Morgunblaðið - 10.11.1996, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 10.11.1996, Blaðsíða 6
6 SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 1996 ERLENT MORGUNBLAÐIÐ Keuter CLlNTON-hjónin, ásamt dótturinni Chelsea, kveðja stuðningsmenn sína í Little Rock í Arkans- as áður en haldið var til Washington á miðvikudag. Bill Clinton endurkjörinn forseti Bandaríkjanna Krafa um óbreytt ástand Bill Clinton Bandaríkjaforseti hefur sýnt mikinn sveigjanleika og það var þessi hæfileiki hans ásamt ágætu efnahags- ástandi sem tryggði honum sigur í kosn- ingunum á þriðjudag. Asgeir Sverrisson veltir fyrir sér niðurstöðum kosninganna, kynslóðaskiptum í bandarískum stjómmál- um o g síðara kjörtímabili Clintons. Bosnía Mladic vikið frá Pale. Reuter. BILJANA Plavsic, forseti Bosníu- Serba, hefur vikið Ratko Mladic hershöfðingja frá sem yfirmanni serbneska hers- ins í Bosníu „vegna vel þekktrar afstöðu þjóða heims“, að sögn serbnesku fréttastofunnar SRNA í gær. Fréttastofan sagði að Plavsic hefði tilkynnt þetta þegar hann skýrði frá upp- stokkun í æðstu stjórn hersins. Nokkrum öðrum yfirmönnum hers- ins var einnig vikið frá í samræmi við ákvörðun þingsins í september. „Eg harma að vegna vel þekktrar afstöðu þjóða heims þá get ég ekki skipað Ratko Mladic hershöfðingja sem æðsta yfirmann hersins. Eg vil því þakka honum og öllum öðrum starfsmönnum höfuðstöðva hersins, í nafni Lýðveldis Bosníu-Serba, fyr- ir allt sem þeir hafa gert fyrir serb- nesku þjóðina í fjögurra ára stríð- inu,“ sagði í yfirlýsingu Plavsic. Samkvæmt friðarsamkomulag- inu, sem batt enda á stríðið, má Mladic ekki gegna opinberum emb- ættum vegna meintra stríðsglæpa. Hann hefur sjaldan komið fram opinberlega frá því samkomulagið var undirritað fyrir ári. Umboð fjölþjóðlega friðargæslu- liðsins í Bosníu rennur út 20. des- ember og Atlantshafsbandalagið er að kanna möguleikann á því að halda friðargæslunni áfram. Bill Clinton, forseti Bandaríkjanna, sagði á föstudag að hugsanlegt væri að bandarískir hermenn tækju þátt í friðargæslunni á næsta ári en kvaðst bíða eftir tillögum Atl- antshafsbandalagsins. -----»■■♦ *---- Hvalveiðum Japana mótmælt London. Reuter. BRETAR skoruðu á föstudag á Japana að hætta hvalveiðum við Suðurheimskautið. Aiþjóðanáttúrusjóðurinn (WWF) hélt því fram fyrir fáeinum dögum að japanskt verksmiðjuskip hefði lagt úr höfn til að veiða 440 hrefn- ur á friðuðu svæði fyrir hvali. Tony Baldry, sjávarútvegsráð- herra Breta, sagði í yfirlýsingu að það væru mikil vonbrigði að Japan- ar hefðu ákveðið að virða að vett- ugi ályktunina, sem samþykkt var á fundi Alþjóðahvalveiðiráðsins fyrr á þessu ári, um að skora á Japani að hætta vísindaveiðum á yfirlýstu griðasvæði í Suðurhöfum. SILFURBÚÐIN Kringlunni 8-12 • Sími 568 9066 - Þarfœröu gjöfina - ISIGRI Bills Clintons í forseta- kosningunum í Bandaríkjun- um á þriðjudag birtist vilji meirihluta þjóðarinnar að fá að njóta óbreytts ástands. Enginn vafi leikur á að vænleg staða efna- hagsmála tryggði forsetanum end- urkjör. Nú þegar við blasir að Clin- ton verður áfram húsbóndi í Hvíta húsinu í Washington næstu fjögur árin vakna spumingar um hvernig honum muni farnast á síðara kjör- tímabili sínu, sem oftlega hefur reynst forsetum Bandaríkjanna erfitt. Sigur Clintons á forsetafram- bjóðanda Repúblíkanaflokksins, Bob Dole, er merkur fyrir ýmsar sakir. Úrslitin komu ekki á óvart, fjarri því, en sögulegt má teljast að Clinton skyldi ná endurkjöri fyrstur forseta úr röðum demó- krata í rúm 50 