Morgunblaðið - 02.07.1996, Side 46
46 ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚLÍ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Guðm. Sv. Hermannssson
SÆNSKU Norðurlandameistararnir syngja þjóðsönginn fullum hálsi. Frá vinstri eru Anders
Morath, Göran Lindberg, Peter Fredin, Tommy Gullberg, Magnus Eriksson, Magnus Lind-
kvist og Sven-Áke Bjerregard.
Blekkisögn gaf verð-
laun og slemmusveiflu
________Brlds
Faaborg, Danmörku
N ORÐURL ANDAMÓTIÐ
Norðurlandamótið í bridge er
haldið í Faaborg á Fjóni, dagana
22.-27. júní, bæði í opnum flokki
og kvennaflokki.
íslenska liðið var yfirleitt að
spila vel. Eini hálfleikurinn þar
sem íslendingamir virtust ekki
almennilega vera með á nótunum
í, var sá síðari í fyrri leiknum
gegn Svíum, og þar sem Svíar og
Islendingar börðust um sigurinn í
mótinu gilti þessi hálfleikur því í
raun tvöfalt. íslendingar áttu þó
möguleika á titlinum allt til loka.
Síðasta daginn spiluðu íslend-
ingar við Dani og Finna. Þótt
Danirnir væru á heimavelli var
frammistaða þeirra í mótinu mjög
slök. Og Jón og Sævar fengu „fly-
vende start“ gegn gömlu kempun-
um Johannes Hulgaard og Arne
Mohr. í fyrsta spilinu fengu þeir
að spila og vinna spaðabút meðan
Danimir áttu 4 hjörtu, og í öðm
spilinu vann Jón 3 grönd dobluð
með yfirslag sem Danirnir gátu
hnekkt. í þriðja spilinu fékk Jón
síðanj)essi spil upp á höndina:
S. AKD76432 H. Á52 T. - L. D7
Sævar byijaði á að passa og
Hulgaard opnaði á 1 tígli. Jón lét
1 spaða duga, Mohr sagði 2 tígla
og Sævar hækkaði óvænt í 2
spaða. Hvaða sögn vill lesandinn
velja?
Jón hugsaði með sér að nú
væri rétti tíminn til að bregða á
leik, því Danimir tryðu því aldrei
að Jón færi að taka óþarfa áhættu
með tvö góð spil inni á reikningn-
um. Jón stökk því í 4 lauf, sem
sýndu stuttlit í laufi og slemmuá-
huga, og þegar Sævar sló af með
4 spöðum stökk Jón í 6 spaða!
Norður gefur, AV á hættu
Norður
♦ G108
VKD86
♦ D1065
+ 53
Vestur Austur
+ 5 ♦ ®
¥ G93 * 1074
♦ G874 ♦ AK932
* KG1094 + A862
Suður
+ ÁKD76432
¥ Á52
♦ --
+ D7
DANIRNIR Hulgaard og Mohr skemmtu sér ekki sérlega vel
þegar þeir spiluðu við Jón og Sævar á Norðurlandamótinu.
Vestur Norður Austur Suður
Mohr SÞ Hulg. JB
pass 1 tígull 1 spaði
2 tíglar 2 spaðar pass 4 lauf
pass 4 spaðar pass 6 spaðar/
Hveiju átti Mohr að spila út?
Eftir nokkra yfirlegu spilaði hann
út tígli, og Jón renndi heim 12
slögum þegar hjartað brotnaði 3-3.
Eftir þetta þurfti ekki að spyija
að leikslokum, og ísland vann Dani
25-0 eftir að hálfleiksstaðan var
70-5. Danimir tóku þessu vel og
gáfu Jóni meira að segja sérstök
verðlaun í mótslok fyrir þennan
blekkisplinter þótt ritstjórar móts-
blaðsins skrifuðu að við hefði legið
að þeir ritskoðuðu sögnina því hún
væri ekki fyrir taugaveiklaða.
Erfiðir Finnar
Síðasti leikurinn var gegn Finn-
um, sem oft virðast spila best
gegn íslendingum. Þetta var engin
undantekning; í fyrri hálfleiknum
tóku þeir ekki vitlaust spil og
leiddu með 20 impum. Og það var
lítið lát á Finnunum í síðari hálf-
leik, fyrr en í næstsíðasta spili:
Suður gefur, enginn á hættu
Norður
+ ÁK74
¥63
♦ ÁD84
♦ ÁD8
Vestur Austur
+ G862 ♦ 93
¥ D72 ¥ G1054
♦ K1093 ♦ 962
+ 52 ♦ 9764
Suður
+ D105
¥ ÁK98
♦ G5
+ KG103
Við bæði borð var lokasamn-
ingurinn 6 grönd í suður og útspil-
ið var lauf. Við annað borðið náði
Finninn Pekka Vihtila aldrei al-
mennilegum takti í úrspilinu og
tapaði slemmunni að lokum, eins
og raunar nokkrir fleiri sagnhaf-
ar.
