Morgunblaðið - 05.11.1994, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 1994 3>g>
MINIMINGAR
KRISTRUN
GUÐMUNDSDÓTTIR
<+■ Kristrún Guð-
* mundsdóttir
fæddist á Ketilvöll-
um í Laugardals-
hreppi í Ámessýslu
hinn 2. apríl 1924.
Hún lést á heimili
sínu í Kristjanstad
í Sviþjóð hinn 10.
október síðastlið-
inn. Foreldrar
Kristrúnar voru
Karólína Amadótt-
ir og Guðmundur
Ingimar Njálsson á
Böðmóðsstöðum í
Laugardalshreppi og var
Kristrún fjórða barn þeirra
hjóna í 14 baraa hópi. Systkini
hennar em Guðbjöm, f. 1920,
Ólafía, f. 1921, Aðalheiður, f.
1922, Jóna Sigríður, f. 1925,
Valgerður, f. 1927, Fjóla, f.
1928, Lilja, f. 1928, Njáll, f.
1929, Ragnheiður, f. 1931, Árni,
f. 1932, Guðrún, f. 1933, d.
1974, Herdís, f. 1934, og Hörð-
ur f. 1936. Kristrún giftist
Þórði Halldóri Guðlaugssyni, f.
1915, d. 1993, og eignuðust þau
átta börn. Þau em Hugrún, f.
1942, Hrafnhildur, f. 1944,
Kristrún Kirrý, f., 1946, Loftur
Steinar, f. 1948, Kolfreyja, f.
1955, d. 1983, Kristín, f. 1956,
Halldór, f. 1957, og Helga Mar-
ín, f. 1961. Annar maður Kristr-
únar var Einar Jónsson og áttu
þau saman einn son, Hlyn, f.
1967. Öll böm Kristrúnar era
búsett í Svíþjóð. Hún átti 25
bamabörn og sex barnabama-
böm. Minningarathöfn um
Kristrúnu fór fram á heimili
hennar í Svíþjóð hinn 21. októ-
ber. Bálför hennar fór fram í
Svíþjóð 24. október.
MIG LANGAR í fáum orðum að
minnast mágkonu minnar, Krist-
rúnar Guðmundsdóttur frá Böð-
móðsstöðum. Hún var sterkur per-
sónuleiki, sem vakti hvarvetna at-
hygli, bæði fyrir gjörvuleik og fram-
komu. Ekki verður þetta úttekt á
lífshlaupi hennar, stikla þó á stóru.
Set mig í fyrstu í spor ungrar stúlku
og upprennandi, hlaðinnar róman-
tík og glæstum fyrirheitum.
Það var á þeim árum þegar ung-
ir menn og konur drukku í sig ljóð
Davíðs frá Fagraskógi, kvæðið um
dalakofann hennar Dísu. Einnig um
eitthvað sem kemur,
eitthvað sem fer,
eitthvað sem hlær og grætur.
Að ekki sé talað um unglingana sem
þeystu um vorsins grænu skóga.
Nú svo voru líka til
kvæði þótt ekki væru
eftir Davíð, kvæði þess
er gekk upp á hamar-
inn sem hæst af öllum
ber.
Hamingjuna hafði ég í hendi
mér.
Björt var hún sem lýsigull
og brothætt eins og gler.
Það var einmitt um
þetta leyti, sem ég
kynntist fyrst högum
Kristrúnar. Mikið
fannst mér hún þá kát
og skemmtileg, hugmyndarík og að
því er virtist sátt við tilveruna. Hún
vildi hafa glaum og gleði í kringum
sig, hafði frásagnar- og leikhæfi-
leika. Hún var ekki sátt við neina
lognmollu það þurfti að vera ein-
hver gerandi í tilverunni, enda varð
sú raunin á.
Kristrún var ung að árum þegar
hún hélt að heiman í atvinnuleit.
Fljótt kynntist hún ungum manni
og glæsilegum, Halldóri Guðlaugs-
syni, þau ákváðu að lifa lífínu sam-
an og hófu búskap í Reykjavík á
stríðsárunum. Ekki varð þar auður
í búi, en brugðu nokkuð fljótt á það
ráð að hefja sveitabúskap, keyptu
jörðina Öndverðanes í Grímsnesi og
áttu þá jörð um tíma. Þungt var
fyrir fæti þar býst ég við og sam-
rýmdist ekki kvæði Davíðs, þar sem
sungið var um vorsins grænu skóga.
Einnig mætti ætla að þau hjón hafí
ekki átt skap saman. Sambúð þeirra
lauk þar á haustdögum 1962. Börn
þeirra voru átta, þau elstu um og
yfír fermingu. Öll voru þau gullfal-
leg. Var hér um að ræða mjög erf-
itt tímabil hjá þeim Kristrúnu og
Halldóri. Lá nú leið Kristrúnar til
Reykjavíkur en átti jafnframt at-
hvarfs að vænta austur í Laugardal.
