Morgunblaðið - 08.06.1996, Síða 24

MORGUNBLAÐIÐ
24 LAUGARDAGUR 8. JÚNÍ 1996
Morgunblaðið/Halldór
HAFDÍS blaðar í ferðaáætlun kórsins.
HÉR gengur Hafdis frá kórbúningnum.
STRÁHATTURINN kemur sér vel, segir Hafdís.
Kvennakór Reykja-
víkur lagði af stað til
Italíu í gærdag. Leið-
in liggur meðal ann-
ars í Páfagarð þar
sem ætlunin er að
syngja fyrir sjálfan
Páfann við messu í
Péturskirkju. Arna
Schram fylgdist með
Hafdísi Hannesdóttur
pakka ofan í ferða-
töskuna.
FERÐATASKAN liggur opin
á stofusófanum og Hafdís
búin að tína til létt sumarföt
þegar blaðamann ber að garði. A
stofuborðinu eru sólkrem og sólar-
olíur af ýmsum gerðum, en á eld-
húsborðinu liggja pappírar og
þykk svört nótnabók. Hafdís tekur
upp nokkur blöð og veifar framan í
blaðamann.
Petta eru minnispunktar og
reglur Kvennakórsins vegna Ital-
íuferðarinnar," segir hún kankvís.
„Við erum eins og lítil börn á leið í
okkar fyrsta ferðalag, því það er
séð um allt fyrir okkur,“ bætir hún
við ánægð á svip og bendir á
nokkra minnispunkta. Þar eru
kórkonur meðal annars minntar á
að hafa með sér hreina og sti-au-
jaða kórbúninga, gild vegabréf,
farseðilinn, reiðufé, nótur og að
sjálfsögðu góða skapið.
Því næst opnar Hafdís þykku
svörtu bókina og strýkur lauslega
yfir nótnablöðin, sem era vel
geymd inni í glæram plastmöpp-
um. „Sérstakir fulltrúar Páfa-
J V’ f ; f?—..— iÁ : v M'f'i ívi-f/
t ■ Éf i áÉlfe 1 1? ~ f vi: ^BjjÉ|0&
'y- ’ É.:. K
í-

KVENNAKÓR Reykjavíkur mun syngja við messu í Péturskirkjunni í Róm á inorgun, sunnudag.
Morgunblaðið/Ásdís
Afhverju er égsvona leiður á lífinu?
GYLFI ÁSMUNDSSON SÁLFRÆDINGUR FJALLAR UM FURÐUR SÁLARLÍFSINS
Spurning: Maður á miðjum aldri
hafði samband við blaðið og vildi
beina þeirri spurningu til sálfræð-
ingsins af hverju lífsleiði stafaði.
Hann kvaðst fá svona köst af og til,
sem stæði nokkra daga í senn, en
svo væri hann góður á milli. Engin
augljós ástæða væri fyrir þessu,
hann ætti góða fjölskyldu og væri
sáttur í vinnu sinni. „Samt hellist
yfír mig þessi tilfinning þar sem
mér finnst allt leiðinlegt og einskis
virði,“ segir hann. Er einhver
skýring á þessu?
Svar: Lífsleiði er algengt fyrir-
brigði hjá bæði körlum og konum á
miðjum aldri. Tæplega er hægt að
flokka þetta undir þunglyndi, þótt
einkenni og líðan séu um margt
svipuð. Fremur má líta á lífsleið-
ann sem tilvistarkreppu, sem get-
ur komið fram á þessu æviskeiði,
nokkurs konar yfirgangstímabil.
Hjá konum tengist þetta gjarnan
honnónabreytingum og tíðahvörf-
um og slíkar breytingar eiga sér
einnig stað hjá körlum 'þótt þær
komi ekki fram á jafnsýnilegan
hátt. Líklega eru þó þessi lífsleiða-
köst ekki síður tengd sálrænum
þroskaferli mannsins og afstöðu
hans til sjálfs sín og lífsins á þessu
aldursskeiði. Það er nokkuð mis-
munandi hvenær „miðjum aldri“
er náð í þessum sálræna skilningi,
en flestir mundu teija æviskeiðið
frá fertugu til sextugs niiðjan ald-
ur. Eftir fertugt, og þó einkum
þegar komið er að fimmtugu, hafa
flestir komið sér fyrir á sínum
fasta bás í lífinu, komið upp fjöl-
skyldu og sitja í föstu starfi, en það
er misjafnt hvemig fólki hefur tek-
ist að láta drauma sína rætast.
Hið hefðbundna hlutverk konunn-
ar hefur lengst af verið að sinna
Lífsleiði
heimilinu og uppeldi barnanna og
aðeins sinnt störfum utan heimilis
til þess að drýgja tekjur fjölskyld-
unnar. Á þessum árum kemur
gjaman í hana óþol eftir sjálfstæð-
ari tilveru á eigin forsendum. Tak-
ist henni ekki að skapa sér nýtt
hlutverk er hætt við lífsleiða.
Margar konur fara í sérmenntun á
þessum aldri og komast í störf sem
eflir sjálfstæði þeiira og sjálfs-
mynd og veitir þeim fullnægingu á
ný. Oft eru eiginmennimir ósáttir
við þetta nýja hlutverk konunnar,
kannske dálítið afbrýðisamir og
finnst þeir vera einir ogyfirgefnir.
Ekki er óalgengt að hjónin fari
hvort sína leið á þessu skeiði. Á
seinni áram er hins vegar meira
jafnræði með kynjunum að þessu
leyti og þarf ekki að vera svo ýkja
mikill munur á hlutverkum þeirra
innan fjölskyldu og utan.
Maðurinn er þó oftar aðalfyrir-
vinna fjölskyldunnar og finnst
hann bera ábyrgð á efnalegri vel-
ferð hennar. Hann situr fastur .í
„góðu“ starfi og sér engar spenn-
andi breytingar í vændum. Það
getur verið erfitt fyrir hann að
söðla um á þessum aldri, finna sér
nýtt starf eða nýtt hlutverk í lífinu.
Flestum tekst þó að laga sig að
þeim breytingum sem fylgja aldr-
inum. í stað stöðnunar skapar fólk
sér nýjan lífsstíl, finnur sér ný
áhugamál, stundar útiveru og
ferðalög, tekur meiri þátt í félags-
lífi, svo að eitthvað sé nefnt, hver
með sínum hætti. Það er mikil-
vægt að haíá alltaf eitthvað til að
hlakka til, eitthvað að stefna að,
eitthvað spennandi í vændum.
Fyrir aðra geta róttækari breyt-
ingar verið nauðsynlegar, eins og
að skipta um starf á miðjum aldri,
og þyrfti að gera mönnum það auð-
veldara en nú er og jafnvel að
hvetja til þess sérstaklega. Það má
vinna gegn lífsleiða á margan hátt,
og það er mikilvægt að menn geri
ráðstafanir í tíma til að mæta þeim
miklu breytingum sem verða við
starfslok og ellin sest að, svo að
elliárin geti einnig orðið spennandi
æviskeið sem veiti mönnum ekki
síðri Íífsfyllingu en yngi'i aldurs-
skeiðin.
• Lesendur Morgunblaðsins geta spurt
sálfræðinginn mn það sem þeim liggur
á hjarta, tekið er á nwti spurningum á
virkuin döguin milli klukknn 10 og 17 í
sfnia 569 1100 og bréfum eða sfmbréf-
um merkt: Vikulok, Fax 5691222.