óvægin, ekki síst undanfarið eitt
og hálft ár. Þau Hörður eignuðust
þrjár dætur, Höllu, fædda 1977,
Katrínu, fædda 1979, og Guðrúnu,
fædda 1984. Allir sem fylgst hafa
með fjölskyldunni geta ekki annað
en dáðst að hugrekki hennar og
andlegum styrk, sérstaklega síðast-
liðið hálft ár, er Malla lá rúmföst
á Landakoti. Þennan tíma komu
allir bestu kostir Möllu mjög greini-
lega í ljós, hún bugaðist aldrei og
hélt sínu striki og sinni andlegu
reisn alveg fram í andlátið. Sem
betur fer gat hún unnið við ritstörf
alveg fram undir það síðasta og var
ólöt að skrifa vinum erlendis löng
sendibréf. Til að mæta örlögum sín-
um á þann hátt sem hún gerði þarf
ótrúlegan styrk. Þann styrk hafði
hún og gat þar að auki miðlað öðr-
um. Því fóru gestir ætíð hressari
af hennar fundi.
Hörður, Halla, Katrín, Guðrún
og aðrir aðstandendur. Við skóla-
systumar vottum ykkur innilegustu
hluttekningu og vonum að bjartar
minningar um Möllu eigi eftir að
lýsa veginn.
6. A, MR, 1968.
Fleiri greinar um Magdalenu
Schram bíða birtingar og
munu birtast næstu daga.
___________e_______________
Haraldur Trausta-
son — Minning
Fæddur 22. nóvember 1939
Dáinn 13. júní 1993
Ökkar elskulegi bróðir Halli er
látinn. Hann varð bráðkvaddur á
heimili sínu sunnudagskvöldið 13.
júní sl. Okkur langar í fáeinum orð-
um að minnast hans. Orð era lítils
megnug þegar stórir atburðir ger-
ast í lífi okkar og finnum við þá
fyrir hve smá við erum í tilverunni.
Halli var elstur átta barna hjónanna
Trausta Jónssonar frá Mörk og
Ágústu Haraldsdóttur frá Garðs-
horni en hún er látin. Halli fór ung-
ur til sjós og var sjómaður af lífi
og sál. Fyrst sem háseti hjá öðram,
en seinna meir sem skipstjóri og
útgerðarmaður á eigin bátum. Halli
giftist Eddu Tegeder, dóttur
Heinrich Tegeder og Ástrósar Guð-
mundsdóttur, en þau era bæði lát-
in. Halla og Eddu varð fjögurra
bama auðið, en þau era: Þóranna,
fædd 1958 og á hún tvo böm;.
Hermann, fæddur 1959 og á hann
tvö böm; Jón Trausti, fæddur 1961,
sambýliskona hans er Valborg og
eiga þau tvö böm, og yngstur er
Haraldur, fæddur 1962, sambýlis-
kona hans er Helena og éiga þau
einn son. Halla verður sárt saknað
af öllum sem þekktu hann, ekki
síst af barnabömunum sínum, en
þau vora hans líf og yndi.
Halli og Edda tóku að sér dóttur-
■ son sinn, Harald Inga og hafa alið
hann upp sem sinn eigin son. Halli
var bömum sínum góður faðir sem
þau gátu alltaf treyst á. Til hans
var gott að leita og var hann kjöl-
festa fjölskyldu sinnar. Missir þeirra
er mikill og biðjum við góðan Guð
að styrkja þau í sinni miklu sorg.
Við systkinin eigum eftir að sakna
Halla. Hann var og mun alltaf vera
stóri bróðir okkar. Við munum
sakna hláturs hans og góðlátlegs
gríns sem-hann var svo ríkur af.
Halli var ekki bara líkamlega sterk-
ur heldur líka andlega og hafði stórt
hjarta. Föður okkar var hann ein-
staklega góður og eftir lát móður
okkar var hann honum mikill styrk-
ur, ekki bara góður sonur heldur
einstakur félagi og er sorg hans
mikil. Minningamar streyma fram,
fátt eitt er upptalið. Við söknum
þín öll, hvert á sinn hátt, elsku
Halli, þú varst einstakur maður,
Guð geymi þig.
Systkinin.
að koma sjónarmiðum sínum á
framfæri og miðla öðram. Hún
hellti sér út í lestur skáldverka, ljóða
og heimspekirita. Þar má m.a. telja
verk Simone de Beauvoir og Jean-
Paul Sartre um kvenréttindi og
existensialisma, en hugmyndir
þeirra rejmdi hún að útskýra fyrir
okkur stöllum sínum með misjöfn-
um árangri.
Allar þessar annir í félagslífinu
og sjálfsnám urðu til þess að skóla-
lærdómurinn sat stundum á hakan-
um og kom að því að stúlkan fékk
skell og náði ekki tilskildum
árangri. Gerði hún sér þá lítið fyrir
og las tvö ár saman og kom aftur
í hópinn haustið 1967 og útskrifað-
ist með okkur vorið á eftir. Eftir á
að hyggja var hún mörgum áram
á undan okkur skólasystram sínum
í félagslegum þroska og er hún
héit til náms í Bretlandi í sögu og
heimspeki var hún vel undirbúin.
