Morgunblaðið - 08.09.1994, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
FIMMTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1994 41
OLAFURINGVIEYJOLFSSON
+ Ólafur Ingvi Ey-
jólfsson frá Sól-
heimum fæddist 18.
júní 1915. Hann lést
í Landspítalanum 25.
júní síðastliðinn.
Hann var elstur fjög-
urra barna þeirra
Sigríðar Ólafsdóttur
og Eyjólfs Jónasson-
ar frá Sólheimum.
Yngri börn þeirra
eru Ingigerður, Guð-
rún og Una, en hún
er látin. Hálfsystkini
samfeðra Ingva eru
Steinn og Sigríður
Sólbjörg, en hún er nýlátin.
Ingvi átti 10 börn, 28 barnabörn
og þrjú langafabörn. Fyrsta
barn sitt átti hann með fyrri
konu sinni, Margréti Guðmunds-
dóttur', Svan, sem er kvæntur
Rut Einarsdóttur og eiga þau
tvær dætur, Helgu Björgu og
Hörpu Rut. Helga á tvö börn,
Heiðar Má og Unu Svöfu. En
með eftirlifandi konu sinni,
Helgu Guðbrandsdóttur, átti
hann níu börn. Arndís Eria, gift
Bjarna Asgeirssyni og eiga þau
fjögur börn, Emmu, Asgeir,
Ingibjörgu og Eyjólf Ingva. Sig-
ríður, gift Jóhanni Birni Þórar-
inssyni og eiga þau
þrjú börn, Margréti
Ónnu, Vilborgu Þór-
unni og Aslaugu
Helgu. Gerður var
gift Birni Björns-
syni, börn þeirra
eru Ólafur, Hólm-
fríður Birna, Gunn-
ar Ægir og Helga
Una. Barn Hólm-
fríðar heitir Karen.
Lilja, gift Guðmundi
Magna Guðmunds-
syni og eiga þau
fjögur börn, Þor-
stein, Ingva Steinar,
Gunnhildi og Berglindi. Sóley,
gift Guðmundi Sigurðssyni og
eiga þau þijú börn, þau eru
yalurj Sigurður Þór og Sigríður
Ása. Ólöf, gift Jóhanni Gísla Jó-
hannssyni og eiga þau fjögur
börn. Þau eru Eyrún Björk,
Ragnheiður ír, Helga Rún og
Guðlaug Margrét. Eyjólfur,
kvæntur Sigurdísi Guðmunds-
dóttur og eiga þau tvö börn,
Guðnýju Ósk og Heiðar Ingva.
Guðbrandur, ógiftur og barn-
laus. Áslaug, maki Máni Laxdal
og eiga þau eina dóttur, Ingheiði
Brá. Útför Ólafs Inga fór fram
frá Hjarðarholtskirkju í Dölum.
INGVI VAR á Hvanneyri tvo vetur
og lærði búfræði. Hann hafði góðar
gáfur og nýttist vel öll þekking. Á
þessari öld mikilla framfara og
breyttrar hugsunar átti Ingvi alltaf
auðvelt með að tileinka sér ný sjón-
armið. Má þar nefna landgræðslu og
önnu framfaramál. Hann var sannar-
lega barn síns tíma þó römm væri
sú taug er batt hann við átthagana
alla tíð. Hún slitnaði aldrei meðan
hann lifði. Móður sína missti Ingvi
aðeins ellefu ára gamall og hefur
móðurmissirinn verið hinum ungu
systkinum sár. En með góðra manna
hjálp, svo sem afasystur þeirra
Salóme Guðbrandsdóttur, sem alltaf
var til taks, ólust þau upp í Sólheim-
um en Una yngsta systirin var sett
í fóstur. Ingvi var stoítur af uppruna
sínum. í landi Auðar djúpúðgu er
hjálparhöndin mönnum töm. Þeir
liggja ekki á liði sínu þeir Dalabræð-
ur og skammast sín ekkert fyrir að
gefa eða þiggja. Og fljótt brugðust
þeir við þegar brann í Sólheimum
og fjölskyldan stóð uppi svo til alls-
laus, úr því var bætt með skjótum
hætti. Hver sveit hefur sín sérein-
kenni og mótast menn af umhverfi
sínu og þannig mótaðist frændi af
hugarfari drengskapar. Öll eru börn-
in hin mannvænlegustu og eru þau
foreldrum sínum til sóma hvar sem
á er litið. Svanur, elsti sonur Ingva,
hefur verið föður sínum traustur son-
ur, engu síður en hin börnin og átt
sinn þátt í að skapa þá heild sem
þessi stóra og samheldna fjölskylda
er. Hann sýndi föður sínum mikla
umhyggju í hans erfiðu veikindum.
