Morgunblaðið - 30.06.1996, Blaðsíða 32
32 SUNNUDAGUR 30. JÚNÍ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
1 Eiginmaður minn,
GUNNAR M. HAUBITZ
bakarameistari,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 25. júní sl.
Útförin fer fram frá Ríkissal Votta Jehóva, Sogavegi 71, Reykja-
vík, miðvikudaginn 3. júlí kl. 13.30.
Fyrir mína hönd, barna, tengdabarna og barnabarna,
Anna Rut Haubitz.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR JÓHANNSSON,
Löngumýri 57,
Garðabæ,
lést þann 28. júní.
Kristbjörg Óskarsdóttir,
Vilborg Ólafsdóttir, Gestur Sigurðsson,
Jóhann Ólafsson, Hjördis Hjaltadóttir,
Elfn Rut Ólafsdóttir, Brynjólfur Guðmundsson
og barnabörn.
t
Jarðarför bróður okkar,
ÞORSTEINS JÓNSSONAR
frá Gjögri,
fer fram frá Fossvogskapellu þriðjudag-
inn 2. júlí kl. 15.00.
Garðar, Margrét og Auðunn.
t
Móðir mín,
ÁSTA B. MAGNÚSDÓTTIR,
sem lést í Landspítalanum 24. júní,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
mánudaginn 1. júlí kl. 15.00.
Fyrir mína hönd, vina og vandamanna,
Magnús Aðalsteinsson.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengda-
móðír og amma,
ÞÓRUNN INGJALDSDÓTTIR,
Stekkjarflöt 21,
Garðabæ,
verður jarðsungin frá Vídalínskirkju í
Garðabæ miðvikudaginn 3. júlí
kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er
bent á Félag áhugafólks og aðstand-
enda Alzheimersjúklinga og fólks með skylda sjúkdóma, Flóka-
götu 53, simi 562 1722.
Ragnar M. Magnússon,
Gunnar Magnús Ragnarsson, Frances Josephine Ragnarsson
Ingjaldur Henny Ragnarsson, Hafdís Odda Ingólfsdóttir,
Egill Þór Ragnarsson, íris Alda Stefánsdótir,
Eiríkur Snorri Ragnarsson,
Leifur Ragnar Ragnarsson
og barnabörn.
+
Þökkum öllum þeim fjölmörgu, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
MARELS KR. MAGNÚSSONAR,
Furugerði 1.
Guðbjörg Pálsdóttir,
Erna Dóra Marelsdóttir, Alfreð Júlíusson,
Guðmar Marelsson, Pálina Jónmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
00
BOÐVARB.
SIG URÐSSON
+ Böðvar B. Sig-
urðsson var
fæddurí Óseyri við
Hafnarfjörð 19.
maí 1915. Hann lést
á Borgarspítalan-
um 22. júní síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Sigurður
Sigurðsson, f. 17.
júní 1891 í Pálsbæ
á Seltjarnarnesi, d.
12. júní 1951, og
Elísabet Böðvars-
dóttir, f. 20. apríl
1896 á Steinum
undir Eyjafjöllum,
d. 3. mars 1993. Systkini Böð-
vars eru: Hrefna f. 2. júní 1916,
d. 1. apríl 1995, Sigfús Berg-
mann f. 18. júlí 1918, Sigurður
f. 27. janúar 1920, Guðný Sig-
ríður f. 4. mars 1921, Bryndís
Elsa f. 12. nóv. 1922. Böðvar
kvæntist eftirlifandi eiginkonu
sinni Rögnu Hjördisi Agústs-
dóttur, f. 23. ágúst 1919, hinn
9. nóvember 1940. Börn þeirra
eru: 1) Ingibjörg, f. 11. mars
1941, gift. Gunnlaugi Magnús-
syni og eiga þau
þijú börn. 2) Böð-
var, f. 31. ágúst
1944, sambýliskona
Bjarney Sólveig
Gunnarsdóttir og
eiga þau eitt barn.
3) Hulda, f. 24. des-
ember 1945, fráskil-
in, og á hún fjögur
börn. 4) Þórarinn,
f. 3. apríl 1950,
kvæntur Sigrúnu
Ogmundsdóttur og
eiga þau fjögur
börn. 5) Agúst,
kvæntur Þorgerði
Nilsen og eiga þau fjögur börn.
6) Elísabet, f. 14. september
1958, sambýlismaður Oddur
Halldórsson og eiga þau tvö
börn. Böðvar ólst upp í Hafnar-
firði. Hann lauk prófi frá Versl-
unarskóla Islands, vann m.a. í
Rafha, en yfir 50 ár rak hann
Bókabúð Böðvars í Hafnarfirði.
Útför Böðvars fer fram frá
Víðistaðakirkju á morgun,
mánudaginn 1. júlí og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku afí er nú farinn frá okkur.
