Morgunblaðið - 09.11.1995, Qupperneq 46

46 FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER1995
MORGUNBLAÐIÐ
4
MINNINGAR
|
i
i
Haraldur
Eggertsson
Svanhildur
Hlöðversdóttir
Haraldur Jón
Haraldsson
Ástrós Birna
Haraldsdóttir
Rebekka Rut
Haraldsdóttir
*•
FJOLSKYLDAN HJALLAVEGI10
+ Haraldur Eggertsson fædd-
ist á Flateyri 18. janúar
1965. Eiginkona hans, Svan-
hildur Hlöðversdóttir, fæddist
í Reykjavík 23. mars 1965. Har-
aldur Jón Haraldsson fæddist í
Reykjavík 4. júní 1991. Ástrós
Birna Haraldsdóttir fæddist í
Reykjavík 21. október 1992.
Rebekka Rut Haraldsdóttir
fæddist á ísafirði 27. júní 1994.
Þau létust öll í snjóflóðinu á
Flateyri 26. október síðastlið-
inn og fór útför þeirra fram frá
Hallgrímskirkju 7. nóvember.
í formála minningagreina
um fjölskylduna á Hjallavegi
10, sem birtust á blaðsíðu 38-40
i Morgunblaðinu 7. nóvember,
láðist að hafa með í upptaln-
ingu bróðurson Svanhildar,
Hjalta Kristjánsson, f. 7. júlí
1989.
HVERS VEGNA?
Okkur setur hljóð, og við spyijum
í vanmætti okkar, en fáum engin
svör.
Af hveiju er heil fjölskylda, svo
ung í blóma lífsins tekin í burtu
úr þessum heimi á einu andartaki
frá foreldrum, systkinum og öðrum
ástvinum.
Er þetta tilviljun í landi þar sem
náttúruhamfarir hafa löngum tekið
sinn toll eða er þetta fyrirfram
ákveðið eins og sumir vilja halda
fram, að þegar við fæðumst er líka
ákveðið hvenær við eigum að deyja,
eða eigum við að trúa því að þeir
deyi ungir sem guðimir elska?
En enginn á svör við því.
Við reynum að hugga okkur við
að þau eru áfram saman í æðri
heimi sem er betri og fallegri en
sá sem þau komu frá.
Kynni mín af þessari fallegu fjöl-
skyldu hófust fljótlega eftir að við
Guðríður systir Svanhildar fórum
að vera saman fyrir u.þ.b. tveimur
árum, ég þá í mikilli sorg eftir
skyndilegan, ótímabæran föður-
missi. Þá fékk ég ómetanlegan
stuðning frá fjölskyldunni sem seint
verður fullþakkaður.
Myndir þær sem birst hafa af
íjölskyldunni í dagblöðunum þegar
flallað var um þetta hörmulega slys,
af Svanhildi, Haraldi og elsku litlu
bömunum þeirra, sýna best hvað
þessi fjölskylda var falleg. Þannig
vom þau líka yst sem innst: Oftast
glöð, sérlega jákvæð og ánægð með
það sem þau áttu og höfðu.
Ég dáðist oft að Svanhildi þegar
við ræddum aðstæður á Vestfjörð-
um og sérstaklega eftir síðastliðinn
vetur sem var svo erfiður. Hún,
borgarbamið að verða sjómanns-
kona með öllu sem því fylgir að
setjast að á svo „erfiðum" stað, en
alltaf svo jákvæð og fljót að benda
á alla góðu kostina sem Flateyri
hafði upp á að bjóða, eins og: gott
að ala upp bömin þama, gott mann-
líf og svo er svo fallegt þar, þegar
veðrið er gott. Þar var líka fallegt
þegar ég heimsótti þau í fyrrasum-
ar með Guðríði og við áttum yndis-
lega daga með þeim.
Ég minnist líka komu þeirra
hingað til okkar og allra góðu
stundanna á Laugateignum og lífið
í húsinu varð í meira lagi flörugt
þegar þið komuð, litlu fjörkálfarnir,
Halli Jón, Ástrós Bima og Reb-
ekka, og svo einnig spilakvöldanna
með Haraldi og Svanhildi sem vom
svo skemmtileg.
