Morgunblaðið - 08.09.1993, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTÉMBER 1993
31
Vilhjálmur GeirAðal-
steinsson - Minning
Fæddur 22. júní 1968
Dáinn 30. ágúst 1993
v
Dáinn, horfinn! Harmafregn!
Hvílíkt orð mig dynur yfir.
(Jónas Hallgrímsson.)
Enn erum við minnt á fallvalt-
leika lífsins. Ungur maður í blóma
lífsins deyr skyndilega og skilur
eftir unnustu og ungan son. Maður
spyr sig hver sé tilgangurinn. Fátt
er um svör. Þó trúi ég að öllu sé
afmörkuð stund og að sérhver hlut-
ur undir himninum hafi sinn tíma.
Að fæðast hefur sinn tíma og að
deyja hefur sinn tíma. Þetta lögmál
verðum við öll að sætta okkur við.
En minningin um góðan dreng lifir
áfram með ástvinum hans.
Villi Geir, eins og hann var alltaf
kallaður, var sonur hjónanna Hólm-
bjargar Vilhjálmsdóttur og Aðal-
steins Steinþórssonar, og er missir
þeirra mikill, svo og systra hans,
Maríu Daggar og Aðalbjargar. En
að orna sér við allar góðu minning-
arnar tekur enginn frá þeim.
Villi Geir var augasteinn afa síns
og ömmu við Hverafold, enda bjó
hann af og til hjá þeim. Mér er
minnisstætt hvað hann var nærgæt-
inn og góður við ömmu sína, þegar
afi hans slasaðist og þurfti að leggj-
ast inn á spítala. Þá lagði hann sig
allan fram til þess að amma hans
hefði sem minnstar áhyggjur og
væri sem minnst alein heima. Hann
var svo duglegur að aka henni hvert
sem hún þurfti að fara, og öll kvöld
eftir spítalaheimsóknir til afa sátu
þau tvö heima.
Já, Villi Geir var glaðlyndur og
hjartahlýr drengur, og er ég þakk-
lát fyrir að hafa fengið að kynnast
honum og eiga hann fyrir frænda.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ég votta unnustu og ungum syni
innilega samúð. Guð styrki þau.
Elsku Björg, Steini, María Dögg
og Aðalbjörg. Elsku Dídí og Villi
og aðrir ástvinir: Guð gefi ykkur
styrk í sorginni.
Að lokum vil ég þakka Villa
Geir samfylgdina og bið honum
blessunar á Guðs vegum.
Agústa frænka.
„Skjótt hefir sól brugðið sumri.“
Þessi ljóðlína Jónasar Hallgríms-
sonar um Bjarna Thorarensen lát-
inn og upphafslínur annars erindis,
„Skjótt hefir guð brugðið gleði /
góðvina þinna“, komu mér fyrst í
hug þegar ég fregnaði skyndilegt
fráfall ungs frænda míns, sem sjö
vikum fyrr hafði glaður og reifur
tekið þátt í fjölmennum sumarfagn-
aði að Flúðum þar sem niðjar föður
míns minntust 100 ára afmælis
hans. Var hann þar kominn ásamt
unnústu sinni, Dyljá Ernu Eyjólfs-
dóttur og ársgömlum syni, Aroni
Emi, og stafaði frá sér þeirri sér-
stöku ljúfmennsku og hlýju sem
jafnan gerði návist hans geðfellda
og eftirsóknarverða. Við óvænt frá-
fall hans er sárastur harmur kveð-
inn að þeim mæðginum ásamt for-
eldrunum, Hólmbjörgu Ólöfu Vil-
hjálmsdóttur og Aðalsteini Stein-
þórssyni frá Hæli, systrunum, Mar-
íu Dögg og Aðalbjörgu Hólm, og
afa og ömmu við Hverafold sem
áttu í honum hvert bein og létu sér
jafnunnt um hann og sín eigin af-
kvæmi.
Um ráðagerðir æðri máttarvalda
tjóar ekki að bijóta heilann né held-
ur sýta það sem orðið er. Örlög
mannsins á jörðinni eru og verða
sú myrka gáta sem seint eða aldrei
verður ráðin. Þau beisku sannindi
breyta samt engu um það, að burt-
köllun ástvinar í blóma lífs nístir
hjörtu þeirra sem eftir sitja og
minnast ótalinna ánægjustunda
sem samvistir við hann færðu þeim.
