Morgunblaðið - 10.11.1996, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 1996 33
3
I
'
I
I
I
1
i
I
i
i
J
I
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
H
SIGRÍÐUR
WAAGE
Sigríður
Waage fæddist
í Hafnarfirði 6.
nóvember 1971.
Hún lézt á heimili
sínu í Fröstrup á
Jótlandi 24. októ-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Hákon Jens
Waage leikari og
Þórdís K. Péturs-
dóttir fulltrúi.
Systkini hennar
eru Indriði, f. 15.
febrúar 1969, stúd-
ent við Háskóla fs-
lands, og Inga Þórunn, f. 5.
febrúar 1984, nemi.
Útför Sigríðar hefur farið
fram.
Fæðing lítils barns er aðstand-
endum mikið gleðiefni og svo sann-
arlega var það svo, þegar bróður-
dóttir mín leit dagsins ljós. Ham-
ingjusamir foreldrar og bróðir
sýndu stolt vinum og frændfólki
litla undrið, sem sveiflaði ótrauð
fótunum hátt á loft þrátt fyrir
þunga fjötra. Litla stúlkan var
fædd með snúna ökkla, sem voru
réttir af með gifsi, en þá sem síðar
lét hún ógjarnan ytri öfl halda aft-
ur af sér. Hún var skírð fallegu
nafni, Sigríður, eftir móðurömmu
sinni. Stóra bróður hennar fannst
samt nafnið Ninní, sem hann bjó
til, klæða hana enn betur. Ninní
kunni nafngift bróður síns svo vel,
að hún kynnti sig alla tíð með því
nafni.
Æskuárin liðu við ieik, nám, ást
og gott atlæti. Hún var í ballet,
átti stóran vinahóp og ætlaði að
verða hárgreiðslukona eða indjáni,
þegar hún yrði stór. Svo varð Ninní
stóra systir. Nú var komið að henni
að sýna stolt lítið nýfætt undur -
litla systur. Ninní umvafði litlu
systur sína ást og umhyggju, enda
oft kölluð litla mamma.
En svo komu unglingsárin, og
þau reynast mörgum viðsjárverð.
Kynni af vímugjöfum leiddu fljótt
til fíknmyndunar í Ninní. Hún var
aðeins fimmtán ára, þegar ljóst
var, að orsök breyttrar hegðunar
hennar voru vímugjafar en ekki
gelgjuskeið. Hún þáði hjálp sautján
ára, var án vímugjafa í ár. í árs-
byrjun 1990 hvarf hún úr landi.
Ekkert spurðist til hennar í margar
vikur. Svo komu fregnir. Ninní var
komin til Kaupmannahafnar og
hægt var að koma á sambandi að
nýju. Hún ferðaðist víða á næstu
árum. Fór til Rússlands og Afríku.
Hljóp yfir hið blauta Holland, en
dvaldi lengstum í Danmörku. Hún
kom alltaf öðru hvoru heim. Sagði
frá svörtu svönunum, sem hún sá
í Rússlandi. Stjörnubjarta himnin-
um í Síberíu. Fátæka fólkinu, sem
hýsti hana á ferðum hennar. Litla
kofanum og vinum sínum á Jót-
landi. Hún sendi bréf og kort og
hringdi stundum. Hún kom í heim-
sókn, þegar hún var á landinu og
við áttum yndislegar stundir. Sem
barn var hún örlát á bros og uppá-
tæki. Það var hún líka sem fullorð-
in. Heimsóknir hennar voru aidrei
hversdagslegar. Við ræddum um
lífið og tilveruna, hlógum saman
og föðmuðumst.
Hvernig einstaklingur var hún
litla - stóra frænka mín? Náttúru-
barn, sem var lítið um tildur. Gjaf-
mild, greind, listfeng, hlý og glæsi-
leg. Ekki má heldur gleyma kímni-
gáfunni og einstakri mannþekk-
ingu. Hún las, teiknaði, orti, hann-
aði og bjó til föt og listmuni. Hún
var sterkur einstaklingur og góð
manneskja. Aldrei heyrði ég hana
halla orði á nokkurn mann, enda
þótti öllum vænt um hana, sem
kynntust henni. Iðulega hitti ég
fólk á förnum vegi, sem spurði
mig fregna af henni frænku minni.
Fólk, sem ég vissi oft engin deili
á. Alltaf skynjaði ég
óendanlega væntum-
þykju í hennar garð.