Ekki er úr vegi að nefna elsta
bróður hennar, Guðbjörn, í þessu
sambandi, en hann lét henni í té
sumarhús sitt í lengri eða skemmri
tíma. Einnig á hann víst margan
bitann í hópnum hennar þau árin.
Á þessum árum eignaðist Krist-
rún dreng sem hún gaf nafnið Hlyn-
ur og er Einarsson. Þegar hér var
komið var heilsa Kristrúnar ekki
nógu sterk. Tók hún nú þá ákvörðun
að flytjast til Svíþjóðar en sum böm
hennar höfðu þá fest þar rætur.
Eignaðist Kristrún brátt íbúð í
Svíþjóð á sænska vísu, kom sér upp
fallegu heimili. Hún hafði sum
bama sinna undir sínum verndar-
væng, þau er enn vom að vaxa úr
grasi, þó sérstaklega Hlyn sem enn
var á bamsaldri.
En römm er sú taug, leið hennar
Leiðrétting
í minningargrein Gunnars Á.
Gunnarssonar um Brand Jón Stef-
ánsson á blaðsíðu 32 í Morgunblað-
inu 22. október síðastliðinn var
aukið inn orði, og breytti það merk-
ingu heillar setningar. Hér birtist
að pýju kaflinn sem setningin var
í: „í mínum huga er minningin um
Brand samofin náttúmfari þess
Birting afmælis- og
minningargrehm
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar tjl birtingar end-
urgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akur-
eyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar I símbréfi í númer
691181. Það eru vinsamleg tilmæli blaðsins að lengd greinanna fari
ekki yfír eina og hálfa örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfílega
linulengd — eða 3600-4000 slög. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfrétt-
ir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
lá aftur til íslands. Þá var Hlynur
litli betri en enginn við hlið móður
sinnar, því hún þurfti á aðstoð að
halda, hún var hvorki heilsuhraust
né ung lengur. Þessi íslandsdvöl
varð ekki löng, því leið hennar lá á
ný til Svíþjóðar. Nokkrar snöggar
heimsóknir gerði hún til gamla
Fróns á þessum tíma sem við getum
kallað á lokakafla leiðarinnar.
Kristrún var kjarkmikil kona og
dugleg að ferðast. Nokkrar ferðir
átti hún yfír Atlantsála. Nú lá leið-
in um hið óræða djúp. Minningarat-
höfn um hana fór fram í Svíþjóð
21. október. Systkini Kristrúnar
sem gátu mætt ,á heimili Herdísar
systur hennar minntust þeirrar
stundar í sameiningu.
Við skiljum fátt eitt sem fyrir
ber, en sambandið á milli einstak-
linga er sterkara en það að með
orðum sé auðvelt að greina. Herdís
vaknaði við það aðfaranótt þess
dags að hún söng hið kunna og
hugljúfa kvæði M.J.:
Hjá vöggu minni mamma söng
í myrkum næturskugga.
Þetta tóku þau systkini sem skila-
boð frá þeim fyrir handan, skilaboð
um heimkomu og innri frið.
Kvæðið sungu þau og gerðu um
leið stundina ógleymanlega.
héraðs sem hann unni og starfaði
fyrir svo lengi; hann var rammur
að afli, hann var skapríkur og stolt-
ur, hann var örlátur og hlýr. Ég
og systkini mín minnumst þessa lit-
ríka föðurbróður okkar með eftirsjá
og þökk.“ Hlutaðeigandi eru inni-
lega beðnir afsökunar á mistökun-
um.

Nú er Kristrún horfin sjónum.
Við sjáum hana þó fyrir okkur,
gersónugerð hennar ógleymanlega.
Ég gæti hugsað mér hana sitjandi
við arineld minninganna eins^og
segir í niðurlagi kvæðis Davíðs Stef-
ánssonar:
Ég sit við eldinn síðkvöldum á
og sveipa mig hljóður í feldinn.
Fölskva á glæðumar forlaugin slá
og friðlaus ég stari í eldinn...
Það gripur mig seiðandi sorgblandin þrá
er sólin er hnigin á kveldin.
Blessuð sé minning þín, Kristrún.
Ingimundur Einarsson.
KKRISTALL
Margar gerðir af hjólaborðum,
blómasúlum, blaðagrindum,
innskotsborðum ogfallegum
speglum.
Verð á hjólaborðum er frá
Kr. 5.560.-
7 vKRISTALL
Faxafeni v/Suöurlandsbraut
Sími 68 áO 20