Morgunblaðið - 29.09.1995, Síða 43

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 29. SEPTEMBER 1995 43
SIGRÍÐUR
KRISTINSDÓTTIR
+ Sigríður Krist-
insdóttir fædd-
ist 17. júní 1932 í
Reykjavík. Foreldr-
ar hennar voru
Kristinn Sigurðs-
son, d. 1967 og Sig-
urbjörg Þorláks-
dóttir, d. 1990. Syst-
ir Sigríðar er Helga
Kristinsdóttir, f. 6.
ágúst 1939 og hálf-
systir þeirra var
Salóme Kristins-
dóttir, f. 4. desem-
ber 1949, d. 27. ág-
úst 1993. Eftirlif-
andi eiginmaður Sigríðar er
Sigurður E. Sigurðsson, f. 27.
október 1924. Börn þeirra eru:
Björg, f. 18. maí 1953, Sigurður
Kristinn, f. 1. desember 1955,
Inga, f. 30. júní 1957 og Mar-
grét, f. 11. desember 1968.
Útför Sigríðar fer fram frá
Háteigskirkju föstudaginn 29.
september kl. 13.30.
ELSKU Didda!
Með þessum örfáu orðum viljum
við fá að kveðja þig og þakka þér
fyrir margra ára samstarf, það var
alveg sama hvað þér leið illa, alltaf
mættir þú til vinnu. Hver hefði trú-
að því að á laugardagskvöldið þegar
við fórum út að borða yrði þetta í
síðasta sinn sem við sæjum þig?
Stórt hjarta áttir þú sem mátti
sjá á því að ef einhver kom sem
minna mátti sín gafst þú þér ævin-
lega tíma til að ræða við það fólk
og aðstoða það eftir bestu getu.
Stærsta rúmið í hjarta þínu átti þó
fjölskylda þín, og sérstaklega barna-
börnin sem þú hafðir alitaf yndi af
að gleðja, ýmist voru.þið hjónin að
taka á móti börnum, mökum og
barnabömum eða fara til þeirra,
einnig voru tengslin við systur þína
mjög sterk.
Kæra fjölskylda, við biðjum Guð
að styrkja ykkur á þessari erfiðu
stundu.
Elsku Didda, minningin um þig
mun lifa með okkur.
Ásta, Sveinbjörg, Helga,
Stella og María Sif.
„Gættu vináttunnar! Ekkert er
fegurra á jörðinni, engin huggun
betri í jarðnesku lífi. Vini geturðu
tjáð hug þinn allan og veitt honum
fyllsta trúnað.“ (Ambrósíus).
Elskuleg æskuvinkona mín, hún
Didda, er fallin frá.
Mig langar að minnast hennar
um leið og ég þakka fyrir okkar
góðu kynni, sem aldrei bar skugga
á. Við ólumst upp saman og fylgd-
umst með hvor annarri í gleði og
sorg.
Hún var gleðigjafi
hvar sem hún kom og
skildi hvarvetna eftir
sig birtu og yl. Það var
gott að eiga hana að
vini.
Fyrir viku síðan sát-
um við saman eina
kvöldstund og rifjuðum
upp æskuárin. Hún
mundi eitt og ég annað,
já, það var margt rætt
og mikið hlegið það
kvöld. Þannig vil ég
minnast þín, kæra
æskuvinkona.
Siggi minn, ég votta
þér, börnum ykkar og þeirra ijöl-
skyldum mína dýpstu samúð.
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá aftur huga þinn, og þú munt
sjá, að þú grætur vegna 'þess, sem
var gleði þín.“ (Kahlil Gibran).
Guðrún (Dúna).
Hve sæl, ó, hve sæl er hver leikandi lund,
en lofaðu engan dag fyrir sólarlags stund.
(M. Joch.)
Síðastliðinn sunnudag hittumst
við skólasystumar, sem haldið höf-
um hópinn í nær fimm áratugi og
haft reglulega fundi. Sjaldan hefur
okkur liðið betur saman eða við
kvatt jafn glaðar í bragði og þá og
tilhlökkunin að hittast næst, hjá
Diddu, var mikil. Örstuttu síðar kom
fréttin um fráfall hennar.
Kynni okkar hófust í Reykholts-
skóla, veturinn 1947-48. Þar vorum
við herbergisfélagar og gengum
saman gegnum súrt og sætt í þrjá
vetur í námi, leik og starfi. Minning-
arnar frá skólaárunum vom óþrjót-
andi umræðuefni og gleðigjafi og
það var oft að Didda gat fært nýjar
fréttir af gömlum skólasystkinum,
hún hitti marga og átti gott með
að blanda geði við fólk. Hún var
áhugasöm um okkar hagi og óspör
á að gefa okkur hlutdeild í lífi sínu
bæði í máli og myndum. Hún átti
góðan og traustan eiginmann og
efnileg börn, sem við höfum fylgst
með frá fæðingu. Þau voru stolt
hennar og gleði og einnig tengda-
börn og barnabörn. Það var alltaf
eitthvað spennandi að gerast hjá
þeim og gaman að fá að fylgjast
með. Didda var lífsglöð og glettin
og kunni að njóta lífsins. Hún fór
t.d. oft til útlanda og í sumar fór
hún í sérlega skemmtilega Dan-
merkurferð.