Þökk fyrir að hafa fengið að vera
vinur ykkar.
Ykkar verður sárt saknað um
ókomna tíð af öllum sem þekktu
ykkur, en sárastur er söknuður for-
eldra og systkina, ekki síst foreldra
Svanhildar sem áður hafa misst
dóttur af slysförum.
En minningin lifir um yndislegar
manneslqur sem ekki verða frá
ykkur teknar þrátt fyrir allt.
Elsku Bima, Hlöðver, Kristján,
Guðríður og aðrir ástvinir, ég og
fjölskylda mín sendum ykkur okkar
dýpstu samúðarkveðjur og biðjum
Guð a,ð styrkja ykkur í sorginni.
Arnar Sigurður Helgason.
Gifstrefjaplötur lil notkunar á veqgi, loft og gólf
* ELDTRAUSTAR
* HLJÓÐEINANGRANDI
MJOG GOH SKRUFUHALD
UMHVEFISVÆNAR PLÖTUR
VIÐURKENNDAR AF
BRUNAMÁLASTOFNUN RÍKISINS
P. ÞORGRIMSSON & CO
Ármúla 29 • Reykjavík • Simi 553 8640
Jólaefni - 700 gerðir
úr að velja. Verð frá kr. 385 tll kr. 947 pr. m.
Gífurlegt úrval af jólaföndursniðum, bókum, blúndum og
satínborðum. Föndurlímið vinsæla ávallt til hjá okkur.
Mörkin 3 við Suðurlandsbraut.
VIRKA
Sími 568-7477
Opið mán.-föst.
kl. 10-18.
og laugard.
kl. 10-14.
manni, öll í blóma lífsins. Ég vil
votta foreldrum hennar og öðmm
nákomnum ættingjum mína dýpstu
samúð og bið ég góðan Guð að
veita þeim styrk við þann stóra
missi sem þau hafa orðið fyrir.
- Ég vil minnast Svanhildar á þann
hátt sem ég kynntist henni, þegar
við unnum saman fyrir mörgum
árum. Reyndar er ég viss um að
allir þeir sem emhvem tíma kynnt-
ust henni, þó ekki væri nema í stutt-
an tíma, muna hana ætíð. Hún
hafði einstaka kímnigáfu sem eng-
inn lék eftir því hún var stór þáttur
í hennar persónuleika og sú ein-
staka lífsgleði sem hún bjó yfir
smitaði út frá sér og þá var tilgang-
inum náð að fá okkur hin með sér
í gleðinni.
Svanhildur, þú varst góð vinkona
og ég þakka fyrir að hafa fengið
að kynnast þér. Ég hélt reyndar
alltaf að við myndum hittast einn
daginn úti á götu og heilsast eins
og engin ár hefðu liðið. Ég trúi því
að þið séuð öll saman og þú fáir
tækifæri til að annast og elska
bömin þín fallegu áfram ásamt
manninum þínum.
Ég mun ætíð minnast þín, Svan-
hildur. Vertu blessuð og gangi þér
vel þar sem þú ert nú.
Sigrún Stella Einarsdóttir.
Hve nöturlegir sumir dagar geta
verið. Þvflík sorgarfregn að gömul
vinkona mín skyldi farast í snjóflóði
ásamt bömum sínum og eigin-
á sjóinn aftur. Þessi -glaðlega,
hressa fjölskylda sem ég sá svo oft
á röltinu um götur Flateyrar, bama-
vagn, kerra og lítið tvíhjól með
hjálpardekkjum, er farin frá okkur
og við horfum en sjáum ekki neitt
því þau vantar, en í hugum okkar
er minningin um þau og þær stund-
ir sem við fengum að vera með
þeim.
Guðmundur Valgeir
Magnússon.
Það er ólíkt hvernig menn hittast
og kynnast, það er eins og sumt
sé ákveðið fyrirfram. Við Haraldur,
eða Halli kynntumst fyrst fyrir al-
vöm þegar leiðir okkar lágu saman
úti á só, þar sem okkur var falið
að halda skipinu okkar út á sjá,
hann í brúnni og ég í vélinni.