Við hitt borðið spilaði Pekka
Viitasalo út laufi sem Sævar tók
með drottningu í borði og spilaði
tígli á gosa. Viitasalo drap með
kóng og spilaði meira laufi. Sævar
tók nú þrisvar spaða en þegar
hann brotnaði ekki tók hann laufa-
slagina. Viitasalo í vestur henti
tveimur hjörtum en Mika Salomaa
í austur hafði hent einum tígli í
þriðja spaðann.
Sævar vissi nú nokkurn vegin
um skiptinguna og tók því hjarta-
ás og síðan hjartakóng. Viitasalo
mátti ekkert spil missa í kónginn
og valdi því að stinga spilunum í
bakkann og gefast upp.
Hefði átt að setja
tígulgosann
Menn ræddu það eftir leikinn
að Viitasalo hefði átt að gefa tíg-
ulgosann. Sævar ætlaði að gefa
vörninni tígulslag, hefði hann
fengið á tígulgosa, og þá hefði
svipuð endastaða komið upp. En
hugsanlega hefði Sævar þá reynt
að fella tígulkónginn hjá austri
og tapað spilinu.
Þrátt fyrir þetta spil unnu
Finnarnir leikinn 18-12 og á með-
an unnu Svíar Dani 22-8 og mótið
um leið. Svíar enduðu með 193,5
stig, ísland 183, Norðmenn 180,
Finnar 137,5, Danir 107 og Fær-
eyingar 82,5.
Guðm. Sv. Hermannssson
ÞORSTEINN
JÓNSSON
+ Þorsteinn Jóns-
son fæddist á
Gjögri í Árnes-
hreppi í Stranda-
sýslu 30. janúar
1935. Hann lést á
dvalarheimilinu Ási
í Hveragerði 21.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Jón Sveinsson
kaupmaður á
Gjögri og Olga
Thorarensen og
var hann úr ellefu
systkina hópi. Nú
eru aðeins þijú
systkini hans á lífi, þau Garð-
ar, Margrét og Auðunn. Þor-
steinn fór ungur í fóstur til
Magnúsar Hannibalssonar og
Guðfinnu Guðmundsdóttur og
átti hann þijú fóstursystkini
sem lifa fósturbróður sinn, þau
eru Esther, Trausti og Emma.
Utför Þorsteins fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Lýs, milda Ijós, í gegnum þennan geim,
mig glepur sýn,
því nú er nótt, og harla langt er heim.
0, hjálpin mín,
styð þú minn fót; þótt fetin nái skammt,
ég feginn verð, ef áfram miðar samt.
(M. Joch.)
í dag kveðjum við hjartkæran
bróður okkar hann Dodda eins og
hann var ætíð kallaður strax í
bernsku. Þessi vinur okkar fékk
hægt andlát og er örugglega kom-
inn á nýtt tilverustig meðal sinna
ástkæru foreldra og systkina sem
á undan eru farin. Hann var einn
af fimm systkinum sem varð að
fara í fóstur, þegar
hjartkær móðir okkar
dó frá stóra systkina-
hópnum. Hann var
afar heppinn með
fósturforeldra og
systkini sem elskuðu
hann sem sinn eigin
son og bróður. Við
höldum að hann hafi
verið veill fyrir sem
ágerðist með aldrin-
um.
Doddi byijaði ungur
að vinna og var mikið
duglegur í síldinni. Á
Djúpuvík fór hann á
sjó með fóstra sínum mjög ungur.
Eftir að hann kom suður sem full-
orðinn maður var hann sjómaður
suður með sjó, þá oft kokkur, og
var hann mjög laginn við að elda
mat. Ölum líkaði vel við hann því
hann var afar hlýr og dagfarsprúð-
ur sem reyndi verulega á eftir að
hann missti alveg heilsuna.
Doddi var mikill einstæðingur,
en alltaf var hann ljúfur og góður
þrátt fyrir sín veikindi. Hans er
nú sárt saknað af bróðurdætrum
sínum þeim Hjálmfríði og Ráðhildi
og átti ég að skila samúðarkveðjum
frá þeim. Við sem trúum á annað
líf erum viss um það að nú líði
honum vel í Guðs friði.