Ingvi frændi bar þess merki alla tíð
að hann undi glaður við hlutskipti
sitt að yrkja jörðina og koma sínum
afkomendum á legg. Það þurfti þó
oft mikla þrautseigju og kjark til að
takast á við amstur og þá ábyrgð
sem því fylgir að koma á legg stórum
barnahóp, en hann var ekki einn um
það. Helga, kona hans, er einhver
iðjusamasta kona sem ég hef kynnst
og henni fellur aldrei verk úr hendi.
Hún er með eindæmum nýtin með
það sem hún hefur handa á milli og
öll börnin þeirra níu að tölu fengu
alla þá umhyggju og ástúð sem hugs-
ast getur. Sama má segja um önnur
börn er voru undir þeirra umsjá. Það
var alltaf eitthvað staðfast og traust
sem mætti manni þegar við heimsótt-
um Ingva og Helgu. Fátækt og ríki-
dæmi breytti ekkert þeirra heimili.
Ingvi var mikill grínisti en fór vel
með það. Hann gat oft lumað á
hnyttnum svörum, og glettnin skein
svo skemmtilega úr bláum augum
hans. Hlýtt hjarta hans sló í takt við
gróandann í jörðinni og sálinni. Hann
var notalegur maður að umgangast
og auðvelt að iáta sér þykja vænt
um hann. Tilfinningin fyrir landinu
býr í mönnum eins og Ingva og hann
teygaði í sig angan moldarinnar, sem
hann hefur nú sameinast. Hann gaf
henni mikið og hún honum. Andi
hans mun svífa yfir Sólheimalandinu
yndislega sem mér finnst fegursti
staður á jörðu, heiðarnar og vötnin
og grænu grundirnar sem hann
plægði. Áfram verður þar athvarf
hans eins og allra þeirra sem gefa
sig landinu. Söknuðurinn er sár þeim
er misst hafa, en minningin er falleg
um þennan mæta mann, sem skyldi
eftir fijósamt land þar sem áður
voru móar og mýrar. Heiðruð skal
minning hans. Með hluttekningu.
Halldóra Gunnarsdóttir.
SKARPHÉÐINN
ÓSKARSSON
+ Skarphéðinn Óskarsson var
fæddur að Haukabrekku á
Skógarströnd 26. desember
1921. Hann lést 15. ágúst síðast-
liðinn og fór útförin fram frá
Snóksdalskirkju 20. ágúst.
KVEÐJUSTUND. Við stöndum hníp-
in og vitum ekki hvað segja skal.
Þannig vilja forlögin hafa það og við
getum ekkert annað en sætt okkur
við að nú verður engu breytt. Eftir
svo góðar samverustundir verður
kveðjustundin sárari og söknuðurinn
meiri. En minningarnar, þær lifa.
Fyrstu kynni mín af tilvist Skarp-
héðins voru fyrir nokkrum árum,
þegar tengdamóðir mín hringdi til
okkar og sagði eftir töluvert hik, að
hún vildi bara láta okkur vita, áður
en við fréttum það frá öðrum að hún
ætti vin. Þetta sagði hún að væri
hreint ágætur maður sem ætti svo
mörg áhugamál lík hennar, væri afar
tónelskur og spilaði svo skemmtilega
á harmonikku. Það væri nú ef til
vill skrýtið að svona gamlingjar væru
að draga sig saman en þannig væri
þetta nú.
Frá þessari stundu sá ég þróast
eitt fallegasta og heilbrigðasta sam-
band karls og konu þar sem ástin,
hlýjan og tillitssemin var alltaf það
sem mestu máli skipti. Við hin höfum
oft staldrað við og hugsað sem svo:
Já, þeta er nú alveg ótrúlegt.
Skarphéðinn var skemmtilegur
maður. Hann hafði ákveðnar skoð-
anir og lá ekki á þeim. Hann var
hnyttinn í tilsvörum og gat rætt um
flesta mögulega og ómögulega hluti
á sinn sérstæða hátt. Fór þá ekki á
milli mála að þarna var maður sem
hugsaði margt og velti hlutunum
fyrir sér. Hann var mikill ákafamað-
ur og stundum bar hugurinn hann
mun hraðar en líkaminn gat með
góðu móti sætt sig við. Svo voru það
rólegu stundirnar, þegar hann sat í
hominu sínu og tottaði pípuna eða
dundaði við smíðar í litla skúrnum
við hliðina á húsinu smáa. Eitt var
þó öllu fremra. Það var harmonikk-
an, fylginautur hans alla tíð, sem
deildi með honum gleði og sorgum
allt til síðasta dags.
