Morgunblaðið - 11.08.1995, Blaðsíða 10

10 FÖSTUDAGUR 11. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Bílamarkaöurinn
Smiðjuvegi 46E
v/Reykjanesbraut.
Kopavogi, simi
IW/
567-1800 ^
Löggild bílasala
Opið laugard. kl. 10-17
sunnudaga kl. 13-18.
MMC Colt 1.6 GLXi '92, hvítur, sjálfsk.,
ek. aðeins 14 þ. km., rafm. í rúðum, hiti
í sætum o.fl. Reyklaus bíll. V. 1.100 þús.
„Nýr bíll“ Suzuki Sidekick JXi 16v '95,
steingrár, 5 g., óekinn.
V. 1.950 þús.
MMC Pajero ’86 D turbo, langur, ek. 147
þ.km., 31“ dekk, V. 920 þús. Sk. á ód.
jeppa t.d. D.cap.
Nýr bíll! Renault Safrane 2.2 Vi ’94,
steingrár, sjálfsk., ek. aðeins 1600 km.,
rafm. í öllu, fjarst. læsingar o.fl. V. 2.650
bús.
Sjaldgæfur sportbíll Nissan 300 ZX V-6
'85, m/T-Topp, 5 g., ek. 135 þ. km., rafm.
í rúðum o.fl. V. 1.200 þús.
Toyota Corolla DX Sedan ’87, 5 g., ek.
aðeins 77 þ. km. V. 400 þús.
Toyota Lite Ace (bensín) '90, sendibíll,
ek. 70 þ. km. V. 650 þús.
Toyota Hi Lux D.Cap SR-5 m/húsi '93, 5
g., ek. 42 þ. km., grár, 31“ dekk, álfelgur.
V. 1.980 þús.
Citroen CV 2 braggi 86, rauður/svartur,
5 g., ek. 96 þ. km. Mjög gott útlit. V. 270
þús.
Ford Econoline 150 9 manna '91, sjálfsk.,
8 cyl. (351), ek. 50 þ. km. V. 1.750 þús.
Citroen BX 1600 TZS '91, grár, 5 g., ek.
69 þ. km., V. 890 þús.
Nissan Sunny SR Twin Cam '88, 5 g.,
ek. 120 þ. km. (ný tímareim), sóllúga,
spoiler o.fl. Tilboösv. 490 þús.
MMC Lancer EXE '91, sjálfsk., ek. aðeins
51 þ. km, rafm. í rúðum, spoiler o.fl. V.
920 þús. Sk. ód.
Ford Explorer Eddie Bauer '91, dökkblár,
5 d., ek. 58 þ.km., álfelgur, sóllúga o.fl.
V. 2,7 millj. Sk. ód.
Nissan Sunny GTi 2000 '93, ek. 40 þ.km.
Svartur, álfelgur, ABS o.fl. V. 1.300 þús.
Sk. ód.
Honda Civic GTi '89, steingrár, 5 g., ek.
104 þ. km., sóllúga o.fl. V. 695 þús.
Toyota 4Runner SR5 EFI '85, sjálfsk., ek.
25 þ.km. 35" dekk, sóllúga, 5:71 hlutföll.
Verð 990 þús.
Nissan Patrol GR Diesel Turbo ’94, 5 g.,
ek. 23 þ.km. 33" dekk, álfegur. Toppein-
tak. V. 3,7 millj.
Daihatsu Charade TX '91, 3 dyra, rauð-
ur, 5 g., ek. 52 þ.km. V. 620 þús.
Toyota Carina II '91, dökkblár, 5 g., ek.
40 þ.km. Rafmagn í rúöum o.fl. V. 1.030
þús.
Daihatsu Feroza '89 EL-II, 5 g., ek. 121
þ.km. V. 790 þús.
Toyota Celica Supra 2,8i, '84, álfelgur,
geislaspilari o.fl. V. 490 þús.