Fíknin er harður hús-
bóndi, sem krefst mik-
illa fórna af þegnum
sínum; að endingu lífs-
inssjálfs.
Ástvinir háðu harða
baráttu svo Ninní
mætti halda heilsu og
lífi og leituðu allra
hugsanlegra leiða til
bjargar. Hún var hér
síðast fyrir rúmu ári
og þá var ljóst, að
fresturinn var nánast
á enda. Ninrn' fór af landi brott -
hún réð ekki för.
Hana dreymdi um langt ferða-
lag, vildi halda til Tíbet. Líkamlegt
þrek var á þrotum og í vetrarbyrj-
un fór hún í sína hinztu för. Sökn-
uðurinn er sár, hún var svo ein-
stök. Henni var svo margt gefið,
og hún hafði svo mikið að gefa.
Elskaðri frænku minni þakka ég
allar samverustundirnar og bið, að
hún sé umvafin ást, friði og ró.
Góður Guð huggi og styrki for-
eldra Ninníar, systkini og ömmur.
Kristín Waage.
Ég hitti Ninní frænku mína síð-
ast í áttatíuogfimm ára afmæli
ömmu okkar fyrir einu og hálfu
ári. Við frændsystkinin sátum þá
saman, hlógum hátt og töluðum
mikið. Við kvöddumst fyrir utan
og ég man að ég horfði á eftir
frænku minni ganga í burtu hnar-
reista með flaksandi sítt hárið og
þótt ég vissi að það gæti liðið nokk-
ur tími þar til ég sæi hana aftur
hvarflaði það ekki að mér að sú
stund rynni aldrei upp. Ninní var
nefnilega farfugl, hún flaug á brott
í vikur, mánuði og ár og gat svo
birst aftur jafn skyndilega og hún
hafði horfið og nýtti þá tímann til
að rækta tengslin við sína nán-
ustu; hún heimsótti ömmu og
mömmu, umvafði þær hlýju og
væntumþykju og kom alltaf fær-
andi hendi. Hún var gjafmild og
rausnarleg hún Ninní og hún bar
umhyggju fyrir öðrum. Enda eign-
aðist hún vini hvert sem hún fór
og hvar sem hún kom, það skynj-
uðu flestir þetta stóra hjarta, ör-
lætið og höfðingslundina.
Þegar við Ninní vorum Iitlar
stelpur í Breiðholtinu, frænkur,
vinkonur, jafnöldrur og áttum
heima svo að segja hlið við hlið
leiddi af sjálfu sér að við vorum
saman meira og minna allan sólar-
hringinn. Og fátt þótti okkur
frænkum verra en aðskilnaðurinn
Staðgreiðsluverð:
9.800 kr.
húsgögn
Ármúla 44 • sími 553 2035
MINNINGAR
enda kunnum við okkar leyniher-
bragð til að koma í veg fyrir þau
ósköp. Þegar ég var í kvöldheim-
sóknum ásamt foreldrum mínum
heima hjá Ninní skreið ég upp í
rúm til hennar, við kræktum sam-
an handleggjum og svifum svo inn
í draumalandið. Þannig fannst
okkur gulltryggt að ég fengi að
gista, foreldrar okkar gætu
ómögulega aðskilið þessar tvær
samankræktu sofandi stúlkur -
og yfirleitt virkaði bragðið. Ég
hélt auðvitað að þetta yrði alltaf
svona og við myndum krækja sam-
an handleggjum til að koma í veg
fyrir aðskilnað fram á efri ár. En
það varð nú ekki svo enda vorum
við ólíkar frænkurnar. Ninní var
bóheminn og heimshornaflakkar-
inn, sú sem hélt út í veröld og
skoðaði og kynntist og upplifði af
eigin raun. Það átti ekki við hana
frænku mína að feta troðnar slóðir
eða beygja sig undir settar reglur.
Og samverustundum okkar fækk-
aði, við lifðum orðið ólíku lífi og
áttum ekki lengur svo ýkja margt
sameiginlegt. En þegar við hitt-
umst og fundumst ríkti alltaf sama
hlýjan og væntumþykjan í garð
hvor annarrar. Stundum var eins
og hyldýpi aðskildi líf okkar, samt
höfðum við einhvern veginn alltaf
um nóg að tala. Við reyndum ekk-
ert að skilja líf hvor annarrar, ég
hefði átt erfitt með að skilja rót-
leysið og flökkueðlið og ég held
hún hefði átt enn erfiðara með að
skilja mitt líf; hvers vegna að kúra
yfir bókum þegar hægt var að
halda út í heim og sjá hann og
upplifa af eigin raun.