Og svo var það stóra ástin í lífi
hans, hún Sigga, sem hann fékk
notið í alltof stuttan tíma. En þvílík-
ur tími. Tími gleði, ástúðar, tónlist-
ar, ferðalaga og alls hins besta sem
lífið gat boðið.
En sorgin er systir gleðinnar.
Maðurinn með ljáinn hreif hann úr
örmum vinu sinnar á harkalegan
hátt eitt fagurt síðsumarkvöld og tók
hann með sér í ferð til annarrar
strandar.
Þar á Skarphéðinn nú sinn sama-
stað. Ef til vill verður hann þar í flæð-
armálinu, með harmonikkuna sína
og spilar fjörlegt lag þegar okkar
tími kemur og við nemum þar land.
Hverveit? Anna Flosadóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og
systir,
ÁSTA KRISTIIMSDÓTTIR,
Smyrlahrauni 47,
Hafnarfirði,
andaðist þriðjudaginn 6. september í
Landspítalanum.
Kristinn Ó. Karisson,
Lilja Kristinsdóttir,
Salóme Kristinsdóttir,
Soffia Kristinsdóttir,
Sigríður A. Kristinsdóttir,
Ásta K. Kristinsdóttir,
Karl Kristinsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini.
Þorsteinn S. Jónsson,
Hreiðar Júlíusson,
Guðni S. Ingvarsson,
Örn Sveinbjörnsson,
Þorsteinn Heiðarsson,
Sólborg Steinþórsdóttir,
t
Þökkum auðsýnda samúð, kveðjur, skeyti, minningarkort og blóm
vegna fráfalls og jarðarfarar föður okkar, tengdaföður, afa, bróö-
ur og mags, ÓLAFS ÓLAFSSONAR
fyrrv. húsvarðar íLandsbókasafni.
Maj-Lis Ó. Alstrup, Bo Alstrup,
Dan Sommer, Ingunn Gísladóttir,
Lilja María Ólafsdóttir,
Anja Stella Ólafsdóttir
og barnabörn,
Sigri'ður Ó. Candi, Manlio Candi,
Hanna Ó. Jöraensen. Uffe Jöraensen.
t
Bróðir okkar,
STEINAR ÁGÚSTSSON,
lést 7. ágúst.
Útför hans fór fram 13. ágúst frá Landakirkju Vestmannaeyjum.
Þökkum alla hjálp og vinsemd sem honum var sýnd í veikindum
hans.
Sérstakar þakkir eru færðar Guðmundi Ásbjörnssyni.
Birna Benjamínsdóttir, Herbert Benjami'nsson.
Faðir okkar,
ANTON INGIMARSSON
frá Siglufirði,
Smáragrund 3,
Sauðárkróki,
verður jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju, laugardaginn 10. sept-
ember kl. 14.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hans, er
bent á Dvalarheimili aldraðra á Sauðárkróki.
Synir.
+
Þökkum vinarhug og samúð við fráfall,
ODDS EGGERTSSONAR
húsasmíðameistara,
Kirkjubæjarklaustri.
Ágústa Sigurðardóttii
Edda Sigurdi's Oddsdóttir, Hildur
Pálína Pálsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SÓLMUNDAR M. EINARSSONAR,
Birkihvammi 10,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til hjúkrunariiðs
lungnadeildar Vífilsstaðaspítala.
Rannveig K. Jónsdóttir,
Bára Sólmundsdóttir, Helgi Ingvarsson,
Anna Sólmundsdóttir, Geir Geirsson,
Einar Sólmundsson, Svanhvít K. Einarsdóttir,
Jóna Sólmundsdóttir, Einar Baldvin Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum af alhug öllum þeim, er sýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts
og útfarar móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
GUÐRÍÐAR M. PÉTURSDÓTTUR,
Suðurgötu 14,
Keflavik.
Sérstakar þakkirtil lækna og hjúkrunar-
liðs Borgarspítalans og einnig til heima-
hjúkrunar í Keflavík.
Davíð Eyrbekk, Sigurlaug Gunnarsdóttir,
Gunnar Örn Gunnarsson, Þórdfs Ingólfsdóttir,
Þórður Steinar Gunnarsson, Helga Sigþórsdóttir,
Pétur Meekosha, Kristvina Magnúsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför elsku
legrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
VALGERÐAR GUÐNÝJAR
ÓLADÓTTUR,
Álftamýri 4,
Reykjavík.
Sérstakar þakkirtil lækna og starfsfólks
Hátúni 10b og Elli- og hjúkrunarheimil-
isins Grundar.
Fríða Margrét Guðjónsdóttir, Ólafur Bjarnason,
Garðar Guðjónsson, Guðlaug Haraldsdóttir,
Magnús Guðjónsson,
Hannes Guðnason, Erla Bjarnadóttir,
Friðgeir Guðnason, Kristín Ragnarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.