ár. Þá eru það einn- ig merk pólitísk tíðindi að Repúblík- anaflokknum skyldi takast að halda meirihluta sínum í fulltrúadeild- inni. Löngum hefur það mynstur almennt virst ríkjandi, með grófum einföldunum þó, að Bandaríkja- menn vildu að repúblíkani réði ríkj- um í Hvíta húsinu en demókratar stýrðu fulltrúadeildinni, sem er sú þingdeildin sem stendur næst al- menningi og „grasrótinni" í stjóm- málum höfuðborgarinnar. Sú spurning vaknar hvort tekið sé að örla á sögulegri breytingu í banda- rískum stjórnmálum nú þegar Clin- ton hefur verið endurkjörinn og yfirburðir repúblíkana á þingi stað- festir. Að einhverju leyti kann að vera freistandi að setja þetta í sam- hengi við lyktir kalda stríðsins. Frekari forusta afþökkuð Kosningarnar voru einnig merki- legar fyrir þá sök að í þeim var frekara forystuhlutverki kynslóð- arinnar sem barðist í síðari heims- styrjöldinni hafnað í bandarískum stjórnmálum. Bob Dole vísaði oft til fórna þeirra sem hann og aðrir Bandaríkjamenn færðu á þessum árum fyrir guð, frelsið og föður- landið og gaf i skyn að þeir sem ekki hefðu verið hertir í þessum eldi skorti reynslu til að gegna for- ystustörfum. Vitaskuld féll þessi málflutningur í frjóan svörð hjá afmörkuðum hópum og eldri kjós- endum en þeir yngri virðast hafa litið svo á að Dole, sem er 73 ára, væri fulltrúi hins liðna og vísanir hans til hildarleiksins virðast hafa farið fyrir ofan garð og neðan hjá stórum hópi kjósenda. Þetta eru merk tímamót í banda- rískri stjórnmálasögu. Óslitin valdaseta þeirrar kynslóðar sem mótaðist af heimsstyijöldinni síðari og hófst í forsetatíð Eisenhowers 1952 er á enda runnin. Þessi kyn- slóð er einstök í sögunni; hún stjórnaði Bandaríkjunum í 40 ár og hélt hinum yngri frá völdum í a.m.k. tvo áratugi. Til samanburðar er unnt að leiða hugann að því að kynslóð Clintons mun ekki ríkja lengur í Bandaríkjunum en í rúm 20 ár. Athyglisvert er að sambæri- leg kynslóðaskipti urðu sjö árum fyrr í Sovétríkjunum er Míkhaíl S. Gorbatsjov hófst þar til valda. Menntamál í öndvegi? Auk þess að klifa á bærilegu ástandi efnahagsmála lagði Bill Clinton áherslu á það í kosninga- baráttunni að með því að kjósa hann væru Bandaríkjamenn „að byggja brú til framtíðarinnar." Forsetinn mun nú líta svo á að hann hafi fengið skýrt umboð þjóð- arinnar til að vera leiðandi afl á þeirri framtíðarbraut. Því er freist- andi að álykta sem svo að þetta starf og þessar áherslur muni setja mark sitt á síðara kjörtímabil for- setans. Má búast við að Clinton láti mjög til sín taka á vettvangi menntamála og komi fram sem fánaberi umbóta og breytinga á þeim vettvangi til að búa banda- ríska æsku og menntamenn undir þann nýja veruleika, sem blasir við á nýrri öld. Tengt þessu má síðan gera ráð fyrir að forsetinn beiti sér fyrir nýjungum í atvinnumálum t.a.m. á sviði endurmenntunar og starfsþjálfunar. ímynd hans er sú að þar fari leiðtogi kröftugur og framsýnn og forsetinn mun vafalít- ið gera hvað hann getur til að styrkja þá mynd í hugum alþýðu manna með því að koma fram sem hinn ungi leiðtogi hinnar ungu Ameríku við upphaf nýrrar aldar. Áherslur í þessa veru gætu þjón- að hagsmunum Clintons sem gerst gæti eins konar hugmyndafræðing- ur aldamótanna í Bandaríkjunum. Með þessu móti gæti hann einnig hliðrað sér hjá því að leggja fram viðamiklar áætlanir um umbætur á sviði heilbrigðis- og félagsmála, sem einkenndu fyrra kjörtímabil hans og lyktaði með pólitískum hörmungum fyrir forsetann og að- stoðarmenn hans. Þar sem forset- inn