Morgunblaðið - 09.01.1994, Side 24

24
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. JANUAR 1994
KVIKMYNDIR/Sambíóin sýna þessa dagana spennu- og ævintýramyndina „Demolition
Man“ með Sylvester Stallone og Wesley Snipes í aðalhlutverkum. Myndin íjallar um æðisgenginn
eltingarleik og illskeytt átök tveggja manna árið 2032 í þjóðfélagi þar sem allt getur gerst.
Kaldir kallar í
kúlnahríð
í FRAMTÍÐINNI eru engar byssur, engir bófar, eng-
in eiturlyf og engir glæpir. Ljótt orðbragð er hins
vegar refsivert athæfi, og hverskonar líkamlegt sam-
neyti einstaklinga er með öllu bannað. Þetta er sögu-
sviðið í San Angeles árið 2032 þar sem ekki hefur
verið framið morð í 22 ár og allt sem er óhollt, hvort
sem það er súkkulaði, kaffi, eða kjöt og kryddaður
matur, er bannað. Skotvopn og önnur drápstól frá
seinni hluta 20. aldarinnar eru höfð til sýnis í iðrum
safns þar sem gestir geta virt fyrir sér ýmsar minjar
um ofbeldið sem ríkti í Los Angeles árið 1996. Inn í
þessa gerilsneyddu veröld ryðst skyndilega ofbeldis-
fullt hrottamenni frá 20. öldinni, Simon Phoenix
(Wesley Snipes), sem geymdur hefur verið í frysti í
36 ár, en honum hefur tekist að flýja úr prísund-
inni. Þar sem lögregla framtíðarborgarinnar er eng-
an veginn í stakk búin til að fást við ofbeldisfullt fól
af þessu tagi dugir auðvitað ekki annað en að þíða
upp samtímamann hans og erkióvin, lögguna John
Spartan (Sylvester Stallone), og sleppa honum lausum
á illvirkjann.
John Spartan var settur í
frystigeymsluna árið
1996 til endurhæfingar eins
og Phoenix eftir að hafa ver-
ið ásakaður um dráp 30
óbreyttra borgara sem Pho-
enix hélt í gíslingu þegar
Spartan gerði úrslitatilraun
til að ráða niðurlögum hans.
Það er lögregluforinginn
Lenina Huxley (Sandra
Bullock) sem fær þá hug-
mynd að hleypa Spartan út
úr frystigeymslunni og fá
hann til liðs við lögregluna,
en hún er ákafur áhugamað-
ur um menningu 20. aldar-
innar og þá sérstaklega of-
beldisfullar hasarmyndir.
Hún heldur að eina ráðið til
að stöðva glæpamann af
gamla skólanum sé feinmitt
harðsnúin lögga af gamla
skólanum. Hún leysir því
Spartan úr prísundinni til
þess að hann geti enn á ný
fengið að eltast við erkióvin
sinn. En í þetta sinn er Spart-
an í heimi sem hann þekkir
ekki, og þar er hann sjálfur
álitinn ótaminn villimaður
sem blótar, dælir blýinu í all-
ar áttir og jafnvel brýtur
bannið um líkamlega snert-
ingu. Gjörsamlega ókunnug-
ur samtíma sínum verður
Spartan því að taka á öllu
sínu í eltingarleiknum við
Phoenix, en í ljós kemur að
endurhæfing þeirra hefur
verið með ólíkum hætti og
illmennið er nú orðið ennþá
hættulegra en það var á öld-
inni sem ól hann. Þegar
Spartan fer svo æðandi um
í tilraun sinni til að ráða nið-
urlögum fólsins fyrir fullt og
allt kemst hann að því hvað
býr að baki hinum stórbrotnu
hæfileikum óvinar síns og
jafnframt hvaða leyndarmál
hin siðprúða San Angeles
hefur að geyma undir skín-
andi yfirborði sínu. Spartan
veit að hann hefur fengið
nýtt tækifæri til að mæta
andstæðingi sínum og það er
alveg Ijóst að framtíðin getur
með engu móti rúmað þá
báða.
