Morgunblaðið - 08.09.1994, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1994 33
I
I
I
I
<
<
I
<
<
<
<
<
<
<
<
<
j
<
<
<
<
HANNA LÍSBETJÓN-
MUNDSDÓTTIR
+ Hanna Lísbet Jónmunds-
dóttir fæddist 27. septein-
ber 1948 á Akureyri. Hún lést
á Landspítaianum laugardag-
inn 20. ágúst síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði þriðjudaginn
30. ágúst.
Ljós var kveikt, það lýsir enn
og ljósið heillar, seiðir menn,
og hugsjón tendrar huga minn
þar hljómar: Vertu viðbúinn.
(H. Zophaníasson.)
HANNA Lísbet var ávallt viðbúin,
hún var sannur skáti og minningin
um hana mun lýsa okkur vinum
hennar um ókomin ár. Hún er
horfin sjónum okkar langt um ald-
ur fram. Lífsvilji hennar var mik-
ill og þrek hennar til að takast á
við erfiðan sjúkdóm var undravert
og samt hafði hún alltaf tíma til
að hjálpa öðrum sem áttu við sama
vandamál að glíma. Sem betur fór
stóð Hanna Lísbet ekki ein í þess-
um áralöngu veikindum því hún
átti góðan og umhyggjusaman
eiginmann og tvo efnilega og góða
syni. Jón stóð við hlið hennar og
var stoð hennar og styrkur allan
þennan erfiða tíma. Starf hans
útheimti þó talsverða fjarveru frá
heimilinu og var það honum ekki
auðvelt eins og á stóð en hún vissi
að hugur hans var hjá henni. Það
var Hönnu Lísbet mikið kappsmál
að skátahópurinn kæmi við hjá
honum á árlegum sumarferðum
okkar og nytum gestrisni hans.
Síðastliðið vor komum við einmitt
til hans í Búrfellsvirkjun, en þá
gat Hanna Lísbet ekki verið með
okkur.
Oft ræddi hún við okkur um
dalinn sinn, Svarfaðardalinn, sem
var henni svo kær. Þegar við hjón-
in komum þangað í fyrsta sinn var
Hanna Lísbet aðeins ellefu ára,
hörku dugleg telpa sem var farin
að hjálpa til á fjölmennu heimili.
Lítið vissum við þá, sem vorum
að heimsækja son okkar sem var
í sveit á næsta bæ, að Hanna Lís-
bet ætti eftir að verða okkur svo
mikils virði í leik og starfí í félagi
okkar eldri skáta í Hafnarfírði og
því síður að hún myndi kveðja svo
snemma. Við, sem vorum í
skemmtinefnd í þessu félagi síð-
ustu þrjú árin, áttum oft erindi
við hana og nutum góðs af frá-
bærri hjálpsemi hennar sem við
þökkum. Hún las jólasögu fyrir
börnin á jólafundum í skálanum
okkar við Hvaleyrarvatn, en á síð-
asta jólafundi bað hún okkur að
fá einhvern annan í þetta sinn.
Þetta sagði okkur sína sögu því
að við vissum hversu mjög hún
mat það að vera með einmitt á
þennan hátt. Á árshátíð okkar í
vetur kom hún meira af vilja en
mætti og gladdist með okkur, en
þegar hún treysti sér ekki til að
vera lengur þá dró hún sig hljóð-
lega í hlé til að trufla ekki gleði
vina sinna. Jón bar okkur síðan
kveðju hennar. Við biðjum Jóni
og sonum þeirra blessunar Guðs
á þessum tíma sorgar og söknuð-
ar. Við sendum þeim og foreldrum
hennar samúðarkveðjur. Við mun-
um minnast hennar með söknuði
en jafnframt með gleði yfir því
að hafa fengið að kynnast henni
og mannkostum hennar, minnug
þess að sórgin og gleðin eru sem
nánar systur, aldrei fjarri hvor
annarri. Við kveðjum Hönnu Lís-
bet með „Kvöldsöng kvenskáta“.
Sofna drótt
Nálgast nótt.
Sveipast kvöldroða himinn og sær.
Allt er hljótt.
Hvíldu rótt.
Guð er nær.
(Hrefna Tynes.)
í dag felldu blómin mín blöðin sín.
Og húmið kom óvænt inn til mín.
Eg hélt þó að enn væri sumar og sólskin.
(Tómas Guðmundsson.)
Mig langar að minnast með
örfáum orðum Hönnu Lísbetar
Jónmundsdóttur, sem lést á Land-
spítalanum laugardaginn 20. ág-
úst.