Ég átti glæsilega og hæfileika-
ríka frænku. Hún var fljót að læra,
dansaði ballett og var músíkölsk,
ég held henni hafi verið flest til
lista lagt. Við ólumst báðar upp í
breiðhyltskri borg en einhvernveg-
inn var Ninní samt alltaf náttúru-
barnið, sú sem þekkti blómin og
fuglana og miðlaði náttúrufræðun-
um til borgarbarnsins frænku
sinnar af stakri þolinmæði. Hún
var kúnstnerinn í fjölskyldunni; sú
sem gat gert listaverk úr fátækleg-
asta blómi og rytjulegasta strái,
sú sem klippti, málaði, saumaði og
teiknaði og umbreytti öllu í kring-
um sig í eitthvað sniðugt, fallegt
og skemmtilegt. Þessa hæfileika
sína nýtti hún fram á hinsta dag.
Ég kvéð yndislega frænku og
kæra vinkonu með söknuði.
Elísabet Indra Ragnarsdóttir.
t
Kæru vinir. Okkar innilegustu þakkir
fyrir auðsýnda samúð og hlýjan hug við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GUÐRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR
frá ísafirði,
Árskógum 6,
Reykjavík,
Friðþjófur Hraundab
Guðmundur Antonsson, Anna Arnadóttir,
Ómar Friðþjófsson, Sigurbjörg Þórmundsdóttir,
Friðþjófur Friðþjófsson,
Berglind Friðþjófsdóttir, Stefán Högnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hugheilar þakkir til allra þeirra sem
sýndu okkur hlýju og samúð við andlát
og jarðarför
STEINUNNAR HELGU
TRAUSTADÓTTUR,
Berglandi II,
Hofsósi.
Þakkir og blessunaróskir til starfsfólks
Sjúkrahúss Skagfirðinga. Guð blessi
ykkur öll.
Trausti B. Fjólmundsson, Ásdfs Sveinbjörnsdóttir,
Fjólmundur B. Fjólmundsson, AðalheiðurS. Kristjánsdóttir,
Kristín R.B. Fjólmundsdóttir, Sigurður Kristjánsson,
Valbjörg B. Fjólmundsdóttir, Gunnlaugur Steingrímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
r
t
Þökkum hjartanlega samúð og vinarhug
við andlát og útför okkar ástkæra,
ANTONS RINGELBERGS,
Álfheimum 72.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á E63
öldrunardeild Heilsuverndunarstöðvar
Reykjavíkur, sem annaðist hann af ein-
stakri hlýju og góðvild.
let Ringelberg,
Hans Collings Polak,
Jón Jóhannesson, Björk Emilsdóttir,
Ólafur Þór Jónsson,
Jóhannes Birnir Jónsson,
Einar Einarsson, Sigríður Kristjánsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir,
Gerður Einarsdóttir,
Fríða Einarsdóttir,
Jóna Einarsdóttir.
Húsnæðisnefnd Reykjavíkur
Suðurlandsbraut 30-108 Reykjavík
Sími 568 1240 Fax 588 9640
Húsnæðisnefnd Reykjavíkur auglýsir hér með eftir um-
sóknum um félagslegar eignar- og kaupleiguíbúðir.
Þeir einir koma til geina sem m.a. eru innan eigna og tekju-
marka Húsnæðisstofnunar ríkisins sem eru:
Einstaklingar kr. 1.500.000,-
Hjón kr. 1.875.000,-
Viðbót v/barns kr. 250.000,-
Eignarmörk kr. 1.900.000,-
og sýna fram á greiðslugetu.
Við það skal miðað að greiðslubyrði lána fari ekki yfir 28% af
tekjum umsækjenda.
Sérstök athygli er vakin á því að alltaf er tekið við umsóknum
og úthlutað mánaðarlega.
Allar frekari upplýsingar eru veittar á skrifstofu Húsnæðis-
nefndar, Suðurlandsbraut 30, þar sem umsóknir liggja
frammi. Opið er alla virka daga kl. 8.-16.
Húsnæðisnefnd Reykjavíkur.