Ódýrir bílar á tilboðsverði
Citroen BX 14E '87, 5 g., ek. 140
þ. km., mikið endurnýjaður. V. 350
þús. Tilboðsv. 230 þús.
Ford Escort 1100 ’86, ek. 106 þ.
km. V. 250 þús. Tilboðsv. 195 þús.
Citroen CX 2000 '82, 5 g., góð
vél, nýskoðaöur. V. 195 þús. Til-
boösv. 125 þús.
Chervrolet Monza 1.8 SLE '86,
sjálfsk., ek. 135 þ. km. V. 230 þús.
Tilboðsv. 160 þús.
Nissan Sunny SR Twin Cam '88,
5 g., ek. 120 þ. km. (ný tímareim),
sóllúga o.fl. Tilboösv. 490 þús.
FRÉTTIR
Lára Margrét val-
in þingmaður árs-
ins af Heimdalli
STJÓRN Heimdallar hefur valið Láru Mar-
gréti Ragnarsdóttur þingmann ársins 1994.
Að sögn Þórðar Þórarinssonar, formanns
Heimdallar, er fyrst og fremst um að ræða
hvatningarbikar fyrir þá þingmenn sem
halda baráttumálum félagsins á lofti.
„Heimdallur velur þann þingmann sem
ÞÓRÐUR Þórarinsson afhendir Láru M.
Ragnarsdóttur farandbikar Heimdallar.
stjórn félagsins finnst standa sig best á
undanliðnu ári og veitir honum titilinn þing-
maður ársins,“ segir Þórður. „Þá er litið til
verka þingmanna á Alþingi. Það sem stjórn
Heimdallar þótti aðdáunarvert við Láru
Margréti var að hún stóð upp og barðist
ötullega gegn tilvísanakerfinu í heilbrigðis-
kerfinu sem fyrirhugað var að koma á.
Þótt skiptar skoðanir væru um tilvísana-
kerfið í sljórn Heimdallar, voru efasemdar-
menn í meirihluta og flestir voru sammála
um að hún hefði sýnt mikinn kjark með því
að taka svo afgerandi afstöðu gegn ríkis-
sljórninni í þessu máli til að veija valfrelsi
í heilbrigðiskerfinu."
Ákvæði alþjóðareglna um fjarskipti skýr
Smuguskipum heimilt að kalla
upp norskar strandstöðvar
Þurfa ekki að vera í nauðum stödd
SKIPVERJUM á íslenskum fiski-
skipum í Smugunni er fullkomlega
heimilt að kalla upp norskar strand-
stöðvar að mati Stefáns Arndal,
stöðvarstj óra Fj arskiptastöðvarinn-
ar í Gufunesi, jafnvel þótt skipin
séu ekki stödd í nauðum. Hann
segir að reglugerð Alþjóðaíjar-
skiptasambandsins um fjarskipti sé
skýr í þessu efni.
Áhafnir 30 íslenskra fiskiskipa í
Smugunni hafa mótmælt ásökun
varnarmálaráðherra Noregs þess
efnis að íslensk skip misnoti neyðar-
bylgju. Áhafnirnar telja Norðmenn
aftur á móti bijóta alþjóðalög um
§arskipti._
„Bæði íslendingar og Norðmenn
eru aðilar að Alþjóðafjarskiptasam-
bandinu ásamt flestum öðrum þjóð-
um heims,“ segir Stefán í samtali
við Morgunblaðið. „Aðildarríkjum
er skylt að fara eftir alþjóðareglum
um fjarskipti og sinna öllum köllum
skipa.“
Kall- og neyðartíðni
Stefán segir að tíðnin sem skip
noti til fjarskipta í Smugunni sé
tíðni 2182, kall- og neyðartíðni á
millibylgju. Þau nái hins vegar ekki
til Vardo á metrabylgju. „Það er
ekkert í þessum alþjóðlegu reglum
sem segir að þeim sé bannað að
kalla á þessari tíðni. Þegar um
samtöl er að ræða þá koma skipveij-
ar beint inn á vinnubylgjur en ef
það gengur ekki þá er reynt að
kalla á kalltíðni. Þessi tíðni heitir
kall- og neyðartíðni og samkvæmt
orðanna hljóðan er skipum heimilt
að kalla upp strandstöðvar á þeirri
tíðni án þess að skip séu í neyð.