Hann Böðvar afi veiktist af sjúk-
dómi sem hann lést af á skömmum
tíma. Við systurnar eigum margar
góðar minningar um hann afa okk-
ar. Oft var komið við í bókabúðinni
hans í Hafnarfirði og þar fengum
við alltaf hlýjar móttökur. Stundum
kom það fyrir að við gistum yfir
nótt hjá afa og ömmu og eigum við
margar góðar minningar frá þeim
tíma. Þetta eru nú bara nokkrar
minningar, en við áttum fleiri góðar
stundir með afa okkar. Þess vegna
er erfitt að átta sig á því að hann
sé farinn frá okkur. Allt þetta hefur
gerst svo hratt. Við viljum biðja
góðan Guð að styrkja ömmu í henn-
ar miklu sorg.
En við vitum það að honum líður
miklu betur núna og getur fylgst
með okkur öllum. Elsku afi, þú ert
ávallt í hjarta okkar og við kveðjum
þig með þessum orðum:
Nú legg ég augun aftur
6, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka
mér yfír láttu vaka
þinn engil, svo ég sofí rótt.
(Þýð. S. Egilsson)
Ragnhildur og Guðrún
Ósk Gunnlaugsdætur.
Það slær mann alltaf út af laginu
þegar náinn ættingi og vinur er
kallaður á brott. Þannig var það
líka þegar Böðvar frændi minn og
vinur kvaddi þennan heim. Aldur
er ákaflega afstæður en hjá Böðv-
ari var aldrei neitt til sem hét kyn-
slóðabil. I kringum hann var alltaf
mikið glens og stutt í kátleg tilsvör
enda laðaði hann til sín háa sem
lága, átti oft góðgæti handa smá-
fólki en hinum var óspart boðið
tóbak í nös. Mest var gaman að
ræða við hann um hesta en af þeim
hafði hann mikið yndi og var tíð-
rætt um kosti þeirra og galla. Það
var eins og hann kæmist í annan
heim þegar umræður fóru út á þá
braut. Böðvar eignaðist margan
hestinn um dagana en enginn held
ég hafi verið honum eins hjartfólg-
inn og stóðhesturinn Krummi. Út
frá Krumma er kominn mikill ætt-
bogi. En Böðvar var líka kynsæll
maður og út frá honum og Hjördísi
er kominn stór og glæsilegur ætt-
leggur.
Það er eftirsjá að honum frænda
mínum og erfitt að ímynda sér að
eiga ekki oftar eftir að spjalla við
hann um hross og fá í nefið hjá
honum eða taka lagið á góðri stund,
en við hittumst áreiðanlega aftur
og þá tökum við vissulega upp þráð-
inn aftur þar sem frá var horfið.
Ég hefði ekki getað óskað honum
frænda mínum betri brottfarar, að
lifa lífinu _ lifandi fram á síðustu
stundu og fara svo. Við hér í Skarði
sendum Díu og öllu frændfólki okk-
ar samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning góðs vinar.
Sigurður Björgvinsson.
Minningarbrot. Við erum stödd á
kínverskum veitingastað í Frank-
furt í Þýskalandi í lok janúarmánað-
ar 1995. Við borð sitja nokkrir ís-
lendingar og snæða framandi rétti.
Sá sem sýnilega skemmtir sér best
við borðið er öldungurinn í hópnum.
Hann reytir af sér gamanmál og
býður þess á milli í nefið. Hann
nýtur kvöldsins til fullnustu.
Böðvar Sigurðsson heitir þessi
maður og hefur nú lokið göngu sinni
í þessu jarðlífi. Hann var þarna
staddur í fyrsta sinn í Frankfurt á
alþjóðlegri vörusýningu ritfanga til
að gera innkaup fyrir bókaverslun
sína. Þar þrammaði hann tæplega
áttræður með syni sínum óralanga
ganga sýningarinnar frá morgni til
kvölds og gaf hvergi eftir. Ekki
veigraði hann sér svo við að fara
„út á lífið“ að -kvöldinu.
Þarna er Böðvari bóksala rétt
lýst. Hánn var ungur í anda og
hugsun og það létti mjög skrefin
hans. Það var unun að fá að fylgj-
ast með honum ganga í gegnum
endurnýjun lífdaga á efri árum.
Búðin hans dafnaði og óx í hans
höndum hin síðustu ár, hann hóf
bókaútgáfu á nýjan leik eftir ára-
tuga hlé, gaf á síðasta ári út nokk-
ur póstkort af bænum sínum og
tókst á hendur innflutning á rit-
föngum, ekki aðeins fyrir verslun
sína heldur einnig í heildsölu til
annarra verslana. Geri aðrir áttræð-
ir betur!
Margs er að minnast af Böðvari
og mætti lengi halda áfram. Alltaf
var stutt í gamanið hjá honum og
hann hafði yndi af að spjalla við
viðskiptavini sína og aðra gesti.
Allir fengu hjá honum athygli í
versluninni T>g þjónustulund hans
var einstæð.
Um leið og við vottum öllum
aðstandendum Böðvars innilegustu
samúð viljum við með þessum fá-
tæklegu orðum þakka einstök kynni
á liðnum árum.
Eggert og Garðar.
