Morgunblaðið - 02.06.1996, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ
EIN starfsstúlkan í
eldhúsinu.
HÚSIÐ í garðinum þar sem KRAKKAR að leik í garði
krakkarnir geta leikið sér. barnaheimilis.
ASHA var álitinn RÚSSNESK hjón sem ætla að ættleiða þessa litlu stelpu
heyrnarlaus. en ættleiðingar eiga nú að verða auðveldari en áður.
SUNNUDAGUR 2. JÚNÍ1996 23
TiIbJHá
Sumarblóm kr. 32
Nellika í potti kr. 168
plöntusalan í Fossvogi
Fossvogsblelti 1 (fyrir neöon Borgarspílalo) Opið kl. 8-19. helgar kl. 9-17. Sími 564 1777
ontur og raðgjof eftir þinum
orrum
UNNUR og Zenya litla, sem er með vatnshöfuð.
látum augum. Einnig hún er einstæð
móðir, sem á bam þarna á heimilinu.
Á öðru heimilinu, sem við heimsótt-
um, voru sextíu böm og jafnmargt
starfsfólk, að öllum meðtöldum, jafnt
vaktafólki og hreingemingafólki og
þó starfsfólkið sé iðulega allt af vilja
gert, hefur það takmörkuð ráð til að
sinna bömunum. Á heimilunum hefur
tíðkast að gefa spastískum börnum
fljótandi fæði í pela, því starfsfólkið
kunni ekki tökin á bömunum. Þetta
hefur leitt til þess að bömin vom iðu-
lega vannærð og misstu tennurnar.
Aðstoðin við bamaheimilin hefur þvi
meðal annars beinst að því að kenna
umönnun þessara barna og annarra
barna með sérþarfir.
Heimilin fá ekki peninga til umráða
frá ARC heldur tæki og annað sem
að gagni kemur. Um 50-60 konur
heimsækja heimilin reglulega, bæði
til að leika við börnin, örva áhuga
starfsfólksins á umönnun barnanna
og hafa auga á að það, sem veitt er
til heimilisins, hverfi ekki þaðan.
Rofar til um
ættleiðingar
Ættleiðingar af hálfu útlendinga
hafa verið sjaldséðar í Rússlandi, þó
nóg sé af börnum að taka og það
ríkir tortryggni í garð útlendinga á
þessu sviði eins og fleirum. Þótt
fæstir foreldrarnir sinni börnum, sem
lent hafa þar, eru til dæmi um að
þeir hafi hindrað ættleiðingu, þegar
þeir fréttu að slíkt væri í uppsigl-
ingu. Þannig álitu bandarísk hjón sig
vera að ættleiða rússneskt barn af
bamaheimili. Þegar þau komu til að
sækja barnið voru önnur hjón líka
þar vegna sama barns. En móðirin,
sem hafði skrifað undir pappírana,
mætti daginn eftir og sá eftir öllu
saman, þótt hún hefði aldrei haft
samband við barnið. Forstöðukonan
kallaði hana afsíðis til að fá hana til
að hugsa um hag barnsins, leiddi
hana inn í herbergi, þar sem fyrir
voru tvö börn og spurði: „Hvort barn-
ið átt þú“. Það varð fátt um svör.
Móðirin þekkti ekki sitt barn. For-
stöðukonan giskaði á að fjölskyldan
hefði ekki vitað um barnið, en bréfið
frá barnaheimilinu hefði þvingað
hana til að segja frá tilvist barnsins
og hvernig í pottinn væri búið og
fjölskyldan þá lagt að henni að láta
barnið ekki frá sér, jafnvel þótt hún
hefði ekki tök á að hafa það.
Það hefur hingað til verið erfitt
að ættleiða rússnesk börn, en með
nýjum ættleiðingarlögum, sem lang-
an tima tók að koma í gegnum þing-
ið, er vonast eftir að það verði auð-
veldara. Starfsfólk barnaheimilanna
verður að fara með gætni í ættleið-
ingarmálunum, því stöðugt eru á
sveimi sögusagnir um að það taki
sér greiðslu fyrir milligöngu við ætt-
leiðingar. Og fyrir erlenda foreldra
getur það verið freistandi að reyna
að liðka fyrir gang mála með pen-
ingagreiðslum, þegar þrjú þúsund
íslenskar krónur eru ekki óalgeng
mánaðarlaun í Rússlandi. En ættleið-
ingar eru undir eftirliti og því var-
hugavert að reyna að stytta sér leið
í gegnum kerfíð.
En það er líka góðar sögur að
segja. Rússneskir foreldrar eru þarna
í heimsókn hjá lítilli stúlku, sem þau
eru að ættleiða. Stúlkan er tveggja
Morgunblaðið/Sigrún Davíðsdóttir.
ára, fól og fá, en andlega og líkam-
lega heilbrigð. Yfirbragð hennar seg-
ir til um hve litla örvun börnin fá
og hve þroski þeirra getur orðið
hægur við þessar aðstæður.
Masja er dökk á brá, fímm ára
gömul og hölt, því eitthvað er að fót-
um hennar, sem þó þarf ekki annað
en sjúkraþjálfun til að laga. Undrandi
í bragði sýnir hún gestunum ljós-
myndir frá væntanlegu heimili sinu
skammt frá Washington, þangað sem
hún flytur í vor. A myndunum eru
líka tilvonandi leikfélagar hennar,
sem bíða spenntir eftir henni og hafa
sent henni gjafir. Væntanlegir for-
eldrar hennar komu til Rússlands að
ættleiða ljóshært og bláeygt stúlku-
barn, er líktist þeim tveimur bömum,
sem þau eiga fyrir, en þau féllu fyrir
Mösju. Meðan hún situr með myndim-
ar sínar borða hin börnin matinn sinn
þegjandi. Líka litlu systurnar Lida,
sem er fimm ára með ljósar fléttur
niður í mitti, glaðleg og kát og Nadja,
ári yngi-i en alvarleg í bragði og dökk
yfírlitum með stutt hár. Líklega gerir
hvorki Masja né hin bömin sér í hug-
arlund hvað hún á í vændum og hví-
lík skil verða milli hennar og þeirra,
sem eftir verða.
Það er erfitt að slíta sig frá börn-
unum, sem eru svo glöð yfir þeirri
tilbreytingu, sem felst í gestakom-
unni. Gesturinn hlýtur að óska þes's
af öllu hjarta að ættleiðingarlögin
örvi ættleiðingu, en kannski ekki síð-
ur að það verði hugarfarsbreyting
hjá rússneskum yfirvöldum og al-
menningi, svo börnum verði sinnt
betur og sem fæst þurfi að lenda á
barnaheimilum.
í Háskólabíói fimmtudaginn
13. júní kl. 20.00
Robert Henderson, Corey Cerovsek,
hljómsveitarstjóri fiðla
n &
infóníuhlió.
ifóníuhljómsveit Islands
&
'fnisskrd
Johannes Brahms: Fiðlukonsert
lgor Stravinsy: Eldfuglinn
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT ÍSLANDS (
Háskólabíói vib Hagatorg, sími 562 2255 ' ~
MIÐASALA Á SKRIFSTOFU HL|ÓMSVEITARINNAR OC VIÐ INNGANGINN
ARGUS 4 ORKIN /S(A I