Við Halli eyddum mörgum stund-
um saman þegar við vomm báðir á
vakt í einu, þá var einhvem veginn
svo auðvelt að fara upp í brú að
hitta Halla, halla sér upp að dýptar-
mælinum, horfa út um brúar-
gluggana, láta hugann reika, hlusta
á Halla og ræða við hann um það
sem var okkur efst í huga þá stund-
ina, hvort sem það var um skipið
og fiskiríið eða bara eitthvað alveg
ótengt öllu og öllum. Eftir því sem
við töluðum meira saman tengd-
umst við betur og Halli varð einn
minn besti vinur og sálufélagi. í
þessi tvö ár sem við störfuðum sam-
an varð okkur aðeins einu sinni
sundurorða, en nokkram mínútum
síðar vomm við famir að hlæja að
þessu og vomm sammála því að
svona vildum við ekki hafa vinskap-
inn á milli okkar.
Þegar líða fór á túrana gerði
söknuðurinn vart við sig og tilhlökk-
unin eftir því að komast heim jókst
með hverjum deginum. Barst þá oft
talið að íjölskyldunni heima, Svan-
hildi og bömunum þeirra þremur.
Það var stoltur faðir. og eiginmaður
sem talaði um fjölskylduna sína,
sem hann elskaði svo mikið og beið
eftir honum heima. Það var fjöl-
skyldan sem Halli lifði fyrir og það
er sárt til þess að hugsa að þau séu
farin frá okkur.
Eftir þetta hörmulega snjóflóð
að morgni fímmtudagsins 26. októ-
ber, á ég aðeins minninguna um
Halla og fjölskylduna hans, sem ég
var einhvem veginn viss um að ég
ætti eftir að eiga meiri samskipti
við á komandi árum, þegar ég færi
Það er höggvið stórt skarð í
bamahópinn sem fyllti leikskólann
á Flateyri lífi og gleði. Tvö lífsglöð
böm eru skyndilega horfin ásamt
foreldrum sínum og yngstu systur.
Snjóflóðið sem lagði stóran hluta
Flateyrar í rúst og hreif með sér
tuttugu mannslíf varð þessari ynd-
islegu og samrýndu fjölskyldu að
aldurtila.
Haraldur Jón og Ástrós Bima
voru einstaklega skemmtileg og ljúf
börn sem settu sterkan svip á þetta
samfélag litla fólksins. Þeirra verð-
ur nú sárt saknað.
Litla fallega brosið hennar Ást-
rósar Bimu sem svo sannarlega
yljaði um hjartarætur er nú aðeins
til í minningunni og einnig dugnað-
ur og framtakssemi Halla Jóns sem
setti oft skemmtilegan svip á leik-
skólastarfið. Hann var ákveðinn í
því að verða eins stór og sterkur
ogjiabbi hans.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt
samleið með þessum yndislegu
bömum sem ekkert illt þekktu og
mér verður aftur og aftur hugsað
til þess hvers vegna þau eru horfin.
Það er mér skýrt fyrir hugskots-
sjónum þegar ég hringdi heim til
þeirra kvöldið áður en hörmungam-
ar dundu yfir til að segja Svanhildi
móður þeirra að leikskólinn yrði
lokaður vegna óveðurs. Þau vildu
þá bæði fá að tala við mig í símann
sem hafði ekki gerst áður. Mér
þykir afar vænt um að hafa fengið
tækifæri til að kveðja þau.
Ég votta öllum aðstandendum
flölskyldunnar, sem alltaf hélt sam-
an í lífinu og hvarf héðan saman,
mína dýpstu samúð. Það er sagt
að þeir deyi ungir sem guðimir
elska og ég veit að fjölskyldan á
Hjallavegi 10 fékk góðar móttökur
í nýjum heimkynnum. Elsku Halli
Jón og Ástrós, ég kveð ykkur í
hinsta sinn. Bless og takk fyrir að
auðga líf mitt.
Ykkar vinkona
Gróa Haraldsdóttir,
Ieikskólastjóri á Flateyri.