Vonirnar sem við hann voru bundn-
ar eru á snöggu augabragði að
engu orðnar; veglyndi hans, glað-
værð og góðvild minningin ein. En
einmitt minningin um góðan og
gjöfulan dreng er sá læknisdómur
sem hvað helst megnar að sefa
sársaukann sem heltekur hjörtu
ættmenna og vina.
Réði sá er ræður
rökum alda,
ástríkur faðir
alis vitandi.
Því skal traustri trú
trega binda,
frænda sviptur
framar þreyta
Þessi orð listaskáldsins góða
kynnu líka að geta orðið huggun
þeim sem um sárast eiga að binda,
sem og línurnar úr fýrrnefndu erfi-
ljóði: „floginn ertu sæll til sóla /
þá sortnar hið neðra.“
Megi alvaldur Himnafaðirinn
hugga harmi lostna ástvini og gæða
þá sálarstyrk til að afbera sárbitran
missi.
Sigurður A. Magnússon.
t
Útför bróður okkar,
GUÐMUNDAR JÓNS BJARNASONAR
málarameistara,
Furugrund 66,
Kópavogi,
ferfram frá Kópavogskirkju föstudaginn
10. september kl. 13.30.
Rafn Bjarnason,
Svala Bjarnadóttir.
Ingibjörg Engilráð
Sigurðardóttir, Bakka,
Svarfaðardal - Minning
Fædd 1. júní 1896
Dáin 10. ágúst 1993
Horfin er sjónum okkar yfir móð-
una miklu Engilráð fyrrum húsfrú
á Bakka í Svarfaðardal eftir langt
og giftumikið starf. Hún fæddist
þar í sveit að Gönguskörðum 1.
júní 1896, dóttir hjónanna Sigurðar
Jónssonar bónda þar og konu hans
Óskar Pálsdóttur. í þeirri sveit varð
hennar starfsvettvangur. Hún gift-
ist ung móðurfrænda mínum Þór
Vilhjálmssyni, f. 13. mars 1893, d.
6. desember 1975, frá Bakka í
Svarfaðardal. Þau bjuggu fyrst að
Hnjúki og síðan á Bakka, fyrst í
ábúð föður hans, síðan á jörðinni
allri frá 1945 til 1960 er afkomend-
ur þeirra tóku þar við búskap. A
Bakka dvöldust þau hjón áfram í
góðu skjóli og hlýju dætra sinna
Helgu og Kristínar og fjölskyldna
þeirra uns Þór féll frá. En Engilráð
hafði áfram sitt horn hjá dóttur
sinni Helgu Þórsdóttur og fjöl-
skyldu þar til hún fluttist á dvalar-
heimili aldraðra á Dalvík, er heilsu
hennar tók að hraka. Þar átti hún
sín síðustu ár í góðu yfirlæti, enda
er viðmót og umhyggja starfs-
manna þar á bæ víðfræg og hafi
þeir góða þökk fyrir.
Aldamótakynslóðin markaði djúp
spor í íslenskt samfélag til framfara
og giftu, án sérhyggju og öfundar.
Sú kona hefir nú kvatt þetta jarðlíf
er gerði meiri kröfur til sjálfs sín
en annarra. Ég sem þessar línur
rita var eins og svo margir af minni
kynslóð sendur í sveit er skóli var
úti að vori. Ég kom að Bakka sex
ára að aldri og dvaldist þar næstu
sex sumur er skóli byrjaði að nýju
að hausti í rísandi borgarsamfélagi
nútímans. Um sveitardvöl barna og
unglinga má fjalla frá ýmsum sjón-
arhornum í uppeldislegu tilliti bæði
með og á móti. En dvölin á Bakka
markaði spor í vitund minni er ég
vildi ekki hafa misst af í þroska og
viðhorfum til lífsins starfs. Engilráð
LEGSTEINAR
IÁLMSTEINNf
720 Borgarfirði eystra,
sími 97-29977, fax 97-29877
á Bakka var verðugur fulltrúi þeirr-
ar kynslóðar sem ég og aðrir minn-
umst með virðingu og þakklæti.