Á menntaskólaárunum kynntist
hún manni sínum, Herði Erlings-
syni, en samband þeirra hófst þó
ekki fyrir alvöra fyrr en nokkram
árum seinna. Malla flutti aftur heim
til íslands seint á árinu 1974 og
okkur era mjög minnisstæðir endur-
fundir þeirra Harðar í anddyrinu í
Klúbbnum sáluga rétt fyrir jólin
1974. Síðan hafa þau staðið saman
og stutt hvort annað í lífsbarátt-
Minning
Kjartan Þórólfsson
Fæddur 18. maí 1924
Dáinn 10. júní 1993
Kveðja frá Starfsmannafé-
lagi Reykjavíkurborgar.
Fyrir hönd félagsins vil ég með
örfáum orðum minnast félaga okk-
ar, Kjartans Þórólfssonar, sem svo
skyndilega var brottkallaður hinn
10. júní sl.
Kjartan átti sæti í stjóm félags-
ins og fulltrúaráði um langt árabil
sem fulltrúi starfsmanna SVR og á
engan er hallað þó fullyrt sé að
fallinn sé frá einn ötulasti talsmað-
ur starfmanna fyrr og síðar. Kjart-
an var einarður og heiðarlegur til
orðs og æðis og einn þeirra félags-
manna sem aldrei brást ef til hans
var leitað. Ófá vora símtölin við
Kjartan ef rifja þurfí upp eitthvað
úr sögunni, síðasta símtalið átti ég
við hann hinn 12. maí.
Undirrituð átti þess kost að
kynnast Kjartani utan vettvangs
félagsins og það vora ljúf kynni.
Þar fór hinn glaði samferðamaður
sem hvers manns bón vildi leysa.
Kjartani era hér þökkuð óeigin-
gjöm störf í þágu Starfsmannafé-
lags Reykjavíkurborgar. Blessuð sé
minning um góðan dreng. Eigin-
konu hans, Stellu Guðnadóttur, og
aðstandendum ölluih sendum við
innilegar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd Starfsmannafélags
Reykjavíkurborgar,
Sjöfn Ingólfsdóttir.
Móðir mín. + VIKTORÍA ÞORLEIFSDÓTTIR,
Ljósvallagötu 16,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavfk mánudaginn 21. júní
kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna.
Hanna S. Georgsdóttir.
t
KRISTINN J. EINARSSON,
áður til heimilis á
Hraunteigi 28, Reykjavík,
lést hinn 14. þ.m. að Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin verður gerð frá Fossvogskirkju (litlu kapellunni) þriðjudag-
inn 22. júní kl. 10.30.
Brynhildur og Geir R. Andersen,
Kristinn, ívar og Sigríður Ásthildur.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför
ÞÓRIS ÞORSTEINSSONAR.
Hulda Þórisdóttir, Magnús Mariasson,
og fjölskylda.
t
Kærar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og vináttu við and-
lát eiginmanns og föður,
MICHAELT. WHALEN,
5766 Windsong S.E.,
Stuart FL. 34997.
Guðbjörg Friðriksdóttir Whalen, 4
Friðrik Tómas Whalen.
Þökkum innilega auösýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGURBJARGAR SIGURÐARDÓTTUR,
Hólmgarði 64,
Reykjavik.
Sigurður Valdemarsson,
Áslaug Valdemarsdóttir,
Árni Valdemarsson,
Svala Valdemarsdóttir,
Gísli Valdemarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Theodóra Steinþórsdóttir,
William S. Tracey,
Anna Hjartardóttir,
Gunnar Rafn Jóhannesson,
Lilja Bragadóttir,
Þökkum samúð og vináttu við andlát og útför
HEIÐAR BALDURSDÓTTUR
sérkennara og rithöfundar,
f. 31.5.1958, d. 28.5.1993.
Ómar Sævar Harðarson,
Brynhildur Ómarsdóttir, Þórey Mjallhvrt Ómarsdóttir,
Þórey H. Kolbeins, Baldur Ragnarsson,
Ragnar Þorsteinsson,
Ragnar Baldursson, Lára Baldursdóttir,
Halldór Baldursson,
Dagný Jónsdóttir, Hörður S. Óskarsson
og fjölskyldur.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda vináttu
og hlýhug viö andlát og útför eigin-
manns míns, sonar, föður, bróður og
tengdasonar,
GUÐMUNDARHERMANNS
SALBERGSSONAR
flugvirkja.
Karólína Árnadóttir, Ingiríður Vilhjálmsdóttir,
Hrund Guðmundsdóttir, Sigríður Guðmundsdóttir,
Ásthildur Salbergsdóttir, Vilhelmfna Þ. Salbergsdóttir,
Sigríður Guðmundsdóttir, Árni Sigfússon
og aðrir vandamenn.