Fréttin um að öll fjölskyldan
hefði farist í snjóflóðinu á Flateyri
kom sem reiðarslag. í hugum okkar
býr djúp sorg. Blessuð sé minning
þeirra. Aðstandendum þeirra vott-
um við okkar innilegustu samúð.
Sofðu, unga ástin mín,
- úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
gamla leggi og vðluskrin.
Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.
Það er margt sem myrkrið veit,
- minn er hugur þungur.
Oft ég svarta sandinn leit
svíða grænan engireit.
í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.
Sofðu lengi, sofðu rótt,
seint mun best að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
meðan hallar degi skjótt,
að mennimir elska, missa, gráta og sakna.
(Jóhann Siguijónsson).
Ragnhildur, Björn, Júlia,
Jóhanna, Gígja og Sigrún H.
Mig langar að minnast Haraldar
og Svanhildar nokkrum orðum.
Finn þó hversu lítill og vanmegnug-
ur maður er á svona stundu, þegar
náttúraöflin láta að sér kveða og
skilja eftir djúp sár, sem seint gróa.
Kynni okkar Halla hófust vorið
1987 þegar við unnum saman við
að bútbúa ms. Gísla Áma á rækju-
veiðar. Þau kynni héldust áfram
eftir að við, tveimur árum seinna,
fórum hvor í sitt skiprúmið.
Það var gott að vinna með Halla
hann var hægur og rólegur í fasi,
og skilaði verki sínu vel og örugg-
lega. Honum var treystandi fyrir
hlutunum.
Alltaf var gaman að fá þau Halla
og Svönu í heimsókn eða að hitta
þau fyrir vestan. Það skein af þeim
ánægjan með hvort annað, litlu
bömin og lífið framundan. Sam-
verustundimar voru allt of fáar, og
okkur fannst að við liefðum nógan
tima.
Ég bið guð að blessa minningu
Haraldar, Svanhildar og barnanna
og styrkja og styðja ættingjana í
þeirra miklu sorg.
Rafn Svan Svansson.
Nú kveðjum við Qölskyldu sem
fórst í snjóflóðinu á Flateyri. Við
slíkan sorgaraburð verður manni
orða fátt, og erfítt fyrir okkur sem
eftir emm að skilja tilgang hans.
Okkur langar með fáum orðum
að minnast Svanhildar, sem við
höfum þekkt frá bamæsku á
Laugateignum og einnig Haraldar
og bama þeirra, Halla Jóns, Ást-
rósar Birnu og Rebekku Rutar.
Þegar fjölskyldan var í bænum,
reyndum við að hittast sem oftast
með bömin okkar, sem vom á svip-
uðum aldri, og spjalla saman,
mömmur, ömmur og böm. Alltaf
var glatt á hjalla, mikið hlegið og
hafði Svanhildur einstakt lag á að
brosa og gera gott úr öllu. Og öll
vora bömin þeirra yndisleg og fal-
leg.
Við kveðjum kæra vini og vottum
aðstandendum innilegustu samúð
okkar og biðjum góðan Guð að
styrkja þau í þeirra miklu sorg.
Okkur langar að minnast í nokkr-
um orðum Svanhildar, vinkonu okk-
ar og skólasystur, sem var með
okkur í Iðnskólanum. Þessi ár sem
við áttum saman em okkur dýr-
mæt, og þó að leiðir hafi skilið,
mun vinátta sem myndaðist þá,
hafa áhrif alla ævi. Svanhildur átti
stóran þátt í þeirri samheldni sem
einkenndi hópinn. Hláturmildi
hennar og jákvætt lundarfar hreif
okkur öll. Þó að eitthvað bjátaði á
sá Svanhildur alltaf björtu hliðarn-
ar.
Skólaárin liðu, Svanhildur kynnt-
ist lífsförunaut sínum, Haraldi, og
eignuðust þau þijú böm.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðar kraftur
nun veri vórn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofl rótt.
(Þýð. S. Egilsson)
Edda og Heiður.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina og hálfa örk
A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Höf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
i
i
i
:
Cl
I
.
a
i
i
i