Hún hafði mörg einkenni hennar
og marga bestu kosti, staðfestu, trú
á landið og heiðríkju í hugsun. Þar
sem orð og athafnir, von og trú til
uppvaxandi kynslóðar skipti öllu
máli, er mótar umgjörð þess ævi-
skeiðs er hún var vaxin frá og með
rótfestu til genginna kynslóða.
Leiðir og aðferðir voru grunnstefið
til að nálgast „markmiðið", en oft
óljósar og margbreytilegar og vísa
í ólíkar áttir. A stundum í „reynd“
ósættanlegar að dómi okkar mann-
anna. En manninum er í reynd
ásköpuð sú hvöt að taka afstöðu
til lífsins í heild sinni, eftir efnum
og ástæðum hvers og eins. Dugnað-
arkonan Engilráð á Bakka var ein
af þeim. Gekk að verkum sínum
af samviskusemi og vann þau í
kyrrþey, sem sjaldan er getið um,
en allir aðrir njóta ávaxtanna af
verkum þeirra. Á stórheimilinu á
Bakka þurfti að sinna á hveijum
degi um tuttugu manns í fæði, gist-
ingu, gestamóttöku og annarri
þjónustu er ekki verður unnin nema
án sérhyggju.
„Fóstra mín“ Engilráð á Bakka,
er horfin sjónum okkar. Ljósgeisli
augna þinna er slokknaður. En
megi það ljós, er þú tendraðir í
bijóstum barna þinna, vina og sam-
ferðamanna verða að gróðursprota
fyrir betra lífi á þessari jörð, frá
þeirri moldu sem allir eru sprottnir
frá.
Eftirlifandi börnum hennar og
Þórs frá Bakka, Kristínu, Ósk, Evu,
Helgu, Rannveigu og Vilhjálmi sem
og öðrum aðstandendum sendir
„gamli kúasmalinn“ sínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Hún á góða heimkomu vísa.
Blessuð sé minning hjónanna á
Bakka.
Eyjólfur Magnússon.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birt-
ingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðs-
ins Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins i Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.
Ákjósanlegast er að fá greinarnar sendar á disklingi.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför,
GRÍMS STEFÁNS RUNÓLFSSONAR,
Álfhólsvegi 8a.
Alúðarkveðjur til allra sem önnuðust hann á sjúkrabeði.
Eiginkona, sonur, tengdadóttir og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN ÁSGEIR HÁLFDÁNARSON,
Rjúpufelli 21,
veður jarðsunginn frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 9. septem-
ber kl. 13.30.
Lára Hjartardóttir,
Erna Guðjónsdóttir,
Þórdís Guðjónsdóttir, Margeir Elentínusson,
Bjarnfríður Guðjónsdóttir,
Lára Samira Benjnouh
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
FRÍMANN JÓNSSON,
Seljahlíð,
áður Karfavogi 27,
verður jarðsunginn frá Seljakirkju fimmtudaginn 9. september
kl. 13.30.
Guðriður Hreinsdóttir,
Jón Frímannsson, Aðalheiður Jónsdóttir,
Hreinn Frímannsson, Birgit Helland,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar,
GUÐRÚN HALLSDÓTTIR,
frá Gríshóli,
sem andaðist á elli- og hjúkrunarheimil-
inu Grund 4. september, verður jarð-
sungin frá Helgafellskirkju laugardaginn
11. september, kl. 13.30.
Kveðjuathöfn verður í Fossvogskapellu,
föstudaginn 10. sept., kl. 15.00.
Kristján Jóhannesson,
Leifur Kr. Jóhannesson,
Sigríður Jóhannesdóttir,
Hallur Jóhannesson.
t
Innilegar þakkir færum við þeim mörgu, sem sýndu okkur samúð
og vináttu við andlát og útför,
SIGRÍÐAR JÓHÖNNU KRISTJÁNSDÓTTUR,
Duggugerði 1,
Kópaskeri.
Benedikt Davíðsson,
Rannveig Benediktsdóttir, Kristján Pálsson,
Erna Benediktsdóttir,
Guðmundur Örn Benediktsson, Guðmunda Pétursdóttir
og barnabörn.