Morgunblaðið - 17.05.1994, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 17. MAÍ 1994 47
samstarf við hana. Hvar sem
Hrefna Tynes fór um veg, skildi
hún eftir vörður sem vísuðu veginn.
Þær eru ófáar vörðurnar hennar
Hrefnu í skátaveröldinni okkar.
Stundum er varðan úr mæltu máli,
stundum úr athöfn eða ævintýri,
stundum úr ljóði og söng. Allar eru
þær traustar vörðurnar hennar
Hrefnu og óbrotgjarnar.
Íslenskir skátar eiga Hrefnu Tyn-
es margt að þakka. Hún átti sér
rætur í hugsjónum skátahreyfing-
arinnar, tók þátt í skátastarfinu af
lífi og sál, sáði og uppskar á akri
skátastarfsins.
Sautján ára stofnar Hrefna
Kvenskátafélag á Siglufirði, 2. júní
1929. Þegar Hrefna flytur til Nor-
egs líður ekki á löngu, þar til hún
hefur stofnað þar skátafélag. Þegar
Þjóðverjar hernámu Noreg og bönn-
uðu alla skátastarfsemi, þá tók
Hrefna við telpnafélagi og þó að
þar væri aldrei minnst á orðið skáti
vissu þeir sem til þekktu að þetta
félag var grein á skátastofni.
Hrefna Tynes og fjölskylda henn-
ar flutti heim til íslands 1946. Litlu
síðar gerðist hún félagsforingi
Kvenskátafélags Reykjavíkur og
veitti því félagi forystu í áratug.
Um skeið var Hrefna forstöðu-
kona Kvenskátaskólans á Úlfljóts-
vatni og steig þar margt skátaspor-
ið. í sporunum hennar þar hefur
margt blómið vaxið. Þar sáði hún
fræjum skátaandans í ungar sálir,
fræjum sem spíruðu fyrr en varði
og báru ávöxt. Þetta vita margir,
sem nú eru löngu fullorðnir menn,
af eigin raun.
Hrefna Tynes var varaskátahöfð-
ingi í 20 ár, frá árinu 1948 til árs-
ins 1968. Þá gerðist hún gildisskáti
og hóf störf í St. Georgsgildinu í
Reykjavík. Og auðvitað valdist hún
til trúnaðar og forustustarfa þar
sem annars staðar sem hún kom.
í nokkur ár gegndi hún störfum
landsgildismeistara og hún lét að
sér kveða í samstarfí St. Georgs-
gildanna á Norðurlöndum. Þetta er
skátaferill Hrefnu í örstuttu máli.
Ég man ekki eftir neinum öðrum,
sem kveikti jafnmörg bros hjá ung-
um sem öldnum, þegar hann birtist
í skátahópi. Er ég hugsa til þessa,
dettur mér í hug kirkja á desember-
kvöldi, þegar ljós hafa verið slökkt
þar, en kirkjugestir sitja í myrkrinu
með kerti í hendinni. Svo er kveikt
á fyrsta kertinu og loginn berst frá
einu kertinu til annars. Og fyrr en
varir ljómar öll kirkjan í skini kerta-
ljósanna. Slík birta fannst mér oft
kvikna og lýsa, þegar Hrefna Tynes
birtist skyndilega í hópi skáta.
St. Georgsgildin á höfuðborgar-
svæðinu héldu upp á St. Georgsdag-
inn í Áskirkju í Reykjavík sunnu-
daginn 24. apríl síðastliðinn. Þá var
Hrefna þar á meðal okkar, indæl
og ástúðleg að vanda. Enn setti hún
svip sinn á umhverfið með nærveru
sinni. Það varð síðasti fundurinn
hennar með okkur í St. Georgsgild-
unum.
En þó að hún sé fjærri er hún
samt okkur nærri í huga og hjarta.
Hún lifir í skátasöngvunum sem
hún gaf okkur, hún lifir í orðunum
sem hún talaði til okkar, hún lifir
í mörgum fegurstu minningaperl-
unum sem við varðveitum í hug-
skoti okkar. Við í St. Georgsgildun-
um á íslandi þökkum Hrefnu sam-
fylgdina, vináttuna og leiðsögnina
um leið og við óskum henni góðrar
ferðar yfir móðuna miklu, á vit
nýrrar veraldar og nýrra ævintýra.
Bömum hennar, tengdabörnum,
barnabörnum, og barnabamabörn-
um — vinum hennar og ástvinum
öllum sendum við innilegar samúð-
arkveðjur og biðjum þeim guðs
blessunar.