Sérfræðingxir í
gerð hasarmynda
„Demolition Man“ hefur
hvarvetna notið metaðsóknar
þar sem hún hefur verið sýnd
frá því hún var frumsýnd í
haust, en fyrstu sýningar-
helgina í Bandaríkjunum sló
myndin haustmet með því að
skila 14 milljón dollara tekj-
um í aðgangseyri. Framleið-
andi myndarinnar er Joel Sil-
ver sem hefur notið hvað
mestrar velgengni af kvik-
myndaframleiðendum sam-
tímans, en myndimar sem
hann hefur framleitt háfa
samtals halað inn um tvo
milljarða dollara, eða sem
samsvarar tæplega 150 millj-
örðum íslenskra króna. Sér-
svið Silvers er gerð hasar-
mynda og var „Lethal Weap-
on 3“ sem hann gerði árið
1992 níunda myndin hans
sem skilaði meiru en 100
milljónum dollara í kassann,
en hinar eru „Lethal Weap-
on“, „Lethal Weapon 2“,
„Die Hard“, „Die Hard 2“,
„Predator", „Commando",
Tekinn föstum tökum
SPARTAN kominn með gott tak á Phoenix en hann
vill gjaman renna honum úr greipum.
„48 hrs“ og „The Last Boy
Scout“. Árið 1990 var Silver
heiðraður af samtökum kvik-
myndahúsaeigenda í Banda-
ríkjunum sem útnefndu hann
framleiðanda ársins, og þá
hlaut hann einnig viðurkenn-
ingu fyrir að veita leikurum
í minnihlutahópum hlutverk
af ýmsu tagi. Silver fer ekki
í launkofa með að fólk kemur
að sjá kvikmyndir hans í þeim
tilgangi að upplifa spennu,
áhrifamiklar tæknibrellur,
hæfilegan skammt af kímni
og yfirleitt hina bestu
skemmtan. Vissulega er „De-
molition Man“ engin undan-
tekning hvað þetta varðar,
en myndin hefur upp á að
bjóða mestu glæfraatriði síð-
an „Lethal Weapon" mynd-
imar vom gerðar, og í henni
springa heilu byggingamar,
bein brotna og hausar rúlla
þegar erkióvinimir Spartan
og Phóenix beijast til þraut-
ar.
Silver hefur í gegnum tíð-
ina fengið til liðs við sig
ýmsa þekkta leikstjóra en til
að leikstýra „Demolition
Vanur maður og
annar að venjast
ÞEIR félagar Sylvester Stallone og Wesley Snipes
sem leika aðalhlutverkin í „Demolition Man“ voru
ekki valdir í þau hlutverk fyrir neina tilviljun. Joel
Silver framleiðandi myndarinnar hefur sagt að aldr-
ei hafi aðrir leikarar komið til greina í hlutverkin;
Stallone vegna þess að hann sé hin eina sanna hasar-
myndahetja samtímans og Snipes vegna þess að hann
hafi þegar túlkað skúrk á óaðfinnanlegan hátt í
„New Jack City“. Þá hafi það ekki spillt fyrir að
kapparnir hafi verið óðir og uppvægir að fá að leiða
saman hesta sína í kvikmynd.
Sylvester Stallone tryggir
í „Demolition Man“ svo
um munar stöðu sína sem
hörkutól og kemur það í
kjölfar velgengni hans í
„Cliffhanger" sem í fyrra
skaut honum eftirminnilega
á nýjan leik upp á toppinn
á þessu sviði. Þetta kemur
í kjölfar miður vel hepp-
naðra tilrauna hans til að
afla sér vinsælda sem gam-
anleikari, en ferill hans var
kominn í verulega hættu
eftir nokkur hrapalleg mi-
stök á því sviði. Ferill Stallo-
nes á hvíta tjaldinu spannar
tuttugu ár á. þessu ári, en
hann fékk fyrsta hlutverk
sitt í myndinni „The Lords
of Flatbush" árið 1974.