Ef þau hafa þurft að gera það ein-
stöku sinnum þá eru þau ekki að
bijóta neinar reglur.“ Stefán kveðst
hafa heyrt dæmi þess að strand-
stöðvamar norsku hafi í fyrra huns-
að köll íslenskra skipa. Þær hafi
heyrt köllin en ekki viljað afgreiða
þau.
Stefán telur óumdeilt að Norð-
mönnum beri að fara eftir alþjóða-
reglunum. „Sem dæmi má nefna
að þegar við vorum í þorskastríði
við Breta þá afgreiddu íslenskar
fjarskiptastöðvar bresk skip jafnt
og íslensk." Hann segir ákaflega
sjaldgæft að þeir sem þurfi á fjar-
skiptum að halda geti ekki fengið
þau. Aðeins megi gera ráð fyrir því
að farið sé á skjön við alþjóðlegar
reglur um fjarskipti í stríði.
Misvel tækjum búin
Stefán bendir á að skipin sem
eru á veiðum í Smugunni séu mis-
jafnlega vel búin fjarskiptatækjum.
Hann segir að ef þau séu aðeins
með millibylgjutalstöðvar sé fjar-
lægðin fullmikil að ná sambandi til
íslands. Þau skip sem séu búin
stuttbylgjubúnaði geti aftur á móti
náð sambandi við útgerð sína eða
vandamenn heima á Islandi. Stefán
áætlar að um *A flotans noti stutt-
bylgjubúnað, önnur skip séu ein-
ungis búin millibylgjustöðvum.
Lentuí
skotárás
ogvar
vísað úr
landi
NÍNA og Katrín bregða á leik með grískum lögregluþjónum.
VINKONURN AR Katríri Guð-
mundsdóttir og Jónína Guð-
mundsdóttir lentu í ýmsum ævin-
týrum þegar þær ætluðu að ferð-
ast frá Grikklandi til Búdapest.
Þær voru tvisvar reknar úr landi,
í annað skiptið Júgóslavíu og
hitt skiptið Búlgaríu, og urðu svo
fyrir skotárás í Grikkiandi.
Katrín og Nína tóku lest föstu-
dagskvöldið 23. júní með einn
kexpakka í nesti frá Aþenu til
Búdapest til að hitta þar vinkonu
sína, Katrínu Hauksdóttur, að
morgni sunnudags. Þær héldu
að lestin færi í gegnum Búlgaríu,
en höfðu ekki hugmynd um að
leiðin lægi í gegnum stríðshrjáða
Júgóslaviu.
Fengu byssuskeftin í andlitin
Lestin fór í gegnum Makedó-
níu og á leiðinni voru þær fjórtán
sinnum spurðar um vegabréf.
„Þegar við vorum svo komnar
miðja vegu milli Belgrad og
Iandamæra Júgóslavíu og Make-
dóníu vorum við vaktar af værum
svefni af hermönnum sem báru
byssuskeftin upp að andlitum
okkar,“ segir Katrín.
„Þeir tóku vegabréfin okkar,
fóru með þau og komu eftir smá-
stund aftur alveg trítilóðir, tóku
bakpokana okkar og hentu þeim
út úr lestinni. Við vissum ekki
hvað var að gerast, enda ekki
vanar svona aðförum. Svo komu
þeir aftur og hentu okkur út úr
lestinni í bókstaflegri merkingu
þess orðs.“
Katrín og Nína voru svolítið
hræddar í fyrstu, en byrjuðu svo
að spila á spil: „ Við fórum í
kleppara og gerðum að gamni
okkar. Vörðunum fannst þetta
svo sniðugt að þeir komu til okk-
ar og fífluðust með okkur. Tvær
enskar stúlkur, sem lentu í því
sama og við, voru hins vegar leið-
inlegar við verðina og hrópuðu
að þeim alls konar styggðar-
yrði.“
Það vildi svo til skömmu síðar
að hermennirnir komu í snar-
hasti inn í klefann og sögðu
stúlkunum að koma með sér.