En lokaorðin hér verða Hrefnu
Tynes. Hún sagði: „Og svo göngum
við glöð út í sólskinið, og ef ekki
sést til sólar, þá vitum við að hún
er á bak við skýin og einhvern tíma
mun rofa til.“
Hörður Zóphaníasson,
varalandsgildismeistari.
Fleirí minningargreinar um
Hrefnu Tynes bíða birtingar
og munu birtast á næstu dög-
um.
HA UKUR MORTHENS
+ Haukur Morth-
ens söngvari
fæddist í Reykjavík
17. mai 1924 og
hefði því orðið sjö-
tugur í dag, hefði
hann lifað. Hann
lést í Reykjavík 13.
október 1992. For-
eldrar hans voru
Edvard Morthens
bræðslumaður í
Reykjavík og kona
hans Rósa Guð-
brandsdóttir.
Haukur lauk prent-
námi 1948 og stund-
aði prentstörf um hríð. Hann
söng um langt árabil á ýmsum
skemmtistöðum bæði hérlendis
og erlendis. Hann kvæntist eft-
irlifandi eiginkonu sinni Ragn-
heiði Magnúsdóttur (f. 1. sept.
1932) sjómanns í Reykjavík
Þorvarðarsonar 24. desember
1952.
ÉG KYNNTIST Ragnheiði Magnús-
dóttur eiginkonu Hauks Morthens
árið 1959 og varð heimilisvinur
þeirra hjóna í kjölfarið. Strax við
fyrstu kynni bar ég mikla virðingu
fyrir Hauki Morthens og við náðum
vel saman.
Eftir að ég gifti mig urðum við
hjónin miklir vinir þeirra Ragnheið-
ar og Hauks. Á heimili þeirra var
ávallt ánægjulegt að koma, Haukur
hafði frá mörgu að segja, hellti
ávallt upp á könnuna og var eins
notalegur og einn maður getur orð-
ið. Hann bar með sér alla tíð hversu
mikill höfðingi hann var og góður
heim að sækja. Heimilislífíð hjá
þeim var sérstakt, alltaf eitthvað
um að vera sem ef til vill endur-
speglaðist af vinnu Hauks og því
hvað hann var sjaldan heima um
helgar. Maðurinn minn er einnig
mikið í tónlistinni og á þéim velli
gátu þeir Haukur spjallað saman
út í það óendanlega.
Við hjónin eigum sumarhús í
Eilífsdal í Kjós og er bústaður þeirra
Ragnheiðar þar rétt
hjá. Þar áttum við sam-
an margar góðar
stundir.
Eftir að veikindi
Hauks dundu yfir
styrktust böndin jafn-
vel enn fremur og þá
sátum við oft saman
og ræddum málin.
Hann eygði alltaf von-
ina um að hann yrði
hressari fljótlega og þá
skipulögðum við þetta
og hitt sem þó því mið-
ur varð aldrei að veru-
leika. Þar kom skýrt í
ljós jákvæðni Hauks sem fylgdi
honum alla tíð út í allt og alla.
Sameiginlegt fertugsafmæli okk-
ar hjónanna árið 1991 varð ekki
síst eftirminnilegt vegna einstakrar
uppákomu. Haukur hóf að flytja
ræðu af sinni alkunnu snilld og
hlýju og í kjölfarið settist vinur
okkar, Helgi Hjálmarsson, við
píanóið og Haukur söng nokkur af
sínum bestu lögum. Allir veislugest-
ir tóku undir og á þessari stundu
náði afmælisveislan hátindi sínum,
hátindi sem aldrei mun gleymast.
Á þessum tíma var Haukur farinn
að fínna fyrir veikindum sínum en
stóð sig þó sem aldrei fyrr og þjapp-
aði öllum gestunum saman á
ógleymanlegri stund.
Þeir Haukur og Helgi eru nú
báðir fallnir frá, þótt stutt sé frá
þessari stórkostlegu stund sem þeir
gáfu á afmælisdegi okkar hjón-
anna. Helgi Hjálmarsson sem fædd-
ur var 20. október árið 1947 lést
26. júlí 1993. Haukur lést nokkru
fyrr eins og alþjóð veit. Þar féll frá
einn af mínum bestu vinum, hlýr,
traustur, vinagóður og jákvæður
en þó skapstór og sterkur persónu-
leiki.
Haukur skilur eftir sig djúp spor
og það verður að teljast einhver
mesta gæfa mín í lífinu að hafa
fengið að kynnast honum. Þá munu
lögin hans lifa svo lengi sem til eru
fræ.