Sú persóna hvíta tjaldsins
sem skaut vöðvabúntinu
tryggiiega upp á stjörnu-
himininn var svo hnefa-
leikakappinn Rocky Balboa,
en handritið að „Rocky“
skrifaði kappinn sjálfur.
Fjölmargir framleiðendur
voru tilbúnir að kaupa
handritið með það í huga
að fá einhveija þekkta
stjörnu til að leika aðalhlut-
verkið, en Stallone var hins
vegar harður á því að leika
það sjálfur. Myndin sló
eftirminnilega í gegn og í
framhaldi af því gerði Stall-
one þijár myndir til viðbótar
um Rocky þar sem hann
skrifaði handritið, leikstýrði
og lék aðalhlutverkið og í
fimmtu myndinni skrifaði
hann handritið og lék aðal-
hlutverkið. í kjölfarið fylgdu
ýmsar myndir sem hann var
höfundur að auk þess að
leika aðalhlutverkið, og má
þar til dæmís nefna mynd-
irnar um hetjuna Rambo.
Tryggur í sessi
Wesley Snipes er
skemmst að minnast úr
myndinni „Rising Sun“ þar
sem hann var í aðalhlut-
verki ásamt Sean Connery,
en hann tryggði sér stöðu
meðal stjarnanna í Holly-
wood þegar hann lék í „New
Jack City“ og „Jungle Fe-
ver“. í „The Waterdance"
og „White Men Can’t Jump“
sýndi hann enn á sér nýjar
hliðar, og í spennumyndinni
„Passenger 57“ þar sem
hann lék aðalhlutverkið
sýndi hann í fyrsta sinn
Tilþrif
ÞEIR Spartan og Phoenix sýna margvísleg tilþrif í ofsafengnum átökum sínum.
Man“ fékk hann hinn ítalska
Maarco Brambilla sem þama
þreytir frumraun sína við að
leikstýra kvikmynd í fullri
lengd. Brambilla sem er 32
ára gamall er álitinn einn
hæfíleikaríkasti leikstjóri
auglýsingamynda í N-Amer-
íku, en hann stundaði nám í
kvikmyndagerð í Toronto í
Kanada. Hefur hann unnið
til margvíslegra verðlauna á
því sviði, en meðal fyrirtækja
sem hann hefur unnið fyrir
eru Nike, Coca-Cola, IBM,
Levi’s og General Motors.
Fjöl-
hæfur
WESLEY
Snipes hefur
sýnt að hann
getur brugðið
sér í margvís-
leg hlutverk
og hefur
hann tryggt
sig í sessi
meðal stjarn-
anna í HoIIy-
wood.
Allt í rúst
ÞAÐ gengur mikið á þegar erkióvinirnir kljást og leggja
þeir heilu borgarhverfin í rúst í leiðinni.
hæfni sína á sviði sjálf-
svamaríþrótta. Snipes kom
fyrst fram í myndbandi Mic-
haels Jacksons „Bad“, sem
Martin Scorsese Ieikstýrði,
og í kjölfarið fylgdu smá-
hlutverk í nokkrum kvik-
myndum. Eftir að hafa leik-
ið í „Major Leagne" með
þeim Charlie Sheen og Tom
Berenger bauðst hon-
um svo hlutverk í mynd
Spikes Lees, „Mo’
Better Blues", og hlaut
hann mikið lof fyrir túlkun
sína í þeirri mynd á hinum
sjálfumglaða tónlist-
armanni og kvennabósa.
Eftir þá frammistöðu var
gata hans nokkuð greið og
hefur hann síðan óðfluga
tryggt sig í sessi sem ein
af helstu stjömum sam-
tímans á hvíta tjaldinu.