Ég kynntist Hönnu Lísu, en það
var hún ætíð nefnd á mínu heim-
ili, fyrir um það bil 12 árum þegar
við urðum nágrannar í Hafnar-
fírði. Ég fann fljótt að þar hafði
ég eignast góðan og traustan vin
sem ávallt var reiðubúinn að rétta
hjálparhönd ef á þurfti að halda.
Árin okkar í Bröttukinn urðu
þó ekki nema tæplega tvö, því við
höfðum fest kaup á húsi í
Garðabæ. Mér er það minnisstætt
að þegar líða fór að flutningum
voru Hanna og Jón á leið í sum-
arfrí norður í land. Ég sagði
Hönnu að líklega yrðum við flutt
þegar þau kæmu aftur. Þá svaraði
Hanna að bragði: „Við Jón förum
ekki norður fyrr en þið eruð flutt.“
Það stóð svo sannarlega heima og
gengu flutningarnir afbragðsvel
fyrir sig með góðri hjálp þeirra.
Síðan fóru þau norður í sumarfríið
sitt.
Vináttan hélst þó vegalengdin
ykist og alltaf voru Hanna og Jón
reiðubúin að gera svo margt fyrir
okkur.
Hanna Lísa var sannur skáti,
ávallt viðbúin. Hún var mikil úti-
vistarmanneskja og dreif sig út í
gönguferðir, hvort heldur sem var
á köldum vetrardegi eða sólríkum
sumarmorgni. Hún var einnig mik-
ill náttúruunnandi og einstaklega
næm fyrir fegurðinni í kringum
sig. Þessi næmleiki endurspeglað-
ist í frábærum ljósmyndum og list-
munum sem hún vann meðal ann-
ars út tré og gleri.
Hanna og Jón bjuggu sér fag-
urt heimili sem ber vitni um hag-
leik þeirra og natni. Ég spurði
Hönnu oft að því hvernig hún fyndi
tíma til að gera þetta allt ásamt
því að sjá um heimilið og uppeldi
drengjanna, sem þau ræktu af
kostgæfni, auk þess að vera virk
í ýmsum félagsstörfum.
Jafnframt því að vera dugleg
og drífandi var Hanna Lísa raunsæ
og tók engum hlut sem gefnum.
Eftir að hún veiktist af krabba-
meini leitaði hún sér allrar fræðslu
sem henni var auðið um sjúkdóm-
inn. Hún hafði kynnt sér það sem
rannsakað hefur verið um lækn-
ingamátt hákarlabijósks fyrir
krabbameinssjúka og eygði þar
von fyrir þá sem beijast við þenn-
an illvíga sjúkdóm. Hún hófst þeg-
ar handa við að vinna hákarla-
bijóskið með hjálp og stuðningi
fjölskyldu sinnar og gerðist braut-
ryðjandi á þessu sviði. Verkið vann
hún af þvílíkri vandvirkni að sér-
hver lyfjaframleiðandi hefði mátt
vera stoltur af.
Nú er komið að kveðjustund.
Ég var ekki viðbúin henni svo
fljótt. Ég og fjölskylda mín eigum
mikið að þakka. Áð hafa kynnst
Hönnu Lísu og eignast vináttu
hennar er okkur ómetanlegt.
Við vottum ástvinum hennar
innilega samúð okkar.
Elsku Jón, Bjössi og Kiddi, við
biðjum góðan Guð að hugga ykkur
og stvrkja í sorginni.
Bjarndís Eygló Indriða-
dóttir og fjölskylda.
Eitt blab
fyrir alla!
|R«(0iwnMíiiMíi
- kjarni málsins!
Þórdis og Benedikt.
á laugardagskvöldum
í opinni dagskrá

„Frá og með
17. september
segi ég eingöngu
góðar frrair
á Stöð 2“
Klukkan 20:30 laugardagskvöldið 17. september mun
Ingvi Hrafn Jónsson birtast sjónvarpsáhorfendum í nýju
hlutverki í fyrsta BINGÓLOTTÓ-þættinum. BINGÓLOTTÓ
er æsispennandi sjónvarpsleikur
fyrir alla fjölskylduna þar sem spilað er um ótrúlega
vinninga í beinni útsendingu.
Ef þú nærð þér í
BINGÓLOTTÓ-seðil og
hefur símann innan
seilingar gætir þú orðið
miðpunkturinn í einhverri
af þeim 25 jákvæðu
stórvinningsfréttum sem
Ingvi Hrafn segir í
þættinum.
Ekki missa af honum.
i
!
PS. Fylgist meö kynningarþættinum á Stöö 2 kl. 20:55, sunnudagskvöldiö 11. september.