Látinn er einn af merkari borgur-
um Hafnarfjarðar, Böðvar B. Sig-
urðsson, bóksali, en hann lést eftir
aðeins viku sjúkdómslegu. Allt fram
til þess tíma rak hann fyrirtæki
sitt, Bókabúð Böðvars, af miklum
eldmóð þótt hann væri orðinn 81
árs gamall og var hann þekktur
fyrir heiðarleika í viðskiptum. Böðv-
ar mun hafa verið elsti starfandi
bóksali á landinu en hann stofnaði
verslun sína fyrir rétt rúmri hálfri
öld. Hann var ávallt hrókur alls
fagnaðar í vinahópi enda mjög fé-
lagslyndur maður og drengur góð-
ur. Hans glaðlega og einlæga fram-
koma hefur án efa átt sinn þátt í
vinsældum bókabúðar hans. Böðvar
var sannarlega maður sem setti
svip sinn á bæinn.
Böðvar var mikill söngmaður og
var árum saman í Karlakórnum
Þröstum. Síðar söng hann með Eldri
Þröstum. Ennfremur söng hann
með kór Víðistaðakirkju og hin síð-
ari ár í Kór eldri borgara í Hafnar-
firði. Böðvar bóksali, eins og hann
var gjarnan kallaður, hafði yndi af
að dansa og minnist ég þess, að á
áttræðisafmæli hans fyrir rúmu ári
var hann enginn eftirbátur þeirra
ungu þegar hann sveiflaði sér létti-
lega um dansgólfíð. Böðvar var
mikill áhugamaður um hesta og
stundaði hann hestamensku um
árabil.
Böðvar gerðist félagi í Rótarý-
klúbbi Hafnarfjarðar árið 1955 og
var þar virkur félagi þar til hann
lést. Hann hlaut æðstu viðurkenn-
ingu innan Rótarýhreyfingarinnar,
er hann var tilnefndur Paul Harris-
félagi og sæmdur tilheyrandi orðu.
Það var í Rótarýklúbbi Hafnarfjarð-
ar sem leiðir okkar Böðvars lágu
fyrst saman er ég gerðist sjálfur
félagi nokkrum árum á eftir honum.
Skömmu síðar urðum við svo ná-
grannar og vorum það um langt
árabil. Glaðværð Böðvars átti oft
dijúgan þátt í því að gera Rótarý-
fundina líflega og skemmtilega.
Auk þess nutum við félagarnir
sönghæfileika hans því í áraraðir
var hann einn þeirra, sem stjórnaði
söng á fundum. Þrátt fyrir glað-
værð sína var Böðvari ekki að skapi
að trana sér fram og því var hann
ekki gefinn fyrir að halda langar
ræður. Ég minnist hins vegar
margra afar skemmtilegra og
hnyttinna athugasemda frá honum
við umræður á fundum enda var
ávallt grunnt á kímnigáfunni.
Þegar Böðvar var að verða átt-
ræður hóf hann að vinna af miklum
áhuga að því að gefa út póstkort
með myndum af sínum fallega bæ,
Hafnarfirði, en hann taldi slík kort
vanta á markaðinn. Með því sýndi
hann glöggt þá miklu atorku sem
hann bjó enn yfir. Gaf hann út
póstkort sem komu út í tilefni af-
mælisins og um sl. jól gerði hann
svo gott betur með því að gefa út
fleiri póstkort og einnig jólakort,
öll með myndum frá Hafnarfirði.
Þessu til viðbótar hafði hann fullan
huga á að gefa meira út af svipuð-
um kortum næstu jól. Með þessu
framtaki lagði öldungurinn, Böðvar
bóksali gott lóð á vogarskálina við
kynningu á okkar fallega bæjarfé-
lagi. Auk kortaútgáfunnar vann
Böðvar að fullum krafti á sl. ári
að útgáfu barnabóka en á því sviði
hefur hann lagt drjúgan skerf að
mörkum á starfsferli sínum. Böðvar
vann þannig af fullum krafti til
hinstu stundar svo segja má að
,hann hafi kvatt með stígvélin á
fótunum.
Ég og kona mín, Margrét, vottum
eftirlifandi eiginkonu Böðvars,
Hjördísi Ágústsdóttur, svo og börn-
um þeirra, barnabörnum og tengda-
börnum innilega samúð. Jafnframt
færi ég hlýjar samúðarkveðjur frá
Rótarýklúbbi Hafnarfjarðar með
þakklæti fyrir það góða framlag,
sem Böðvar lagði Rótarýhreyfing-
unni til. Megi minning hins góða
drengs og trygga félaga, Böðvars
B. Sigurðssonar, lengi lifa.
Gísli Jónsson.
Genginn er á vit feðra sinna heið-
ursmaðurinn Böðvar B. Sigurðsson,
bóksali í Hafnarfirði, og vil ég minn-
ast þessa ágætisdrengs í örfáum
orðum.
Er ég flutti í Hafnarfjörð fyrir
27 árum hófust kynni okkar Böð-
vars er hann spurði að þar væri
kominn frændi úr Bollagarðaætt,
en hann var mjög frændrækinn.