Nú er hún farin í sína hinstu ferð.
Guð blessi minningu okkar kæru
vinkonu og veiti huggun og styrk
Sigurði, Helgu og Qölskyldum
þeirra. __
Áslaug, Margrét, María
og Kristín.
STEFNIR ÓLAFSSON
+ Stefnir Ólafsson fæddist í
Reykjavík 16. apríl 1927.
Hann lést á Landspítalanum 31.
ágúst síðastliðinn. Foreldrar
hans voru Ólafur Vigfússon
verkamaður í Skipholti í
Reykjavík, f. 29. janúar 1877,
d. 7. maí 1961, og Jakobína
Bjarnadóttir húsmóðir, f. 16.
september 1886, d. 12. janúar
1970. Systkini hans voru Pálmi,
Laufey og Ásgerður sem eru
látin og Bjarni. Fyrri kona
Stefnis var Ingibjörg Steinunn
Bjarnadóttir sem nú er látin,
en hún var frá Mýrum í Mið-
firði. Börn þeirra eru Helga
Rakel, dætur hennar eru Stein-
unn og María; Steinunn Ruth,
sambýlismaður hennar Ágúst
Ágústsson, synir þeirra eru
Daníel og Davíð. Seinni kona
Stefnis var Sigríður Jóhannes-
dóttir frá Hamarshjáleigu í
Gaulveijabæjarhreppi.
Útförin fór fram í kyrrþey
að ósk hins látna.
ÉG ÆTLA að minnast vinar míns,
Stefnis Ólafssonar, með fáeinum
orðum. Hann var kvæntur Sigríði
Jóhannesdóttur, Langholtsvegi 17,
Reykjavík. Þau eignuðust ekki börn
saman, en Stefnir var kvæntur áður
og átti með þeirri konu tvær dæt-
ur, Helgu og Rut. Ég bjó lengi á
Kleppsvegi 140 og kom þá oft til
þeirra, en svo flutti ég í annað
bæjarhverfi og þá var ég mun
sjaldnar á ferðinni og held ég að
Stefni hafi dottið í hug að ég væri
eitthvað móðgaður út í sig, en það
er langt í frá að til þess hafi kom-
ið. Það eina var að fjarlægðin óx
mér í augum. Ég kynntist dætrum
hans og reyndust þær sómamann-
eskjur. Öll þau jól sem ég var á
Kleppsveginum eyddi ég aðfanga-
deginum hjá þeim og það verður
að segjast eins og er að veislumat-
urinn reyndist góður.-
Stefnir var kominn hátt á sjö-
tugsaldur er hann lést, en ég held
að kyrrsetu hafi verið þar fyrst um
að kenna. Stefnir Ólafsson reyndist
MINNINGAR
Ég var rétt átján ára þegar ég
var svo lánsöm að kynnast Sigríði
Kristinsdóttur eða Diddu eins og
hún var kölluð en hún varð síðan
tengdamóðir mín.
Það sem mér fannst svo áberandi
í fari hennar var hvað hún hældi
öllum í kringum sig og gat alltaf
fundið eitthvað jákvætt í fari fólks,
að ég tali nú ekki um þegar barna-
börnin fóru að koma. Þau voru henn-
ar líf og yndi.
Hún hafði líka lag á að segja
manni hvað aflaga fór án þess að
særa.
Didda var mikil myndarkona og
átti fallegt heimili þar sem þau Sig-
urður lögðust á eitt um að gera það
fallegt.
Það var ekki sjaldan að við kom-
um til þeirra um helgar og Sigurður
var búinn að baka ljúffengar skons-
ur og Didda tertuna góðu.
Tíminn leið, ég og Sigurður Kr.
slitum samvistum en við höfðum þá
eignast tvö börn, Hauk, f. 14.4. ’75,
og Auði, f. 27.12. ’78.
Gott var að vita að börnin voru
ætíð veikomin til afa og ömmu og
nutu ástríkis og væntumþykju
þeirra. Ailtaf var þeim heimilið opið
hvort sem það var að gista um helg-
ar eða koma við í hádegishléum
þegar þau voru í skóla, en langt var
heim.
Um miðjan september hitti ég
Diddu síðast þar sem hún var í vinn-
unni hress og glaðleg að sjá og
þannig mun ég minnast hennar.
Elsku Didda, ég vil þakka þér
fyrir allt sem þú varst mér og allt
sem þú gerðir fyrir mig og börnin.
Megi góður guð vera með þér.
Elsku Sigurður E. og aðstandend-
ur. Megi góður guð styrkja ykkur
í sorginni.
Gunnþórunn Geirsdóttir.
Fráfall ömmu Diddu bar skjótt
að. Amma var ein sú elskulegasta
kona sem við höfum nokkru sinni
kynnst. Hún var alveg einstök.
