Morgunblaðið - 30.12.1995, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 30. DESEMBER 1995 31
I
INGIGERÐUR
JÓHANNSDÓTTIR
+ Ingigerður Jó-
hannsdóttir
fæddist á bænum
Hvammi við Fá-
skrúðsfjörð 2. júlí
árið 1900. Hún lést
I á Elli- og hjúkr-
| unarheimilinu
Grund miðvikudag-
inn 13. desember sl.
Foreldrar hennar
voru Kristín Jóns-
dóttir, f. 17. sept.
1858, d. 23. des.
1944, og Jóhann
Erlendsson, f. 27.
júlí 1864, d. 15. mai
1948. Systkini Ingigerðar: Er-
I lendur, f. 12. mars 1886, dó
h barn. Guðfinna, f. 16. apríl
1887. Þórey Erlendína, f. 6.
nóv. 1888. Jón, f. 15. nóv. 1890.
Guðný Signý, f. 21.
ágúst 1892. Krist-
ján, f. 1. nóv. 1893.
Þórlindur, f. 10. júní
1896. Þórunn Sigur-
borg, f. 18. apríl
1898. 19. nóvember
1938 giftist Ingi-
gerður Einari
Magnússyni, f. 23.
apríl 1898. Foreldr-
ar Einars voru
Magnús Magnússon
og Snjófríður Ólafs-
dóttir, sem bjuggu á
bænum Stapakoti í
Njarðvíkum, þar
sem Einar fæddist.
Ingigerður var jarðsett þriðj-
udaginn 19. desember í Foss-
vogskirkjugarði við hlið manns
síns Einars Magnússonar.
LENGST af búskaparárum sínum
bjuggu Einar og Inga, eins og þau
voru kölluð í Hafnarfírði, á Strand-
götu 58, í litlu húsi þar sem Gráni
gamli stóð fyrir utan, en það var
:■ vörubíll með tréhúsi af Ford-gerð.
Hef ég grun um að hann skipi hlut-
P verk í fornbílaflota landsins enn.
^ Árið 1958 fluttust Einar og Inga
suður í Njarðvík, og hófu að byggja
sér þar hús, en örlögin höguðu því
svo til að þau misstu mest allt dótið
sitt í eldsvoða. Fannst mörgum eins
og eftir þetta hafi orðið þáttaskil í
lífí Einars og Ingu. Haustið 1964
fluttust þau austur á Fáskrúðsfjörð
þar sem þau fengu inni í Ásbrún
hjá Áma Stefánssyni frænda okkar,
en fluttu síðar að Búðarvegi 6.
Árið 1982 lést Einar og fluttist
þá Ingigerður á Elli- og hjúkranar-
heimilið Grand, sem hún dvaldi á
til dauðadags. Einari og Ingu varð
ekki bama auðið, en samrýnd vora
ALFREÐ
» HAFSTEINN
» AÐALBJARNARSON
+ AIfreð Hafsteinn Aðal-
bjarnarson fæddist 12. júní
1920. Hann lést í sjúkrahúsinu
á Neskaupstað 11. desember
síðastliðinn og fór útförin fram
18. desember.
ÞEGAR fréttir berast um andlát
J góðs vinar leitar hugurinn gjaman
■ til baka og minningar um gengin
spor og unnin störf rifjast upp.
Þannig fór mér þegar Olla hringdi
til mín að morgni 11. desember og
sagði mér andlát Alla mágs míns.
Ekki ætla ég að rekja það sem upp
í hugann kom, en allt var það mjög
á betri veginn og hygg ég að svo
hafí orðið um langflesta er til hans
þekktu. Enda kom það berlega í
ljós við útför Alfreðs hversu vin-
:,J sæll hann var og hve margir áttu
■ Ósheimilinu ýmislegt að þakka frá
liðnum árum.
Heimilið á Unaósi var að ýmsu
leyti sérstakt. Þótt mikið og kapp-
samlega væri unnið var alltaf næg-
ur tími til að taka vel og rausnar-
lega á móti þeim sem að garði bar
og ekki einungis það heldur var
allt viðmót heimafólks þannig að
« þar vildu menn dvelja sem lengst.
Sönnun þessa er hve börn og ungl-
ingar úr þéttbýli sóttu eftir að fá
0 að vera á Ósi, oft mörg sumur, og
höfðu gott af. Veit ég varla dæmi
um það að nokkurt barn af þeim
um það bil 30, sem þar hafa verið,
hafí.ekki kunnað vel við sig og
haldið þaðan með gott veganesti.
Árið 1951 kom Ólöf í Unaós og
þá hófu þau Alfreð búskap sinn
þar. Með Ollu kom Helga móðir
hennar og ekki má gleyma þætti
hennar í uppbyggingu þessa far-
sæla heimilis. Hún studdi dyggilega
við bakið á ungu hjónunum á allan
hátt, enda mesta dugnaðar- og
greindarkona. Auðskiljanlega var
það nokkuð átak fyrir Helgu að
flytja frá Meðalnesi, þar sem hún
hafði búið og lifað öll sín bestu ár,
en þá komu mannkostir þennar vel
í ljós og hygg ég að hún hafí ekki
séð eftir þeim breytingum. Var
samkomulag á heimilinu á Ósi allt-
af mjög gott og skapaði þann góða
anda sem öllum er kunnugt um sem
til þekkja.