hefur heitið því að draga úr hallanum á rekstri ríkissjóðs Bandaríkjanna mun hann aukin- heldur ekki geta haft forystu á málefnasviðum sem hafa myndu í för með sér stóraukin opinber út- gjöld. Af þessum sökum gætu menntamálin reynst heppilegur vettvangur fyrir Clinton og í ágætu samræmi við ímynd hans. Forsetinn er afspyrnu klókur stjómmálamað- ur, sem nýtir sér jafnan þau tæki- færi sem gefast til fullnustu, líkt og sönnum atvinnumanni sæmir. Annar „teflon-forseti“ Bill Clinton hefur sýnt nánast lygilegan sveigjanleika á stjórn- málaferli sínum og hefur jafnan tekist að staðsetja sig þar sem honum hentar. Fyrra kjörtímabilið höf hann sem vinstri demókrati, maður háleitra hugmynda um auk- in ríkisafskipti á fjölmörgum svið- um í nafni mannréttinda og velferð- ar. Eftir háðuglegan ósigur Demó- krataflokksins í þingkosningunum 1994, sem voru forsetanum gífur- legt áfall, kom nýr Bill Clinton fram á sjónarsviði. Hann færði sig snim- hendis nær miðju stjórnmálanna . og gerði í ákveðnum tilfellum stefnumál repúblíkana að sínum. Þetta reyndist snilldarleikur hjá forsetanum á sama tíma og repú- blíkanar flarlægðust miðju stjórn- málanna. Samhliða þessu breytti Bill Clin- ton um stíl. Hann tók að gerast „forsetalegri“ í allri framgöngu án þess þó að tapa alþýðlegheitunum sem binda hann svo traustum bönd- um við grasrótina. í raun minnir Clinton forseti síðustu tveggja ára mest á einn forvera hans í starfi, Ronald Reagan. Hæfileikinn til að tala beint til þjóðarinnar/kjósenda er sá sami en mestu skiptir ef til ' vill að Clinton virðist búinn sams konar „pólitískri teflonhúð" og ein- kenndi Reagan; engar ávirðingar og hneykslismáí virðast festast við hann. Á þessu kann að verða breyt- ing á síðara kjörtímabilinu og raun- ar bendir ýmislegt til þess að saum- að verði að forsetanum vegna mála þessara en þegar mest reið á veitti „teflon-húðin“ Clinton skjól, sem var forsenda þess að hann næði endurkjöri. Samskiptin við þingheim Samskipti forsetaembættisins, framkvæmdavaldsins og þing- heims, sem fer með löggjafarvald- ið, ræður mestu um framvindu bandarískra stjómmála. í þessu efni getur brugðið til beggja vona á næstu fjórum árum. Nokkrir helstu leiðtogar Repúblíkana- flokksins á þingi hafa ímugust á Clinton og öllu því sem hann stend- ur fyrir. A hinn bóginn hafa repú- blíkanar átt í erfiðleikum vegna þess að þeir virðast hafa fjarlægst • nokkuð grasrótina í veigamiklum málum undir stjórn Newt Gingrich, forseta fulltrúadeildarinnar. Vera kann að liðsaflinn reynist ekki jafn « auðsveipur Gingrich nú og sá mökkur nýgræðinga sem tók sæti á þingi 1994. Ætla má á Clinton bregðist við þessu með því að leita eftir aukinni samvinnu við þingheim. Nú þegar hafa komið fram vangaveltur í þá veru að forsetinn hyggist jafnvel taka hófsama repúblíkana inn í I stjórn sína. Það gæti reynst snjall leikur í þeim tilgangi að sundra hersveitum andstæðinganna. Að auki gæti Clinton tryggt vinsamleg samskipti við þingið með því að leita ekki eftir samþykkt þess fyrir viðamiklum umbótaáformum líkt og vikið var að hér að framan. Ekki verður séð að það þjóni pólit- ískum hagsmunum forsetans. Langtímamarkmið Clintons á | þessu kjörtímabili verður hins veg- I ar að tryggja áframhaldandi hag- r sæld á efnahagssviðinu og leggja | þar með drög að sigri Demókrata- i fiokksins, og trúlega A1 Gore vara- | forseta, í kosningunum árið 2000. | Haldi „teflon-húðin" kann það að i reynast raunhæft markmið.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.