Söknuður okkar er mikill en afskap-
lega er nú gott að eiga aðeins hlýj-
ar og góðar minningar um hana
ömmu. Alltaf tók hún vel á móti
okkur, hvort sem það var þegar við
heimsóttum hana og afa eða þegar
við komum við á vinnustað hennar
til að spjalla. Það var mjög gott að
tala við hana ömmu - við skildum
hvert annað vel í umræðum okkar
um hið daglega líf.
Amma fylgdist alltaf vel með
hvað var að gerast hjá okkur syst-
kinunum. Hún vildi alltaf fá að vita
hvemig gengi hjá okkur í lífmu og
lét sig varða um það. Góð ráð komu
oftar en ekki frá þeim ömmu og afa
ef eitthvað bjátaði á og munum við
njóta góðs af því áfram hjá honum
afa okkar. Ömmu okkar minnumst
við sem góðrar konu því það var
hún svo sannarlega. Élsku amma
Didda, við þökkum þér fyrir aliar
þær góðu stundir sem við áttum
saman.
Haukur og Auður.
mér vel og á bifreið hans fórum við
margar ferðir í Hveragerði og sjald-
an var erindið annað en að fara í
Eden og þá fengum við okkur oft-
ast ís og stundum kaffí. Stefnir var
alltaf góður þeim sem minna máttu
sín og komu margir þeirra í kaffi
til þeirra hjóna.
Mér er margt minnisstætt í sam-
skiptum okkar Stefnis. Undir það
síðasta var hann orðinn lasinn, en
svona brátt hélt ég ekki að yrði um
hann. Ég veit fátt um ættir Stefnis,
en hann sagði mér að faðir hans
hefði verið gott skáld. Það skal tek-
ið fram að Sigríður var líka gift
áður og eignaðist nokkur börn með
fyrri manni sínum. Stefnir var jám-
smiður að mennt og starfaði við
það um langa hríð. Stefnir var rabb-
félagi minn til margra ára og rifja
ég það ekki ugp.
Með Stefni Ólafssyni er genginn
góður maður og félagi og hyggst
ég ekki hafa þetta lengra, en að
lokum sendi ég Sigríði Jóhannes-
dóttur innilegar samúðarkveðjur,
svo og dætrunum báðum.
Sumarliði Steinarr
Benediktsson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURGEIR JÓNSSON
ökumaður,
Spítalastig 21,
Akureyri,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 25. september.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju þriðjudaginn 3. október
kl. 13.30.
Hulda Gísladóttir,
Dagný Sigurgeirsdóttir, Jóhannes Björnsson,
Sigurlfna A. Sigurgeirsdóttir, Páll Stefánsson,
Gfsli Sigurgeirsson, Guðlaug K. Ringsted,
Hulda Björg Stefánsdóttir, Hörður Geirsson
og barnabörn.
t
Móðir okkar,
BJÖRG SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Hlíð 2,
ísafirði,
andaðist í Sjúkrahúsi ísafjarðar 26. september.
Jarðsett verður frá (safjarðarkirkju laugardaginn 30. september
kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jón Kristmannsson,
Guðbjörn Kristmannsson,
Kristmann Kristmannsson,
Jens Kristmannsson.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og
dóttir,
KRISTÍN JÓHANNSDÓTTIR,
Bláhömrum 9,
verður jarðsungin frá Kálfholtskirkju,
Ásahreppi, laugardaginn 30. septem-
ber kl. 14.00.
Nanna Renee Husted,
Dakri Irene Husted, Ingibergur Ingvarsson,
Kristfn Dana Husted,
Jóhann Sigurðsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BERGEY JÓHANNESDÓTTIR,
Sólheimum 7,
Sandgerði,
verður jarðsungin frá Hvalsneskirkju laugardaginn 30. september
kl. 14.00.
Ragnheiður Hulda Bjarnadóttir, Ásmundur S. Hilmarsson,
Jóhannes Bjarnason,
Sigurð.ur Bjarnson, Valdfs Sigurðardóttir,
Anna Bjarnadóttir, Sævar Ö. Bjarnason
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir til þeirra, sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug vegna
andláts okkar elskulega föður, tengda-
föður og afa,
ALBERTS GUÐBRANDSSONAR,
Stóragerði 28.
Guð blessi ykkur öll.
Auður G. Albertsdóttir, ísleifur Pétursson,
Þór P. Albertsson,
Árný Albertsdóttir, Gfsli Jónasson
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem .sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginkonu minnar, móð-
ur okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ELÍNAR EIRÍKSDÓTTUR,
Votumýri,
Skeiðahreppi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalar-
heimilisins Blesastöðum og Sjúkrahúss
Suðurlands.
Eiríkur Guðnason,
Hallbera Eiríksdóttir, Búi Steinn Jóhannsson,
Guðni Eiríksson, Helga Ásgeirsdóttir,
Tryggvi Eirfksson, Ágústa Tómasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.