Æviferill Alla verður ekki rakinn
hér, enda þekkja hann vafalítið
flestir sem koma til með að lesa
þessar línur.
Allir geta ímyndað sér hversu
þungbært það hafí verið fyrir þrett-
án ára dreng að missa föður sinn
af slysförum. Una Þóra, ekkjan
unga, móðir systkinanna sex, var
einstök atorku- og bjartsýniskona
og allt bjargaðist með góðra manna
hjálp. Alli, sem var elstur systkin-
anna, hefur vafalítið talið sig bera
nokkra ábyrgð á systkinahópnum
og sérstaklega yngstu systurnar
litu á hann sem sinn annan föður
þar sem Sólveig var aðeins tveggja
ára og Aðalbjörg þriggja mánaða
er hann lést. Má nærri geta að
vinnudagur við heimilisstörfin hefur
«
«
4
ÞÓRIR JÓN
GUÐLA UGSSON
+ Þórir Jón Guðlaugsson var
fæddur 27. desember 1966
á Selfossi. Hann lést 14. desem-
ber sl. á heimili sínu á Voð-
múlastöðum í Austur-Landeyj-
um og fór útförin fram 21.
desember.
Og þvi varð allt svo hljótt við heifregn þína,
sem hefði klökkur gígjustrengur brostið.
Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið,
sem hugsar til þín alla daga sína.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgast ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(Tómas Guðmundsson)
Elsku Amí, okkar dýpstu samúð-
arkveðjur til þín og litlu dóttur þinn-
ar, Þóreyjar Lísu. Megi Guð gefa
ykkur styrk í framtíðinni.
Kveðja frá skólafélögum við
íþróttakennaraskóla íslands
1986-1988.
þau. Einar var smiður góður, en við
þá iðn vann hann alla tíð. Á búskap-
aráram þeirra í Hafnarfírði var oft
gestkvæmt, einkum kom frændfólk-
ið austan af landi. Minnist ég að
hafa sem krakki komið með föður
mínum til Einars og Ingu á Strand-
götuna, þar var allt glansandi og
pússað. Inga frænka mín var
smekkmanneskja alla tíð, hvort sem
var í klæðaburði eða umhverfi.
Það vakti athygli í herberginu
hennar á elliheimilinu, að ekki var
neitt annað en inniskórnir hennar
og vasaklútur brotinn saman á borð-
inu. Þetta segir sína sögu. Áður en
Inga giftist vann hún á Landspít-
alanum við matargerð og fram-
reiðslu matar í nokkur ár, þeirra
ára_ minntist hún oft.
Ég vil minnast Ingigerðar frænku
minnar sem konu er fór leiðar sinnar
alla tíð, hún var létt á fæti og fáir
dagar liðu svo hún færi ekki út, það
var þá helst Kári konungur sem
hefti för hennar þessi 13 ár sem
hún dvaldi á Grand. Sinn háa aldur
bar Inga vel en 95 ár er löng ævi.
Hún var ekki allra og e.t.v. hafa
sumir móðgast við svör hennar, en
sómakona var hún. Sjónin var orðin
lítil síðustu árin og háði það henni
veralega.
Um leið og ég kveð síðasta systk-
ini foreldra minna verður mér hugs-
að til þess tómarúms sem það skilur
eftir, en foreldrasystkini mín vora 17.
Að lokum vil ég þakka starfsfólki
Grandar fyrir umönnun frænku
minnar þessi 13 ár.
Hjörleifur Þórlindsson.
oft verið langur og má með ólíkind-
um telja að ofan á þau bætti hann
umsjón með símalínunni allt frá
Hjaltastað út á Gönguskarð og jafn-
vel alla leið til Njarðvíkur. Þessi
símavinna var með afbrigðum erfíð
eins og þá var. Bera þurfti staura-
skó, símavír og annað til viðgerða
og ekki spurt um hvemig veðrið
var. Ósérhlífni og dugnaður Alla
varð til þess að hann vann þessi
störf oft í mjög vondum veðram sem
honum var att út í af yfírmönnum
símans sem virtust ekki skilja að
nánast ófært veður gat verið úti á
Gönguskarði þótt sæmilegt veður
væri inn um Egilsstaði. Ekki bætti
það úr að þetta starf var smánar-
lega illa borgað, enda Alli ekki mik-
ill kröfugerðarmaður um það né
annað. Einu kröfumar sem hann
gerði vora til sjálfs síns og voru
þær oft allt of miklar og engum
þýddi að reyna að halda aftur af
honum með það sem hann ætlaði
sér.
Síðastliðið sumar þegar við hjón-
in fórum í veglega veislu á Ósi sem
var í tilefni af 75 ára afmæli Alla
færði ég honum þessa vísu í tilefni
dagsins:
Á ungan var þig ábyrgð lögð
þú ætíð leystir sérhvem vanda.
Þótt aldrei verði sagan sögð
sjást hér merki þinna handa.