„Ensku stúlkurnar stóðu líka
upp, en þeir bönduðu þeim frá
sér,“ segir Katrín. „Síðan hlupu
þeir með okkur að lest sem stóð
þar hjá, hentu farangrinum upp
í lestina og sögðu við okkur:
„Segið engum frá þessu.“ Lestin
fór síðan til Skopje í Makedoníu.
en þar höfðum við farið í gegn
á Ieiðinni til Júgóslavíu.
Það er síðan saga frá því að
segja að tveimur vikum seinna
hittum við ensku stúlkurnar á
diskótekinu Bunkr í Prag. Þá
kom í Ijós að þær höfðu verið
fluttar lengra inn í Júgóslavíu,
þar sem þeim var stungið í stein-
inn. Foreldrar þeirra voru svo
Iátnir símsenda háar fjárhæðir
og kaupa þær þannig Iausar.“
Þegar Katrin og Nína náðu til
Makedóníu kom í ljós að næsta
flugvél átti ekki að fara fyrr en
á hádegi næsta dags og þá til
Zurich í Sviss. Auk þess var ekki
tekið við greiðslukortum á flug-
vellinum frekar en annars staðar
í Makedóníu.
Skotárás í Grikklandi
Þær reyndu þá aftur að kom-
ast til Búdapest, að þessu sinni
í gegnum Búlgaríu og Rúmeníu.
Þær þráspurðu á lestarstöðinni
hvort þær þyrftu vegabréfsárit-
un, en var svarað neitandi, svo
þær lögðu áhyggjulausar af stað
með lestinni.
„Eins og áður sváfum við
svefni hinna réttlátu í lestinni,“
segir Katrín. „Þá erum við vakt-
ar af lestarverði sem heimtar 10
þúsund krónur, annars fengjum
við ekki að halda áfram. Við átt-
um ekki næga peninga í fórum
okkar, svo okkur var hent út úr
lestinni og fylgt til baka yfir
Iandamærin þar sem við vorum
skildar eftir. Það var í fimm kíló-
metra fjarlægð frá næstu lestar-
stöð og var áætlað að lestin þar
færi ekki fyrr en eftir átján
tíma.“ Katrín og Nína Iiúkkuðu
sér þá far með ensku pari á hús-
bíl til Þessalóníku og þegar þang-
að kom fóru þær út á flugvöll
með strætisvagni. „Þegar við
ókum með honum í gegnum út-
hverfin var skotið á vagninn,“
segir Katrín. „ Allt ætlaði um
koll að keyra. Bílstjórinn hljóp
bijálaður út á götu, gamlar kon-
ur hágrétu og mikil æsing greip
um sig. Við vorum meira undr-
andi á þessu uppþoti og áttuðum
okkur ekki alveg á því sem hafði
gerst, fyrr en vagninn keyrði
áfram og málin voru útskýrð
fyrir okkur.“
Þegar Katrín og Nína komust
út á flugvöll voru þær svo heppn-
ar að það fór flugvél morguninn
eftir til Búdapest. Vinkonurnar
þrjár, Katrín, Nína og Katrín,
ferðuðust svo í rúman hálfan
mánuð um Evrópu áður en þær
komu heim, og lentu þá ekki í
neinum teljandi vandræðum með
almenningssamgöngur, hvorki
lestir né strætisvagna.
„Þetta var mikið ævintýri,
stórskemmtilegt og við erum
ákveðnar í því að gera þetta aft-
ur næsta sumar - í hæfilegri
fjarlægð frá Júgóslavíu," segir
Katrín að lokum.