Þórunn Ósk Ástþórsdóttir.
t
Maðurinn minn,
ÁRNI AÐALSTEINN ÞORLÁKSSON,
skipasmíftameistari,
Akureyri,
lést á Landspítalanum 15. maí sl.
Anna Kristin Zophoníasardóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför föður okkar, tengdaföð-
ur, afa og langafa,
SVAVARS BJÖRNSSONAR,
Lindasíftu 2,
Akureyri.
Sérstakar þakkirtil lækna og hjúkrunar-
fólks lyfjadeildar Fjórðungssjúkrahúss-
ins á Akureyri.
Guð blessi ykkur öll.
Kristjana Ingibjörg Svavarsdóttir, Jón Viftar Guftlaugsson,
Skúli Svavarsson, Kjellrun Lovísa Langdal,
Gylfi Anton Svavarsson, Jóhanna Sigríður Guðmundsdóttir,
Birgir Björn Svavarsson, Alma Kristin Möller,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför
HÖSKULDAR F. DUNGAL
fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík,
fimmtudaginn 19. maí kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Foreldra og vinafélag Kópavogshælis,
hjá Styrktarfélagi vangefinna.
Guðrún Árnadóttir,
Arna Dungal, Sigurður Steinþórsson,
Þór Dungal,
Árný Richardsdóttir,
og barnabörn.
t
Eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
MARGRÉT VALDÍS
ÁSMUNDSDÓTTIR,
Langholtsvegi 169 A,
lést á Vífilsstaðaspítala 11. maí. Jarðar-
förin fer fram frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 17. maí kl. 13.30.
Þórir Haraldsson,
Hallfríftur Skúladóttir, Magnús Björnsson,
Halldóra Þórisdóttir, Ásgeir Ragnarsson,
Benedikt Þórisson, Guftrún Guftjónsdóttir,
Bjarni Brynjar Þórisson, Anna S. Jóhannsdóttir,
Hafberg Þórisson,
Ásmundur Ingimar Þórisson,
Sigurður Helgi Þórisson,
Þórir Þórisson
og barnabörn.
t
Elsku faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HÁKON HÓLM LEIFSSON,
bifreiðastjóri,
Breiðagerði 31,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju
miðvikudaginn 18. maí
kl. 14.00.
Bílferð verður frá Seljakirkju sama dag
kl. 12.00.
Synir, tengdadætur og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ALFREÐ D. JÓNSSON,
Hæðargarði 10,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 19. maí
kl. 10.30.
Þeim sem vilja minnast hans, er vinsamlega bent á Barnaspítala-
sjóð Hringsins.
Eli'n Guðjónsdóttir,
Hörður Alfreðsson, Jóna Margrét Kristjánsdóttir,
Herdís Alfreðsdóttir, Jóhann G. Ásgrímsson,
Hilmar A. Alfreðsson
og barnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
INGIBJÖRG INGIMUNDARDÓTTIR,
Norðurgarði 7,
Keflavík,
verður jarðsett frá Keflavíkurkirkju í dag
17. maí kl. 14.00.
Sigríður Gróa Jakobsdóttir,
Ingunn Kristín Jakobsdóttir, Guðmundur Páll Ólafsson,
Kristinn Jakobsson,
Elin Jónina Jakobsdóttir,
Ingimundur Jakobsson,
Helga Jakobsdóttir, Ólafur Ingi Jónsson
og barnabörn.
t
Systir okkar og mágkona,
JÓRUNN SVEINSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavfk,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu, miðvikudaginn 18. maí,
kl. 13.30.
Jóhannes Sveinsson, Þóra Jónsdóttir,
Rannveig Sveinsdóttir, Þórarinn Fjeldsted.
t
Hjartans þakkir fyrir alla þá samúð, hlý-
hug og vináttu, sem umvafði okkur við
andlát og útför, elskulegs sonar okkar,
bróðir, mágs og frænda,
HALLGRÍMS ÓSKARS
LÚÐVÍKSSONAR,
Óðinsgötu 1, Reykjavík,
áður Háteig 3, Keflavík.
Sérstakar þakkir færum við læknum og
starfsfólki, bæklunardeildar Borgarspít-
alans, kór og starfsfólki Keflavíkurkirkju.
Guð blessi ykkur öll.
Bjarney Sigurðardóttir,
Sigurður B. Lúftvíksson,
Hafdís Lúðvíksdóttir,
Bryndfs Lúðvíksdóttir,
Lúðvík Guðmundsson,
Jóhanna S. Vilhjálmsdóttir,
Daði Freyr Sigurðsson,
Eyþór Atli Sigurðsson.