Með þessum fátæklegu kveðju-
orðum vil ég þakka þér ótal ánægju-
legar samverastundir sem aldrei
bar skugga á. Ef til vill eigum við
eftir að hittast á öðru tilverustigi.
Ég sendi þér, Olla, mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Söknuður
minnkar og sárin gróa er tímar líða.
Lífíð heldur áfram þrátt fyrir allt.
Megi þér famast vel á ókomnum
áram.
Steinþór Magnússon.
Séiiræðiiigar
í bl«Miiaskreytiiigiiin
iió öil Lrkifæri
blómaverkstæði
INNAfe
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 19090
HILMAR
FENGER
+ Hilmar Fenger fæddist í
Reykjavík 29. september
1919. Hann lést á Landspitalan-
um 23. desember síðastliðinn
og fór útför hans fram frá
Dómkirkjunni 29. desember.
HILMAR Fenger, heiðursfélagi
Félags íslenskra stórkaupmanna
og fyrrum formaður þess, var mik-
ill félagsmálamaður og trúnaðar-
störf sem hann gegndi fyrir stétt
sína og ýmis þau félagasamtök er
vora honum hugleikin eru ótrúlega
mörg, ekki síst þegar haft er í
huga, að jafnframt stýrði hann í
þijá áratugi einni stærstu heild-
verslun landsins.
Hilmar Fenger var kjörinn vara-
formaður Félags íslenskra stór-
kaupmanna árið 1962 og ári síðar
var hann einróma kjörinn formaður
félagsins, er þáverandi formaður
gaf ekki lengur kost á sér til starf-
ans. Hann stýrði síðan félaginu
næstu fjögur árin, en það er sá tími
sem lög félagsins heimila að sami
maður gegni því starfi.
Þessi ár, sem Hilmar Fenger var
formaður félagsins, voru nokkurs
konar vor í íslenskri verslun. Klaka-
bönd hafta eftirstríðsáranna vora
að þiðna hér, nýir straumar léku
um Evrópu. EFTA var komið á
laggirnar og umræða um aðild okk-
ar var að heíjast. í fundargerðar-
bókum félagsins má sjá að menn
fetuðu sig ákveðið en varlega í átt
til nýrra tíma. Strax er ráðist gegn
einokum ríkisins á ýmsum sviðum.
Sumt bar árangur fljótlega, annað
hefur smám saman verið að nást í
höfn, sumu er enn ólokið, þijátíu
árum síðar. En þannig er það í fé-
lagsmálum. Dropinn holar steininn
og þrotlaust starf hugsjónamanna
ber að lokum ávöxt.
Hilmar var mjög farsæll formað-
ur. í formannstíð hans ríkti mikil
eindrægni og samstarfs var leitað
við önnur samtök viðskipta- og at-
vinnulífs til að ýta fram hagsmuna-
málum, án þess að sjálfstæði neins
væri skert.
Félag íslenskra stórkaupmanna
kaus hann heiðursfélaga sinn árið
1988 í þakklætisskyni fyrir hans
miklu störf fyrir félagið.
Að leiðarlokum vil ég þakka hon-
um fyrir hönd Félags íslenskra stór-
kaupmanna. Starfa hans sér þar
lengi stað. Ástvinum hans sendir
félagið samuðarkveðjur.
Jón Ásbjörnsson,
formaður Félags ís-
lenskra stórkaupmanna.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar um má lesa á
heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina og hálfa
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega linulengd — eða 3600-4000 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skirnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÁRNIBÖÐVARSSON,
Skarðshíð 29d,
Akureyri,
sem lést 23. desember, verður jarð-
sunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn
5. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim,
er vildu minnast hans, er bent á Krist-
nesspítala.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Hólmfríður Stefánsdóttir,
Kristján Árnason, Anna Lillý Daníelsdóttir,
Böðvar Árnason,
Stefán Árnason, Hólmfríður Davíðsdóttir,
Elínborg Árnadóttir, Þormóður J. Einarsson,
Bjarki Arnason, Bergljót Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Við þökkum öllum þeim, er sýndu okkur
hlýhug og vináttu við andlát og útför
GÍSLA ÓLAFSSONAR
ritstjóra.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Heimahlynningar Krabbameinsfélagsins
fyrir ómetanlega aðstoö.
Hólmfríður Jóhannesdóttir,
Ólafur Gíslason, Una Sigurðardóttir,
Jóhannes Gfslason, Elfn M. Ólafsdóttir,
Gunnhildur Gísladóttir, Björn Rúnar Guðmundsson
og barnabörn.
-
t
Vegna andláts
HULDU ASTRID
BJARNADÓTTUR,
þá sendum við ykkur, elsku vinir, okkar
innilegustu þakkir fyrir samúð og styrk
í sorg og erfiðleikum okkar.
Kristján Óskarsson,
Bjarni I. Kristjánsson, Örn Ó. Kristjánsson,
Karen Andrósson, Bjarni Andrésson,
Alda Bjarnadóttir, Kári Æ. Jóhannesson,
Óskar Þórðarson, Ingunn Eyjólfsdóttir.