Lyfti mér langt í hæð
lukkunnar hjól,
hátt yfir stund og stað,
stjörnur og sól,
hljómi samt harpan mín:
:,:Hærra, minn Guð til þin,:,:
hærra til þín.
(M. Joch.)
Fyrir hönd okkar systkinanna,
Auðunn H. Jónsson.
• •
BOÐVARB.
SIGURÐSSON
+ Böðvar B. Sigurðsson fædd-
ist á Óseyri við Hafnarfjörð
19. maí 1915. Hann lést á Borg-
arspítalanum 22. júní síðastlið-
inn og fór útför hans fram frá
Víðistaðakirkju 1. júlí.
Böðvar bóksali var innfæddur
Hafnfirðingur og átti heima hér í
Firðinum alla ævi; og hér og hvergi
annars staðar var starfsvettvangur
hans. Á sinn spaugsama hátt kvað
hann engan geta talið sig sannan
„Gaflara“ nema að uppfylltum
báðum þessum skilyrðum. Sá
Hafnfirðingur var Iengi vandfund-
inn, ungur sem gamall, að hann
kannaðist ekki við hann Böðvar í
Bókabúð Böðvars. Og nú, þegar
hann skyndilega og óvænt fellur
frá - glaður og reifur til hinstu
stundar og þátttakandi í dagsins
önn og erli - þá hrannast minning-
arnar upp; minningar um snöfur-
legan mann sem jafnan tók á móti
vinum sínum og viðskiptamönnum
glaður í bragði, lágvaxinn maður
og andlitsfríður, herðibreiður og
hnarreistur, snyrtilegur í klæða-
burði með glettni í augum og
spaugsyrði á vörum; tók í nefið |
og mátti stundum sjá afleiðingar
þess og óspar að bjóða fram þann
munað. Minnisstæður er hann og
verður vinum sínum og kunningj-
um.
Böðvar var greiðasamur og
brást ekki að hann leysti hvers
manns vanda sem til hans leitaði
svo fremi sem það var á valdi hans.
Hann var einstaklega lipur og vilj-
ugur í þessum efnum og hygg ég
að viðskiptavinir hans geti af heil-
um hug tekið undir það. Hann lenti
sem fleiri í hrakviðri þeirrar kreppu
sem hijáð hefur þjóðlífið á þessum
áratug en slapp fyrir horn og sýndi
þá best hvaða mann hann hafði
að geyma; lét ekki deigan síga
þótt gæfi á bátinn og sigldi fullum
seglum, aldinn að árum, til hinsta
dags gegnum brim og boða erfið-
leikaáranna.
Böðvar var félagslyndur maður
og tók þátt í félagsmálastarfi í
byggðarlagi sínu, m.a. var hann
ötull þátttakandi í starfi Félags
óháðra borgara sem í 20 ár var í
meirihlutasamstarfi í bæjarstjórn
Hafnarfjarðar og sat í nefndum
sem fulltrúi félagsins. Hann var
áhugasamur og tók virkan þátt í
þeim miklu tiltektum og umbreyt-
ingum sem urðu í Hafnarfirði á
þeim árum, en vildi ekki rasa um
ráð fram, taldi sígandi lukku besta
og vann samkvæmt því. Hann
hafði m.a. áhuga á umhverfismál-
um og í baráttunni fyrir betri
umgengni og þrifnaði í bænum á
þessum árum smíðaði hann kjör-
orðið: Hreinn bær - okkur kær,
kjörorð sem vegfarendur veittu
athygli og hafði sín jákvæðu áhrif.
Þegar þessu tímabili lauk gladdist
hann yfir því að þá var Hafnar-
fjörður talinn ríkasta og best rekna
bæjarfélag landsins í sínum stærð-
arflokki.
Böðvar B. Sigurðsson bóksali
vann yfrið ævistarf og setti svip á
umhverfi sitt með glaðværð sinni
og viðmótsþýðri framkomu. Hann
eignaðist stóra fjölskyldu með sinni
samhentu og góðu eiginkonu,
Rögnu Hjördísi Agústsdóttur sem
lifir mann sinn. Börnin urðu sex
og eru nú fyrir löngu uppkomin.
Barnabörnin átján og níu langafa-
börn hafði honum hlotnast. Ég
óska hinni stóru fjölskyldu hans
blessunar og velfarnaðar í bráð og
lengd.
Snorri Jónsson.