Morgunblaðið - 22.11.1994, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 22. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TII. BLAÐSINS
Ljóska
Ferdinand
Ég heyri að afi sé með „Leyndarmál lífsins er að verða Hvað getur þú orðið
nýja lífsspeki. eldri en grasflöt manns!“ mikill spekingur?
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 691100 • Símbréf 691329
Islenskt - já, takk
Pólar hf. - nei, takk
Frá Krístni Snæland:
í RÚM 40 ár hefur undirritaður átt
bíl eða bíla, alls 25 talsins af mörg-
um tegundum og gerðum. Alltaf
þegar ég hefi þurft á rafgeymi að
halda hefi ég keypt geymi hjá Pólar
hf. Ég hefi horft framhjá lægra
verði og hverskyns gylliboðum
varðandi innflutta rafgeyma. Þetta
hefi ég gert vegna óbilandi sann-
færingar um að við eigum að velja
íslenskt. Viðskipti mín við Pólar hf.
hafa verið með miklum ágætum og
svo umfangsmikil t.d. síðastliðið ár,
að þá keypti ég þrjá rafgeyma hjá
fyrirtækinu, tvo í janúar sl. og einn
í október sl.
Rafgeymirinn reyndist ónýtur
Ég hef ekki vitað betur en að
árs ábyrgð væri á framleiðslu Pólar
hf. enda verslað þar í þeirri trú.
Nú bar hins vegar svo við undan-
fama kuldadaga að atvinnubíll
minn vildi ekki í gang — startið var
svo stutt og dauft. Eftir athugun
hjá Pólar hf. var rafgeymirinn úr-
skurðaður ónýtur. Þennan geymi
hafði ég keypt í janúar sl. og var
hann því 10 mánaða gamall.
Ég taldi að ársábyrgð gilti eins
og almennt gerist í viðskiptum og
ég fengi því geyminn bættan til
fulls — en þrátt fyrir áratuga við-
skipti \ var nú komið það hljóð í
strokkinn að ég yrði að greiða fyrir
10 mánaða afnot, enda væri þetta
atvinnubíll og um þá giltu aðrar
reglur, þar væri aldeilis ekki árs-
ábyrgð.
Þegar ég keypti geyminn höfðu
þeir hjá Pólar hf. ekki fyrir því að
kynna mér að um atvinnubíl giltu
aðrar ábyrgðarreglur en þær sem
neytendum eru tryggðar með lög-
um.
Staðan er nú sú, að ég sit uppi
með Pólar-rafgeymi, ónýtan sem
ég fæ ekki bættan til fulls, þrátt
fyrir aðeins 10 mánaða notkun, og
verð að fara að leita eftir því hvort
einhver annar aðili framleiðir ís-
lenska rafgeyma. Því íslenskt skal
það vera hvað svo sem Pólar hf.
valda mér miklum vonbrigðum.
KRISTINN SNÆLAND,
leigubílstjóri.
Valdhroki og barna-
vernd á ekki saman
Frá Alberti Jensen:
ÞAÐ hefur borið á, að kvartað sé
undan hörkulegum aðferðum
barnaverndarfélaga. Ef það á við
rök að styðjast að níðst sé á einum
þá öðrum er bjargað er það athug-
unar vert. Engum er gert gott að
foreldrar, sem ekki eru taldir hæfir
að ala börn sín upp, séu skildir eftir
í andlegri þjáningu og umkomu-
leysi.
Það er alltaf vont mál að taka
barn frá foreldrum og þeim má
ekki gleyma. En ef barn er van-
sælt og öryggi þess í húfi, verður
ekki hjá því komist. Þarna eru sam-
verkandi þættir sem þarfnast góð-
vildar og þolinmæði. Það er slæm
afsökun opinberum verndurum
barna, fyrir kuldalegri og tillits-
lausri framkomu við einstæðar
mæður að þar sé ekki rekið mæðra-
heimili. Flestir eiga sér viðreisnar
von. Að því skal stuðla. Mann-
skemmandi framkoma er til van-
sæmdar hverjum sem iðkar.
Mér er kunnugt mál einstæðrar
þriggja barna reglusamrar móður.
Hún á við skapgerðarvandamál að
stríða. Skömmu eftir að hún missti
forræði yfir þriggja mánaða barni
sínu voru drengurinn og stúlkan,
bæði innan fimm ára, tekin frá
henni og komið á vistheimili, meðan
málin væru skoðuð. Þar var hún
óörugg og hrædd undir yfirþyrm-
andi eftirliti er hún var hjá börnun-
um. Ótti hennar var ekki ástæðu-
laus því henni var sagt að ef starfs-
fólki heimilisins líkaði ekki um-
gengni hennar við börnin, yrðu þau
tekin frá henni. Og þannig fór.
Börnin tekin af móðurinni
Dag einn var henni af starfs-
stúlku tekið með innantómu spjalli,
þar til hún sneri sér brosandi að
móðurinni og sagði: „Meðal annarra
orða, það er búið að taka af þér
börnin.“ Svo einfalt var það. Sál-
fræðin ekki í hávegum höfð. Nú fær
móðirin tvo tíma tvisvar í viku með
börnum sínum. Alltaf undir eftir-
liti. Þetta eru börnin hennar en hún
fær aldrei að vera frjáls og eðlileg
með þeim.
Það þarf sterka manneskju til
að þola slíkt reglugerðar- og tor-
tryggnisfargan þegar við liggur að
halda börnum sínum eða missa.
Þarna er líka brotinn réttur barna
sem vilja vera hjá móður sinni. í
þessu máli og líkum, gæti verið um
andlegt niðurrif að ræða. Kalt „al-
veg-sama“ fólk á ekki að vinna við
manneskjur. Slíkt fólk er öllum til
leiðinda og skapar slæman móral.
Margir hæstaréttardómar gefa
glögga mynd af brenglaðri réttlæt-
iskennd. Lögmaður sem gefur sér
það vald, að dæma barn frá móður,
þarf að gera meir en að glugga í
skjölum fastmótaðra reglugerðafé-
laga. Barnaverndarfélög þurfa með
vissu millibili að endurnýja sig og
lögfræðingaliðið.
ALBERTJENSEN,
Háaleitisbraut 129, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.